Hebraeer 13
1 Die Bruderliebe bleibe.
ഭ്രാതൃഷു പ്രേമ തിഷ്ഠതു| അതിഥിസേവാ യുഷ്മാഭി ർന വിസ്മര്യ്യതാം
2 Der Gastfreundschaft vergesset nicht, denn durch dieselbe haben etliche ohne ihr Wissen Engel beherbergt.
യതസ്തയാ പ്രച്ഛന്നരൂപേണ ദിവ്യദൂതാഃ കേഷാഞ്ചിദ് അതിഥയോഽഭവൻ|
3 Gedenket der Gefangenen, als Mitgefangene; derer, die Ungemach leiden, als solche, die auch selbst im Leibe sind.
ബന്ദിനഃ സഹബന്ദിഭിരിവ ദുഃഖിനശ്ച ദേഹവാസിഭിരിവ യുഷ്മാഭിഃ സ്മര്യ്യന്താം|
4 Die Ehe sei geehrt in allem, und das Bett unbefleckt; Hurer aber und Ehebrecher wird Gott richten.
വിവാഹഃ സർവ്വേഷാം സമീപേ സമ്മാനിതവ്യസ്തദീയശയ്യാ ച ശുചിഃ കിന്തു വേശ്യാഗാമിനഃ പാരദാരികാശ്ചേശ്വരേണ ദണ്ഡയിഷ്യന്തേ|
5 Der Wandel sei ohne Geldliebe; begnüget euch mit dem, was vorhanden ist, denn er hat gesagt: “Ich will dich nicht versäumen, noch dich verlassen”;
യൂയമ് ആചാരേ നിർലോഭാ ഭവത വിദ്യമാനവിഷയേ സന്തുഷ്യത ച യസ്മാദ് ഈശ്വര ഏവേദം കഥിതവാൻ, യഥാ, "ത്വാം ന ത്യക്ഷ്യാമി ന ത്വാം ഹാസ്യാമി| "
6 so daß wir kühn sagen mögen: “Der Herr ist mein Helfer, und ich will mich nicht fürchten; was wird mir ein Mensch tun?”
അതഏവ വയമ് ഉത്സാഹേനേദം കഥയിതും ശക്നുമഃ, "മത്പക്ഷേ പരമേശോഽസ്തി ന ഭേഷ്യാമി കദാചന| യസ്മാത് മാം പ്രതി കിം കർത്തും മാനവഃ പാരയിഷ്യതി|| "
7 Gedenket eurer Führer, die das Wort Gottes zu euch geredet haben, und, den Ausgang ihres Wandels anschauend, ahmet ihren Glauben nach.
യുഷ്മാകം യേ നായകാ യുഷ്മഭ്യമ് ഈശ്വരസ്യ വാക്യം കഥിതവന്തസ്തേ യുഷ്മാഭിഃ സ്മര്യ്യന്താം തേഷാമ് ആചാരസ്യ പരിണാമമ് ആലോച്യ യുഷ്മാഭിസ്തേഷാം വിശ്വാസോഽനുക്രിയതാം|
യീശുഃ ഖ്രീഷ്ടഃ ശ്വോഽദ്യ സദാ ച സ ഏവാസ്തേ| (aiōn g165)
9 Laßt euch nicht fortreißen durch mancherlei und fremde Lehren; denn es ist gut, daß das Herz durch Gnade befestigt werde, nicht durch Speisen, von welchen keinen Nutzen hatten, die darin wandelten.
യൂയം നാനാവിധനൂതനശിക്ഷാഭി ർന പരിവർത്തധ്വം യതോഽനുഗ്രഹേണാന്തഃകരണസ്യ സുസ്ഥിരീഭവനം ക്ഷേമം ന ച ഖാദ്യദ്രവ്യൈഃ| യതസ്തദാചാരിണസ്തൈ ർനോപകൃതാഃ|
10 Wir haben einen Altar, von welchem kein Recht haben zu essen, die der Hütte dienen.
യേ ദഷ്യസ്യ സേവാം കുർവ്വന്തി തേ യസ്യാ ദ്രവ്യഭോജനസ്യാനധികാരിണസ്താദൃശീ യജ്ഞവേദിരസ്മാകമ് ആസ്തേ|
11 Denn von den Tieren, deren Blut für die Sünde in das Heiligtum hineingetragen wird durch den Hohenpriester, werden die Leiber außerhalb des Lagers verbrannt.
യതോ യേഷാം പശൂനാം ശോണിതം പാപനാശായ മഹായാജകേന മഹാപവിത്രസ്ഥാനസ്യാഭ്യന്തരം നീയതേ തേഷാം ശരീരാണി ശിബിരാദ് ബഹി ർദഹ്യന്തേ|
12 Darum hat auch Jesus, auf daß er durch sein eigenes Blut das Volk heiligte, außerhalb des Tores gelitten.
തസ്മാദ് യീശുരപി യത് സ്വരുധിരേണ പ്രജാഃ പവിത്രീകുര്യ്യാത് തദർഥം നഗരദ്വാരസ്യ ബഹി ർമൃതിം ഭുക്തവാൻ|
13 Deshalb laßt uns zu ihm hinausgehen, außerhalb des Lagers, seine Schmach tragend.
അതോ ഹേതോരസ്മാഭിരപി തസ്യാപമാനം സഹമാനൈഃ ശിബിരാദ് ബഹിസ്തസ്യ സമീപം ഗന്തവ്യം|
14 Denn wir haben hier keine bleibende Stadt, sondern die zukünftige suchen wir.
യതോ ഽത്രാസ്മാകം സ്ഥായി നഗരം ന വിദ്യതേ കിന്തു ഭാവി നഗരമ് അസ്മാഭിരന്വിഷ്യതേ|
15 Durch ihn nun laßt uns Gott stets ein Opfer des Lobes darbringen, das ist die Frucht der Lippen, die seinen Namen bekennen.
