1 Korinther 14
1 Strebet nach der Liebe; eifert aber um die geistlichen Gaben, vielmehr aber, daß ihr weissaget.
යූයං ප්‍රේමාචරණේ ප්‍රයතධ්වම් ආත්මිකාන් දායානපි විශේෂත ඊශ්වරීයාදේශකථනසාමර්ථ්‍යං ප්‍රාප්තුං චේෂ්ටධ්වං|
2 Denn wer in einer Sprache redet, redet nicht Menschen, sondern Gott; denn niemand versteht es, im Geiste aber redet er Geheimnisse.
යෝ ජනඃ පරභාෂාං භාෂතේ ස මානුෂාන් න සම්භාෂතේ කින්ත්වීශ්වරමේව යතඃ කේනාපි කිමපි න බුධ්‍යතේ ස චාත්මනා නිගූඪවාක්‍යානි කථයති;
3 Wer aber weissagt, redet den Menschen zur Erbauung und Ermahnung und Tröstung.
කින්තු යෝ ජන ඊශ්වරීයාදේශං කථයති ස පරේෂාං නිෂ්ඨායෛ හිතෝපදේශාය සාන්ත්වනායෛ ච භාෂතේ|
4 Wer in einer Sprache redet, erbaut sich selbst; wer aber weissagt, erbaut die Versammlung.
පරභාෂාවාද්‍යාත්මන ඒව නිෂ්ඨාං ජනයති කින්ත්වීශ්වරීයාදේශවාදී සමිතේ ර්නිෂ්ඨාං ජනයති|
5 Ich wollte aber, daß ihr alle in Sprachen redetet, vielmehr aber, daß ihr weissagtet. Wer aber weissagt, ist größer, als wer in Sprachen redet, es sei denn, daß er es auslege, auf daß die Versammlung Erbauung empfange.
යුෂ්මාකං සර්ව්වේෂාං පරභාෂාභාෂණම් ඉච්ඡාම්‍යහං කින්ත්වීශ්වරීයාදේශකථනම් අධිකමපීච්ඡාමි| යතඃ සමිතේ ර්නිෂ්ඨායෛ යේන ස්වවාක්‍යානාම් අර්ථෝ න ක්‍රියතේ තස්මාත් පරභාෂාවාදිත ඊශ්වරීයාදේශවාදී ශ්‍රේයාන්|
6 Jetzt aber, Brüder, wenn ich zu euch komme und in Sprachen rede, was werde ich euch nützen, wenn ich nicht zu euch rede, entweder in Offenbarung oder in Erkenntnis oder in Weissagung oder in Lehre?
හේ භ්‍රාතරඃ, ඉදානීං මයා යදි යුෂ්මත්සමීපං ගම්‍යතේ තර්හීශ්වරීයදර්ශනස්‍ය ඥානස්‍ය වේශ්වරීයාදේශස්‍ය වා ශික්‍ෂායා වා වාක්‍යානි න භාෂිත්වා පරභාෂාං භාෂමාණේන මයා යූයං කිමුපකාරිෂ්‍යධ්වේ?
7 Doch auch die leblosen Dinge, die einen Ton von sich geben, es sei Pfeife oder Harfe, wenn sie den Tönen keinen Unterschied geben, wie wird man erkennen, was gepfiffen oder geharft wird?
අපරං වංශීවල්ලක්‍යාදිෂු නිෂ්ප්‍රාණිෂු වාද්‍යයන්ත්‍රේෂු වාදිතේෂු යදි ක්කණා න විශිෂ්‍යන්තේ තර්හි කිං වාද්‍යං කිං වා ගානං භවති තත් කේන බෝද්ධුං ශක්‍යතේ?
8 Denn auch wenn die Posaune einen undeutlichen Ton gibt, wer wird sich zum Kampfe rüsten?
අපරං රණතූර‍්‍ය්‍යා නිස්වණෝ යද්‍යව්‍යක්තෝ භවේත් තර්හි යුද්ධාය කඃ සජ්ජිෂ්‍යතේ?
9 Also auch ihr, wenn ihr durch die Sprache nicht eine verständliche Rede gebet, wie wird man wissen, was geredet wird? Denn ihr werdet in den Wind reden.
