< Matthaeus 18 >

1 In jener Stunde traten die Jünger zu Jesu und sprachen: Wer ist denn der Größte [W. größer] im Reiche der Himmel?
ସଃଡେବଃଳ୍‌ ଚେଲାମଃନ୍ ଜିସୁର୍‌ ହାକ୍‌ ଆସି ହଃଚାର୍ଲାୟ୍‌, “ତଃବେ ସଃର୍ଗ୍‌ ରାଇଜେ କେ ସଃବ୍‌କେ ବଃଡ୍?”
2 Und als Jesus ein Kindlein herzugerufen hatte, stellte er es in ihre Mitte
ଜିସୁ ଗଟେକ୍‌ ସାନ୍ ହିଲାକ୍‌ ଚଃମେ କୁଦି ସେମଃନାର୍‌ ମଃଜାୟ୍‌ ଟିଆ କଃରାୟ୍‌ କୟ୍‌ଲା,
3 und sprach: Wahrlich, ich sage euch, wenn ihr nicht umkehret und werdet wie die Kindlein, so werdet ihr nicht in das Reich der Himmel eingehen.
“ମୁଁୟ୍‌ ତୁମିମଃନ୍‌କେ ସଃତ୍‌ କଃଉଁଲେ, ତୁମିମଃନ୍ ଲେଉଟି ସାନ୍ ହିଲା ହର୍‌ ନୟ୍‌ଲେକ୍‌, କଃବେ ହେଁ ସଃର୍ଗ୍‌ ରାଇଜେ ଜଃଉଁ ନଃହାରାସ୍‌ ।
4 Darum, wer irgend sich selbst erniedrigen wird wie dieses Kindlein, dieser ist der Größte [W. Größere] im Reiche der Himmel;
କୁୟ୍‌ ମାନାୟ୍‌ ଇ ସାନ୍ ହିଲା ହର୍‌ ଅଃହ୍‌ଣାକ୍‌ ସାନ୍ କଃରେଦ୍‌, ସେ ସଃର୍ଗ୍‌ ରାଇଜେ ସଃବ୍‌କେ ବଃଡ୍ ଅୟ୍‌ଦ୍‌ ।
5 und wer irgend ein solches Kindlein aufnehmen wird in meinem Namen, [Eig. auf Grund meines Namens] nimmt mich auf.
ଆର୍‌ କୁୟ୍‌ ମାନାୟ୍‌ ମର୍‌ ନାଉଁଏ ଇ ହର୍‌ ଗଟେକ୍‌ ସାନ୍ ହିଲାକେ ଆଗଳି ଦଃରେଦ୍‌, ସେ ମକେ ଆଗଳି ଦଃରେଦ୍‌ ।”
6 Wer aber irgend eines dieser Kleinen, [O. einen dieser Geringen] die an mich glauben, ärgern [d. h. ihm einen Fallstrick legen] wird, dem wäre nütze, daß ein Mühlstein [Eig. ein Esels-Mühlstein, d. h. ein Mühlstein, der durch einen Esel getrieben wurde] an seinen Hals gehängt, und er in die Tiefe des Meeres versenkt würde.
“ମଃତର୍‌ ଜୁୟ୍‌ଲକ୍‌ ମକ୍‌ ବିସ୍ୱାସ୍‌ କଃର୍ତା ଇ ସାନ୍ ହିଲାମଃନାର୍‌ ବିତ୍ରାର୍‌ ଏକ୍ଲାକେ ବାଦା ଦଃୟଃଦ୍‌, ତାର୍‌ ଗଃଳାୟ୍‌ ଗଟେକ୍‌ ବଃଡ୍ ଜଃତା ଟେଳା ଅଳାୟ୍‌ ସଃମ୍‌ନ୍ଦେ ହଃକାୟ୍‌ଲେକ୍‌ ତାର୍‌ ଗିନେ ନିକ ଅୟ୍‌ଲି ହୁଣି ।
7 Wehe der Welt der Ärgernisse wegen! Denn es ist notwendig, daß Ärgernisse kommen; doch wehe dem Menschen, durch welchen das Ärgernis kommt!
