Offenbarung 4

1 Nach diesem sah ich: und siehe, eine Tür war aufgetan in dem Himmel, und die erste Stimme, die ich gehört hatte wie die einer Posaune mit mir reden, sprach: Komm hier herauf, und ich werde dir zeigen, was nach diesem geschehen muß.

ਤਤਃ ਪਰੰ ਮਯਾ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਿਪਾਤੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਸ੍ਵਰ੍ਗੇ ਮੁਕ੍ਤੰ ਦ੍ਵਾਰਮ੍ ਏਕੰ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟੰ ਮਯਾ ਸਹਭਾਸ਼਼ਮਾਣਸ੍ਯ ਚ ਯਸ੍ਯ ਤੂਰੀਵਾਦ੍ਯਤੁਲ੍ਯੋ ਰਵਃ ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਸ਼੍ਰੁਤਃ ਸ ਮਾਮ੍ ਅਵੋਚਤ੍ ਸ੍ਥਾਨਮੇਤਦ੍ ਆਰੋਹਯ, ਇਤਃ ਪਰੰ ਯੇਨ ਯੇਨ ਭਵਿਤਵ੍ਯੰ ਤਦਹੰ ਤ੍ਵਾਂ ਦਰ੍ਸ਼ਯਿਸ਼਼੍ਯੇ|

2 Alsbald war [Eig. ward] ich im Geiste; und siehe, ein Thron stand in dem Himmel, und auf dem Throne saß einer.

ਤੇਨਾਹੰ ਤਤ੍ਕ੍ਸ਼਼ਣਾਦ੍ ਆਤ੍ਮਾਵਿਸ਼਼੍ਟੋ ਭੂਤ੍ਵਾ (ਅ)ਪਸ਼੍ਯੰ ਸ੍ਵਰ੍ਗੇ ਸਿੰਹਾਸਨਮੇਕੰ ਸ੍ਥਾਪਿਤੰ ਤਤ੍ਰ ਸਿੰਹਾਸਨੇ ਏਕੋ ਜਨ ਉਪਵਿਸ਼਼੍ਟੋ (ਅ)ਸ੍ਤਿ|

3 Und der da saß, war von Ansehen gleich einem Jaspisstein und einem Sardis, und ein Regenbogen war rings um den Thron, von Ansehen gleich einem Smaragd.

ਸਿੰਹਾਸਨੇ ਉਪਵਿਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਤਸ੍ਯ ਜਨਸ੍ਯ ਰੂਪੰ ਸੂਰ੍ੱਯਕਾਨ੍ਤਮਣੇਃ ਪ੍ਰਵਾਲਸ੍ਯ ਚ ਤੁਲ੍ਯੰ ਤਤ੍ ਸਿੰਹਾਸਨਞ੍ਚ ਮਰਕਤਮਣਿਵਦ੍ਰੂਪਵਿਸ਼ਿਸ਼਼੍ਟੇਨ ਮੇਘਧਨੁਸ਼਼ਾ ਵੇਸ਼਼੍ਟਿਤੰ|

4 Und rings um den Thron waren vierundzwanzig Throne, und auf den Thronen saßen vierundzwanzig Älteste, bekleidet mit weißen Kleidern, und auf ihren Häuptern goldene Kronen.

ਤਸ੍ਯ ਸਿੰਹਾਸਨੇ ਚਤੁਰ੍ਦਿਕ੍ਸ਼਼ੁ ਚਤੁਰ੍ਵਿੰਸ਼ਤਿਸਿੰਹਾਸਨਾਨਿ ਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍ਤਿ ਤੇਸ਼਼ੁ ਸਿੰਹਾਸਨੇਸ਼਼ੁ ਚਤੁਰ੍ਵਿੰਸ਼ਤਿ ਪ੍ਰਾਚੀਨਲੋਕਾ ਉਪਵਿਸ਼਼੍ਟਾਸ੍ਤੇ ਸ਼ੁਭ੍ਰਵਾਸਃਪਰਿਹਿਤਾਸ੍ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਸ਼ਿਰਾਂਸਿ ਚ ਸੁਵਰ੍ਣਕਿਰੀਟੈ ਰ੍ਭੂਸ਼਼ਿਤਾਨਿ|

5 Und aus dem Throne gehen hervor Blitze und Stimmen und Donner; und sieben Feuerfackeln brannten vor dem Throne, welche die sieben Geister Gottes sind.

