Psalm 82

1 [Ein Psalm; von Asaph.] Gott steht in der Versammlung [Anderswo üb.: Gemeinde] Gottes, [El] inmitten der Götter [d. h. der Richter; vergl. 2. Mose 21,6] richtet er.

زەبوورێکی ئاساف. خودا لە کۆڕی خوداوەندەکان ڕاوەستاوە، لەنێو خوداوەندەکان دادوەری دەکات.

2 Bis wann wollt ihr ungerecht richten und die Person der Gesetzlosen ansehen? (Sela)

«هەتا کەی بە ناڕەوایی دادوەری دەکەن، لایەنگری بەدکاران دەکەن؟

3 Schaffet Recht dem Geringen und der Waise; dem Elenden und dem Armen lasset Gerechtigkeit widerfahren!

بەرگری لە لاواز و هەتیوان بکەن، دادی هەژار و کڵۆڵان بدەن.

4 Befreiet den Geringen und den Dürftigen, errettet ihn aus der Hand der Gesetzlosen!

فریای لاواز و نەداران بکەون، لە دەست بەدکاران دەربازیان بکەن.

5 Sie wissen nichts und verstehen nichts, in Finsternis wandeln sie einher: es wanken alle Grundfesten der Erde. [O. des Landes]

«نازانن و تێناگەن، لە تاریکیدا دەڕۆن، هەموو بنچینەکانی زەوی دەشڵەژێن.

6 Ich habe gesagt: Ihr seid Götter, und Söhne des Höchsten ihr alle!

«من گوتم:”ئێوە’خوداوەندەکان‘ن، هەمووتان کوڕی خودای هەرەبەرزن.“

7 Doch wie ein Mensch werdet ihr sterben, und wie einer der Fürsten werdet ihr fallen.

بەڵام وەک ئادەمیزاد دەمرن، وەک یەکێک لە میرەکان دەکەون.»

8 Stehe auf, o Gott, richte die Erde! denn du wirst zum Erbteil haben alle Nationen.

خودایە، هەستە! دادوەری زەوی بکە، چونکە هەموو نەتەوەکان میراتی تۆن.