Sprueche 2

1 Mein Sohn, wenn du meine Reden annimmst und meine Gebote bei dir verwahrst,

ڕۆڵە، ئەگەر قسەکانم وەربگریت، فەرمانەکانم لەلای خۆت هەڵبگریت،

2 so daß du dein Ohr auf Weisheit merken läßt, dein Herz neigst zum Verständnis;

هەتا گوێ بدەیتە دانایی و دڵت بدەیتە تێگەیشتن،

3 ja, wenn du dem Verstande rufst, deine Stimme erhebst zum Verständnis;

ئەگەر بانگی پەیبردن بکەیت و دەنگ بۆ تێگەیشتن هەڵبڕیت،

4 wenn du ihn suchst wie Silber, und wie nach verborgenen Schätzen ihm nachspürst:

ئەگەر وەک زیو داوات کرد و وەک خشڵی شاردراوە بەدوایدا گەڕایت،

5 dann wirst du die Furcht Jehovas verstehen und die Erkenntnis Gottes finden.

ئەوسا لە واتای لەخواترسی دەگەیت و ناسینی خودا دەدۆزیتەوە،

6 Denn Jehova gibt Weisheit; aus seinem Munde kommen Erkenntnis und Verständnis.

چونکە یەزدان دانایی دەبەخشێت، زانیاری و تێگەیشتنیش لە دەمی ئەوە.

7 Er bewahrt klugen Rat [O. Heil; eig. das, was fördert, frommt] auf für die Aufrichtigen, er ist ein Schild denen, die in Vollkommenheit [O. Lauterkeit] wandeln;

دانایی تەواو بۆ سەرڕاستەکان هەڵدەگرێت و قەڵغانە بۆ ئەوانەی ڕێگای تەواوەتی دەگرنەبەر،

8 indem er die Pfade des Rechts behütet und den Weg seiner Frommen bewahrt.

بۆ چاودێری ڕێچکەی دادپەروەری و پاراستنی ڕێگای خۆشەویستانی.

9 Dann wirst du Gerechtigkeit verstehen und Recht und Geradheit, jede Bahn [Eig. Geleise, Spur; so auch später] des Guten.

ئینجا ڕاستودروستی و دادپەروەری و ڕاستەڕێیی تێدەگەیت، هەموو ڕێڕەوێکی چاک،

10 Denn Weisheit wird in dein Herz kommen, und Erkenntnis wird deiner Seele lieblich sein;

لەبەر ئەوەی دانایی دێتە ناو دڵتەوە و زانیاریش دەبێتە خۆشی دەروونت،

11 Besonnenheit wird über dich wachen, Verständnis dich behüten:

سەلیقە دەتپارێزێت و تێگەیشتن چاودێریت دەکات.

12 um dich zu erretten von dem bösen Wege, von dem Manne, der Verkehrtes redet;

دانایی لە ڕێگای خراپەکاران ڕزگارت دەکات، لەو کەسانەی قسەی خوار دەکەن،

13 die da verlassen die Pfade der Geradheit, um auf den Wegen der Finsternis zu wandeln;

ئەوانەی ڕێچکەی ڕاستیان بەرداوە تاکو بە ڕێگای تاریکیدا بڕۆن،

14 die sich freuen, Böses zu tun, über boshafte Verkehrtheit frohlocken;

ئەوانەی دڵخۆشن بە خراپەکردن، دڵشاد دەبن بە خواروخێچیێتی خراپە،

15 deren Pfade krumm sind, und die abbiegen in ihren Bahnen:

ئەوانەی ڕێچکەکانیان چەوتن، گەوجن لە ڕێڕەویان.

16 um dich zu erretten von dem fremden Weibe, [d. h. dem Eheweibe eines anderen] von der Fremden, [Eig. Ausländerin] die ihre Worte glättet;

هەروەها دانایی لە ژنی بەدڕەوشت ڕزگارت دەکات، لە ژنی داوێنپیسی زمانلووس،

17 welche den Vertrauten ihrer Jugend verläßt und den Bund ihres Gottes vergißt.

ئەوەی وازی لە مێردی گەنجییەتی هێناوە و پەیمانەکەی لەبەردەم خودای لەبیر کردووە.

18 Denn zum Tode sinkt ihr Haus hinab, und ihre Bahnen zu den Schatten; [S. die Anm. zu Ps. 88,10]

بێگومان ماڵەکەی بەرەو خوارەوە دەچێت بۆ مردن و ڕێڕەوەکانی بەرەو دنیای مردووانە.

19 alle, die zu ihr eingehen, kehren nicht wieder und erreichen nicht die Pfade des Lebens:

هەموو ئەوانەی بچنە لای ناگەڕێنەوە و ناگەنە ڕێچکەی ژیان.

20 Damit du wandelst auf dem Wege der Guten und die Pfade der Gerechten einhältst.

کەواتە بە ڕێگای پیاوچاکاندا بڕۆ و ڕێچکەی ڕاستودروستان بپارێزە،

21 Denn die Aufrichtigen werden das Land bewohnen, und die Vollkommenen darin übrigbleiben;

چونکە سەرڕاستان لە خاکەکە نیشتەجێ دەبن و تەواوەکان تێیدا دەمێننەوە،

22 aber die Gesetzlosen werden aus dem Lande ausgerottet, und die Treulosen daraus weggerissen werden.

بەڵام خراپەکاران لە خاکەکە دەبڕێنەوە و ناپاکانیش تێیدا ڕیشەکێش دەکرێن.