Jona 4

1 Und es verdroß Jona sehr, und er wurde zornig.

Лэ Ионаскэ кадо зуралэс чи чялилас, ай вов холяйлас.

2 Und er betete zu Jehova und sprach: Ach, Jehova! war das nicht mein Wort, als ich noch in meinem Lande war? Darum kam ich zuvor, indem ich nach Tarsis entfloh; denn ich wußte, daß du ein gnädiger und barmherziger Gott [El] bist, langsam zum Zorn und groß an Güte, und der sich des Übels gereuen läßt.

Вов лас тэ рудийпэ лэ Раскэ лэ Яхваскэ: — Эта, Рай Яхва! Па кадо мэ ви гиндыяс, кана сымас инкэ кхэрэ! Анда кадо ви нашлэм андо Таршыш. Мэ жянос, кэ Ту сан Дэл, кай кэрэл лащипэ, милако, рыбдымаско ай барвало камаимаса, ай чи камэс тэ бищявэс бида.

3 Und nun, Jehova, nimm doch meine Seele von mir; denn es ist besser, daß ich sterbe, als daß ich lebe.

Ай аканак, Рая Яхва, лэ муро ди, анда кадо кэ май федэр тэ мэрав, сар тэ траий.

4 Und Jehova sprach: Ist es recht, daß du zürnest?

Алом о Рай Яхва пхэндас: — Тукэ трубуй тэ холяйвэс кадэ?

5 Und Jona ging aus der Stadt hinaus und setzte sich gegen Osten der Stadt. Und er machte sich daselbst eine Hütte; und er saß darunter im Schatten, bis er sähe, was mit der Stadt geschehen würde.

Иона дас аври анда форо ай бэшлас пэ риг, кай ваздэлпэ о кхам. Котэ кэрдас анда кранжи сыр цынкалово, бэшлас тэлэ андо щялин ай лас тэ дыкхэл, со кэрдёла лэ фороса.

6 Und Jehova Gott bestellte einen Wunderbaum [Hebr. Kikajon; wahrsch. eine Rizinusstaude] und ließ ihn über Jona emporwachsen, damit Schatten über seinem Haupte wäre, um ihn von seinem Mißmut zu befreien; und Jona freute sich über den Wunderbaum mit großer Freude. -

Ай о Рай Яхва кэрдас тэ барол о бур, саво ваздаспэ май учес, сар Иона, тэ на хал вов кино катар о кхам, ай Иона лошаяс кадалэскэ.

7 Aber Gott bestellte einen Wurm am folgenden Tage, beim Aufgang der Morgenröte; und dieser stach den Wunderbaum, daß er verdorrte.

Алом по кавэр дес, коран, о Дэл бищядас лэ кэрмэс тэ рагий о бур, ай о бур шутилас.

8 Und es geschah, als die Sonne aufging, da bestellte Gott einen schwülen Ostwind; und die Sonne stach Jona aufs Haupt, daß er ermattet niedersank. Und er begehrte, daß seine Seele stürbe, und sprach: Es ist besser, daß ich sterbe, als daß ich lebe.

Кана о кхам ваздилас, о Дэл бищядас пхабарды балвал, ай о кхам лас тэ пхабарэл лэ Ионаско шэро. Вов кадэ кинозысайлас, кэ камлас тэ мэрэл ай пхэндас: — Май федэр тэ мэрав, сар тэ траий.

9 Und Gott sprach zu Jona: Ist es recht, daß du wegen des Wunderbaumes zürnest? Und er sprach: Mit Recht zürne ich bis zum Tode!

Ай о Дэл пхэндас Ионаскэ: — Тукэ трубуй кадэ тэ холяйвэс анда бур? — Трубуй, — пхэндас о Иона, — на фэри тэ холяйвав, ай ви тэ мэрав.

10 Und Jehova sprach: Du erbarmst dich des Wunderbaumes [Eig. Du läßt es dir leid sein um den Wunderbaum, ] um welchen du dich nicht gemüht und den du nicht großgezogen hast, der als Sohn einer Nacht entstand und als Sohn einer Nacht zu Grunde ging;

Алом о Рай Яхва пхэндас: — Ту бунус анда буроро, пала саво чи грыжысас, саво чи барардан. Вов барилас тэла екх рати, ай тэла екх рати хасайлас.

11 und ich sollte mich Ninives, der großen Stadt, nicht erbarmen, in welcher mehr als 120000 Menschen sind, die nicht zu unterscheiden wissen zwischen ihrer Rechten und ihrer Linken, und eine Menge Vieh?

Ай сар Мэ тэ на сунуй баро форо Ниневия, кай на фэри бут алатура, ай май бут сар екх шэл тай биш эзэра мануш чи жянэн, кай сы чячи риг, ай кай э стунго?