Psalm 47

1 [Dem Vorsänger. Von den Söhnen Korahs, ein Psalm.] Ihr Völker alle, klatschet in die Hände! Jauchzet Gott mit Jubelschall!

Батець дин палме, тоате попоареле! Ынэлцаць луй Думнезеу стригэте де букурие!

2 Denn Jehova, der Höchste, ist furchtbar, ein großer König über die ganze Erde.

Кэч Домнул, Чел Пряыналт, есте ынфрикошат: Ел есте Ымпэрат маре песте тот пэмынтул.

3 Er unterwarf uns die Völker, und die Völkerschaften unter unsere Füße.

Ел не супуне попоареле, Ел пуне нямуриле суб пичоареле ноастре.

4 Er erwählte für uns unser Erbteil, den Stolz Jakobs, den er geliebt hat. (Sela)

Ел не алеӂе моштениря, слава луй Иаков, пе каре-л юбеште.

5 Gott ist emporgestiegen unter Jauchzen, Jehova unter Posaunenschall.

Думнезеу Се суе ын мижлокул стригэтелор де бируинцэ, Домнул ынаинтязэ ын сунетул трымбицей.

6 Singet Gott Psalmen, [Eig. Singspielet] singet Psalmen; singet Psalmen unserem König, singet Psalmen!

Кынтаць луй Думнезеу, кынтаць! Кынтаць Ымпэратулуй ностру, кынтаць!

7 Denn Gott ist König der ganzen Erde; singet Psalmen mit Einsicht! [Eig. Singet Maskil. S. die Anm. zu Ps. 32, Überschrift]

Кэч Думнезеу есте ымпэрат песте тот пэмынтул: кынтаць о кынтаре ынцеляптэ!

8 Gott regiert über die Nationen; Gott hat sich auf den Thron seiner Heiligkeit gesetzt.

Думнезеу ымпэрэцеште песте нямурь, Думнезеу шаде пе скаунул Луй де домние чел сфынт.

9 Die Edlen der Völker haben sich versammelt und das Volk [O. als ein Volk] des Gottes Abrahams; denn die Schilde [d. h. die Fürsten, die Schirmherren] der Erde sind Gottes; er ist sehr erhaben.

Домниторий попоарелор се адунэ ымпреунэ ку попорул Думнезеулуй луй Авраам; кэч але луй Думнезеу сунт скутуриле пэмынтулуй: Ел есте май ыналт ши май пресус де орьче.