< 2 Samuel 22 >
1 Und David redete zu Jehova die Worte dieses Liedes an dem Tage, da Jehova ihn aus der Hand aller seiner Feinde und aus der Hand Sauls errettet hatte; und er sprach:
I mówił Dawid Panu słowa tej pieśni w on dzień, gdy go wybawił Pan z rąk wszystkich nieprzyjaciół jego i z ręki Saulowej.
2 Jehova ist mein Fels und meine Burg und mein Erretter.
I rzekł: Pan opoka moja i twierdza moja, i wybawiciel mój ze mną.
3 Gott ist mein Fels, auf ihn werde ich trauen, mein Schild und das Horn meines Heils, meine hohe Feste und meine Zuflucht. Mein Retter, von Gewalttat wirst du mich retten!
Bóg, skała moja, w nim będę ufał, tarcz moja, róg zbawienia mego, podwyższenie moje, i ucieczka moja, zbawiciel mój, który mię od gwałtu wybawia.
4 Ich werde Jehova anrufen, der zu loben ist, und ich werde gerettet werden von meinen Feinden.
Wzywałem Pana chwały godnego, a od nieprzyjaciół moich byłem wybawiony.
5 Denn mich umfingen die Wogen des Todes, die Ströme Belials erschreckten mich;
Albowiem ogarnęły mię były boleści śmierci, potoki niezbożnych przestraszyły mię.
6 die Bande des Scheols umringten mich, es ereilten mich die Fallstricke des Todes. (Sheol )
Boleści grobu ogarnęły mię, zachwyciły mię sidła śmierci. (Sheol )
7 In meiner Bedrängnis rief ich zu Jehova, und ich rief zu meinem Gott; und er hörte aus seinem Tempel meine Stimme, und mein Schrei kam in seine Ohren.
W utrapieniu mojem wzywałem Pana, a do Boga mego wołałem, i wysłuchał z kościoła swego głos mój, a wołanie moje przyszło do uszów jego.
8 Da wankte und bebte die Erde; die Grundfesten des Himmels zitterten und wankten, weil er entbrannt war.
Tedy się wzruszyła, a zadrżała ziemia, a fundamenty nieba zatrząsnęły, i wzruszyły się dla gniewu jego.
9 Rauch stieg auf von seiner Nase, und Feuer fraß aus seinem Munde; glühende Kohlen brannten aus ihm.
Wystąpił dym z nózdrz jego, a ogień z ust jego pożerający; węgle rozpaliły się od niego.
10 Und er neigte die Himmel und fuhr hernieder, und Dunkel war unter seinen Füßen.
Nakłonił niebios i zstąpił, a ciemność była pod nogami jego.
11 Und er fuhr auf einem Cherub und flog daher, und er erschien auf den Fittichen des Windes.
I jeździł na Cherubinach, i latał, i widzian jest na skrzydłach wiatrowych.
12 Und Finsternis machte er rings um sich her zum Gezelt, Sammlung der Wasser, dichtes Himmelsgewölk.
Położył ciemność około siebie miasto przybytku, zgromadzenie wód z obłoki niebieskimi.
13 Aus dem Glanze vor ihm brannten feurige Kohlen.
Od jasności oblicza jego rozpaliły się węgle ogniste.
14 Es donnerte Jehova vom Himmel her, und der Höchste ließ seine Stimme erschallen.
Zagrzmiał Pan z nieba, a najwyższy wydał głos swój.
15 Und er schoß Pfeile und zerstreute sie, seinen Blitz, und verwirrte sie.
Wypuścił i strzały, a rozproszył je, i błyskawicą potarł je.
16 Da wurden gesehen die Betten des Meeres, aufgedeckt die Grundfesten des Erdkreises durch das Schelten Jehovas, vor dem Schnauben des Hauches seiner Nase.
I okazały się głębokości morskie, a odkryły się grunty świata na fukanie Pańskie, na tchnienie Ducha z nózdrz jego.