ଚି! ଲକ୍‌ମଃନାର୍‌ ବିସ୍ୱାସେ ବାଦା ଦେତାର୍‌ ଗିନେ ଡଃଣ୍ଡ୍‌ ହାଉତା ଜଃଗତ୍‌, ବାଦା ତ ବାୟ୍‌ଦ୍‌ରେ ଗଃଟେଦ୍‌, ମଃତର୍‌ ଚି! ଜୁୟ୍‌ ଲକାର୍‌ ଗିନେ ଲକ୍‌ମଃନାର୍‌ ବିସ୍ୱାସେ ବାଦା ଅୟ୍‌ଦ୍‌ ସେ ଦଃଣ୍ଡାର୍‌ ଜୟ୍‌ଗ୍‌ ।”
8 Wenn aber deine Hand oder dein Fuß dich ärgert, so haue ihn ab und wirf ihn von dir. Es ist dir besser, [Eig. gut] lahm oder als Krüppel in das Leben einzugehen, als mit zwei Händen oder mit zwei Füßen in das ewige Feuer geworfen zu werden. (aiōnios g166)
“ଜଦି ତୁମାର୍‌ ଆତ୍‌ କି ହାଦାର୍‌ ଗିନେ ତୁମି ହାହ୍‌ କଃରୁଲାସ୍‌, ତଃବେ ସେରି କାଟି ହଃକାଉଆ; ଦୁୟ୍‌ ଆତ୍‌ ଆର୍‌ ଦୁୟ୍‌ ହାଦ୍‌ ଦଃରି କଃବେ ନଃଲିବ୍‌ତା ଜୟ୍‌ ତଃୟ୍‌ ହଃଳ୍‌ତା ବାଦୁଲେ, କଃଲା କି ଚଟା ଅୟ୍‌ ଅଃମ୍ବର୍‌ ଜିବନେ ହୁର୍ତାର୍‌ ତୁମାର୍‌ ଗିନେ ନିକ । (aiōnios g166)
9 Und wenn dein Auge dich ärgert, so reiß es aus und wirf es von dir. Es ist dir besser, [Eig. gut] einäugig in das Leben einzugehen, als mit zwei Augen in die Hölle des Feuers geworfen zu werden. (Geenna g1067)
ଜଦି ତୁମାର୍‌ ଗଟେକ୍‌ ଆକିର୍‌ ଗିନେ ତୁମି ହାହ୍‌ କଃରୁଲାସ୍‌, ତଃବେ ତାକ୍‌ କାଡି ହଃବ୍ଳାଉଆ; ଦୁୟ୍‌ ଆକି ଦଃରି ନଃର୍କେ ସଃର୍ଜ୍‌ଲା ଜୟେ ହଃଳ୍‌ତା ବାଟା, ଗଟେକ୍‌ ଆକି ଦଃରି ଅଃମ୍ବର୍‌ ଜିବନେ ହୁର୍ତାର୍‌ ନିକ ।” (Geenna g1067)
10 Sehet zu, daß ihr nicht eines dieser Kleinen verachtet; denn ich sage euch, daß ihre Engel in den Himmeln allezeit das Angesicht meines Vaters schauen, der in den Himmeln ist.
“ଜଃଗ୍ରାତ୍‌, ଇ ସାନ୍ ହିଲାମଃନାର୍‌ ବିତ୍ରେ ଏକ୍ଲାକେ ହେଁ ଇନ୍‌ମାନ୍ କଃରାନାୟ୍‌, କାୟ୍‌ତାକ୍‌ବଃଲେକ୍‌ ମୁଁୟ୍‌ ତୁମିମଃନ୍‌କେ ସଃତ୍‌ କଃଉଁଲେ, ସଃର୍ଗେ ସେମଃନାର୍‌ ଦୁତ୍‌ମଃନ୍ ସଃବୁ ବଃଳ୍‌ ମର୍‌ ସଃର୍ଗାର୍‌ ଉବାର୍‌ ମୁଉଁ ଦଃକୁଲାୟ୍‌ ।
