< Psalm 94 >
1 Gott [El] der Rache, [Eig. der Rachen, d. h. der Rache-Vollstreckungen] Jehova, Gott [El] der Rache, strahle hervor!
Boże pomst! Panie Boże pomst! rozjaśnij się!
2 Erhebe dich, Richter der Erde, vergilt den Hoffärtigen ihr Tun!
Podnieś się, o Sędzio wszystkiej ziemi! a daj zapłatę pysznym.
3 Bis wann werden die Gesetzlosen, Jehova, bis wann werden die Gesetzlosen frohlocken,
Dokądże niepobożni, Panie! dokądże niepobożni radować się będą?
4 Werden übersprudeln, Freches reden, sich rühmen alle, die Frevel tun?
Długoż będą świegotać i hardzie mówić, chlubiąc się wszyscy, którzy czynią nieprawość?
5 Dein Volk, Jehova, zertreten und dein Erbteil bedrücken sie.
Lud twój, Panie! trzeć, a dziedzictwo twoje trapić?
6 Sie töten die Witwe und den Fremdling, und sie ermorden die Waisen,
Wdowy i przychodniów mordować? a sierotki zabijać?
7 Und sagen: Jah sieht es nicht, und der Gott Jakobs merkt es nicht.
Mówiąc: Nie widzi tego Pan, ani tego rozumie Bóg Jakóbowy.
8 Habet Einsicht, ihr Unvernünftigen unter dem Volke! und ihr Toren, wann werdet ihr verständig werden?
Zrozumicież, o wy bydlęcy między ludźmi! a wy szaleni kiedyż zrozumiecie?
9 Der das Ohr gepflanzt hat, sollte er nicht hören? der das Auge gebildet, sollte er nicht sehen?
Izali ten, który szczepił ucho, nie słyszy? i który ukształtował oko, izali nie widzi?
10 Der die Nationen zurechtweist, [O. züchtigt, wie v 12] sollte er nicht strafen, er, der Erkenntnis lehrt den Menschen?
Izali ten, który ćwiczy narody, nie będzie karał? który uczy człowieka umiejętności.
11 Jehova kennt die Gedanken des Menschen, daß sie Eitelkeit [Eig. ein Hauch] sind.
Pan zna myśli ludzkie, iż są szczerą marnością.
12 Glückselig der Mann, den du züchtigst, Jehova, [Hebr. Jah] und den du belehrst aus deinem Gesetz,
Błogosławiony jest mąż, którego ty ćwiczysz, Panie! a zakonu twego uczysz go.
13 um ihm Ruhe zu geben vor den bösen Tagen, bis dem Gesetzlosen die Grube gegraben wird!
Abyś mu sprawił pokój od złych dni, ażby był wykopany dół niezbożnikowi.
14 Denn Jehova wird sein Volk nicht verstoßen, und nicht verlassen sein Erbteil;
Albowiem, nie opuści Pan ludu swego, a dziedzictwa swego nie zaniecha.
15 Denn zur Gerechtigkeit wird zurückkehren das Gericht, und alle von Herzen Aufrichtigen werden ihm [d. h. dem Gericht] folgen.
Ale aż ku sprawiedliwości obróci się sąd, a za nim wszyscy serca uprzejmego.
16 Wer wird für mich aufstehen wider die Übeltäter? Wer wird für mich auftreten wider die, welche Frevel tun?
Któżby się był zastawił za mną przeciwko złośnikom? ktoby się był ujął o mnie przeciwko tym, którzy czynią nieprawość?
17 Wäre nicht Jehova mir eine Hülfe gewesen, wenig fehlte, so hätte im Schweigen gewohnt meine Seele.
By mi był Pan nie przybył na pomoc, małoby była nie mieszkała dusza moja w milczeniu.
18 Wenn ich sagte: Mein Fuß wankt, so unterstützte mich deine Güte, Jehova.
Jużem był rzekł: Zachwiała się noga moja; ale miłosierdzie twoje, o Panie! zatrzymało mię.
19 Bei der Menge meiner Gedanken [O. Sorgen, Kümmernisse] in meinem Innern erfüllten deine Tröstungen meine Seele mit Wonne.
W wielkości utrapienia mego, we wnętrznościach moich, pociechy twoje rozweselały duszę moję.
20 Sollte mit dir vereint sein der Thron des Verderbens, der aus Frevel eine Satzung macht?
Izali z tobą towarzyszy stolica nieprawości tych, którzy stanowią krzywdę miasto prawa?
21 Sie dringen ein auf die Seele des Gerechten, und unschuldiges Blut verurteilen sie.
Którzy się zbierają przeciwko duszy sprawiedliwego, a krew niewinną potępiają?
22 Doch Jehova ist meine hohe Feste, und mein Gott der Fels meiner Zuflucht.
Ale Pan jest twierdzą moją, a Bóg mój skałą ufności mojej.
23 Und er läßt ihre Ungerechtigkeit auf sie zurückkehren, und durch [O. für] ihre Bosheit wird er sie vertilgen; vertilgen wird sie Jehova, unser Gott.
Onci obróci na nich nieprawość ich, a dla złości ich wytraci ich; wytraci ich Pan, Bóg nasz.