Johannes 20
1 An dem ersten Wochentage aber kommt Maria Magdalene früh, als es noch finster war, zur Gruft und sieht den Stein von der Gruft weggenommen.
ಅನನ್ತರಂ ಸಪ್ತಾಹಸ್ಯ ಪ್ರಥಮದಿನೇ ಽತಿಪ್ರತ್ಯೂಷೇ ಽನ್ಧಕಾರೇ ತಿಷ್ಠತಿ ಮಗ್ದಲೀನೀ ಮರಿಯಮ್ ತಸ್ಯ ಶ್ಮಶಾನಸ್ಯ ನಿಕಟಂ ಗತ್ವಾ ಶ್ಮಶಾನಸ್ಯ ಮುಖಾತ್ ಪ್ರಸ್ತರಮಪಸಾರಿತಮ್ ಅಪಶ್ಯತ್|
2 Sie läuft nun und kommt zu Simon Petrus und zu dem anderen Jünger, den Jesus lieb hatte, und spricht zu ihnen: Sie haben den Herrn aus der Gruft weggenommen, und wir wissen nicht, wo sie ihn hingelegt haben.
ಪಶ್ಚಾದ್ ಧಾವಿತ್ವಾ ಶಿಮೋನ್ಪಿತರಾಯ ಯೀಶೋಃ ಪ್ರಿಯತಮಶಿಷ್ಯಾಯ ಚೇದಮ್ ಅಕಥಯತ್, ಲೋಕಾಃ ಶ್ಮಶಾನಾತ್ ಪ್ರಭುಂ ನೀತ್ವಾ ಕುತ್ರಾಸ್ಥಾಪಯನ್ ತದ್ ವಕ್ತುಂ ನ ಶಕ್ನೋಮಿ|
3 Da ging Petrus hinaus und der andere Jünger, und sie gingen zu der Gruft.
ಅತಃ ಪಿತರಃ ಸೋನ್ಯಶಿಷ್ಯಶ್ಚ ಬರ್ಹಿ ರ್ಭುತ್ವಾ ಶ್ಮಶಾನಸ್ಥಾನಂ ಗನ್ತುಮ್ ಆರಭೇತಾಂ|
4 Die beiden aber liefen zusammen, und der andere Jünger lief voraus, schneller als Petrus, und kam zuerst zu der Gruft;
ಉಭಯೋರ್ಧಾವತೋಃ ಸೋನ್ಯಶಿಷ್ಯಃ ಪಿತರಂ ಪಶ್ಚಾತ್ ತ್ಯಕ್ತ್ವಾ ಪೂರ್ವ್ವಂ ಶ್ಮಶಾನಸ್ಥಾನ ಉಪಸ್ಥಿತವಾನ್|
5 und sich vornüberbückend, sieht er die leinenen Tücher liegen; doch ging er nicht hinein.
ತದಾ ಪ್ರಹ್ವೀಭೂಯ ಸ್ಥಾಪಿತವಸ್ತ್ರಾಣಿ ದೃಷ್ಟವಾನ್ ಕಿನ್ತು ನ ಪ್ರಾವಿಶತ್|
6 Da kommt Simon Petrus, ihm folgend, und ging hinein in die Gruft und sieht die leinenen Tücher liegen,
ಅಪರಂ ಶಿಮೋನ್ಪಿತರ ಆಗತ್ಯ ಶ್ಮಶಾನಸ್ಥಾನಂ ಪ್ರವಿಶ್ಯ
7 und das Schweißtuch, welches auf seinem Haupte war, nicht bei den leinenen Tüchern liegen, sondern besonders zusammengewickelt an einem Orte.
