Psalm 106
1 [Lobet Jehova! [Hallelujah!] ] Preiset [O. Danket] Jehova! denn er ist gut, denn seine Güte währt ewiglich.
Alleluja! Pateiciet Tam Kungam, jo Viņš ir labs, un Viņa žēlastība paliek mūžīgi.
2 Wer wird aussprechen die Machttaten Gottes, hören lassen all sein Lob? [O. all seinen Ruhm]
Kas var izteikt Tā Kunga varenos darbus un izstāstīt visu Viņa teicamo slavu?
3 Glückselig die das Recht bewahren, der Gerechtigkeit übt zu aller Zeit!
Svētīgi tie, kas tiesu tur un dara taisnību vienmēr.
4 Gedenke meiner, Jehova, mit der Gunst gegen dein Volk; suche mich heim mit deiner Rettung!
Piemini mani, ak Kungs, pēc Sava labā prāta uz Saviem ļaudīm, piemeklē mani ar Savu pestīšanu;
5 Daß ich anschaue die Wohlfahrt deiner Auserwählten, mich erfreue an [O. mit] der Freude deiner Nation, mich rühme mit deinem Erbteil.
Ka redzam labumu pie Taviem izredzētiem un priecājamies par Tavu ļaužu prieku un lielāmies ar Tavu īpašumu.
6 Wir haben gesündigt samt unseren Vätern, [O. wie unsere Väter] haben unrecht getan, [Eig. verkehrt gehandelt] haben gesetzlos gehandelt.
Mēs esam grēkojuši līdz ar saviem tēviem, esam noziegušies un bijuši bezdievīgi.
7 Unsere Väter in Ägypten beachteten nicht deine Wundertaten, gedachten nicht der Menge deiner Gütigkeiten und waren widerspenstig am Meere, beim Schilfmeere.
Mūsu tēvi Ēģiptē nelika vērā Tavus brīnumus, tie nepieminēja Tavu lielo žēlastību, bet bija pārgalvīgi jūrmalā pie niedru jūras.
8 Aber er rettete sie um seines Namens willen, um kundzutun seine Macht.
Viņš tiem palīdzēja Sava vārda dēļ, ka tiem parādītu Savu varu.
9 Und er schalt das Schilfmeer, und es ward trocken; und er ließ sie durch die Tiefen [O. Fluten; s. die Anm. zu Ps. 33,7] gehen wie durch eine Wüste.
Un Viņš rāja niedru jūru, ka tā sasīka, un Viņš vadīja caur dziļumiem kā pa tuksnesi.
10 Und er rettete sie aus der Hand des Hassers, und erlöste sie aus der Hand des Feindes.
Un Viņš tos atpestīja no ienaidnieku rokas un tos atsvabināja no nīdētāju rokas.
11 Und die Wasser bedeckten ihre Bedränger, nicht einer von ihnen blieb übrig.
Ūdeņi apsedza viņu pretiniekus, ka neviens no tiem neatlika.
12 Da glaubten sie seinen Worten, sie sangen sein Lob.
Tad tie ticēja Viņa vārdiem, tie dziedāja Viņa slavu.
13 Schnell vergaßen sie seine Taten, warteten nicht auf seinen Rat; [Hier in dem Sinne von Plan, Ratschluß]
Bet steigšus tie aizmirsa Viņa darbus, tie nenogaidīja Viņa nodomu;
14 Und sie wurden lüstern in der Wüste und versuchten Gott [El] in der Einöde.
Bet kārot iekārojās tuksnesī un kārdināja Dievu tai posta vietā.
15 Da gab er ihnen ihr Begehr, aber er sandte Magerkeit in ihre Seelen.
Tad Viņš tiem deva pēc viņu kārības, bet darīja viņu dvēseles nīkstam.
16 Und sie wurden eifersüchtig auf Mose im Lager, auf Aaron, den Heiligen Jehovas.
Un tie apskauda Mozu lēģerī un Āronu, Tā Kunga svēto.
17 Die Erde tat sich auf, und verschlang Dathan und bedeckte die Rotte Abirams;
Zeme atvērās un aprija Datanu un apklāja Abirama biedrus.
18 Und ein Feuer brannte unter ihrer Rotte, eine Flamme verzehrte die Gesetzlosen.
Un uguns iedegās viņu pulkā, liesma sadedzināja tos bezdievīgos.
19 Sie machten ein Kalb am Horeb und bückten sich vor einem gegossenen Bilde;
Tie taisīja teļu Horebā un klanījās tās bildes priekšā,
20 Und sie vertauschten ihre Herrlichkeit gegen das Bild eines Stieres, der Gras frißt.
Un pārvērsa savu godu par vērša ģīmi, kas ēd zāli.
21 Sie vergaßen Gottes, [El] ihres Retters, der Großes getan in Ägypten,
Viņi aizmirsa Dievu, savu Pestītāju, kas lielas lietas bija darījis Ēģiptes zemē,
22 Wundertaten im Lande Hams, Furchtbares am Schilfmeer.
Brīnumus Hama zemē, briesmīgus darbus pie niedru jūras.
23 Da sprach er, daß er sie vertilgen wollte, wenn nicht Mose, sein Auserwählter, vor ihm in dem Riß gestanden hätte, um seinen Grimm vom Verderben abzuwenden.
Tā ka Viņš nodomāja tos izdeldēt, ja Mozus, Viņa izredzētais, nebūtu stājies tai plaisumā Viņa priekšā, novērst Viņa bardzību, lai nesamaitātu.
