Jakobus 1
1 Jakobus, Knecht Gottes und des Herrn Jesus Christus, den zwölf Stämmen, die in der Zerstreuung sind, seinen Gruß!
ඊශ්වරස්‍ය ප්‍රභෝ ර‍්‍යීශුඛ්‍රීෂ්ටස්‍ය ච දාසෝ යාකූබ් විකීර්ණීභූතාන් ද්වාදශං වංශාන් ප්‍රති නමස්කෘත්‍ය පත්‍රං ලිඛති|
2 Achtet es für lauter Freude, meine Brüder, wenn ihr in mancherlei Versuchungen fallet,
හේ මම භ්‍රාතරඃ, යූයං යදා බහුවිධපරීක්‍ෂාෂු නිපතත තදා තත් පූර්ණානන්දස්‍ය කාරණං මන්‍යධ්වං|
3 da ihr wisset, daß die Bewährung eures Glaubens Ausharren bewirkt.
යතෝ යුෂ්මාකං විශ්වාසස්‍ය පරීක්‍ෂිතත්වේන ධෛර‍්‍ය්‍යං සම්පාද්‍යත ඉති ජානීථ|
4 Das Ausharren aber habe ein vollkommenes Werk, auf daß ihr vollkommen und vollendet seid und in nichts Mangel habt.
තච්ච ධෛර‍්‍ය්‍යං සිද්ධඵලං භවතු තේන යූයං සිද්ධාඃ සම්පූර්ණාශ්ච භවිෂ්‍යථ කස්‍යාපි ගුණස්‍යාභාවශ්ච යුෂ්මාකං න භවිෂ්‍යති|
5 Wenn aber jemand von euch Weisheit mangelt, so bitte er von Gott, der allen willig gibt und nichts vorwirft, und sie wird ihm gegeben werden.
යුෂ්මාකං කස්‍යාපි ඥානාභාවෝ යදි භවේත් තර්හි ය ඊශ්වරඃ සරලභාවේන තිරස්කාරඤ්ච විනා සර්ව්වේභ්‍යෝ දදාති තතඃ ස යාචතාං තතස්තස්මෛ දායිෂ්‍යතේ|
6 Er bitte aber im Glauben, ohne irgend zu zweifeln; denn der Zweifelnde ist gleich einer Meereswoge, die vom Winde bewegt und hin und her getrieben wird.
කින්තු ස නිඃසන්දේහඃ සන් විශ්වාසේන යාචතාං යතඃ සන්දිග්ධෝ මානවෝ වායුනා චාලිතස්‍යෝත්ප්ලවමානස්‍ය ච සමුද්‍රතරඞ්ගස්‍ය සදෘශෝ භවති|
7 Denn jener Mensch denke nicht, daß er etwas von dem Herrn empfangen werde;
තාදෘශෝ මානවඃ ප්‍රභෝඃ කිඤ්චිත් ප්‍රාප්ස්‍යතීති න මන්‍යතාං|
8 er ist ein wankelmütiger Mann, unstet in allen seinen Wegen.
ද්විමනා ලෝකඃ සර්ව්වගතිෂු චඤ්චලෝ භවති|
9 Der niedrige Bruder aber rühme sich seiner Hoheit,
යෝ භ්‍රාතා නම්‍රඃ ස නිජෝන්නත්‍යා ශ්ලාඝතාං|
10 der reiche aber seiner Erniedrigung; denn wie des Grases Blume wird er vergehen.
යශ්ච ධනවාන් ස නිජනම්‍රතයා ශ්ලාඝතාංයතඃ ස තෘණපුෂ්පවත් ක්‍ෂයං ගමිෂ්‍යති|
11 Denn die Sonne ist aufgegangen mit ihrer Glut und hat das Gras gedörrt, und seine Blume ist abgefallen, und die Zierde seines Ansehens ist verdorben; also wird auch der Reiche in seinen Wegen verwelken.