ಸ್ಥಾಪಿತವಸ್ತ್ರಾಣಿ ಮಸ್ತಕಸ್ಯ ವಸ್ತ್ರಞ್ಚ ಪೃಥಕ್ ಸ್ಥಾನಾನ್ತರೇ ಸ್ಥಾಪಿತಂ ದೃಷ್ಟವಾನ್|
8 Dann ging nun auch der andere Jünger hinein, der zuerst zu der Gruft kam, und er sah und glaubte.
ತತಃ ಶ್ಮಶಾನಸ್ಥಾನಂ ಪೂರ್ವ್ವಮ್ ಆಗತೋ ಯೋನ್ಯಶಿಷ್ಯಃ ಸೋಪಿ ಪ್ರವಿಶ್ಯ ತಾದೃಶಂ ದೃಷ್ಟಾ ವ್ಯಶ್ವಸೀತ್|
9 Denn sie kannten die Schrift noch nicht, daß er aus den Toten auferstehen mußte.
ಯತಃ ಶ್ಮಶಾನಾತ್ ಸ ಉತ್ಥಾಪಯಿತವ್ಯ ಏತಸ್ಯ ಧರ್ಮ್ಮಪುಸ್ತಕವಚನಸ್ಯ ಭಾವಂ ತೇ ತದಾ ವೋದ್ಧುಂ ನಾಶನ್ಕುವನ್|
10 Es gingen nun die Jünger wieder heim.
ಅನನ್ತರಂ ತೌ ದ್ವೌ ಶಿಷ್ಯೌ ಸ್ವಂ ಸ್ವಂ ಗೃಹಂ ಪರಾವೃತ್ಯಾಗಚ್ಛತಾಮ್|
11 Maria aber stand bei der Gruft, draußen, und weinte. Als sie nun weinte, bückte sie sich vornüber in die Gruft
ತತಃ ಪರಂ ಮರಿಯಮ್ ಶ್ಮಶಾನದ್ವಾರಸ್ಯ ಬಹಿಃ ಸ್ಥಿತ್ವಾ ರೋದಿತುಮ್ ಆರಭತ ತತೋ ರುದತೀ ಪ್ರಹ್ವೀಭೂಯ ಶ್ಮಶಾನಂ ವಿಲೋಕ್ಯ
12 und sieht zwei Engel in weißen Kleidern sitzen, einen zu dem Haupte und einen zu den Füßen, wo der Leib Jesu gelegen hatte.
ಯೀಶೋಃ ಶಯನಸ್ಥಾನಸ್ಯ ಶಿರಃಸ್ಥಾನೇ ಪದತಲೇ ಚ ದ್ವಯೋ ರ್ದಿಶೋ ದ್ವೌ ಸ್ವರ್ಗೀಯದೂತಾವುಪವಿಷ್ಟೌ ಸಮಪಶ್ಯತ್|
13 Und jene sagen zu ihr: Weib, was weinst du? Sie spricht zu ihnen: Weil sie meinen Herrn weggenommen, und ich nicht weiß, wo sie ihn hingelegt haben.
ತೌ ಪೃಷ್ಟವನ್ತೌ ಹೇ ನಾರಿ ಕುತೋ ರೋದಿಷಿ? ಸಾವದತ್ ಲೋಕಾ ಮಮ ಪ್ರಭುಂ ನೀತ್ವಾ ಕುತ್ರಾಸ್ಥಾಪಯನ್ ಇತಿ ನ ಜಾನಾಮಿ|
14 Als sie dies gesagt hatte, wandte sie sich zurück und sieht Jesum stehen; und sie wußte nicht, daß es Jesus sei.
ಇತ್ಯುಕ್ತ್ವಾ ಮುಖಂ ಪರಾವೃತ್ಯ ಯೀಶುಂ ದಣ್ಡಾಯಮಾನಮ್ ಅಪಶ್ಯತ್ ಕಿನ್ತು ಸ ಯೀಶುರಿತಿ ಸಾ ಜ್ಞಾತುಂ ನಾಶಕ್ನೋತ್|
15 Jesus spricht zu ihr: Weib, was weinst du? Wen suchst du? Sie, meinend, es sei der Gärtner, spricht zu ihm: Herr, wenn du ihn weggetragen, so sage mir, wo du ihn hingelegt hast, und ich werde ihn wegholen.