24 Und sie verschmähten das köstliche Land, glaubten nicht seinem Worte;
Tie necienīja to jauko zemi, tie neticēja Viņa Vārdam,
25 Und sie murrten in ihren Zelten, hörten nicht auf die Stimme Jehovas.
Bet kurnēja savās teltīs un nepaklausīja Tā Kunga balsij.
26 Da schwur er ihnen, [Eig. erhob er ihnen seine Hand] sie niederzuschlagen in der Wüste,
Tāpēc Viņš pacēla pret tiem Savu roku, tos nosist tuksnesī
27 Und ihren Samen niederzuschlagen unter den [And. l.: zu vertreiben unter die] Nationen und sie zu zerstreuen in die Länder.
Un nogāzt viņu dzimumu starp pagāniem un tos izkaisīt pa tām zemēm.
28 Und sie hängten sich an Baal-Peor und aßen Schlachtopfer der Toten; [d. h. der toten Götzen]
Tie pieķērās arī BaālPeoram un ēda mirušu upurus,
29 Und sie erbitterten ihn durch ihre Handlungen, und eine Plage brach unter sie ein.
Un apkaitināja To Kungu ar saviem darbiem, ka mocība starp viņiem ielauzās.
30 Da stand Pinehas auf und übte Gericht, und der Plage ward gewehrt.
Tad Pinehas cēlās un sodīja, un tā mocība mitējās.
31 Und es wurde ihm zur Gerechtigkeit gerechnet von Geschlecht zu Geschlecht bis in Ewigkeit.
Un tas viņam tapa pielīdzināts par taisnību uz bērnu bērniem mūžīgi.
32 Und sie erzürnten ihn an dem Wasser von Meriba, und es erging Mose übel ihretwegen;
Un tie Viņu apkaitināja pie bāršanās ūdens, ka Mozum viņu dēļ ļaunums uzgāja.
33 Denn sie reizten seinen Geist, so daß er [O. weil sie widerspenstig waren gegen seinen Geist, und er] unbedacht redete mit seinen Lippen.
Jo tie padarīja viņa sirdi rūgtu, ka viņš neapdomīgi runāja ar savām lūpām.
34 Sie vertilgten die Völker nicht, wie doch [W. welche] Jehova ihnen gesagt hatte;
Tie arī neizdeldēja tās tautas, kā Tas Kungs tiem bija pavēlējis;
35 Und sie vermischten sich mit den Nationen und lernten ihre Werke;
Bet tie sajaucās ar pagāniem un mācījās viņu darbus;
36 Und sie dienten ihren Götzen, und sie wurden ihnen zum Fallstrick.
Un kalpoja viņu elkiem, un tie viņiem palika par valgu.
37 Und sie opferten ihre Söhne und ihre Töchter den Dämonen.
Pat savus dēlus un savas meitas tie upurēja nešķīstiem gariem,
38 Und sie vergossen unschuldiges Blut, das Blut ihrer Söhne und ihrer Töchter, welche sie den Götzen Kanaans opferten; und das Land wurde durch Blut entweiht.
Un izlēja nenoziedzīgas asinis, savu dēlu un savu meitu asinis, ko tie upurēja Kanaāna elkiem, tā ka zeme tapa apgānīta caur asins vainām.
39 Und sie verunreinigten sich durch ihre Werke und hurten durch ihre Handlungen.
Un tie sagānījās ar saviem darbiem un maukoja ar savām darīšanām.
40 Da entbrannte der Zorn Jehovas wider sein Volk, und er verabscheute sein Erbteil;
Par to Tas Kungs ļoti iedusmojās pret Saviem ļaudīm un turēja par negantību Savu īpašumu;
41 Und er gab sie in die Hand der Nationen, und ihre Hasser herrschten über sie;
Un Viņš tos nodeva pagānu rokā, un viņu nīdētāji par tiem valdīja.
42 Und ihre Feinde bedrückten sie, und sie wurden gebeugt unter ihre Hand.
Un viņu ienaidnieki tos apbēdināja un tos pazemoja apakš savas rokas.
43 Oftmals errettete er sie; sie aber waren widerspenstig in ihren Anschlägen, [Eig. in ihrem Ratschlag] und sie sanken hin durch ihre Ungerechtigkeit.
Viņš tos izglāba daudzkārt, taču tie Viņu apkaitināja ar savu padomu un iznīka savu noziegumu dēļ.
44 Und er sah an ihre Bedrängnis, wenn er ihr Schreien hörte;
Bet Viņš uzlūkoja viņu bēdas un dzirdēja viņu kliegšanu,
45 Und er gedachte ihnen seinen Bund, und es reute ihn nach der Größe seiner Güte. [Eig. der Menge seiner Gütigkeiten]
Un pieminēja viņu labad Savu derību, un Viņam bija žēl pēc Savas lielās žēlastības,
46 Und er ließ sie Erbarmen finden vor allen, die sie gefangen weggeführt hatten.
Un lika tiem atrast sirds žēlastību pie visiem, kas tos turēja cietumā.
47 Rette uns, Jehova, unser Gott, und sammle uns aus den Nationen, daß wir deinen heiligen Namen preisen, daß wir uns rühmen deines Lobes!
Atpestī mūs, Kungs, mūsu Dievs, un sapulcini mūs no tiem pagāniem, ka mēs pateicamies Tavam svētam vārdam un lielāmies ar Tavu slavu.
48 Gepriesen sei Jehova, der Gott Israels, von Ewigkeit zu Ewigkeit! Und alles Volk sage: Amen! Lobet Jehova! [Hallelujah!]
Slavēts lai ir Tas Kungs, Israēla Dievs, mūžīgi mūžam, un visi ļaudis lai saka: Āmen! Alleluja.
