< Offenbarung 17 >

1 Und es kam einer von den sieben Engeln, welche die sieben Schalen hatten, und redete mit mir und sprach: Komm her, ich will dir das Urteil [O. Gericht] über die große Hure zeigen, die auf den vielen Wassern sitzt,
తదనన్తరం తేషాం సప్తకంసధారిణాం సప్తదూతానామ్ ఏక ఆగత్య మాం సమ్భాష్యావదత్, అత్రాగచ్ఛ, మేదిన్యా నరపతయో యయా వేశ్యయా సార్ద్ధం వ్యభిచారకర్మ్మ కృతవన్తః,
2 mit welcher die Könige der Erde Hurerei getrieben haben; und die auf der Erde wohnen, sind trunken geworden von dem Weine ihrer Hurerei.
యస్యా వ్యభిచారమదేన చ పృథివీనివాసినో మత్తా అభవన్ తస్యా బహుతోయేషూపవిష్టాయా మహావేశ్యాయా దణ్డమ్ అహం త్వాం దర్శయామి|
3 Und er führte mich im Geiste hinweg in eine Wüste; und ich sah ein Weib auf einem scharlachroten Tiere sitzen, voll Namen der Lästerung, das sieben Köpfe und zehn Hörner hatte.
తతో ఽహమ్ ఆత్మనావిష్టస్తేన దూతేన ప్రాన్తరం నీతస్తత్ర నిన్దానామభిః పరిపూర్ణం సప్తశిరోభి ర్దశశృఙ్గైశ్చ విశిష్టం సిన్దూరవర్ణం పశుముపవిష్టా యోషిదేకా మయా దృష్టా|
4 Und das Weib war bekleidet mit Purpur und Scharlach und übergoldet mit Gold und Edelgestein und Perlen, und sie hatte einen goldenen Becher in ihrer Hand, voll Greuel und Unreinigkeit ihrer Hurerei;
సా నారీ కృష్ణలోహితవర్ణం సిన్దూరవర్ణఞ్చ పరిచ్ఛదం ధారయతి స్వర్ణమణిముక్తాభిశ్చ విభూషితాస్తి తస్యాః కరే ఘృణార్హద్రవ్యైః స్వవ్యభిచారజాతమలైశ్చ పరిపూర్ణ ఏకః సువర్ణమయః కంసో విద్యతే|
5 und an ihrer Stirn einen Namen geschrieben: Geheimnis, Babylon, die große, die Mutter der Huren und der Greuel der Erde.
తస్యా భాలే నిగూఢవాక్యమిదం పృథివీస్థవేశ్యానాం ఘృణ్యక్రియాణాఞ్చ మాతా మహాబాబిలితి నామ లిఖితమ్ ఆస్తే|
6 Und ich sah das Weib trunken von dem Blute der Heiligen und von dem Blute der Zeugen Jesu. Und ich verwunderte mich, als ich sie sah, mit großer Verwunderung.
మమ దృష్టిగోచరస్థా సా నారీ పవిత్రలోకానాం రుధిరేణ యీశోః సాక్షిణాం రుధిరేణ చ మత్తాసీత్ తస్యా దర్శనాత్ మమాతిశయమ్ ఆశ్చర్య్యజ్ఞానం జాతం|
7 Und der Engel sprach zu mir: Warum verwundertest du dich? Ich will dir das Geheimnis des Weibes sagen und des Tieres, das sie trägt, welches die sieben Köpfe und die zehn Hörner hat.
తతః స దూతో మామ్ అవదత్ కుతస్తవాశ్చర్య్యజ్ఞానం జాయతే? అస్యా యోషితస్తద్వాహనస్య సప్తశిరోభి ర్దశశృఙ్గైశ్చ యుక్తస్య పశోశ్చ నిగూఢభావమ్ అహం త్వాం జ్ఞాపయామి|
8 Das Tier, welches du sahest, war und ist nicht und wird aus dem Abgrund heraufsteigen [O. steht im Begriff heraufzusteigen] und ins Verderben gehen; und die auf der Erde wohnen, deren Namen nicht in dem Buche des Lebens geschrieben sind von Grundlegung der Welt an, werden sich verwundern, wenn sie das Tier sehen, daß es war und nicht ist und da sein [O. kommen] wird. (Abyssos g12)
త్వయా దృష్టో ఽసౌ పశురాసీత్ నేదానీం వర్త్తతే కిన్తు రసాతలాత్ తేనోదేతవ్యం వినాశశ్చ గన్తవ్యః| తతో యేషాం నామాని జగతః సృష్టికాలమ్ ఆరభ్య జీవనపుస్తకే లిఖితాని న విద్యన్తే తే పృథివీనివాసినో భూతమ్ అవర్త్తమానముపస్థాస్యన్తఞ్చ తం పశుం దృష్ట్వాశ్చర్య్యం మంస్యన్తే| (Abyssos g12)
