Job 21
1 Und Hiob antwortete und sprach:
A odpowiadając Ijob rzekł:
2 Höret, höret meine Rede! Und dies ersetze eure Tröstungen.
Słuchajcież z pilnością słów moich, a będzie mi to od was pociechą.
3 Ertraget mich, und ich will reden, und nachdem ich geredet habe, magst du spotten.
Znoście mię, a ja będę mówił; a gdy domówię, naśmiewajcie się.
4 Richtet sich meine Klage an einen Menschen? Oder warum sollte ich nicht ungeduldig sein?
Izaż do człowieka obracam narzekanie moje? a ponieważ mam o co, jakoż się niema trapić duch mój?
5 Wendet euch zu mir und entsetzet euch, und leget die Hand auf den Mund!
Wejrzyjcież na mię, a zdumiewajcie się, a połóżcie rękę na usta wasze.
6 Ja, wenn ich daran denke, so bin ich bestürzt, und Schauder erfaßt mein Fleisch.
Bo co sobie wspomnę, tedy się lękam, a strach zdejmuje ciało moje.
7 Warum leben die Gesetzlosen, werden alt, nehmen gar an Macht zu?
Przeczże niepobożni żyją, starzeją się, i wzmagają się w bogactwa?
8 Ihr Same steht fest vor ihnen, mit ihnen, und ihre Sprößlinge vor ihren Augen.
Nasienie ich trwałe jest przed obliczem ich z nimi, a rodzina ich przed oczyma ich.
9 Ihre Häuser haben Frieden, ohne Furcht, und Gottes Rute ist nicht über ihnen.
Domy ich bezpieczne od strachu, a niemasz rózgi Bożej nad nimi.
10 Sein Stier belegt und befruchtet sicher, seine Kuh kalbt und wirft nicht fehl.
Byk ich przypuszczon bywa, a nie traci nasienia; krowa ich rodzi, a nie pomiata.
11 Ihre Buben schicken sie aus gleich einer Herde, und ihre Knaben hüpfen umher.
Wypuszczają maluczkie dziatki swoje jako trzodę, a synowie ich wyskakują.
12 Sie erheben die Stimme bei Tamburin und Laute und sind fröhlich beim Klange der Schalmei.
Wykrzykają przy bębnie i przy harfie, a weselą się przy głosie muzyki.
13 In Wohlfahrt verbringen sie ihre Tage, und in einem Augenblick sinken sie in den Scheol hinab. (Sheol h7585)
Trawią w dobrem dni swoje, a we mgnieniu oka do grobu zstępują. (Sheol h7585)
14 Und doch sprechen sie zu Gott: Weiche von uns! Und nach der Erkenntnis deiner Wege verlangen wir nicht.
Którzy mawiają Bogu: Odejdź od nas; bo dróg twoich znać nie chcemy.
15 Was ist der Allmächtige, daß wir ihm dienen sollten, und was nützt es uns, daß wir ihn angehen? -
Któż jest Wszechmocny, abyśmy mu służyli? a cóż nam to pomoże, choćbyśmy mu się modlili?
16 Siehe, ihre Wohlfahrt steht nicht in ihrer Hand. Der Rat der Gesetzlosen sei fern von mir!
Ale oto, dobra ich nie są w rękach ich; przetoż rada niepobożnych daleka jest odemnie.
17 Wie oft geschieht es, daß die Leuchte der Gesetzlosen erlischt und ihr Verderben über sie kommt, daß er ihnen Schlingen zuteilt in seinem Zorn,
Częstoż pochodnia niepobożnych gaśnie? a zginienie ich przychodzi na nich? Oddziela im Bóg boleści w gniewie swoim.
18 daß sie wie Stroh werden vor dem Winde, und wie Spreu, die der Sturmwind entführt?
Stawają się jako plewa przed wiatrem, i jako perz, który wicher porywa.
19 Gott spart, saget ihr, sein Unheil auf für seine Kinder. Er vergelte ihm, daß er es fühle!
Bo Bóg chowa synom jego pomstę jego; nadgradza mu, aby to poczuł.
20 Seine Augen sollen sein Verderben sehen, und von dem Grimme des Allmächtigen trinke er!
Oglądają oczy jego nieszczęście swoje, a z popędliwości Wszechmocnego pić będzie.
21 Denn was liegt ihm an seinem Hause nach ihm, wenn die Zahl seiner Monde durchschnitten ist? -
Co za staranie jego o domu jego po nim, gdyż liczba miesięcy jego umniejszona jest?
22 Kann man Gott Erkenntnis lehren, da er es ja ist, der die Hohen richtet?
Izali Boga kto nauczy umiejętności, gdyż on wysokich sądzi?
23 Dieser stirbt in seiner Vollkraft, ganz wohlgemut und sorglos.
Ten umiera w doskonałej sile swojej, gdy zewsząd bezpieczny i spokojny jest;
24 Seine Gefäße sind voll Milch, und das Mark seiner Gebeine ist getränkt.
Gdy piersi jego pełne są mleka, a szpik kości jego odwilża się,
25 Und jener stirbt mit bitterer Seele und hat des Guten nicht genossen.
Inny zaś umiera w gorzkości ducha, który nie jadał z uciechą.
26 Zusammen liegen sie im Staube, und Gewürm bedeckt sie.
Spólnie w prochu leżeć będą, a robaki ich okryją.
27 Siehe, ich kenne eure Gedanken, und die Anschläge, womit ihr mir Gewalt antut.
Oto ja znam myśli wasze i zamysły, które przeciwko mnie złośliwie zmyślacie.
28 Denn ihr saget: Wo ist das Haus des Edlen, und wo das Wohngezelt der Gesetzlosen?
Bo mówicie: Gdzież jest dom książęcy? gdzie namiot przybytków niepobożnych?
29 Habt ihr nicht befragt, die des Weges vorüberziehen? Und erkennet ihr ihre Merkmale nicht:
Izaliście nie pytali podróżnych? a znaków ich izali znać nie chcecie?
30 daß der Böse verschont wird am Tage des Verderbens, daß am Tage der Zornesfluten sie weggeleitet werden?
Że w dzień zatracenia zły zachowany bywa, w dzień, którego gniew przywiedziony bywa.
31 Wer wird ihm ins Angesicht seinen Weg kundtun? Und hat er gehandelt, wer wird es ihm vergelten?
Któż mu oznajmi w oczy drogę jego? a to, co czynił, kto mu odpłaci?
32 Und er wird zu den Gräbern hingebracht, und auf dem Grabhügel wacht er.
Wszakże i on do grobów zaprowadzony będzie, a w kupie umarłych zawżdy zostanie.
33 Süß sind ihm die Schollen des Tales. Und hinter ihm her ziehen alle Menschen, und vor ihm her gingen sie ohne Zahl. -
Słodnieją mu bryły grobowe, i ciągnie za sobą wszystkich ludzi; a tych, którzy go poprzedzili, niemasz liczby.
34 Wie tröstet ihr mich nun mit Dunst? Und von euren Antworten bleibt nur Treulosigkeit übrig.
Jakoż mię tedy próżno cieszycie, gdyż w odpowiedziach waszych zostaje kłamstwo?