යතඃ සතාපේන සූර‍්‍ය්‍යේණෝදිත්‍ය තෘණං ශෝෂ්‍යතේ තත්පුෂ්පඤ්ච භ්‍රශ්‍යති තේන තස්‍ය රූපස්‍ය සෞන්දර‍්‍ය්‍යං නශ්‍යති තද්වද් ධනිලෝකෝ(අ)පි ස්වීයමූඪතයා ම්ලාස්‍යති|
12 Glückselig der Mann, der die Versuchung erduldet! Denn nachdem er bewährt ist, wird er die Krone des Lebens empfangen, welche er denen verheißen hat, die ihn lieben.
යෝ ජනඃ පරීක්‍ෂාං සහතේ ස ඒව ධන්‍යඃ, යතඃ පරීක්‍ෂිතත්වං ප්‍රාප්‍ය ස ප්‍රභුනා ස්වප්‍රේමකාරිභ්‍යඃ ප්‍රතිඥාතං ජීවනමුකුටං ලප්ස්‍යතේ|
13 Niemand sage, wenn er versucht wird: Ich werde von Gott versucht; denn Gott kann nicht versucht werden vom Bösen, und selbst versucht er niemand.
ඊශ්වරෝ මාං පරීක්‍ෂත ඉති පරීක්‍ෂාසමයේ කෝ(අ)පි න වදතු යතඃ පාපායේශ්වරස්‍ය පරීක්‍ෂා න භවති ස ච කමපි න පරීක්‍ෂතේ|
14 Ein jeder aber wird versucht, wenn er von seiner eigenen Lust fortgezogen und gelockt wird.
කින්තු යඃ කශ්චිත් ස්වීයමනෝවාඤ්ඡයාකෘෂ්‍යතේ ලෝභ්‍යතේ ච තස්‍යෛව පරීක්‍ෂා භවති|
15 Danach, wenn die Lust empfangen hat, gebiert sie die Sünde; die Sünde aber, wenn sie vollendet ist, gebiert den Tod.
තස්මාත් සා මනෝවාඤ්ඡා සගර්භා භූත්වා දුෂ්කෘතිං ප්‍රසූතේ දුෂ්කෘතිශ්ච පරිණාමං ගත්වා මෘත්‍යුං ජනයති|
16 Irret euch nicht, meine geliebten Brüder!
හේ මම ප්‍රියභ්‍රාතරඃ, යූයං න භ්‍රාම්‍යත|
17 Jede gute Gabe und jedes vollkommene Geschenk kommt von oben herab, von dem Vater der Lichter, bei welchem keine Veränderung ist, noch eines Wechsels Schatten.
යත් කිඤ්චිද් උත්තමං දානං පූර්ණෝ වරශ්ච තත් සර්ව්වම් ඌර්ද්ධ්වාද් අර්ථතෝ යස්මින් දශාන්තරං පරිවර්ත්තනජාතච්ඡායා වා නාස්ති තස්මාද් දීප්ත්‍යාකරාත් පිතුරවරෝහති|
18 Nach seinem eigenen Willen hat er uns durch das Wort der Wahrheit gezeugt, auf daß wir eine gewisse Erstlingsfrucht seiner Geschöpfe seien.
තස්‍ය සෘෂ්ටවස්තූනාං මධ්‍යේ වයං යත් ප්‍රථමඵලස්වරූපා භවාමස්තදර්ථං ස ස්වේච්ඡාතඃ සත්‍යමතස්‍ය වාක්‍යේනාස්මාන් ජනයාමාස|
19 Daher, meine geliebten Brüder, sei jeder Mensch schnell zum Hören, langsam zum Reden, langsam zum Zorn.
අතඒව හේ මම ප්‍රියභ්‍රාතරඃ, යුෂ්මාකම් ඒකෛකෝ ජනඃ ශ්‍රවණේ ත්වරිතඃ කථනේ ධීරඃ ක්‍රෝධේ(අ)පි ධීරෝ භවතු|
20 Denn eines Mannes Zorn wirkt nicht Gottes Gerechtigkeit.
යතෝ මානවස්‍ය ක්‍රෝධ ඊශ්වරීයධර්ම්මං න සාධයති|
21 Deshalb leget ab alle Unsauberkeit und alles Überfließen von Schlechtigkeit, und empfanget mit Sanftmut das eingepflanzte Wort, das eure Seelen zu erretten vermag.
