Sprueche 4
1 Höret, Söhne, die Unterweisung des Vaters, und merket auf, um Verstand zu kennen!
Słuchajcie synowie! ćwiczenia ojcowskiego, a pilnujcie, abyście umieli roztropność;
2 Denn gute Lehre gebe ich euch: verlasset meine Belehrung nicht.
Albowiem wam naukę dobrą daję; zakonu mego nie opuszczajcie.
3 Denn ein Sohn bin ich meinem Vater gewesen, ein zarter und einziger vor meiner Mutter.
Gdybym był młodziuchnym synem u ojca mego, i jedynakiem u matki mojej,
4 Und er lehrte mich und sprach zu mir: Dein Herz halte meine Worte fest; beobachte meine Gebote und lebe.
On mię uczył, powiadając mi: Niech się chwyci powieści moich serce twoje, strzeż przytkazań moich, a będziesz żył.
5 Erwirb Weisheit, erwirb Verstand; vergiß nicht und weiche nicht ab von den Reden meines Mundes.
Nabywaj mądrości, nabywaj roztropności; nie zapominaj, ani się uchylaj od powieści ust moich.
6 Verlaß sie nicht, und sie wird dich behüten; liebe sie, und sie wird dich bewahren.
Nie opuszczaj jej, a będzie cię strzegła; rozmiłuj się jej, a zachowa cię.
7 Der Weisheit Anfang ist: Erwirb Weisheit; und um alles, was du erworben hast, erwirb Verstand.
Początkiem wszystkiego jest mądrość, nabywajże mądrości, a za wzystkę majętność twoję nabywaj roztropności.
8 Halte sie hoch, und sie wird dich erhöhen; sie wird dich zu Ehren bringen, wenn du sie umarmst.
Wywyższaj ją, a wywyższy cię, rozsławi cię, gdy ją przyjmiesz.
9 Sie wird deinem Haupte einen anmutigen Kranz verleihen, wird dir darreichen eine prächtige Krone.
Przyda głowie twojej wdzięczności, koroną ozdoby obdarzy cię.
10 Höre, mein Sohn, und nimm meine Reden an! und des Lebens Jahre werden sich dir mehren.
Słuchaj, synu mój! a przyjmij powieści moje, a rozmnożąć lata żywota.
11 Ich unterweise dich in dem Wege der Weisheit, leite dich auf Bahnen der Geradheit.
Drogi mądrości nauczam cię; po ścieszkach prostych wiodę cię;
12 Wenn du gehst, wird dein Schritt nicht beengt werden, und wenn du läufst, wirst du nicht straucheln.
Któremi gdy pójdziesz, nie będzie ściśniony chód twój; a jeźli pobieżysz, nie potkniesz sií.
13 Halte fest an der Unterweisung, laß sie nicht los; bewahre sie, denn sie ist dein Leben. -
Przyjmij őwiczenie, nie puszczaj się go, strzeż go; albowiem ono jest żywotem twoim.
14 Komm nicht auf den Pfad der Gesetzlosen, und schreite nicht einher auf dem Wege der Bösen.
Ścieszką niepobożnych nie chodź, a nie udawaj się drogą złośliwych.
15 Laß ihn fahren, gehe nicht darauf; wende dich von ihm ab und gehe vorbei.
Opuść ją, nie chodź po niej; uchyl się od niej, a omiń ją.
16 Denn sie schlafen nicht, wenn sie nichts Böses getan, und ihr Schlaf wird ihnen geraubt, wenn sie nicht zu Fall gebracht haben.
Boć oni nie zasną, aż co złego zbroją; ani się uspokoją, aż kogo do upadku przywiodą;
17 Denn sie essen Brot der Gesetzlosigkeit, und trinken Wein der Gewalttaten.
Albowiem jedzą chleb niezbożności, a wino drapiestwa piją,
18 Aber der Pfad der Gerechten ist wie das glänzende Morgenlicht, das stets heller leuchtet bis zur Tageshöhe.
Ale ścieszka sprawiedliwych jako światłość jasna, która im dalej tem bardziej świeci, aż do dnia doskonałego.
19 Der Weg der Gesetzlosen ist dem Dunkel gleich; sie erkennen nicht, worüber sie straucheln.
Droga zaś niepobożnych jest jako ciemność; nie wiedzą, o co sií otrącić mogą.
20 Mein Sohn, merke auf meine Worte, neige dein Ohr zu meinen Reden.
Synu mój! słów moich pilnuj; ku powieściom moim nakłoń ucha twojego.
21 Laß sie nicht von deinen Augen weichen, bewahre sie im Innern deines Herzens.
Niech nie odchodzą od oczów twoich, zachowaj je w pośród serca twego.
22 Denn Leben sind sie denen, die sie finden, und Gesundheit ihrem ganzen Fleische. -
Albowiem żywotem są tym, którzy je znajdują, a wszystkiemu ciału ich lekarstwem.
23 Behüte dein Herz mehr als alles, was zu bewahren ist; denn von ihm aus sind die Ausgänge des Lebens. -
Nad wszystko, czego ludzie strzegą, strzeż serca twego; bo z niego żywot pochodzi.
24 Tue von dir die Verkehrtheit des Mundes, und die Verdrehtheit der Lippen entferne von dir. -
Oddal od siebie przewrotność ust, a złośliwe wargi oddal od siebie.
25 Laß deine Augen geradeaus blicken, und deine Wimpern stracks vor dich hin schauen. -
Oczy twoje niechaj na dobre rzeczy patrzą, a powieki twoje niech drogę przed tobą prostują.
26 Ebne die Bahn deines Fußes, und alle deine Wege seien gerade; [Eig. gerichtet; s. die Anm. zu Hiob 11,13]
Umiarkuj ścieżkę nóg twoich, aby wszystkie drogi twoje pewne były.
27 biege nicht aus zur Rechten noch zur Linken, wende deinen Fuß ab vom Bösen.
Nie uchylaj się na prawo ani na lewo; owszem, odwróć nogę twoję od złego.
