< Psalm 129 >

1 [Ein Stufenlied.] Oftmals haben sie mich bedrängt von meiner Jugend an, sage doch Israel,
سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. از ایام جوانی‌ام دشمنانم بر من ظلم بسیار کردند. اسرائیل بگوید:
2 Oftmals haben sie mich bedrängt von meiner Jugend an; dennoch haben sie mich nicht übermocht.
«از ایام جوانی‌ام دشمنانم بر من ظلم بسیار کردند، اما نتوانستند مرا از پای درآورند.
3 Pflüger haben auf meinem Rücken gepflügt, haben lang gezogen ihre Furchen.
ضربات شلّاق آنان پشت مرا به شکل زمینی شیار شده درآورد،
4 Jehova ist gerecht; er hat durchschnitten das Seil der Gesetzlosen.
اما خداوند مرا از اسارت آنان آزاد ساخت.»
5 Mögen beschämt werden und zurückweichen alle, die Zion hassen!
سرنگون شوند تمام کسانی که از اسرائیل نفرت دارند!
6 Mögen sie sein wie das Gras der Dächer, welches verdorrt, ehe man es ausrauft, [O. ehe es aufgeschlossen ist]
همچون علفی باشند که بر پشت بامها می‌روید، که پیش از آنکه آن را بچینند، می‌خشکد
7 Womit der Schnitter seine Hand nicht füllt, noch der Garbenbinder seinen Schoß;
و کسی آن را جمع نمی‌کند و به شکل بافه نمی‌بندد.
8 Und die Vorübergehenden sagen nicht: Jehovas Segen über euch! Wir segnen euch im Namen Jehovas.
رهگذران آنان را برکت ندهند و نگویند: «برکت خداوند بر شما باد!» و یا «ما شما را به نام خداوند برکت می‌دهیم.»

< Psalm 129 >