Klagelieder 3

1 Ich [Das dritte Lied ist wie die beiden ersten gebildet, nur mit dem Unterschiede, daß hier jede Strophenzeile mit dem Anfangsbuchstaben der Strophe beginnt] bin der Mann, der Elend gesehen durch die Rute seines Grimmes.

من ئەو پیاوەم کە زەلیلیم بینی بە گۆچانی تووڕەیی ئەو.

2 Mich hat er geleitet und geführt in Finsternis und Dunkel [Eig. und Nicht-Licht.]

منی بە پێش خۆی دا و منی بە تاریکاییدا برد، بەبێ هیچ ڕووناکییەک.

3 Nur [O. Fürwahr] gegen mich kehrt er immer wieder seine Hand den ganzen Tag.

بێگومان، دەستی لە دژی من بەرزدەکاتەوە بە بەردەوامی و بە درێژایی ڕۆژ.

4 Er hat verfallen lassen mein Fleisch und meine Haut, meine Gebeine hat er zerschlagen.

گۆشت و پێستی منی پیرکرد، ئێسکەکانی شکاندم.

5 Bitterkeit [Eig. Gift] und Mühsal hat er wider mich gebaut und mich damit umringt.

دەوری گرتم و گەمارۆی دام بە ژەهر و ناخۆشی.

6 Er ließ mich wohnen in Finsternissen, gleich den Toten der Urzeit [O. gleich ewig Toten [welche nie wiederkommen]; vergl. auch Ps. 143,3.]

ناچاری کردم لەناو تاریکیدا نیشتەجێ بم وەک ئەوانەی لەمێژە مردوون.

7 Er hat mich umzäunt, daß ich nicht herauskommen kann; er hat schwer gemacht meine Fesseln.

لەناو پەرژینێک بەندی کرد بۆ ئەوەی نەتوانم هەڵبێم، زنجیرەکانی منی قورس کرد.

8 Wenn ich auch schreie und rufe, so hemmt er mein Gebet [Vergl. v 44.]

هەروەها کاتێک هاوار دەکەم و داوای فریاکەوتن دەکەم، بەڵام نزاکانم ڕادەگرێت.

9 Meine Wege hat er mit Quadern vermauert, meine Pfade umgekehrt. [d. h. von Grund aus zerstört]

بەردی تاشراوی کەڵەکە کرد و ڕێگای منی پێ گرت، ڕێڕەوەکانی منی خواروخێچ کرد.

10 Ein lauernder Bär ist er mir, ein Löwe im Versteck.

وەک ورچێک بۆم لە بۆسەدایە، وەک شێرێک خۆی مات دەکات،

11 Er hat mir die Wege entzogen und hat mich zerfleischt, mich verwüstet.

منی لەڕێ لادا و پارچەپارچەی کردم، منی وێران کرد.

12 Er hat seinen Bogen gespannt und mich wie ein Ziel dem Pfeile hingestellt.

کەوانەکەی ڕاکێشا منی کردە نیشانەی تیرەکانی.

13 Er ließ in meine Nieren dringen die Söhne seines Köchers.

تیرەکانی تیردانەکەی لە دڵم چەقاند.

14 Meinem ganzen Volke bin ich zum Gelächter geworden, bin ihr Saitenspiel den ganzen Tag.

هەموو گەلەکەم سووکایەتیم پێ دەکەن، بە درێژایی ڕۆژ بە گۆرانی گاڵتەم پێ دەکەن.

15 Mit Bitterkeiten hat er mich gesättigt, mit Wermut mich getränkt.

تێری کردم لە تاڵی، زەقنەبووتی دەرخوارد دام.

16 Und er hat mit Kies meine Zähne zermalmt, hat mich niedergedrückt in die Asche.

بە چەو ددانەکانی منی وردوخاش کرد، منی لەناو خۆڵەمێش پەستایەوە.

17 Und meine Seele ist vom Frieden [O. von der Wohlfahrt, ] verstoßen, ich habe des Guten [O. des Glücks] vergessen.

من لە ئاشتی بێبەش کراوم، سەرکەوتنم لەبیرچووەوە.

18 Und ich sprach: Dahin ist meine Lebenskraft und meine Hoffnung auf [Eig. von] Jehova.

ئینجا گوتم، «شکۆمەندیم نەما، هەروەها هیوام بە یەزدان بڕا.»

19 Gedenke meines Elends und meines Umherirrens, des Wermuts und der Bitterkeit [Eig. des Giftes!]

دێتەوە بیرم، ڕۆژانی زەلیلی و سەرگەردانیم، وەک ژەهر و زەقنەبووت بوون.

20 Beständig denkt meine Seele daran und ist niedergebeugt in mir.

بە باشی بەبیرم دێتەوە، لە ناخەوە ڕۆحم خەمبارە.