ತದಾ ಯೀಶುಸ್ತಾಮ್ ಅಪೃಚ್ಛತ್ ಹೇ ನಾರಿ ಕುತೋ ರೋದಿಷಿ? ಕಂ ವಾ ಮೃಗಯಸೇ? ತತಃ ಸಾ ತಮ್ ಉದ್ಯಾನಸೇವಕಂ ಜ್ಞಾತ್ವಾ ವ್ಯಾಹರತ್, ಹೇ ಮಹೇಚ್ಛ ತ್ವಂ ಯದೀತಃ ಸ್ಥಾನಾತ್ ತಂ ನೀತವಾನ್ ತರ್ಹಿ ಕುತ್ರಾಸ್ಥಾಪಯಸ್ತದ್ ವದ ತತ್ಸ್ಥಾನಾತ್ ತಮ್ ಆನಯಾಮಿ|
16 Jesus spricht zu ihr: Maria! Sie wendet sich um und spricht zu ihm auf hebräisch: Rabbuni! das heißt Lehrer.
ತದಾ ಯೀಶುಸ್ತಾಮ್ ಅವದತ್ ಹೇ ಮರಿಯಮ್| ತತಃ ಸಾ ಪರಾವೃತ್ಯ ಪ್ರತ್ಯವದತ್ ಹೇ ರಬ್ಬೂನೀ ಅರ್ಥಾತ್ ಹೇ ಗುರೋ|
17 Jesus spricht zu ihr: Rühre mich nicht an, denn ich bin noch nicht aufgefahren zu meinem Vater. Gehe aber hin zu meinen Brüdern und sprich zu ihnen: Ich fahre auf zu meinem Vater und eurem Vater, und zu meinem Gott und eurem Gott.
ತದಾ ಯೀಶುರವದತ್ ಮಾಂ ಮಾ ಧರ, ಇದಾನೀಂ ಪಿತುಃ ಸಮೀಪೇ ಊರ್ದ್ಧ್ವಗಮನಂ ನ ಕರೋಮಿ ಕಿನ್ತು ಯೋ ಮಮ ಯುಷ್ಮಾಕಞ್ಚ ಪಿತಾ ಮಮ ಯುಷ್ಮಾಕಞ್ಚೇಶ್ವರಸ್ತಸ್ಯ ನಿಕಟ ಊರ್ದ್ಧ್ವಗಮನಂ ಕರ್ತ್ತುಮ್ ಉದ್ಯತೋಸ್ಮಿ, ಇಮಾಂ ಕಥಾಂ ತ್ವಂ ಗತ್ವಾ ಮಮ ಭ್ರಾತೃಗಣಂ ಜ್ಞಾಪಯ|
18 Maria Magdalene kommt und verkündet den Jüngern, daß sie den Herrn gesehen, und er dies zu ihr gesagt habe.
ತತೋ ಮಗ್ದಲೀನೀಮರಿಯಮ್ ತತ್ಕ್ಷಣಾದ್ ಗತ್ವಾ ಪ್ರಭುಸ್ತಸ್ಯೈ ದರ್ಶನಂ ದತ್ತ್ವಾ ಕಥಾ ಏತಾ ಅಕಥಯದ್ ಇತಿ ವಾರ್ತ್ತಾಂ ಶಿಷ್ಯೇಭ್ಯೋಽಕಥಯತ್|
19 Als es nun Abend war an jenem Tage, dem ersten der Woche, und die Türen, wo die Jünger waren, aus Furcht vor den Juden verschlossen waren, kam Jesus und stand in der Mitte und spricht zu ihnen: Friede euch!
ತತಃ ಪರಂ ಸಪ್ತಾಹಸ್ಯ ಪ್ರಥಮದಿನಸ್ಯ ಸನ್ಧ್ಯಾಸಮಯೇ ಶಿಷ್ಯಾ ಏಕತ್ರ ಮಿಲಿತ್ವಾ ಯಿಹೂದೀಯೇಭ್ಯೋ ಭಿಯಾ ದ್ವಾರರುದ್ಧಮ್ ಅಕುರ್ವ್ವನ್, ಏತಸ್ಮಿನ್ ಕಾಲೇ ಯೀಶುಸ್ತೇಷಾಂ ಮಧ್ಯಸ್ಥಾನೇ ತಿಷ್ಠನ್ ಅಕಥಯದ್ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಕಲ್ಯಾಣಂ ಭೂಯಾತ್|
20 Und als er dies gesagt hatte, zeigte er ihnen seine Hände und seine Seite. Da freuten sich die Jünger, als sie den Herrn sahen.