11 Denn der Sohn des Menschen ist gekommen, das Verlorene zu erretten.
କାୟ୍‌ତାକ୍‌ବଃଲେକ୍‌ ଜାୟ୍‌ରି ଆଜ୍‌ଲି ଆଚେ, ସେରି ଲଳି ବଚାଉଁକେ ନଃରାର୍‌ ହୟ୍‌ସି ଆସି ଆଚେ ।”
12 Was dünkt euch? Wenn irgend ein Mensch hundert Schafe hätte, und eines von ihnen sich verirrte, läßt er nicht die neunundneunzig auf den Bergen und geht hin und sucht das irrende?
“ତୁମିମଃନ୍ କାୟ୍‌ରି ମଃନେ କଃରୁଲାସ୍‌? କୁୟ୍‌ ଲକାର୍‌ ହାଁଚ୍ କଳି ମେଣ୍ଡା ରେତି, ଆର୍‌ ସେମଃନାର୍‌ ବିତ୍ରେ ଗଟେକ୍‌ ଆଜେଦ୍‌, ତଃବେ କାୟ୍‌ ଗଟେକ୍‌ ଉଣା ହାଁଚ୍ କଳି ମେଣ୍ଡାକେ ଡଙ୍ଗ୍ରେ ଚାଡି ସେ ଜାୟ୍‌ ସେ ଆଜ୍‌ଲା ମେଣ୍ଡାକେ ନଃଲଳେ?
13 Und wenn es geschieht, daß er es findet, wahrlich, ich sage euch, er freut sich mehr über dieses, als über die neunundneunzig, die nicht verirrt sind.
ଜଃଡେବଃଳ୍‌ ତାକ୍‌ ମିଳାୟ୍‌ଦ୍‌, ତଃବେ ମୁଁୟ୍‌ ତୁମିକେ ସଃତ୍‌ କଃଉଁଲେ, ଜୁୟ୍‌ ଗଟେକ୍‌ ଉଣା ହାଁଚ୍ କଳି ମେଣ୍ଡା ଆଜି ନଃରିଲାୟ୍‌, ସେମଃନାର୍‌ ବାଟା ଆଜିରିଲା ଗଟେକ୍‌ ମେଣ୍ଡାର୍‌ ଗିନେ ସେ ଅଃଦିକ୍‌ ସଃର୍ଦା କଃରେଦ୍‌ ।
14 Also ist es nicht der Wille eures Vaters, [Eig. ist kein Wille vor eurem Vater] der in den Himmeln ist, daß eines dieser Kleinen verloren gehe.
ସେବାନ୍ୟା ଇ ସାନ୍‌ମଃନାର୍‌ ବିତ୍ରେ ଗଟେକ୍‌ ନଃସ୍ଟ୍‌ ଅୟ୍‌ଦ୍‌, ଇରି ତୁମାର୍‌ ସଃର୍ଗାର୍‌ ଉବାର୍‌ ମଃନ୍ ନାୟ୍‌ ।”
15 Wenn aber dein Bruder wider dich sündigt, so gehe hin, überführe ihn zwischen dir und ihm allein. Wenn er auf dich hört, so hast du deinen Bruder gewonnen.
