Psalm 65

1 [Dem Vorsänger, ein Psalm. Von David, ein Lied.] Deiner harrt schweigend der Lobgesang, o Gott, in Zion, und dir wird bezahlt werden das Gelübde.

Musiqi rəhbəri üçün. Davudun məzmuru. Bir ilahi. Ey Allah, Səni Sionda həmdlər gözləyir, Sənə edilən əhd yerinə yetiriləcək.

2 Hörer des Gebets! zu dir wird kommen alles Fleisch.

Ey duaları eşidən, Bütün bəşər hüzuruna gələcək.

3 Ungerechtigkeiten [d. h. Betätigungen der Ungerechtigkeit] haben mich überwältigt; unsere Übertretungen, du wirst sie vergeben.

Mən günaha batmışdım, Lakin Sən üsyankarlığımızı kəffarə edirsən.

4 Glückselig der, den du erwählest und herzunahen lässest, daß er wohne in deinen Vorhöfen! wir werden gesättigt werden mit dem Guten deines Hauses, dem Heiligen deines Tempels. [And. üb.: deines heiligen Tempels]

Nə bəxtiyardır evinin həyətlərində yaşayan, Seçib Özünə yaxın etdiyin insan! Biz Sənin evinin, müqəddəs məbədinin Nemətləri ilə doyacağıq!

5 Du wirst uns antworten durch furchtbare Dinge in Gerechtigkeit, Gott unseres Heils, du Zuversicht aller Enden der Erde und der fernsten Meere! [W. des Meeres der Fernen]

Sən ey qurtuluşumuzun Allahı, Zəhmli işlərinlə ədalətini göstərirsən, Bizə cavab verirsən. Sən yer üzünün bütün ucqarlarının, Ən uzaq dənizlərin belə, ümidisən.

6 Der die Berge feststellt durch seine Kraft, umgürtet ist mit Macht,

Sən qüdrətə bürünmüsən, Qüvvətinlə dağları möhkəmlətmisən.

7 Der da stillt das Brausen der Meere, das Brausen ihrer Wellen und das Getümmel der Völkerschaften.

Dənizlərin uğultusunu, Dalğaların gurultusunu, Ümmətlərin çaxnaşmasını Yatıran Sənsən.

8 Und es fürchten sich die Bewohner der Enden der Erde, vor deinen Zeichen; du machst jauchzen die Ausgänge des Morgens und des Abends. [d. h. den Osten und den Westen]

Dünyanın ucqarlarında yaşayanlar Sənin əlamətlərinə mat qalırlar. Gündoğandan günbatanadək bütün insanlar Sənə mədh oxuyurlar.

9 Du hast die Erde heimgesucht [O. dich der Erde fürsorglich angenommen] und ihr Überfluß gewährt, du bereicherst sie sehr: Gottes Bach ist voll Wassers. Du bereitest ihr [d. h. der Menschen] Getreide, wenn du sie also bereitest. [O. denn also bereitest du sie]

Yer üzünün qayğısına qalıb su verirsən, Onu çox məhsuldar edirsən. Ey Allah, çayın su ilə doludur, Torpağı taxıl üçün hazır edirsən.

10 Du tränkest ihre Furchen, ebnest ihre Schollen, du erweichst sie mit Regengüssen, segnest ihr Gewächs.

Torpağın şırımlarını sulayırsan, Aralarını bərkidirsən, Gur yağışla torpağını yumşaldırsan, Məhsuluna bərəkət verirsən.

11 Du hast gekrönt das Jahr deiner Güte, und deine Spuren triefen von Fett.

Yaxşılıqlarınla tac qoyursan, Yollarından yağ damır,

12 Es triefen die Auen der Steppe, und mit Jubel umgürten sich die Hügel.

Çöl otlaqlarına tökülür, Təpələr sevincə bürünür.

13 Die Triften bekleiden sich mit Herden, und die Täler bedecken sich mit Korn; sie jauchzen, ja, sie singen.

Çəmənlərin sürülərlə dolur, Dərələrini taxıl bürüyür. Onlar cuşa gəlib tərənnüm söyləyir!