21 Dies will ich mir zu Herzen nehmen, darum will ich hoffen:

بەڵام ئەوە دەهێنمەوە یادم و لەبەر ئەوە هیوام هەیە:

22 Es sind die Gütigkeiten Jehovas, daß wir nicht aufgerieben sind; denn seine Erbarmungen sind nicht zu Ende [O. nicht aufgerieben, daß seine Erbarmungen nicht zu Ende sind; ]

بەهۆی خۆشەویستی نەگۆڕی یەزدانە کە لەناونەچووین، چونکە بەزەییەکەی تەواو نابێت.

23 sie sind alle Morgen neu, deine Treue ist groß.

ئەوانەت هەموو بەیانییەک نوێن؛ دڵسۆزییەکەت چەند گەورەیە.

24 Jehova ist mein Teil, sagt meine Seele; darum will ich auf ihn hoffen.

بە خۆم دەڵێم: «یەزدان بەشی منە، لەبەر ئەوە هیوام بەوە.»

25 Gütig ist Jehova gegen die, welche auf ihn harren, gegen die Seele, die nach ihm trachtet.

یەزدان چاکە بۆ ئەوانەی هیوایان بەو هەیە، بۆ ئەو کەسەی داوای ئەو دەکات.

26 Es ist gut, daß man still warte [Eig. warte, und zwar still] auf die Rettung Jehovas.

باشە بۆ کەسێک بە بێدەنگی چاوەڕێ بکات بۆ هاتنی ڕزگاریی یەزدان.

27 Es ist dem Manne gut, daß er das Joch in seiner Jugend trage.

باشە پیاو نیر هەڵبگرێت هەر لە تەمەنی منداڵییەوە.

28 Er sitze einsam und schweige, weil er es ihm [O. wenn er ihm etwas] auferlegt hat;

با بە تەنها دانیشێت و بێدەنگ بێت، چونکە یەزدان ئەمەی بەسەرهێناوە.

29 er lege seinen Mund in den Staub; vielleicht gibt es Hoffnung.

با سەری بخاتە ناو خاکوخۆڵ، لەوانەیە هێشتا هیوای مابێت.

30 Dem, der ihn schlägt, reiche er den Backen dar, werde mit Schmach gesättigt [d. h. lasse sich mit Schmach sättigen.]

با ڕوومەتی بۆ ئەوە ڕابگرێت کە لێی دەدات، با تێربێت لە ڕیسوایی.

31 Denn der Herr verstößt nicht ewiglich;

چونکە کەس بۆ هەتاهەتایە لەلایەن پەروەردگارەوە ڕەت ناکرێتەوە.

32 sondern wenn er betrübt hat, erbarmt er sich nach der Menge seiner Gütigkeiten.

لەگەڵ ئەوەی دڵتەنگی دەهێنێت، میهرەبانیش نیشان دەدات، بەپێی گەورەیی خۆشەویستییە نەگۆڕەکەی.

33 Denn nicht von Herzen plagt [O. demütiget] und betrübt er die Menschenkinder.

ئەو کەس لە دڵەوە زەلیل ناکات و دڵتەنگی ناکات.

34 Daß man alle Gefangenen der Erde unter seinen Füßen zertrete,

تێکشکاندنی دیلەکانی هەموو زەوی لەژێر پێ،

35 das Recht eines Mannes beuge vor dem Angesicht des Höchsten,

یان بێبەشکردنی کەسێک لە مافی خۆی لەبەردەم خودای هەرەبەرز،

36 einem Menschen Unrecht tue in seiner Streitsache: Sollte der Herr nicht darauf achten?

یان بەدوورگرتنی مرۆڤ لە دادپەروەری، ئایا پەروەردگار هەموو ئەمانە نابینێت؟

37 Wer ist, der da sprach, und es geschah, ohne daß der Herr es geboten?

کێ دەتوانێت قسە بکات قسەکەی بێتەجێ، ئەگەر پەروەردگار فەرمانی نەدابێت؟

38 Das Böse und das Gute, geht es nicht aus dem Munde des Höchsten hervor?

ئایا ڕوودانی چاکە و خراپە بە فەرمایشتی خودای هەرەبەرز نییە؟

39 Was beklagt sich der lebende Mensch? über seine Sünden beklage sich der Mann! [O. Was beklagt sich der lebende Mensch, der Mann über seine Sündenstrafe?]

بۆچی مرۆڤی زیندوو گلەیی بکات کاتێک لەسەر گوناهەکانی سزا دەدرێت؟

40 Prüfen und erforschen wir unsere Wege, und laßt uns zu Jehova [Eig. bis zu Jehova hin] umkehren!

با هەڵسوکەوتمان بپشکنین و تاقی بکەینەوە و بگەڕێینەوە بۆ لای یەزدان.

41 laßt uns unser Herz samt den Händen erheben zu Gott [El] im Himmel!

با دڵ و دەستمان بەرزبکەینەوە بۆ خودا لە ئاسمان، بڵێین:

42 Wir, wir sind abgefallen und sind widerspenstig gewesen; du hast nicht vergeben.

«ئێمە گوناهمان کرد و یاخی بووین، تۆش لێمان خۆش نەبوویت.

43 Du hast dich in Zorn gehüllt und hast uns verfolgt; du hast hingemordet ohne Schonung.

«خۆت بە تووڕەیی داپۆشی و ڕاوتناین، بەبێ بەزەیی ئێمەت کوشت.