තද්වත් ජිහ්වාභි ර‍්‍යදි සුගම්‍යා වාක් යුෂ්මාභි ර්න ගද්‍යේත තර්හි යද් ගද්‍යතේ තත් කේන භෝත්ස්‍යතේ? වස්තුතෝ යූයං දිගාලාපින ඉව භවිෂ්‍යථ|
10 Es gibt vielleicht so und so viele Arten von Stimmen in der Welt, und keine Art ist ohne bestimmten Ton.
ජගති කතිප්‍රකාරා උක්තයෝ විද්‍යන්තේ? තාසාමේකාපි නිරර්ථිකා නහි;
11 Wenn ich nun die Bedeutung der Stimme nicht weiß, so werde ich dem Redenden ein Barbar sein, und der Redende für mich ein Barbar.
කින්තූක්තේරර්ථෝ යදි මයා න බුධ්‍යතේ තර්හ්‍යහං වක්ත්‍රා ම්ලේච්ඡ ඉව මංස්‍යේ වක්තාපි මයා ම්ලේච්ඡ ඉව මංස්‍යතේ|
12 Also auch ihr, da ihr um geistliche Gaben eifert, so suchet, daß ihr überströmend seid zur Erbauung der Versammlung.
තස්මාද් ආත්මිකදායලිප්සවෝ යූයං සමිතේ ර්නිෂ්ඨාර්ථං ප්‍රාප්තබහුවරා භවිතුං යතධ්වං,
13 Darum, wer in einer Sprache redet, bete, auf daß er es auslege.
අතඒව පරභාෂාවාදී යද් අර්ථකරෝ(අ)පි භවේත් තත් ප්‍රාර්ථයතාං|
14 Denn wenn ich in einer Sprache bete, so betet mein Geist, aber mein Verstand ist fruchtleer.
යද්‍යහං පරභාෂයා ප්‍රර්ථනාං කුර‍්‍ය්‍යාං තර්හි මදීය ආත්මා ප්‍රාර්ථයතේ, කින්තු මම බුද්ධි ර්නිෂ්ඵලා තිෂ්ඨති|
15 Was ist es nun? Ich will beten mit dem Geiste, aber ich will auch beten mit dem Verstande; ich will lobsingen mit dem Geiste, aber ich will auch lobsingen mit dem Verstande.
ඉත්‍යනේන කිං කරණීයං? අහම් ආත්මනා ප්‍රාර්ථයිෂ්‍යේ බුද්ධ්‍යාපි ප්‍රාර්ථයිෂ්‍යේ; අපරං ආත්මනා ගාස්‍යාමි බුද්ධ්‍යාපි ගාස්‍යාමි|
16 Sonst, wenn du mit dem Geiste preisen wirst, wie soll der, welcher die Stelle des Unkundigen einnimmt, das Amen sprechen zu deiner Danksagung, da er ja nicht weiß, was du sagst?
ත්වං යදාත්මනා ධන්‍යවාදං කරෝෂි තදා යද් වදසි තද් යදි ශිෂ්‍යේනේවෝපස්ථිතේන ජනේන න බුද්ධ්‍යතේ තර්හි තව ධන්‍යවාදස්‍යාන්තේ තථාස්ත්විති තේන වක්තං කථං ශක්‍යතේ?
17 Denn du danksagst wohl gut, aber der andere wird nicht erbaut.
ත්වං සම්‍යග් ඊශ්වරං ධන්‍යං වදසීති සත්‍යං තථාපි තත්‍ර පරස්‍ය නිෂ්ඨා න භවති|
18 Ich danke Gott, ich rede mehr in einer Sprache als ihr alle.
යුෂ්මාකං සර්ව්වේභ්‍යෝ(අ)හං පරභාෂාභාෂණේ සමර්ථෝ(අ)ස්මීති කාරණාද් ඊශ්වරං ධන්‍යං වදාමි;
19 Aber in der Versammlung will ich lieber fünf Worte reden mit meinem Verstande, auf daß ich auch andere unterweise, als zehntausend Worte in einer Sprache.
තථාපි සමිතෞ පරෝපදේශාර්ථං මයා කථිතානි පඤ්ච වාක්‍යානි වරං න ච ලක්‍ෂං පරභාෂීයානි වාක්‍යානි|
20 Brüder, werdet nicht Kinder am Verstande, sondern an der Bosheit seid Unmündige, am Verstande aber werdet Erwachsene.
හේ භ්‍රාතරඃ, යූයං බුද්ධ්‍යා බාලකාඉව මා භූත පරන්තු දුෂ්ටතයා ශිශවඉව භූත්වා බුද්ධ්‍යා සිද්ධා භවත|
21 Es steht in dem Gesetz geschrieben: “Ich will in anderen Sprachen und durch andere Lippen zu diesem Volke reden, und auch also werden sie nicht auf mich hören, spricht der Herr.”