“ଜଃଡେବଃଳ୍‌ ତୁମାର୍‌ ବାୟ୍‌ ତୁମାର୍‌ ବିରଦେ ହାହ୍‌ କଃରେଦ୍‌, ତଃବେ ତୁମାର୍‌ ଦୁୟ୍‌ ଲକାର୍‌ ବିତ୍ରେ ତାକେ ତାର୍‌ ଦସ୍‌ ଦଃକାଉଆ । ଜଦି ସେ ତୁମାର୍‌ କଃତା ସୁଣେଦ୍‌, ତଃବେ ତୁମି ଅଃହ୍‌ଣାର୍‌ ବାୟ୍‌କ୍‌ ହାୟ୍‌ଲାସ୍‌ ।
16 Wenn er aber nicht hört, so nimm noch einen oder zwei mit dir, damit aus zweier oder dreier Zeugen Mund jede Sache bestätigt werde. [Vergl. 5. Mose 19,15]
ମଃତର୍‌ ସେ ଜଦି ତୁମାର୍‌ କଃତା ନଃସୁଣେ, ତଃବେ ତୁମାର୍‌ ସଃଙ୍ଗ୍ ଆରେକ୍‌ ଗଟ୍‌ ଲକ୍‌କେ ନୟ୍‌ଲେକ୍‌ ଦୁୟ୍‌ ଲକ୍‌କେ ନଃୟ୍‌ ତାର୍‌ ଲଃଗେ ଜାହା । ଜଃନ୍‌କଃରି ଅଃମାର୍‌ ସାସ୍ତର୍‌ ହଃର୍କାରେ ‘ଦୁୟ୍‌ କି ତିନି ସାକିର୍‌ ମୁଏଁ ସଃବୁ କଃତା ତିର୍‌ ଅୟ୍‌ଦ୍‌ ।’
17 Wenn er aber nicht auf sie hören wird, so sage es der Versammlung; wenn er aber auch auf die Versammlung nicht hören wird, so sei er dir wie der Heide [der von den Nationen] und der Zöllner.
ସେ ଜଦି ସେମଃନାର୍‌ କଃତା ହେଁ ନଃମାନେ, ତଃବେ ମଣ୍ଡ୍‌ଳିକେ କଃଉଆ ଆର୍‌ ଜଦି ସେ ମଣ୍ଡ୍‌ଳିର୍‌ କଃତା ହେଁ ନଃମାନେ, ତଃବେ ସେ ତୁମାର୍‌ ଆକାୟ୍‌ ଅଜିଉଦି ଆର୍‌ ରିବ୍‌ନି ହର୍‌ ଅଃଉଅ, ଆର୍‌ ତାର୍‌ ସଃଙ୍ଗ୍ ମିଳାମିସା କଃରାନାୟ୍‌ ।”
18 Wahrlich, ich sage euch: Was irgend ihr auf der Erde binden werdet, wird im Himmel gebunden sein, und was irgend ihr auf der Erde lösen werdet, wird im Himmel gelöst sein.
“ମୁଁୟ୍‌ ତୁମିକେ ସଃତ୍‌ କଃଉଁଲେ, ତୁମିମଃନ୍ ହୁର୍ତିବିଏ ଜାୟ୍‌ରି ସଃବୁ ବଃନ୍ଦ୍‌ କଃରାସ୍‌, ସଃର୍ଗେ ସେରି ସଃବୁ ବଃନ୍ଦ୍‌ କଃରା ଅୟ୍‌ଦ୍‌, ଆରେକ୍‌ ସଃଙ୍ଗ୍‌ସାରେ ଜାୟ୍‌ରି ସଃବୁ ଉଗାଳାସ୍‌, ସଃର୍ଗେ ହେଁ ସେରି ସଃବୁ ଉଗାଳା ଅୟ୍‌ଦ୍‌ ।”
19 Wiederum sage ich euch: Wenn zwei von euch auf der Erde übereinkommen werden über irgend eine Sache, um welche sie auch bitten mögen, so wird sie ihnen werden von meinem Vater, der in den Himmeln ist.
