Psalm 52

1 [Dem Vorsänger. Ein Maskil [S. die Anm. zu Ps. 32, Überschrift] von David, ] [als Doeg, der Edomiter, kam und Saul berichtete und ihm sagte: David ist in das Haus Abimelechs gekommen.] Was rühmst du dich des Bösen, [O. der Bosheit] du Gewaltiger? Die Güte Gottes [El] währt den ganzen Tag.

«Εις τον πρώτον μουσικόν, Μασχίλ του Δαβίδ, ότε ήλθε Δωήκ ο Ιδουμαίος και ανήγγειλε προς τον Σαούλ, και είπε προς αυτόν. Ήλθεν ο Δαβίδ εις την οικίαν του Αχιμέλεχ.» Τι καυχάσαι εις την κακίαν, δυνατέ; το έλεος του Θεού διαμένει εις τον αιώνα.

2 Verderben sinnt deine Zunge, wie ein geschliffenes Schermesser Trug übend. [O. du Trug Übender]

Η γλώσσα σου μελετά κακίας· ως ξυράφιον ηκονημένον εργάζεται δόλον.

3 Du hast das Böse mehr geliebt, als das Gute, die Lüge mehr, als Gerechtigkeit zu reden. (Sela)

Ηγάπησας το κακόν μάλλον παρά το αγαθόν, το ψεύδος παρά να λαλής δικαιοσύνην. Διάψαλμα.

4 Du hast alle Vertilgungsworte geliebt, du Zunge des Trugs!

Ηγάπησας πάντας τους λόγους του αφανισμού, γλώσσαν δολίαν.

5 Gott [El] wird dich auch zerstören für immerdar; er wird dich fassen und herausreißen aus dem Zelte und auswurzeln aus dem Lande der Lebendigen. (Sela)

Διά τούτο ο Θεός θέλει σε εξολοθρεύσει διαπαντός· θέλει σε αποσπάσει και σε μετατοπίσει εκ της σκηνής σου, και θέλει σε εκριζώσει εκ γης ζώντων. Διάψαλμα.

6 Und sehen werden es die Gerechten und sich fürchten, und sie werden über ihn lachen:

Και οι δίκαιοι θέλουσιν ιδεί και φοβηθή· και θέλουσι γελάσει επ' αυτόν λέγοντες,

7 "Sieh den Mann, der Gott nicht zu seiner Stärke [Eig. die Feste, Schutzwehr] machte, sondern auf die Größe seines Reichtums vertraute, durch sein Schadentun stark war!"

Ιδού, ο άνθρωπος, όστις δεν έθεσε τον Θεόν δύναμιν αυτού. αλλ' ήλπισεν επί το πλήθος του πλούτου αυτού και επεστηρίζετο επί την πονηρίαν αυτού.

8 Ich aber bin wie ein grüner Olivenbaum im Hause Gottes; ich vertraue auf die Güte Gottes immer und ewiglich.

Εγώ δε θέλω είσθαι ως ελαία ακμάζουσα εν τω οίκω του Θεού· ελπίζω επί το έλεος του Θεού εις τον αιώνα του αιώνος.

9 Ich werde dich preisen ewiglich, weil [O. dir danken, daß] du es getan hast; und auf deinen Namen werde ich harren, denn er ist gut, vor deinen Frommen.

Θέλω σε δοξολογεί πάντοτε, διότι έκαμες ούτω· και θέλω ελπίζει επί το όνομά σου, διότι είναι αγαθόν έμπροσθεν των οσίων σου.