9 Hier ist der Verstand, der Weisheit hat: Die sieben Köpfe sind sieben Berge, auf welchen das Weib sitzt.
అత్ర జ్ఞానయుక్తయా బుద్ధ్యా ప్రకాశితవ్యం| తాని సప్తశిరాంసి తస్యా యోషిత ఉపవేశనస్థానస్వరూపాః సప్తగిరయః సప్త రాజానశ్చ సన్తి|
10 Und es sind [O. und sind] sieben Könige: fünf von ihnen [W. die fünf] sind gefallen, der eine ist, der andere ist noch nicht gekommen; und wenn er kommt, muß er eine kleine Weile bleiben.
తేషాం పఞ్చ పతితా ఏకశ్చ వర్త్తమానః శేషశ్చాద్యాప్యనుపస్థితః స యదోపస్థాస్యతి తదాపి తేనాల్పకాలం స్థాతవ్యం|
11 Und das Tier, welches war und nicht ist, er ist auch ein achter und ist von den sieben und geht ins Verderben.
యః పశురాసీత్ కిన్త్విదానీం న వర్త్తతే స ఏవాష్టమః, స సప్తానామ్ ఏకో ఽస్తి వినాశం గమిష్యతి చ|
12 Und die zehn Hörner, die du sahst, sind zehn Könige, welche noch kein Königreich empfangen haben, aber Gewalt wie Könige empfangen eine Stunde mit dem Tiere.
త్వయా దృష్టాని దశశృఙ్గాణ్యపి దశ రాజానః సన్తిః, అద్యాపి తై రాజ్యం న ప్రాప్తం కిన్తు ముహూర్త్తమేకం యావత్ పశునా సార్ద్ధం తే రాజాన ఇవ ప్రభుత్వం ప్రాప్స్యన్తి|
13 Diese haben einen Sinn und geben ihre Macht und Gewalt dem Tiere.
త ఏకమన్త్రణా భవిష్యన్తి స్వకీయశక్తిప్రభావౌ పశవే దాస్యన్తి చ|
14 Diese werden mit dem Lamme Krieg führen, und das Lamm wird sie überwinden; denn er ist Herr der Herren und König der Könige, und die mit ihm sind Berufene und Auserwählte und Treue.
తే మేషశావకేన సార్ద్ధం యోత్స్యన్తి, కిన్తు మేషశావకస్తాన్ జేష్యతి యతః స ప్రభూనాం ప్రభూ రాజ్ఞాం రాజా చాస్తి తస్య సఙ్గినో ఽప్యాహూతా అభిరుచితా విశ్వాస్యాశ్చ|
15 Und er spricht zu mir: Die Wasser, die du sahst, wo die Hure sitzt, sind Völker und Völkerscharen [O. Volksmassen] und Nationen und Sprachen;
అపరం స మామ్ అవదత్ సా వేశ్యా యత్రోపవిశతి తాని తోయాని లోకా జనతా జాతయో నానాభాషావాదినశ్చ సన్తి|
16 und die zehn Hörner, die du sahst, und das Tier, diese werden die Hure hassen und werden sie öde und nackt machen, und werden ihr Fleisch fressen und sie mit Feuer verbrennen.
త్వయా దృష్టాని దశ శృఙ్గాణి పశుశ్చేమే తాం వేశ్యామ్ ఋతీయిష్యన్తే దీనాం నగ్నాఞ్చ కరిష్యన్తి తస్యా మాంసాని భోక్ష్యన్తే వహ్నినా తాం దాహయిష్యన్తి చ|
17 Denn Gott hat in ihre Herzen gegeben, seinen Sinn zu tun und in einem Sinne zu handeln [W. einen Sinn zu tun] und ihr Königreich dem Tiere zu geben, bis die Worte Gottes vollbracht sein werden.
యత ఈశ్వరస్య వాక్యాని యావత్ సిద్ధిం న గమిష్యన్తి తావద్ ఈశ్వరస్య మనోగతం సాధయితుమ్ ఏకాం మన్త్రణాం కృత్వా తస్మై పశవే స్వేషాం రాజ్యం దాతుఞ్చ తేషాం మనాంసీశ్వరేణ ప్రవర్త్తితాని|
18 Und das Weib, das du sahst, ist die große Stadt, welche das Königtum hat über die Könige der Erde.
అపరం త్వయా దృష్టా యోషిత్ సా మహానగరీ యా పృథివ్యా రాజ్ఞామ్ ఉపరి రాజత్వం కురుతే|

< Offenbarung 17 >