അതഏവ യീശുനാസ്മാഭി ർനിത്യം പ്രശംസാരൂപോ ബലിരർഥതസ്തസ്യ നാമാങ്ഗീകുർവ്വതാമ് ഓഷ്ഠാധരാണാം ഫലമ് ഈശ്വരായ ദാതവ്യം|
16 Des Wohltuns aber und Mitteilens vergesset nicht, denn an solchen Opfern hat Gott Wohlgefallen.
അപരഞ്ച പരോപകാരോ ദാനഞ്ച യുഷ്മാഭി ർന വിസ്മര്യ്യതാം യതസ്താദൃശം ബലിദാനമ് ഈശ്വരായ രോചതേ|
17 Gehorchet euren Führern und seid unterwürfig; denn sie wachen über eure Seelen (als die da Rechenschaft geben sollen), auf daß sie dies mit Freuden tun und nicht mit Seufzen; denn dies wäre euch nicht nützlich.
യൂയം സ്വനായകാനാമ് ആജ്ഞാഗ്രാഹിണോ വശ്യാശ്ച ഭവത യതോ യൈരുപനിധിഃ പ്രതിദാതവ്യസ്താദൃശാ ലോകാ ഇവ തേ യുഷ്മദീയാത്മനാം രക്ഷണാർഥം ജാഗ്രതി, അതസ്തേ യഥാ സാനന്ദാസ്തത് കുര്യ്യു ർന ച സാർത്തസ്വരാ അത്ര യതധ്വം യതസ്തേഷാമ് ആർത്തസ്വരോ യുഷ്മാകമ് ഇഷ്ടജനകോ ന ഭവേത്|
18 Betet für uns; denn wir halten dafür, daß wir ein gutes Gewissen haben, da wir in allem ehrbar zu wandeln begehren.
അപരഞ്ച യൂയമ് അസ്മന്നിമിത്തിം പ്രാർഥനാം കുരുത യതോ വയമ് ഉത്തമമനോവിശിഷ്ടാഃ സർവ്വത്ര സദാചാരം കർത്തുമ് ഇച്ഛുകാശ്ച ഭവാമ ഇതി നിശ്ചിതം ജാനീമഃ|
19 Ich bitte euch aber um so mehr, dies zu tun, auf daß ich euch desto schneller wiedergegeben werde.
വിശേഷതോഽഹം യഥാ ത്വരയാ യുഷ്മഭ്യം പുന ർദീയേ തദർഥം പ്രാർഥനായൈ യുഷ്മാൻ അധികം വിനയേ|
20 Der Gott des Friedens aber, der aus den Toten wiederbrachte unseren Herrn Jesus, den großen Hirten der Schafe, in dem Blute des ewigen Bundes, (aiōnios g166)
അനന്തനിയമസ്യ രുധിരേണ വിശിഷ്ടോ മഹാൻ മേഷപാലകോ യേന മൃതഗണമധ്യാത് പുനരാനായി സ ശാന്തിദായക ഈശ്വരോ (aiōnios g166)
21 vollende euch in jedem guten Werke, um seinen Willen zu tun, in euch schaffend, was vor ihm wohlgefällig ist, durch Jesum Christum, welchem die Herrlichkeit sei von Ewigkeit zu Ewigkeit! Amen. (aiōn g165)
നിജാഭിമതസാധനായ സർവ്വസ്മിൻ സത്കർമ്മണി യുഷ്മാൻ സിദ്ധാൻ കരോതു, തസ്യ ദൃഷ്ടൗ ച യദ്യത് തുഷ്ടിജനകം തദേവ യുഷ്മാകം മധ്യേ യീശുനാ ഖ്രീഷ്ടേന സാധയതു| തസ്മൈ മഹിമാ സർവ്വദാ ഭൂയാത്| ആമേൻ| (aiōn g165)
22 Ich bitte euch aber, Brüder, ertraget das Wort der Ermahnung; denn ich habe euch auch mit kurzen Worten geschrieben.
ഹേ ഭ്രാതരഃ, വിനയേഽഹം യൂയമ് ഇദമ് ഉപദേശവാക്യം സഹധ്വം യതോഽഹം സംക്ഷേപേണ യുഷ്മാൻ പ്രതി ലിഖിതവാൻ|
23 Wisset, daß unser Bruder Timotheus freigelassen ist, mit welchem, wenn er bald kommt, ich euch sehen werde.
അസ്മാകം ഭ്രാതാ തീമഥിയോ മുക്തോഽഭവദ് ഇതി ജാനീത, സ ച യദി ത്വരയാ സമാഗച്ഛതി തർഹി തേന സാർദ്ധംമ് അഹം യുഷ്മാൻ സാക്ഷാത് കരിഷ്യാമി|
24 Grüßet alle eure Führer und alle Heiligen. Es grüßen euch die von Italien.
യുഷ്മാകം സർവ്വാൻ നായകാൻ പവിത്രലോകാംശ്ച നമസ്കുരുത| അപരമ് ഇതാലിയാദേശീയാനാം നമസ്കാരം ജ്ഞാസ്യഥ|
25 Die Gnade sei mit euch allen! Amen.
അനുഗ്രഹോ യുഷ്മാകം സർവ്വേഷാം സഹായോ ഭൂയാത്| ആമേൻ|