ಇತ್ಯುಕ್ತ್ವಾ ನಿಜಹಸ್ತಂ ಕುಕ್ಷಿಞ್ಚ ದರ್ಶಿತವಾನ್, ತತಃ ಶಿಷ್ಯಾಃ ಪ್ರಭುಂ ದೃಷ್ಟ್ವಾ ಹೃಷ್ಟಾ ಅಭವನ್|
21 Jesus sprach nun wiederum zu ihnen: Friede euch! Gleichwie der Vater mich ausgesandt hat, sende ich auch euch.
ಯೀಶುಃ ಪುನರವದದ್ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಕಲ್ಯಾಣಂ ಭೂಯಾತ್ ಪಿತಾ ಯಥಾ ಮಾಂ ಪ್ರೈಷಯತ್ ತಥಾಹಮಪಿ ಯುಷ್ಮಾನ್ ಪ್ರೇಷಯಾಮಿ|
22 Und als er dies gesagt hatte, hauchte er in sie [O. sie an] und spricht zu ihnen: Empfanget den Heiligen Geist!
ಇತ್ಯುಕ್ತ್ವಾ ಸ ತೇಷಾಮುಪರಿ ದೀರ್ಘಪ್ರಶ್ವಾಸಂ ದತ್ತ್ವಾ ಕಥಿತವಾನ್ ಪವಿತ್ರಮ್ ಆತ್ಮಾನಂ ಗೃಹ್ಲೀತ|
23 Welchen irgend ihr die Sünden vergebet, denen sind sie vergeben, welchen irgend ihr sie behaltet, sind sie behalten.
ಯೂಯಂ ಯೇಷಾಂ ಪಾಪಾನಿ ಮೋಚಯಿಷ್ಯಥ ತೇ ಮೋಚಯಿಷ್ಯನ್ತೇ ಯೇಷಾಞ್ಚ ಪಾಪಾತಿ ನ ಮೋಚಯಿಷ್ಯಥ ತೇ ನ ಮೋಚಯಿಷ್ಯನ್ತೇ|
24 Thomas aber, einer von den Zwölfen, genannt Zwilling, [O. Didymus] war nicht bei ihnen, als Jesus kam.
ದ್ವಾದಶಮಧ್ಯೇ ಗಣಿತೋ ಯಮಜೋ ಥೋಮಾನಾಮಾ ಶಿಷ್ಯೋ ಯೀಶೋರಾಗಮನಕಾಲೈ ತೈಃ ಸಾರ್ದ್ಧಂ ನಾಸೀತ್|
25 Da sagten die anderen Jünger zu ihm: Wir haben den Herrn gesehen. Er aber sprach zu ihnen: Es sei denn, daß ich in seinen Händen das Mal der Nägel sehe und meine Finger in das Mal der Nägel lege, und lege meine Hand in seine Seite, so werde ich nicht glauben.
ಅತೋ ವಯಂ ಪ್ರಭೂಮ್ ಅಪಶ್ಯಾಮೇತಿ ವಾಕ್ಯೇಽನ್ಯಶಿಷ್ಯೈರುಕ್ತೇ ಸೋವದತ್, ತಸ್ಯ ಹಸ್ತಯೋ ರ್ಲೌಹಕೀಲಕಾನಾಂ ಚಿಹ್ನಂ ನ ವಿಲೋಕ್ಯ ತಚ್ಚಿಹ್ನಮ್ ಅಙ್ಗುಲ್ಯಾ ನ ಸ್ಪೃಷ್ಟ್ವಾ ತಸ್ಯ ಕುಕ್ಷೌ ಹಸ್ತಂ ನಾರೋಪ್ಯ ಚಾಹಂ ನ ವಿಶ್ವಸಿಷ್ಯಾಮಿ|
26 Und nach acht Tagen waren seine Jünger wiederum drinnen und Thomas bei ihnen. Da kommt Jesus, als die Türen verschlossen waren, und stand in der Mitte und sprach: Friede euch!