අතෝ හේතෝ ර‍්‍යූයං සර්ව්වාම් අශුචික්‍රියාං දුෂ්ටතාබාහුල්‍යඤ්ච නික්‍ෂිප්‍ය යුෂ්මන්මනසාං පරිත්‍රාණේ සමර්ථං රෝපිතං වාක්‍යං නම්‍රභාවේන ගෘහ්ලීත|
22 Seid aber Täter des Wortes und nicht allein Hörer, die sich selbst betrügen.
අපරඤ්ච යූයං කේවලම් ආත්මවඤ්චයිතාරෝ වාක්‍යස්‍ය ශ්‍රෝතාරෝ න භවත කින්තු වාක්‍යස්‍ය කර්ම්මකාරිණෝ භවත|
23 Denn wenn jemand ein Hörer des Wortes ist und nicht ein Täter, der ist einem Manne gleich, welcher sein natürliches Angesicht in einem Spiegel betrachtet.
යතෝ යඃ කශ්චිද් වාක්‍යස්‍ය කර්ම්මකාරී න භූත්වා කේවලං තස්‍ය ශ්‍රෝතා භවති ස දර්පණේ ස්වීයශාරීරිකවදනං නිරීක්‍ෂමාණස්‍ය මනුජස්‍ය සදෘශඃ|
24 Denn er hat sich selbst betrachtet und ist weggegangen, und er hat alsbald vergessen, wie er beschaffen war.
ආත්මාකාරේ දෘෂ්ටේ ස ප්‍රස්ථාය කීදෘශ ආසීත් තත් තත්ක්‍ෂණාද් විස්මරති|
25 Wer aber in das vollkommene Gesetz, das der Freiheit, nahe hineingeschaut hat und darin bleibt, indem er nicht ein vergeßlicher Hörer, sondern ein Täter des Werkes ist, dieser wird glückselig sein in seinem Tun.
කින්තු යඃ කශ්චිත් නත්වා මුක්තේඃ සිද්ධාං ව්‍යවස්ථාම් ආලෝක්‍ය තිෂ්ඨති ස විස්මෘතියුක්තඃ ශ්‍රෝතා න භූත්වා කර්ම්මකර්ත්තෛව සන් ස්වකාර‍්‍ය්‍යේ ධන්‍යෝ භවිෂ්‍යති|
26 Wenn jemand sich dünkt, er diene Gott, und zügelt nicht seine Zunge, sondern betrügt sein Herz, dessen Gottesdienst ist eitel.
අනායත්තරසනඃ සන් යඃ කශ්චිත් ස්වමනෝ වඤ්චයිත්වා ස්වං භක්තං මන්‍යතේ තස්‍ය භක්ති ර්මුධා භවති|
27 Ein reiner und unbefleckter Gottesdienst vor Gott und dem Vater ist dieser: Waisen und Witwen in ihrer Drangsal besuchen, sich selbst von der Welt unbefleckt erhalten.
ක්ලේශකාලේ පිතෘහීනානාං විධවානාඤ්ච යද් අවේක්‍ෂණං සංසාරාච්ච නිෂ්කලඞ්කේන යද් ආත්මරක්‍ෂණං තදේව පිතුරීශ්වරස්‍ය සාක්‍ෂාත් ශුචි ර්නිර්ම්මලා ච භක්තිඃ|
