Psalm 51
1 [Dem Vorsänger. Ein Psalm von David, ] [als der Prophet Nathan zu ihm kam, nachdem er zu Bathseba eingegangen war.] Sei mir gnädig, o Gott, nach deiner Güte: nach der Größe deiner Erbarmungen tilge meine Übertretungen!
Przewodnikowi chóru. Psalm Dawida, gdy do niego przyszedł prorok Natan po tym, jak on wszedł do Batszeby. Zmiłuj się nade mną, Boże, według twojego miłosierdzia; według twojej wielkiej litości zgładź moje występki.
2 Wasche mich völlig von meiner Ungerechtigkeit, und reinige mich von meiner Sünde!
Obmyj mnie zupełnie z mojej nieprawości i oczyść mnie z mego grzechu.
3 Denn ich kenne meine Übertretungen, und meine Sünde ist beständig vor mir.
Uznaję bowiem moje występki, a mój grzech zawsze jest przede mną.
4 Gegen dich, gegen dich allein habe ich gesündigt, und ich habe getan, was böse ist in deinen Augen; damit du gerechtfertigt werdest, wenn du redest, rein erfunden, wenn du richtest.
Przeciw tobie, tobie samemu, zgrzeszyłem i zło uczyniłem na twoich oczach, abyś okazał się sprawiedliwy w swoich słowach i czysty w swoim sądzie.
5 Siehe, in Ungerechtigkeit bin ich geboren, und in Sünde hat mich empfangen meine Mutter.
Oto zostałem zrodzony w nieprawości i w grzechu poczęła mnie moja matka.
6 Siehe, du hast Lust an der Wahrheit im Innern, [Eig. in den Nieren] und im Verborgenen [d. h. im Innern des Herzens] wirst du mich Weisheit kennen lehren. [O. lehre mich Weisheit kennen]
Oto miłujesz prawdę wewnętrzną i w głębi serca dasz mi poznać mądrość.
7 Entsündige mich mit Ysop, und ich werde rein sein; wasche mich, und ich werde weißer sein als Schnee.
Oczyść mnie hizopem, a będę oczyszczony; obmyj mnie, a stanę się bielszy od śniegu.
8 Laß mich Fröhlichkeit und Freude hören, so werden die Gebeine frohlocken, die du zerschlagen hast.
Daj mi usłyszeć radość i wesele; niech się rozradują kości, które skruszyłeś.
9 Verbirg dein Angesicht vor meinen Sünden, und tilge alle meine Ungerechtigkeiten!
Odwróć swe oblicze od moich grzechów i zgładź wszystkie moje nieprawości.
10 Schaffe [Eig. Erschaffe] mir, Gott, ein reines Herz, und erneuere in meinem Innern einen festen Geist!
Stwórz we mnie serce czyste, o Boże, i odnów we mnie ducha prawego.
11 Verwirf mich nicht von deinem Angesicht, und den Geist deiner Heiligkeit nimm nicht von mir!
Nie odrzucaj mnie sprzed twego oblicza i nie odbieraj mi swego Ducha Świętego.
12 Laß mir wiederkehren die Freude deines Heils, und mit einem willigen Geiste stütze mich!
Przywróć mi radość twego zbawienia i wesprzyj mnie duchem ochoczym.
13 Lehren will ich die Übertreter deine Wege, und die Sünder werden zu dir umkehren.
[Wtedy] będę nauczał przestępców twoich dróg i grzesznicy nawrócą się do ciebie.
14 Errette mich von Blutschuld, Gott, du Gott meiner Rettung, so wird meine Zunge jubelnd preisen deine Gerechtigkeit.
Uwolnij mnie od winy [za przelanie] krwi, o Boże, Boże mego zbawienia, a mój język będzie wysławiał twoją sprawiedliwość.
15 Herr, tue meine Lippen auf, und mein Mund wird dein Lob verkünden.
Panie, otwórz moje wargi, a moje usta będą głosić twoją chwałę.
16 Denn du hast keine Lust an Schlachtopfern, sonst gäbe ich sie; an Brandopfern hast du kein Wohlgefallen.
Ty bowiem nie pragniesz ofiar, choćbym ci je dał, ani nie przyjmiesz całopalenia.
17 Die Opfer Gottes sind ein zerbrochener Geist; ein zerbrochenes und zerschlagenes Herz wirst du, Gott, nicht verachten.
Ofiary dla Boga [to] duch skruszony; sercem skruszonym i zgnębionym nie wzgardzisz, o Boże!
18 Tue Zion Gutes in deiner Gunst, baue die Mauern Jerusalems!
Okaż dobroć Syjonowi według twego upodobania; odbuduj mury Jeruzalem.
19 Dann wirst du Lust haben an Opfern der Gerechtigkeit, an Brandopfern und Ganzopfern; dann wird man Farren opfern auf deinem Altar.
Wtedy przyjmiesz ofiary sprawiedliwości, ofiary ogniste i całopalenia; wtedy będą składać cielce na twoim ołtarzu.