“ଆର୍‌ ମୁଁୟ୍‌ ତୁମିକେ ସଃତ୍‌ କଃତା କଃଉଁଲେ, ହୁର୍ତିବିଏ ତୁମାର୍‌ ବିତ୍ରେ ଦୁୟ୍‌ ଲକ୍‌ ଜୁୟ୍‌ ବିସୟ୍‌ ହେଁ ଗଟେକ୍‌ ମଃନେ ଜାୟ୍‌ରି ହେଁ ମାଗାସ୍‌, ମର୍‌ ସଃର୍ଗାର୍‌ ଉବାର୍‌ ଆତେ ସେ ଅଃଦିକାର୍‌ ଆଚେ, ସେରି ତୁମାର୍‌ ଗିନେ ଅୟ୍‌ଦ୍‌ ।
20 Denn wo zwei oder drei versammelt sind in meinem Namen, [Eig. zu meinem Namen hin] da bin ich in ihrer Mitte.
କାୟ୍‌ତାକ୍‌ବଃଲେକ୍‌ ଜୁୟ୍‌ ଟାଣେ ଦୁୟ୍‌ କି ତିନିଲକ୍‌ ମର୍‌ ନାଉଁଏ ଗଟେତଃୟ୍‌ଁ ରୁଣ୍ଡ୍‌ତି, ସେ ଟାଣେ ମୁଁୟ୍‌ ସେମଃନାର୍‌ ତଃୟ୍‌ ରଃୟ୍‌ନ୍ଦ୍ ।”
21 Dann trat Petrus zu ihm und sprach: Herr, wie oft soll ich meinem Bruder, der wider mich sündigt, vergeben? [W. wie oft soll mein Bruder wider mich sündigen und ich ihm vergeben] bis siebenmal?
ସଃଡେବଃଳ୍‌ ପିତର୍‌ ଜିସୁର୍‌ ଚଃମେ ଆସି ହଃଚାର୍ଲା, “ଏ ମାପ୍ରୁ, କଃତିତର୍‌ ମର୍‌ ବାୟ୍‌ ମର୍‌ ବିରଦେ ହାହ୍‌ କଃଲେକ୍‌ ତାର୍‌ ଦଃସ୍‌ କେମା କଃରିନ୍ଦ୍‌? କାୟ୍‌ ସାତ୍‌ ତର୍‌ ହଃତେକ୍‌?”
22 Jesus spricht zu ihm: Nicht sage ich dir, bis siebenmal, sondern bis siebzig mal sieben.
ଜିସୁ ତାକ୍‌ କୟ୍‌ଲା, “ତୁମିକେ ସାତ୍‌ ତର୍‌ ହଃତେକ୍‌ ନଃକୟ୍‌ଁ, ମଃତର୍‌ ସତୁରି ଗୁଣ୍ ସାତ୍‌ ତର୍‌ ହଃତେକ୍‌ ।
23 Deswegen ist das Reich der Himmel einem Könige gleich geworden, der mit seinen Knechten [O. Sklaven; so auch nachher] abrechnen wollte.
କାୟ୍‌ତାକ୍‌ବଃଲେକ୍‌ ସଃର୍ଗ୍‌ ରାଇଜ୍‌ ଇହର୍‌ । ଗଟେକ୍‌ ରଃଜା ଅଃହ୍‌ଣାର୍‌ ଗତିଦଃଙ୍ଗ୍‌ଳାମଃନାର୍‌ ସଃଙ୍ଗ୍ ଇସାବ୍‌ କଃରୁକେ ମଃନ୍ କଃଲା ।
24 Als er aber anfing abzurechnen, wurde einer zu ihm gebracht, der zehntausend Talente schuldete.
ରିଣ୍‌ଦେଉ ଇସାବ୍‌ କଃରୁକେ ଆରୁମ୍‌ କଃଲାକ୍‌, ଲାକେ ଟଃକା ରିଣ୍ ନଃୟ୍‌ରିଲା ଗଟେକ୍‌ ଦଃଙ୍ଗ୍‌ଳାକେ ରିଣ୍‌ଦେଉ ଚଃମେ ଆଣ୍‌ଲାୟ୍‌ ।
25 Da derselbe aber nicht hatte zu bezahlen, befahl sein Herr, ihn und sein Weib und die Kinder und alles, was er hatte, zu verkaufen und zu bezahlen.
