Hebraeer 1
1 Nachdem Gott vielfältig und auf vielerlei Weise ehemals zu den Vätern geredet hat in den Propheten,
पुराणे जमाने रे परमेशरे बाप-दादेया साथे कई बार लग-लग तरीके ते भविष्यबक्तेया रे जरिए गल्ला कित्तिया।
2 hat er am Ende dieser Tage zu uns geredet im Sohne, den er gesetzt hat zum Erben aller Dinge, durch den er auch die Welten gemacht hat; (aiōn g165)
पर इना आखरी दिना रे परमेशरे आसा साथे पुत्रो रे जरिए गल्ला कित्तिया। परमेशरे आपणे पुत्रो रे जरिए ई सारी सृष्टि रची और सेई सारी चीजा रा बारस ठराया। (aiōn g165)
3 welcher, der Abglanz seiner Herrlichkeit und der Abdruck seines Wesens seiend und alle Dinge durch das Wort seiner Macht tragend, nachdem er [durch sich selbst] die Reinigung der Sünden bewirkt, sich gesetzt hat zur Rechten der Majestät in der Höhe;
पाऊ ई परमेशरो री महिमा रा प्रयासा ए। से तेसरे तत्वो री छाया ए। सेई सब चीजा खे आपणी सामर्था रे वचनो साथे सम्बाल़ी राखोआ; से पापो खे तोई की स्वर्गो रे परमेशरो रे दाँणे कनारे जाई की बैठेया
4 indem er um so viel besser geworden ist als die Engel, als er einen vorzüglicheren Namen vor ihnen ererbt hat.
और स्वर्गदूता ते तिथणा ई खरा ठईरेया, जितणा तिने तिना ते बड़े पदो रा बारस ऊई की खरा नाओं पाया।
5 Denn zu welchem der Engel hat er je gesagt: “Du bist mein Sohn, heute habe ich dich gezeugt”? Und wiederum: “Ich will ihm zum Vater, und er soll mir zum Sohne sein”?
परमेशरे कदी आपणे केसी बी स्वर्गदूतो खे ये नि बोलेया, “तूँ मेरा पुत्र ए, आज आँऊ ए एलान करूँआ कि तूँ मेरा पाऊ ए।” और फेर तिने केसी बी स्वर्गदूतो खे ये नि बोलेया, “आऊँ तेसरा पिता ऊणा और से मेरा पाऊ ऊणा।”
6 Wenn er aber den Erstgeborenen wiederum in den Erdkreis einführt, spricht er: “Und alle Engel Gottes sollen ihn anbeten”.
जेबे परमेशरे आपणा आदरणीय पाऊ दुनिया रे पेजेया तो से बोलोआ, “परमेशरो रे सारे स्वर्गदूता तेसगे माथा टेकणा।”
7 Und in Bezug auf die Engel zwar spricht er: “Der seine Engel zu Winden macht und seine Diener zu einer Feuerflamme”; in Bezug auf den Sohn aber:
और स्वर्गदूता रे बारे रे एड़ा बोलोआ, “परमेशर आपणे स्वर्गदूता खे अवा जेड़ा और आपणे सेवको खे बऊत जादा सुलगी री आगी जेड़ा बणाओआ।”
8 “Dein Thron, o Gott, ist von Ewigkeit zu Ewigkeit, und ein Zepter der Aufrichtigkeit ist das Zepter deines Reiches; (aiōn g165)
पर पुत्रो रे बारे रे बोलोआ, “ओ परमेशर, तेरा सिंहासन जुगो-जुगो तक रणा। तेरे राज्य रा राजदण्ड न्याय रा राजदण्ड ए। (aiōn g165)
9 du hast Gerechtigkeit geliebt und Gesetzlosigkeit gehaßt; darum hat Gott, dein Gott, dich gesalbt mit Freudenöl über deine Genossen”.
तैं तर्मो खे प्यार और बुरे कामा साथे बैर राखेया; इजी खे बजअ ते परमेशर, तेरे परमेशरे तेरे साथिया ते बड़ी की खुशिया रे तेलो साथे तेरा अभिषेक कित्तेया।”
10 Und: “Du, Herr, hast im Anfang die Erde gegründet, und die Himmel sind Werke deiner Hände;
से आपणे पाऊए ते ये बी बोलोआ, “ओ प्रभु! शुरूओ रे तैं तरतिया री निऊँ राखी और स्वर्ग तेरे आथो री कारीगिरी ए।
11 sie werden untergehen, du aber bleibst; und sie alle werden veralten wie ein Kleid,
सेयो तो नाश ऊई जाणे, पर तूँ बणे रा रणा और सेयो सब टालेया जेड़े पुराणे ऊई जाणे।
12 und wie ein Gewand wirst du sie zusammenwickeln, und sie werden verwandelt werden. Du aber bist derselbe, und deine Jahre werden nicht vergehen.”
तां सेयो पट्टुए जेड़े लपेटणे और सेयो टालेया जेड़े बदली जाणे, पर तूँ नि बदल़णा और तेरे सालो रा अंत नि ऊणा।”
13 Zu welchem der Engel aber hat er je gesagt: “Setze dich zu meiner Rechten, bis ich deine Feinde lege zum Schemel deiner Füße”?
और परमेशरे कदी बी केसी बी स्वर्गदूता खे ये नि बोलेया, “तूँ मेरे दाँणे कनारे आदरणीय जगा रे बैठ, जदुओ तक आऊँ तेरे बैरिया खे तेरे पैरा रे थालली पीढ़ी नि बणाई देऊँ?”
14 Sind sie nicht alle dienstbare Geister, ausgesandt zum Dienst um derer willen, welche die Seligkeit ererben sollen?
फेर स्वर्गदूता रा क्या मकसद ए? क्या सेयो सब परमेशरो री सेवा-टईल़ करने वाल़िया आत्मा निए, जो उद्धार पाणे वाल़ेया री खातर सेवा करने खे पेजिया जाओईया?