44 Du hast dich in eine Wolke gehüllt, so daß kein Gebet hindurchdrang.

بە هەور خۆت داپۆشی بۆ ئەوەی نوێژەکانمان نەگاتە لات.

45 Du hast uns zum Kehricht und zum Ekel gemacht inmitten der Völker.

ئێمەت کرد بە پاشەڕۆ و نەویستراو لەنێو گەلان.

46 Alle unsere Feinde haben ihren Mund gegen uns aufgesperrt.

«هەموو دوژمنانمان دەمیان لێمان کردەوە.

47 Grauen und Grube sind über uns gekommen, Verwüstung und Zertrümmerung.

ترس و تەڵە باڵی بەسەرماندا کێشا، لەناوچوون و وێرانی.»

48 Mit Wasserbächen rinnt mein Auge wegen der Zertrümmerung der Tochter meines Volkes.

چاوەکانم کانی فرمێسک هەڵدەڕێژن لەبەر ئەوەی گەلەکەم لەناوچوون.

49 Mein Auge ergießt sich ruhelos und ohne Rast,

چاوەکانم فرمێسک هەڵدەڕێژن و ناوەستن بەبێ پسانەوە،

50 bis Jehova vom Himmel herniederschaue und dareinsehe.

تاوەکو یەزدان لە ئاسمانەوە تەماشای خوارەوە بکات و ببینێت.

51 Mein Auge schmerzt mich [W. schmerzt meine Seele] wegen aller Töchter meiner Stadt.

ئەوەی دەیبینم گیانم ئازار دەدات لەبەر ئازاری کچانی شارەکەم.

52 Wie einen Vogel haben mich heftig gejagt, die ohne Ursache meine Feinde sind.

ئەوانەی دوژمنی من بوون بەبێ هۆ وەک چۆلەکە ڕاویان کردم.

53 Sie haben mein Leben in die Grube hinein vernichtet und Steine auf mich geworfen.

بە زیندووێتی منیان فڕێدا ناو چاڵ، بەردیان تێمگرت.

54 Wasser strömten über mein Haupt; ich sprach: Ich bin abgeschnitten!

نوقومی ئاو بووم، گوتم: «خەریکە بمرم.»

55 Jehova, ich habe deinen Namen angerufen aus der tiefsten Grube.

ئەی یەزدان، لە قووڵایی چاڵەوە بە ناوی تۆوە نزا دەکەم.

56 Du hast meine Stimme gehört; verbirg dein Ohr nicht vor meinem Seufzen, meinem Schreien!

گوێت لە دەنگم بوو: «گوێت دامەخە کاتێک هاوار و هانات بۆ دەهێنم.»

57 Du hast dich genaht an dem Tage, da ich dich anrief; du sprachst: Fürchte dich nicht!

ئەو ڕۆژەی نزام بۆ کردیت نزیک بوویتەوە، فەرمووت: «مەترسە!»

58 Herr, du hast die Rechtssachen meiner Seele geführt, hast mein Leben erlöst.

ئەی پەروەردگار، بەرگریت لە کێشەی من کرد، ژیانی منت کڕییەوە.

59 Jehova, du hast meine Bedrückung gesehen; verhilf mir zu meinem Rechte [Eig. entscheide meine Rechtssache!]

ئەی یەزدان، ستەمدیدەیی منت بینی. دادوەری کێشەکەم بکە!

60 Du hast gesehen alle ihre Rache, alle ihre Anschläge gegen mich.

هەموو تۆڵەسەندنەوەکەی ئەوانت بینی، هەموو پیلانەکانیان لە دژی من.

61 Jehova, du hast ihr Schmähen gehört, alle ihre Anschläge wider mich,

ئەی یەزدان، گوێت لە ڕیسواکردنەکەیان بوو، هەموو پیلانەکانیان لە دژی من؛

62 das Gerede derer, die wider mich aufgestanden sind, und ihr Sinnen wider mich den ganzen Tag.

ئەوەی دوژمنەکانم بە درێژایی ڕۆژ لە دژی من باسی دەکەن و دەیچرپێنن.

63 Schaue an ihr Sitzen und ihr Aufstehen! ich bin ihr Saitenspiel.

تەماشایان بکە! هەستان و دانیشتنیان، بە گۆرانییەکانیان گاڵتەم پێ دەکەن.

64 Jehova, erstatte ihnen Vergeltung nach dem Werke ihrer Hände!

ئەی یەزدان، سزایان بدە، بەپێی کردەوەکانی دەستیان.

65 Gib ihnen [O. du wirst ihnen erstatten wirst ihnen geben usw.] Verblendung [Eig. Verdeckung] des Herzens, dein Fluch komme über sie!

پێچە لەسەر دڵیان دابنێ، با نەفرەتت لەسەریان بێت!

66 Verfolge sie im Zorne und tilge sie unter Jehovas Himmel hinweg!

بە تووڕەییەوە ڕاویان بنێ و لەناویان ببە لەژێر ئاسمانی یەزداندا.