ମଃତର୍‌ ରିଣ୍ ସୁଜୁକ୍‌ ତାର୍‌ କାୟ୍‌ରି ହେଁ ନଃରିଲାକ୍‌ ତାର୍‌ ସାଉକାର୍‌ ତାକ୍‌, ତାର୍‌ ଡକୁର୍ସିକେ, ତାର୍‌ ହିଲା ଆର୍‌ ତାର୍‌ ଜାୟ୍‌ରି ରିଲାର୍‌ ସଃବୁ ବିକିକଃରି ରିଣ୍ ସୁଜୁକ୍‌ କୟ୍‌ଲା ।
26 Der Knecht nun fiel nieder, huldigte ihm und sprach: Herr, habe Geduld mit mir, und ich will dir alles bezahlen.
ସେତାକ୍‌ ସେ ରିଣିଆ ଗତିଦଃଙ୍ଗ୍‌ଳା ସାଉକାରାର୍‌ ଗଡେ ଡୁଳି ଜୁଆର୍‌ କଃରି କାଉଁକେ ଦଃର୍ଲା, ‘ସାଉକାର୍‌ ତୁୟ୍‌ ମକେ ଦଃର୍ମ୍‌ କଃରି ଜାଗ୍, ମୁଁୟ୍‌ ତର୍‌ ସଃବୁ ରିଣ୍ ସୁଜିନ୍ଦ୍ ।’
27 Der Herr jenes Knechtes aber, innerlich bewegt, gab ihn los und erließ ihm das Darlehn.
ତାର୍‌ହଃଚେ ତାର୍‌ ସାଉକାର୍‌ ତାର୍‌ ବିସ୍ୱାସ୍‌ ଦଃକି ରିଣିଆ ଗତିଦଃଙ୍ଗ୍‌ଳାକ୍‌ ଦଃୟା କଃଲା, ଆର୍‌ ତାର୍‌ ରିଣ୍ ହେଁ କେମା କଃଲା ।”
28 Jener Knecht aber ging hinaus und fand einen seiner Mitknechte, der ihm hundert Denare schuldig war. Und er ergriff und würgte ihn und sprach: Bezahle, wenn du etwas schuldig bist.
“ମଃତର୍‌ ସେ ରିଣିଆ ଗତିଦଃଙ୍ଗ୍‌ଳା ମାନାୟ୍‌ ସେତିହୁଣି ବାରାୟ୍‌ ଗଃଲା ଆର୍‌ ତାର୍‌ ତଃୟ୍‌ହୁଣି ପଚାସ୍‌ ଟଃକା ରିଣ୍ ନଃୟ୍‌ରିଲା ଗଟେକ୍‌ ସଃଙ୍ଗାର୍‌ ଦଃଙ୍ଗ୍‌ଳାକେ ଦଃକ୍‌ଲା ଆର୍‌ ତାକ୍‌ ଦଃରି ତାର୍‌ ଟଟି ହିଚି କଃଉଁକେ ଦଃର୍ଲା, ‘ତୁୟ୍‌ ଜଃତେକ୍‌ ରିଣ୍ ନିଲିସ୍‌ ଆଚ୍‌ସି ସୁଜ୍‌ ।’
29 Sein Mitknecht nun fiel nieder und bat ihn und sprach: Habe Geduld mit mir, und ich will dir bezahlen.
ସେତାକ୍‌ ତାର୍‌ ସଃଙ୍ଗାର୍‌ ଗତିଦଃଙ୍ଗ୍‌ଳା ତାର୍‌ ହାଦେ ଡୁଳି କାକୁଲ୍‌ତି ଅୟ୍‌ ଗଃଉଆରି କଃରୁକେ ଦଃର୍ଲା, ‘ମକେ ଅଃଳକ୍‌ ଦଃର୍ମ୍‌ କଃରି ଜାଗ୍, ମୁଁୟ୍‌ ସଃବୁ ରିଣ୍ ସୁଜିନ୍ଦ୍ ।’
30 Er aber wollte nicht, sondern ging hin und warf ihn ins Gefängnis, bis er die Schuld bezahlt habe.
ମଃତର୍‌ ସେ ରାଜି ନୟ୍‌ଲା, ଆର୍‌ ରିଣ୍ ନଃସୁଜ୍‌ତା ହଃତେକ୍‌ ତାକ୍‌ ଜଃଇଲେ ହୁରାୟ୍‌ଲା ।
31 Als aber seine Mitknechte sahen, was geschehen war, wurden sie sehr betrübt und gingen und berichteten ihrem Herrn alles, was geschehen war.
