Philipper 4
1 Daher, meine geliebten und ersehnten Brüder, meine Freude und Krone, also stehet fest im Herrn, Geliebte!
Dlatego, moi bracia umiłowani i utęsknieni, moja radości i korono, tak trwajcie w Panu, [moi] umiłowani.
2 Die Evodia ermahne ich, und die Syntyche ermahne ich, einerlei gesinnt zu sein im Herrn.
Proszę Ewodię i proszę Syntychę, aby były jednomyślne w Panu.
3 Ja, ich bitte auch dich, mein treuer Mitknecht, [W. mein echter Jochgenosse] stehe ihnen bei, [nämlich der Evodia und der Syntyche] die in dem Evangelium mit mir gekämpft haben, auch mit Clemens und meinen übrigen Mitarbeitern, deren Namen im Buche des Lebens sind.
Proszę też i ciebie, wierny towarzyszu, pomagaj tym, które razem ze mną pracowały w ewangelii, wraz z Klemensem i z innymi moimi współpracownikami, których imiona [są] w księdze życia.
4 Freuet euch in dem Herrn allezeit! wiederum will [O. werde] ich sagen: Freuet euch!
Radujcie się zawsze w Panu; mówię ponownie, radujcie się.
5 Laßt eure Gelindigkeit [O. Nachgebigkeit, Milde] kundwerden allen Menschen; der Herr ist nahe.
Niech wasza skromność będzie znana wszystkim ludziom. Pan [jest] blisko.
6 Seid um nichts besorgt, sondern in allem lasset durch Gebet und Flehen mit Danksagung eure Anliegen vor Gott kundwerden;
Nie troszczcie się o nic, ale we wszystkim przez modlitwę i prośbę z dziękczynieniem niech wasze pragnienia będą znane Bogu.
7 und der Friede Gottes, der allen Verstand übersteigt, wird eure Herzen und euren Sinn [Eig. eure Gedanken] bewahren in Christo Jesu.
A pokój Boży, który przewyższa wszelkie zrozumienie, będzie strzegł waszych serc i myśli w Chrystusie Jezusie.
8 Übrigens, Brüder, alles was wahr, alles was würdig, alles was gerecht, alles was rein, alles was lieblich ist, alles was wohllautet, wenn es irgend eine Tugend und wenn es irgend ein Lob gibt, dieses erwäget.
W końcu, bracia, co prawdziwe, co uczciwe, co sprawiedliwe, co czyste, co miłe, co chwalebne, jeśli jest jakaś cnota i jakaś chwała – o tym myślcie.
9 Was ihr auch gelernt und empfangen und gehört und an mir gesehen habt, dieses tut, und der Gott des Friedens wird mit euch sein.
Czyńcie to, czego się też nauczyliście, co przyjęliście, co słyszeliście i widzieliście we mnie, a Bóg pokoju będzie z wami.
10 Ich habe mich aber im Herrn sehr gefreut, daß ihr endlich einmal wieder aufgelebt seid, meiner zu gedenken; [O. für mich zu sorgen] wiewohl ihr auch meiner gedachtet, aber ihr hattet keine Gelegenheit.
Uradowałem się bardzo w Panu, że teraz zakwitło na nowo wasze staranie o mnie, bo staraliście się o to, lecz nie mieliście sposobności.
11 Nicht daß ich dies des Mangels halber sage, denn ich habe gelernt, worin ich bin, mich zu begnügen.
Nie mówię tego z powodu niedostatku, bo nauczyłem się poprzestawać na tym, co mam.
12 Ich weiß sowohl erniedrigt zu sein, als ich weiß, Überfluß zu haben; in jedem und in allem bin ich unterwiesen, [Eig. eingeweiht] sowohl satt zu sein als zu hungern, sowohl Überfluß zu haben als Mangel zu leiden.
Umiem uniżać się, umiem też obfitować. Wszędzie i we wszystkim jestem wyćwiczony: [umiem] być syty i cierpieć głód, obfitować i znosić niedostatek.
13 Alles vermag ich in dem, der mich kräftigt.
Wszystko mogę w Chrystusie, który mnie umacnia.
14 Doch habt ihr wohlgetan, daß ihr an meiner Drangsal teilgenommen habt.
Jednak dobrze uczyniliście, uczestnicząc w moim ucisku.
15 Ihr wisset aber auch, ihr Philipper, daß im Anfang des Evangeliums, als ich aus Macedonien wegging, [O. weggegangen war] keine Versammlung mir in Bezug auf [Eig. für Rechnung des] Geben und Empfangen mitgeteilt hat, als nur ihr allein.
A wy, Filipianie, wiecie, że na początku ewangelii, gdy opuściłem Macedonię, żaden kościół nie uczestniczył ze mną w dawaniu i braniu, tylko wy sami.
16 Denn auch in Thessalonich habt ihr mir einmal und zweimal für meine Notdurft gesandt.
Bo nawet do Tesaloniki raz i drugi posłaliście, czego mi było potrzeba.
17 Nicht daß ich die Gabe suche, sondern ich suche die Frucht, die überströmend sei für eure Rechnung.
Nie żebym pragnął daru, ale pragnę owocu, który by wzrastał na wasze konto.
18 Ich habe aber alles in Fülle und habe Überfluß; ich bin erfüllt, da ich von Epaphroditus das von euch Gesandte empfangen habe, einen duftenden Wohlgeruch, ein angenehmes [O. annehmliches] Opfer, [Eig. Schlachtopfer] Gott wohlgefällig.
Gdyż mam wszystko, i to w obfitości, jestem w pełni [zaopatrzony], otrzymawszy od Epafrodyta to, co [zostało posłane] przez was, woń dobrego zapachu, ofiarę przyjemną i podobającą się Bogu.
19 Mein Gott aber wird alle eure Notdurft erfüllen nach seinem Reichtum in Herrlichkeit in Christo Jesu.
Lecz mój Bóg zaspokoi wszelką waszą potrzebę według swego bogactwa w chwale, w Chrystusie Jezusie.
20 Unserem Gott und Vater aber sei die Herrlichkeit von Ewigkeit zu Ewigkeit! [W. in die Zeitalter der Zeitalter] Amen. (aiōn g165)
A Bogu i Ojcu naszemu [niech będzie] chwała na wieki wieków. Amen. (aiōn g165)
21 Grüßet jeden Heiligen in Christo Jesu. Es grüßen euch die Brüder, die bei mir sind.
Pozdrówcie każdego świętego w Chrystusie Jezusie. Pozdrawiają was bracia, którzy są ze mną.
22 Es grüßen euch alle Heiligen, und besonders die aus des Kaisers Hause.
Pozdrawiają was wszyscy święci, szczególnie zaś ci z domu cesarskiego.
23 Die Gnade des Herrn Jesus Christus sei mit eurem Geiste! Amen.
Łaska naszego Pana Jezusa Chrystusa [niech będzie] z wami wszystkimi. Amen.
