Psalm 147
1 Lobet Jehova! [Hallelujah!] denn es ist gut, unseren Gott zu besingen; denn es ist lieblich, es geziemt sich Lobgesang.
Rəbbə həmd edin! Allahımızı tərənnüm etmək nə qədər yaxşıdır! O buna layiqdir, Ona həmdlər söyləmək xoşdur!
2 Jehova baut Jerusalem, die Vertriebenen Israels sammelt er.
Rəbb Yerusəlimi bərpa edər, İsrailin əsarətdə olanlarını yığıb-gətirər.
3 Der da heilt, die zerbrochenen Herzens sind, und ihre Wunden verbindet;
O, sınıq qəlblərə şəfa verər, Yaralarını sarıyar.
4 Der da zählt die Zahl der Sterne, sie alle nennt mit Namen.
Ulduzların sayını hesablar, Hər birini öz adı ilə çağırar.
5 Groß ist unser Herr, und groß [O. reich] an Macht; seiner Einsicht ist kein Maß. [Eig. keine Zahl]
Xudavəndimiz əzəmətlidir, Qüvvəti çoxdur, dərrakəsi hədsizdir!
6 Jehova hält aufrecht die Elenden; er erniedrigt bis zur Erde die Gesetzlosen.
Rəbb məzlumları ayağa qaldırar, Pisləri isə toz-torpaq içinə atar.
7 Stimmet Jehova einen Lobgesang [O. Danklied] an, singet Psalmen unserem Gott mit der Laute!
Rəbbə şükür nəğməsi söyləyin, Allahımızı lira ilə tərənnüm edin!
8 Ihm, der die Himmel mit Wolken bedeckt, der Regen bereitet für die Erde, der Gras sprossen läßt auf den Bergen;
O, göyləri buludlarla bürüyər, Yer üzünü yağışla təmin edər, Dağlarda ot bitirər.
9 Der dem Vieh sein Futter gibt, den jungen Raben, die da rufen.
O, heyvanlara yem verər, Çığırışan quzğun balalarını yemlər.
10 Er hat nicht Lust an der Stärke des Rosses, noch Gefallen an den Beinen des Mannes;
O, güclü atlardan zövq almaz, Qüvvətli addımlardan razı qalmaz.
11 Jehova hat Gefallen an denen, die ihn fürchten, an denen, die auf seine Güte harren.
Amma Rəbb Ondan qorxanlardan, Onun məhəbbətinə ümid bağlayanlardan razı qalar.
12 Rühme, Jerusalem, Jehova! lobe, Zion, deinen Gott!
Ey Yerusəlim, Rəbbi mədh et! Ey Sion, Allahına həmd et!
13 Denn er hat befestigt die Riegel deiner Tore, hat deine Kinder gesegnet in deiner Mitte;
Çünki darvazalarının cəftələrini bərkidər, Sənin əhalinə bərəkət verər.
14 Er, der Frieden stellt in deine Grenzen, dich sättigt mit dem Fette des Weizens;
Sərhədinə əmin-amanlıq, Sənə doyunca əla taxıl yetirər.
15 Der seinen Befehl auf die Erde sendet: sehr schnell läuft sein Wort;
Kəlamını yer üzünə yollar, Onun sözü tez yayılar.
16 Der Schnee gibt wie Wolle, Reif wie Asche streut;
Ağ yun kimi qar yağdırar, Kül kimi qırov salar.
17 Der sein Eis [d. h. den Hagel] wirft wie Brocken: wer kann bestehen vor seinem Frost?
Parça-parça dolu tökər. Onun soyuğuna kim dözə bilər?
18 Er sendet sein Wort und schmelzt sie; er läßt seinen Wind wehen: es rieseln die Wasser.
Buyruq verəndə buz əriyər, Külək əsdirəndə sular sel tək axar.
19 Er verkündet [O. verkündete] Jakob sein Wort, Israel seine Satzungen und seine Rechte.
O, Yaqub nəslinə sözlərini, İsraillilərə qanun və hökmlərini bildirir.
20 Keiner Nation hat er also getan; und die Rechte, sie haben sie nicht gekannt. [O. kennen sie nicht] Lobet Jehova! [Hallelujah!]
Başqa millətlər üçün belə etməyib, Heç birinə hökmlərini bildirməyib. Rəbbə həmd edin!