ସେତାକ୍‌ ତାର୍‌ ସଃଙ୍ଗାର୍‌ ଗତିଦଃଙ୍ଗ୍‌ଳାମଃନ୍‌ ଇ ଗଃଟ୍‍ଣା ଦଃକି ବଃଡେ ଦୁକ୍‌ କଃଲାୟ୍‌, ଆର୍‌ ତାକାର୍‌ ସାଉକାର୍‌କେ ଇ ସଃବୁ ଗଃଟ୍‍ଣା ଗଟେକ୍‌ ଗଟେକ୍‌ କଃରି ଜାଣାୟ୍‌ଲାୟ୍‌ ।
32 Dann rief ihn sein Herr herzu und spricht zu ihm: Böser Knecht! jene ganze Schuld habe ich dir erlassen, dieweil du mich batest;
ସେତାର୍‌ ଗିନେ ତାର୍‌ ସାଉକାର୍‌ ତାକ୍‌ ଚଃମେ କୁଦିକଃରି କୟ୍‌ଲା, ‘ଏ ହଃଟ୍‌କାର୍‌ ରିଣିଆ ଗତିଦଃଙ୍ଗ୍‌ଳା, ତୁୟ୍‌ ମକ୍‌ ଗଃଉଆରି କଃଲାକ୍‌ ମୁଁୟ୍‌ ତର୍‌ ସଃବୁ ରିଣ୍ କେମା କଃଲେ ।
33 solltest nicht auch du dich deines Mitknechtes erbarmt haben, wie auch ich mich deiner erbarmt habe?
ମୁଁୟ୍‌ ଜଃନ୍‌କଃରି ତକେ ଦଃୟା କଃଲେ, ସଃନ୍‌କଃରି ହେଁ ଅଃହ୍‌ଣାର୍‌ ସଃଙ୍ଗାର୍‌ ଗତିଦଃଙ୍ଗ୍‌ଳାକ୍‌ ଦଃର୍ମ୍‌ କଃର୍ତାର୍‌ ତର୍‌ କାମ୍‌ ନଃରିଲି କି?’
34 Und sein Herr wurde zornig und überlieferte ihn den Peinigern, bis er alles bezahlt habe, was er ihm schuldig war.
ଆର୍‌ ତାର୍‌ ସାଉକାର୍‌ ରିସା ଅୟ୍‌ ସଃବୁ ରିଣ୍ ନଃଚୁଟ୍‌ତା ହଃତେକ୍‌ ତାକ୍‌ ଡଃଣ୍ଡ୍‌ ହାଉଁକ୍‌ ଜଃଇଲେ ହୁରାଉତା ଲକାର୍‌ ଆତେ ସଃହ୍ରି ଦିଲା ।”
35 Also wird auch mein himmlischer Vater euch tun, wenn ihr nicht ein jeder seinem Bruder von Herzen vergebet.
ଜିସୁ କଃତା କୟ୍‌ସଃରାୟ୍‌ କୟ୍‌ଲା, “ତୁମିମଃନ୍ ହଃତି ଲକ୍‌ ଜଦି ମଃନ୍‌ ବିତ୍ରେହୁଣି ସଃର୍ଦା ମଃନେ ଅଃହ୍‌ଣା ଅଃହ୍‌ଣାର୍‌ ବାୟ୍‌ମଃନ୍‌କେ କେମା ନଃକେରାସ୍‌, ତଃବେ ମର୍‌ ସଃର୍ଗାର୍‌ ଉବା ହେଁ ତୁମିମଃନ୍‌କେ ସେନ୍‌କଃରି କେମା ନଃକେରେ ।”

< Matthaeus 18 >