ಅಪರಮ್ ಅಷ್ಟಮೇಽಹ್ನಿ ಗತೇ ಸತಿ ಥೋಮಾಸಹಿತಃ ಶಿಷ್ಯಗಣ ಏಕತ್ರ ಮಿಲಿತ್ವಾ ದ್ವಾರಂ ರುದ್ಧ್ವಾಭ್ಯನ್ತರ ಆಸೀತ್, ಏತರ್ಹಿ ಯೀಶುಸ್ತೇಷಾಂ ಮಧ್ಯಸ್ಥಾನೇ ತಿಷ್ಠನ್ ಅಕಥಯತ್, ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಕುಶಲಂ ಭೂಯಾತ್|
27 Dann spricht er zu Thomas: Reiche deinen Finger her und sieh meine Hände, und reiche deine Hand her und lege sie in meine Seite, und sei nicht ungläubig, sondern gläubig.
ಪಶ್ಚಾತ್ ಥಾಮೈ ಕಥಿತವಾನ್ ತ್ವಮ್ ಅಙ್ಗುಲೀಮ್ ಅತ್ರಾರ್ಪಯಿತ್ವಾ ಮಮ ಕರೌ ಪಶ್ಯ ಕರಂ ಪ್ರಸಾರ್ಯ್ಯ ಮಮ ಕುಕ್ಷಾವರ್ಪಯ ನಾವಿಶ್ವಸ್ಯ|
28 Thomas antwortete und sprach zu ihm: Mein Herr und mein Gott!
ತದಾ ಥೋಮಾ ಅವದತ್, ಹೇ ಮಮ ಪ್ರಭೋ ಹೇ ಮದೀಶ್ವರ|
29 Jesus spricht zu ihm: Weil du mich gesehen hast, hast du geglaubt. Glückselig sind, die nicht gesehen und geglaubt haben!
ಯೀಶುರಕಥಯತ್, ಹೇ ಥೋಮಾ ಮಾಂ ನಿರೀಕ್ಷ್ಯ ವಿಶ್ವಸಿಷಿ ಯೇ ನ ದೃಷ್ಟ್ವಾ ವಿಶ್ವಸನ್ತಿ ತಏವ ಧನ್ಯಾಃ|
30 Auch viele andere Zeichen hat nun zwar Jesus vor seinen Jüngern getan, die nicht in diesem Buche geschrieben sind.
ಏತದನ್ಯಾನಿ ಪುಸ್ತಕೇಽಸ್ಮಿನ್ ಅಲಿಖಿತಾನಿ ಬಹೂನ್ಯಾಶ್ಚರ್ಯ್ಯಕರ್ಮ್ಮಾಣಿ ಯೀಶುಃ ಶಿಷ್ಯಾಣಾಂ ಪುರಸ್ತಾದ್ ಅಕರೋತ್|
31 Diese aber sind geschrieben, auf daß ihr glaubet, daß Jesus der Christus ist, der Sohn Gottes, und auf daß ihr glaubend Leben habet in seinem Namen.
ಕಿನ್ತು ಯೀಶುರೀಶ್ವರಸ್ಯಾಭಿಷಿಕ್ತಃ ಸುತ ಏವೇತಿ ಯಥಾ ಯೂಯಂ ವಿಶ್ವಸಿಥ ವಿಶ್ವಸ್ಯ ಚ ತಸ್ಯ ನಾಮ್ನಾ ಪರಮಾಯುಃ ಪ್ರಾಪ್ನುಥ ತದರ್ಥಮ್ ಏತಾನಿ ಸರ್ವ್ವಾಣ್ಯಲಿಖ್ಯನ್ತ|
