Psalm 52

1 [Dem Vorsänger. Ein Maskil [S. die Anm. zu Ps. 32, Überschrift] von David, ] [als Doeg, der Edomiter, kam und Saul berichtete und ihm sagte: David ist in das Haus Abimelechs gekommen.] Was rühmst du dich des Bösen, [O. der Bosheit] du Gewaltiger? Die Güte Gottes [El] währt den ganzen Tag.

Przedniejszemu śpiewakowi pieśń Dawidowa nauczająca. Gdy przyszedł Doeg Edomczyk, i oznajmił Saulowi, mówiąc: Dawid przyszedł do domu Achimelechowego. Przeczże się chlubisz ze złości, o mocarzu! miłosierdzie Boże trwa każdego dnia.

2 Verderben sinnt deine Zunge, wie ein geschliffenes Schermesser Trug übend. [O. du Trug Übender]

Złe rzeczy myśli język twój, jako brzytwa ostra czyniąc zdradę.

3 Du hast das Böse mehr geliebt, als das Gute, die Lüge mehr, als Gerechtigkeit zu reden. (Sela)

Umiłowałeś złe, bardziej niż dobre; kłamstwo raczej mówisz, niż sprawiedliwość. (Sela)

4 Du hast alle Vertilgungsworte geliebt, du Zunge des Trugs!

Umiłowałeś wszystkie słowa szkodliwe, i język zdradliwy.

5 Gott [El] wird dich auch zerstören für immerdar; er wird dich fassen und herausreißen aus dem Zelte und auswurzeln aus dem Lande der Lebendigen. (Sela)

Przetoż cię Bóg zniszczy na wieki; porwie cię, i wyrwie cię z przybytku, i wykorzeni cię z ziemi żyjących. (Sela)

6 Und sehen werden es die Gerechten und sich fürchten, und sie werden über ihn lachen:

To widząc sprawiedliwi będą się bali, i będę się z niego naśmiewali, mówiąc:

7 "Sieh den Mann, der Gott nicht zu seiner Stärke [Eig. die Feste, Schutzwehr] machte, sondern auf die Größe seines Reichtums vertraute, durch sein Schadentun stark war!"

Otoż człowiek, który nie pokładał w Bogu siły swojej; ale ufając w mnóstwie bogactw swoich, zmacniał się w złości swej.

8 Ich aber bin wie ein grüner Olivenbaum im Hause Gottes; ich vertraue auf die Güte Gottes immer und ewiglich.

Aleć ja będę jako oliwa zielona w domu Bożym, bom nadzieję położył w miłosierdziu Bożem na wieki wieczne.

9 Ich werde dich preisen ewiglich, weil [O. dir danken, daß] du es getan hast; und auf deinen Namen werde ich harren, denn er ist gut, vor deinen Frommen.

Będę cię wysławiał, Panie! na wieki, żeś to uczynił, a będę oczekiwał imienia twego, gdyż jest zacne przed oblicznością świętych twoich.