Job 35

1 Und Elihu hob wieder an und sprach:

Elihu mówił dalej:

2 Hältst du das für recht? Du hast gesagt: Meine Gerechtigkeit ist größer als diejenige Gottes. [El]

Czy uważasz to za słuszne, że powiedziałeś: Mam więcej sprawiedliwości niż Bóg?

3 Denn du fragst, was sie dir nütze; was gewinne ich mehr, als wenn ich gesündigt hätte? -

Powiedziałeś bowiem: Cóż mi pomoże? Jaki będę miał pożytek [z tego, że zostanę] oczyszczony z grzechu?

4 Ich will dir Worte erwidern und deinen Genossen mit dir.

Odpowiem dowodnie tobie i twoim towarzyszom wraz z tobą.

5 Blicke gen Himmel und sieh, und schaue die Wolken [Das hebr. Wort bezeichnet eigentl. die dünnen Luftschichten oberhalb der schweren Wolken, dann auch das Himmelsgewölbe; vergl. Kap. 37,18. 21] an, -sie sind höher als du.

Spójrz w niebo i zobacz, przypatrz się obłokom, które są wyżej od ciebie.

6 Wenn du sündigst, was tust du ihm an? und mehren sich deine Übertretungen, was fügst du ihm zu?

Jeśli zgrzeszysz, co zrobisz przeciwko niemu? A jeśli pomnożą się twoje nieprawości, co mu uczynisz?

7 Wenn du gerecht bist, was gibst du ihm, oder was empfängt er aus deiner Hand?

Jeśli jesteś sprawiedliwy, co mu dajesz? Albo co otrzymuje z twojej ręki?

8 Für einen Mann wie du gilt deine Gesetzlosigkeit etwas, und für ein Menschenkind deine Gerechtigkeit.

Twoja niegodziwość [zaszkodzi] człowiekowi takiemu jak ty, a twoja sprawiedliwość [pomoże] synowi człowieka.

9 Wegen der Menge der Bedrückungen schreit man; man ruft um Hülfe wegen des Armes der Großen.

[Ludzie] krzyczą z powodu mnóstwa ucisków, wołają z powodu ramienia mocarzy.

10 Aber man spricht nicht: Wo ist Gott, mein Schöpfer, der Gesänge gibt in der Nacht,

[Ale] nikt nie mówi: Gdzie jest Bóg, mój Stwórca, który w nocy daje pieśni;

11 der uns mehr belehrt als die Tiere der Erde, und uns weiser macht als das [O. uns belehrt durch die Tiere, weise macht durch das usw.; vergl. Kap. 12,7] Gevögel des Himmels?

Ten, który uczy nas więcej niż zwierzęta ziemskie i czyni nas mądrzejszymi od ptactwa niebieskiego?

12 Alsdann schreit man, wegen des Hochmuts der Bösen, aber er antwortet nicht.

Tak więc wołają, ale nikt nie wysłuchuje z powodu pychy złych ludzi.

13 Auf nur Eitles hört Gott [El] nicht, und der Allmächtige schaut es nicht an.

Doprawdy, Bóg nie wysłucha [słów] obłudy, Wszechmocny na nią nie zważa.

14 Wenn du auch sagst, du schauest ihn nicht-die Rechtssache ist vor ihm; so harre sein.

Chociaż mówisz, że go nie widzisz, sąd jest przed nim, więc mu zaufaj.

15 Und nun, wenn sein Zorn nicht heimgesucht hat, sollte er nicht sehr wohl um den Übermut wissen?

Teraz jednak jego gniew spadł na ciebie w niewielkim stopniu, jakby nie znał wielkości twoich [grzechów].

16 Und so sperrt Hiob eitler Weise seinen Mund auf, häuft Worte ohne Erkenntnis.

Dlatego Hiob na próżno otwiera swe usta; mnoży słowa bez poznania.