ශාස්ත්‍ර ඉදං ලිඛිතමාස්තේ, යථා, ඉත්‍යවෝචත් පරේශෝ(අ)හම් ආභාෂිෂ්‍ය ඉමාන් ජනාන්| භාෂාභිඃ පරකීයාභි ර්වක්ත්‍රෛශ්ච පරදේශිභිඃ| තථා මයා කෘතේ(අ)පීමේ න ග්‍රහීෂ්‍යන්ති මද්වචඃ||
22 Daher sind die Sprachen zu einem Zeichen, nicht den Glaubenden, sondern den Ungläubigen; die Weissagung aber nicht den Ungläubigen, sondern den Glaubenden.
අතඒව තත් පරභාෂාභාෂණං අවිශ්චාසිනඃ ප්‍රති චිහ්නරූපං භවති න ච විශ්වාසිනඃ ප්‍රති; කින්ත්වීශ්වරීයාදේශකථනං නාවිශ්වාසිනඃ ප්‍රති තද් විශ්වාසිනඃ ප්‍රත්‍යේව|
23 Wenn nun die ganze Versammlung an einem Orte zusammenkommt und alle in Sprachen reden, und es kommen Unkundige oder Ungläubige herein, werden sie nicht sagen, daß ihr von Sinnen seid?
සමිතිභුක්තේෂු සර්ව්වේෂු ඒකස්මින් ස්ථානේ මිලිත්වා පරභාෂාං භාෂමාණේෂු යදි ඥානාකාඞ්ක්‍ෂිණෝ(අ)විශ්වාසිනෝ වා තත්‍රාගච්ඡේයුස්තර්හි යුෂ්මාන් උන්මත්තාන් කිං න වදිෂ්‍යන්ති?
24 Wenn aber alle weissagen, und irgend ein Ungläubiger oder Unkundiger kommt herein, so wird er von allen überführt, von allen beurteilt;
කින්තු සර්ව්වේෂ්වීශ්වරීයාදේශං ප්‍රකාශයත්සු යද්‍යවිශ්වාසී ඥානාකාඞ්ක්‍ෂී වා කශ්චිත් තත්‍රාගච්ඡති තර්හි සර්ව්වෛරේව තස්‍ය පාපඥානං පරීක්‍ෂා ච ජායතේ,
25 das Verborgene seines Herzens wird offenbar, und also, auf sein Angesicht fallend, wird er Gott anbeten und verkündigen, daß Gott wirklich unter euch ist.
තතස්තස්‍යාන්තඃකරණස්‍ය ගුප්තකල්පනාසු ව්‍යක්තීභූතාසු සෝ(අ)ධෝමුඛඃ පතන් ඊශ්වරමාරාධ්‍ය යුෂ්මන්මධ්‍ය ඊශ්වරෝ විද්‍යතේ ඉති සත්‍යං කථාමේතාං කථයිෂ්‍යති|
26 Was ist es nun, Brüder? Wenn ihr zusammenkommet, so hat ein jeder [von euch] einen Psalm, hat eine Lehre, hat eine Sprache, hat eine Offenbarung, hat eine Auslegung; alles geschehe zur Erbauung.
හේ භ්‍රාතරඃ, සම්මිලිතානාං යුෂ්මාකම් ඒකේන ගීතම් අන්‍යේනෝපදේශෝ(අ)න්‍යේන පරභාෂාන්‍යේන ඓශ්වරිකදර්ශනම් අන්‍යේනාර්ථබෝධකං වාක්‍යං ලභ්‍යතේ කිමේතත්? සර්ව්වමේව පරනිෂ්ඨාර්ථං යුෂ්මාභිඃ ක්‍රියතාං|
27 Wenn nun jemand in einer Sprache redet, so sei es zu zwei oder höchstens drei und nacheinander, und einer lege aus.
යදි කශ්චිද් භාෂාන්තරං විවක්‍ෂති තර්හ්‍යේකස්මින් දිනේ ද්විජනේන ත්‍රිජනේන වා පරභාෂා කථ්‍යතාං තදධිකෛර්න කථ්‍යතාං තෛරපි පර‍්‍ය්‍යායානුසාරාත් කථ්‍යතාං, ඒකේන ච තදර්ථෝ බෝධ්‍යතාං|