ਤਸ੍ਯ ਸਿੰਹਾਸਨਸ੍ਯ ਮਧ੍ਯਾਤ੍ ਤਡਿਤੋ ਰਵਾਃ ਸ੍ਤਨਿਤਾਨਿ ਚ ਨਿਰ੍ਗੱਛਨ੍ਤਿ ਸਿੰਹਾਸਨਸ੍ਯਾਨ੍ਤਿਕੇ ਚ ਸਪ੍ਤ ਦੀਪਾ ਜ੍ਵਲਨ੍ਤਿ ਤ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸਪ੍ਤਾਤ੍ਮਾਨਃ|

6 Und vor dem Throne wie ein gläsernes Meer, gleich Kristall; und inmitten des Thrones und um den Thron her vier lebendige Wesen, voller Augen vorn und hinten.

ਅਪਰੰ ਸਿੰਹਾਸਨਸ੍ਯਾਨ੍ਤਿਕੇ ਸ੍ਫਟਿਕਤੁਲ੍ਯਃ ਕਾਚਮਯੋ ਜਲਾਸ਼ਯੋ ਵਿਦ੍ਯਤੇ, ਅਪਰਮ੍ ਅਗ੍ਰਤਃ ਪਸ਼੍ਚਾੱਚ ਬਹੁਚਕ੍ਸ਼਼ੁਸ਼਼੍ਮਨ੍ਤਸ਼੍ਚਤ੍ਵਾਰਃ ਪ੍ਰਾਣਿਨਃ ਸਿੰਹਸਨਸ੍ਯ ਮਧ੍ਯੇ ਚਤੁਰ੍ਦਿਕ੍ਸ਼਼ੁ ਚ ਵਿਦ੍ਯਨ੍ਤੇ|

7 Und das erste lebendige Wesen war gleich einem Löwen, und das zweite lebendige Wesen gleich einem Kalbe, [O. einem Stier] und das dritte lebendige Wesen hatte das Angesicht eines Menschen, [W. wie eines Menschen] und das vierte lebendige Wesen war gleich einem fliegenden Adler.

ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਪ੍ਰਥਮਃ ਪ੍ਰਾਣੀ ਸਿੰਹਾਕਾਰੋ ਦ੍ਵਿਤੀਯਃ ਪ੍ਰਾਣੀ ਗੋਵਾਤ੍ਸਾਕਾਰਸ੍ਤ੍ਰੁʼਤੀਯਃ ਪ੍ਰਾਣੀ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਵਦ੍ਵਦਨਵਿਸ਼ਿਸ਼਼੍ਟਸ਼੍ਚਤੁਰ੍ਥਸ਼੍ਚ ਪ੍ਰਾਣੀ ਉੱਡੀਯਮਾਨਕੁਰਰੋਪਮਃ|

8 Und die vier lebendigen Wesen hatten, ein jedes von ihnen für sich, je sechs Flügel; ringsum und inwendig sind sie voller Augen, und sie hören Tag und Nacht nicht auf zu sagen: [W. sie haben keine Ruhe, sagend] Heilig, heilig, heilig, Herr, Gott, Allmächtiger, der da war und der da ist und der da kommt!

ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਚਤੁਰ੍ਣਾਮ੍ ਏਕੈਕਸ੍ਯ ਪ੍ਰਾਣਿਨਃ ਸ਼਼ਟ੍ ਪਕ੍ਸ਼਼ਾਃ ਸਨ੍ਤਿ ਤੇ ਚ ਸਰ੍ੱਵਾਙ੍ਗੇਸ਼਼੍ਵਭ੍ਯਨ੍ਤਰੇ ਚ ਬਹੁਚਕ੍ਸ਼਼ੁਰ੍ਵਿਸ਼ਿਸ਼਼੍ਟਾਃ, ਤੇ ਦਿਵਾਨਿਸ਼ੰ ਨ ਵਿਸ਼੍ਰਾਮ੍ਯ ਗਦਨ੍ਤਿ ਪਵਿਤ੍ਰਃ ਪਵਿਤ੍ਰਃ ਪਵਿਤ੍ਰਃ ਸਰ੍ੱਵਸ਼ਕ੍ਤਿਮਾਨ੍ ਵਰ੍ੱਤਮਾਨੋ ਭੂਤੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯੰਸ਼੍ਚ ਪ੍ਰਭੁਃ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰਃ|

9 Und wenn die lebendigen Wesen Herrlichkeit und Ehre und Danksagung geben werden dem, der auf dem Throne sitzt, der da lebt von Ewigkeit zu Ewigkeit, (aiōn g165)

ਇੱਥੰ ਤੈਃ ਪ੍ਰਾਣਿਭਿਸ੍ਤਸ੍ਯਾਨਨ੍ਤਜੀਵਿਨਃ ਸਿੰਹਾਸਨੋਪਵਿਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਜਨਸ੍ਯ ਪ੍ਰਭਾਵੇ ਗੌਰਵੇ ਧਨ੍ਯਵਾਦੇ ਚ ਪ੍ਰਕੀਰ੍ੱਤਿਤੇ (aiōn g165)

10 so werden die vierundzwanzig Ältesten niederfallen vor dem, der auf dem Throne sitzt, und den anbeten, [O. dem huldigen; so auch später] der da lebt in die Zeitalter der Zeitalter, und werden ihre Kronen niederwerfen vor dem Throne und sagen: (aiōn g165)

ਤੇ ਚਤੁਰ੍ਵਿੰਸ਼ਤਿਪ੍ਰਾਚੀਨਾ ਅਪਿ ਤਸ੍ਯ ਸਿੰਹਾਸਨੋਪਵਿਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯਾਨ੍ਤਿਕੇ ਪ੍ਰਣਿਨਤ੍ਯ ਤਮ੍ ਅਨਨ੍ਤਜੀਵਿਨੰ ਪ੍ਰਣਮਨ੍ਤਿ ਸ੍ਵੀਯਕਿਰੀਟਾਂਸ਼੍ਚ ਸਿੰਹਾਸਨਸ੍ਯਾਨ੍ਤਿਕੇ ਨਿਕ੍ਸ਼਼ਿਪ੍ਯ ਵਦਨ੍ਤਿ, (aiōn g165)

11 Du bist würdig, o unser Herr und unser Gott, zu nehmen die Herrlichkeit und die Ehre und die Macht; denn du hast alle Dinge [O. das All] erschaffen, und deines Willens wegen waren sie und sind sie erschaffen worden.

ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ ਈਸ਼੍ਵਰਾਸ੍ਮਾਕੰ ਪ੍ਰਭਾਵੰ ਗੌਰਵੰ ਬਲੰ| ਤ੍ਵਮੇਵਾਰ੍ਹਸਿ ਸਮ੍ਪ੍ਰਾਪ੍ਤੁੰ ਯਤ੍ ਸਰ੍ੱਵੰ ਸਸ੍ਰੁʼਜੇ ਤ੍ਵਯਾ| ਤਵਾਭਿਲਾਸ਼਼ਤਸ਼੍ਚੈਵ ਸਰ੍ੱਵੰ ਸਮ੍ਭੂਯ ਨਿਰ੍ੰਮਮੇ||