17 Er streckte seine Hand aus von der Höhe, er nahm mich, er zog mich aus großen Wassern;
Posławszy z wysokości, przyjął mię, wyrwał mię z wód wielkich.
18 Er errettete mich von meinem starken Feinde, von meinen Hassern; denn sie waren mächtiger als ich.
Wybawił mię od nieprzyjaciela mego potężnego, od tych, którzy mię mieli w nienawiści, choć byli mocniejszymi nad mię.
19 Sie ereilten mich am Tage meines Unglücks, aber Jehova ward mir zur Stütze.
Uprzedzili mię w dzień utrapienia mego; ale Pan był podporą moją.
20 Und er führte mich heraus ins Weite, er befreite mich, weil er Lust an mir hatte.
I wywiódł mię na przestrzeństwo; wybawił mię; bo mię sobie upodobał.
21 Jehova vergalt mir nach meiner Gerechtigkeit, nach der Reinheit meiner Hände erstattete er mir.
Oddał mi Pan według sprawiedliwości mojej, według czystości rąk moich oddał mi,
22 Denn ich habe bewahrt die Wege Jehovas, und bin von meinem Gott nicht frevelhaft abgewichen.
Gdyżem strzegł dróg Pańskich, anim niezbożnie nie odstawał od Boga mego.
23 Denn alle seine Rechte waren vor mir, und seine Satzungen, ich bin nicht davon gewichen;
Albowiem wszystkie sądy jego są przed obliczem mojem i ustawy jego, nie odstąpiłem od nich.
24 Und ich war vollkommen gegen ihn und hütete mich vor meiner Ungerechtigkeit.
A będąc doskonały przed nim, wystrzegałem się nieprawości mojej.
25 Und Jehova erstattete mir nach meiner Gerechtigkeit, nach meiner Reinheit vor seinen Augen.
Przetoż oddał mi Pan według sprawiedliwości mojej, według czystości mojej przed oblicznością oczu swych.
26 Gegen den Gütigen erzeigst du dich gütig, gegen den vollkommenen Mann erzeigst du dich vollkommen;
Z miłosiernym miłosiernie postępujesz, z mężem doskonałym doskonałym jesteś.
27 gegen den Reinen erzeigst du dich rein, und gegen den Verkehrten erzeigst du dich entgegenstreitend.
Z czystym czysty jesteś, a z przewrotnym surowie się obchodzisz.
28 Und du wirst retten das elende Volk; aber deine Augen sind wider die Hoffärtigen, die du erniedrigen wirst.
Ale wybawiasz lud ubogi, a oczy twoje przed wyniosłymi opuszczasz.
29 Denn du bist meine Leuchte, Jehova; und Jehova erhellt meine Finsternis.
Tyś zaiste pochodnią moją, o Panie, a Pan oświeci ciemności moje.
30 Denn mit dir werde ich gegen eine Schar anrennen, mit meinem Gott werde ich eine Mauer überspringen.
Bo w tobie przebiegłem wojsko, w Bogu moim przekroczyłem mur.
31 Gott, sein Weg ist vollkommen; Jehovas Wort ist geläutert; ein Schild ist er allen, die auf ihn trauen.
Droga Boża jest doskonała, wyrok Pański nader czysty, tarczą jest wszystkim, którzy w nim ufają.
32 Denn wer ist Gott, außer Jehova, und wer ein Fels, außer unserem Gott?
Albowiem któż jest Bogiem oprócz Pana? a kto opoką oprócz Boga naszego?
33 Gott ist meine starke Feste, und er lenkt vollkommen meinen Weg.
Bóg jest mocą moją w wojsku, on czyni doskonałą drogę moję.
34 Er macht meine Füße denen der Hindinnen gleich, und stellt mich hin auf meine Höhen.
Równa nogi moje z jeleniemi, na wysokich miejscach moich stawia mię.