28 Wenn aber kein Ausleger da ist, so schweige er in der Versammlung, rede aber sich selbst und Gott.
කින්ත්වර්ථාභිධායකඃ කෝ(අ)පි යදි න විද්‍යතේ තර්හි ස සමිතෞ වාචංයමඃ ස්ථිත්වේශ්වරායාත්මනේ ච කථාං කථයතු|
29 Propheten aber laßt zwei oder drei reden, und die anderen laßt urteilen.
අපරං ද්වෞ ත්‍රයෝ වේශ්වරීයාදේශවක්තාරඃ ස්වං ස්වමාදේශං කථයන්තු තදන්‍යේ ච තං විචාරයන්තු|
30 Wenn aber einem anderen, der dasitzt, eine Offenbarung wird, so schweige der erste.
කින්තු තත්‍රාපරේණ කේනචිත් ජනේනේශ්වරීයාදේශේ ලබ්ධේ ප්‍රථමේන කථනාත් නිවර්ත්තිතව්‍යං|
31 Denn ihr könnt einer nach dem anderen alle weissagen, auf daß alle lernen und alle getröstet werden.
සර්ව්වේ යත් ශික්‍ෂාං සාන්ත්වනාඤ්ච ලභන්තේ තදර්ථං යූයං සර්ව්වේ පර‍්‍ය්‍යායේණේශ්වරීයාදේශං කථයිතුං ශක්නුථ|
32 Und die Geister der Propheten sind den Propheten untertan.
ඊශ්වරීයාදේශවක්තෘණාං මනාංසි තේෂාම් අධීනානි භවන්ති|
33 Denn Gott ist nicht ein Gott der Unordnung, sondern des Friedens, wie in allen Versammlungen der Heiligen.
යත ඊශ්වරඃ කුශාසනජනකෝ නහි සුශාසනජනක ඒවේති පවිත්‍රලෝකානාං සර්ව්වසමිතිෂු ප්‍රකාශතේ|
34 [Eure] Weiber sollen schweigen in den Versammlungen, denn es ist ihnen nicht erlaubt zu reden, sondern unterwürfig zu sein, wie auch das Gesetz sagt.
අපරඤ්ච යුෂ්මාකං වනිතාඃ සමිතිෂු තූෂ්ණීම්භූතාස්තිෂ්ඨන්තු යතඃ ශාස්ත්‍රලිඛිතේන විධිනා තාඃ කථාප්‍රචාරණාත් නිවාරිතාස්තාභි ර්නිඝ්‍රාභි ර්භවිතව්‍යං|
35 Wenn sie aber etwas lernen wollen, so sollen sie daheim ihre eigenen Männer fragen; denn es ist schändlich für ein Weib, in der Versammlung zu reden.
අතස්තා යදි කිමපි ජිඥාසන්තේ තර්හි ගේහේෂු පතීන් පෘච්ඡන්තු යතඃ සමිතිමධ්‍යේ යෝෂිතාං කථාකථනං නින්දනීයං|
36 Oder ist das Wort Gottes von euch ausgegangen? Oder ist es zu euch allein gelangt?
ඓශ්වරං වචඃ කිං යුෂ්මත්තෝ නිරගමත? කේවලං යුෂ්මාන් වා තත් කිම් උපාගතං?
37 Wenn jemand sich dünkt, ein Prophet zu sein oder geistlich, so erkenne er, was ich euch schreibe, daß es ein Gebot des Herrn ist.
යඃ කශ්චිද් ආත්මානම් ඊශ්වරීයාදේශවක්තාරම් ආත්මනාවිෂ්ටං වා මන්‍යතේ ස යුෂ්මාන් ප්‍රති මයා යද් යත් ලිඛ්‍යතේ තත්ප්‍රභුනාඥාපිතම් ඊත්‍යුරරී කරෝතු|
38 Wenn aber jemand unwissend ist, so sei er unwissend.
කින්තු යඃ කශ්චිත් අඥෝ භවති සෝ(අ)ඥ ඒව තිෂ්ඨතු|
39 Daher, Brüder, eifert danach zu weissagen, und wehret nicht, in Sprachen zu reden.
අතඒව හේ භ්‍රාතරඃ, යූයම් ඊශ්වරීයාදේශකථනසාමර්ථ්‍යං ලබ්ධුං යතධ්වං පරභාෂාභාෂණමපි යුෂ්මාභි ර්න නිවාර‍්‍ය්‍යතාං|
40 Alles aber geschehe anständig und in Ordnung.
සර්ව්වකර්ම්මාණි ච විධ්‍යනුසාරතඃ සුපරිපාට්‍යා ක්‍රියන්තාං|