35 Er lehrt meine Hände den Streit, und meine Arme spannen den ehernen Bogen.
Ćwiczy ręce me do boju, tak że kruszę łuk miedziany ramiony swemi.
36 Und du gabst mir den Schild deines Heils, und deine Herablassung machte mich groß.
Albowiem dałeś mi tarcz zbawienia mego, a w cichości twojej rozmnożyłeś mię.
37 Du machtest Raum meinen Schritten unter mir, und meine Knöchel haben nicht gewankt.
Rozszerzyłeś kroki moje podemną, tak iż się nie zachwiały kostki moje.
38 Meinen Feinden jagte ich nach und vertilgte sie; und ich kehrte nicht um, bis sie aufgerieben waren.
Goniłem nieprzyjacioły moje, i wytraciłem je, a nie wróciłem się, ażem je wyplenił.
39 Und ich rieb sie auf und zerschmetterte sie; und sie standen nicht wieder auf, und sie fielen unter meine Füße.
I wyniszczyłem je, i poprzebijałem je, tak iż nie powstaną: upadli pod nogami mojemi.
40 Und du umgürtetest mich mit Kraft zum Streit, beugtest unter mich, die wider mich aufstanden.
Tyś mię przepasał mocą ku bitwie, a powaliłeś pod mię powstające przeciwko mnie.
41 Und du gabst mir den Rücken meiner Feinde; meine Hasser, ich vernichtete sie.
Nadto podałeś mi szyję nieprzyjaciół moich, którzy mię mieli w nienawiści, i wykorzeniłem je.
42 Sie blickten umher, und kein Retter war da zu Jehova, und er antwortete ihnen nicht.
Poglądali, ale nie był wybawiciel; wołali na Pana, ale ich nie wysłuchał.
43 Und ich zermalmte sie wie Staub der Erde; wie Straßenkot zertrat, zerstampfte ich sie.
I potarłem je jako proch ziemi, jako błoto na ulicach podeptawszy je, rozmiotałem je.
44 Und du errettetest mich aus den Streitigkeiten meines Volkes; du bewahrtest mich auf zum Haupte der Nationen; ein Volk, das ich nicht kannte, dient mir.
Tyś mię od sporu ludu mego wyrwał; zachowałeś mię, abym był głową narodów; lud, któregom nie znał, służy mi.
45 Die Söhne der Fremde unterwarfen sich mir mit Schmeichelei; beim Hören des Ohres gehorchten sie mir.
Synowie obcy kłamali mną, a skoro usłyszeli, byli mi posłuszni.
46 Die Söhne der Fremde sanken hin und zitterten hervor aus ihren Schlössern.
Synowie obcy opadali, a drżeli i w zamknieniu swem.
47 Jehova lebt, und gepriesen sei mein Fels! Und erhoben werde der Gott, der Fels meines Heils!
Żyje Pan, i błogosławiona skała moja; niechże będzie wywyższony Bóg, opoka zbawienia mego.
48 Der Gott, der mir Rache gab und die Völker unter mich niederwarf;
Bóg jest, który mi dawa pomsty, a podbija narody pod mię.
49 und der mich herausführte aus der Mitte meiner Feinde. Ja, du erhöhtest mich über die, welche wider mich aufstanden, von dem Manne der Gewalttat befreitest du mich.
Który mię wywodzi od nieprzyjaciół moich, a nad tymi, którzy powstają przeciwko mnie, wywyższasz mię, od człowieka niepobożnego wybawiasz mię.
50 Darum, Jehova, will ich dich preisen unter den Nationen und Psalmen singen deinem Namen,
Przetoż będę cię wyznawał Panie między narodami; a imieniowi twemu śpiewać będę.
51 Dich, der groß macht die Rettungen seines Königs, und Güte erweist seinem Gesalbten, David und seinem Samen ewiglich.
On jest wieżą zbawienia króla swego, a czyniący miłosierdzie nad pomazańcem swoim Dawidem, i nad nasieniem jego aż na wieki.