< Job 33 >
1 Nun aber, Hiob, höre doch meine Reden, und nimm zu Ohren alle meine Worte.
Əyyub, indisə mənim sözümü dinlə, Hər kəlməmə qulaq as.
2 Siehe doch, ich habe meinen Mund aufgetan, meine Zunge redet in meinem Gaumen.
Bax ağzımı açıram, Dilim bu sözləri deyir.
3 Meine Worte sollen die Geradheit meines Herzens sein, und was meine Lippen wissen, sollen sie rein heraussagen.
Sözlərim səmimi ürəkdən gəlir, Dodaqlarım biliyi doğru söyləyir.
4 Der Geist Gottes [El] hat mich gemacht, und der Odem des Allmächtigen belebt mich.
Məni Allahın Ruhu yaratdı, Külli-İxtiyarın nəfəsi mənə həyat verdi.
5 Wenn du kannst, so antworte mir; rüste dich vor mir, stelle dich!
Əgər əlindən gəlirsə, mənə cavab ver, Sıraya düz sözlərini, qarşımda dayan.
6 Siehe, ich bin Gottes, [El] wie du; vom Tone abgekniffen bin auch ich.
Mən də Allahın nəzərində sənin kimiyəm, Mən də palçıqdan düzəldilmişəm.
7 Siehe, mein Schrecken wird dich nicht ängstigen, und mein Druck wird nicht schwer auf dir lasten.
Dəhşətimdən vahiməyə düşmə, Bu hücumum sənə ağır gəlməsin.
8 Fürwahr, du hast vor meinen Ohren gesprochen, und ich hörte die Stimme der Worte:
Həqiqətən, səsin hələ qulaqlarımdadır, Belə demişdin:
9 Ich bin rein, ohne Übertretung; ich bin makellos, und keine Ungerechtigkeit ist an mir.
“Pakam, günahsızam, Təmizəm, təqsirsizəm.
10 Siehe, er erfindet Feindseligkeiten wider mich; er hält mich für seinen Feind.
Yenə də Allah mənə qarşı bəhanə axtarır, Məni Özünə düşmən sayır.
11 Er legt meine Füße in den Stock, beobachtet alle meine Pfade. -
Ayaqlarımı buxovlayır, Bütün yollarıma göz qoyur”.
12 Siehe, darin hast du nicht recht, antworte ich dir; denn Gott ist erhabener als ein Mensch.
Amma qoy bunu sənə söyləyim ki, Sən bu barədə haqsızsan, Çünki Allah insandan böyükdür.
13 Warum hast du wider ihn gehadert? Denn [O. wider ihn, daß er?] über all sein Tun gibt er keine Antwort. [O. daß er keine seiner [des Menschen] Worte beantwortet?]
İnsanın heç bir sözünə cavab vermir deyə Niyə Onunla çəkişirsən?
14 Doch in einer Weise redet Gott [El] und in zweien, ohne daß man es beachtet.
Çünki insan anlamasa da, Allah bu və ya digər yolla danışır.
15 Im Traume, im Nachtgesicht, wenn tiefer Schlaf die Menschen befällt, im Schlummer auf dem Lager:
Yuxuda, gecə röyalarında, İnsanlar dərin yuxuya qərq olanda, Yataqda yatanda
16 dann öffnet er das Ohr der Menschen und besiegelt die Unterweisung, die er ihnen gibt, [W. ihre Unterweisung]
İnsanın qulağını açır, Xəbərdarlıq edərək onu qorxudur ki,
17 um den Menschen von seinem Tun abzuwenden, und auf daß er Übermut vor dem Manne verberge;
İnsan şər iş görməkdən dönsün, Təkəbbürdən uzaq olsun.
18 daß er seine Seele zurückhalte von der Grube, und sein Leben vom Rennen ins Geschoß. [Eig. Speer, Wurfspieß; so auch Kap. 36,12]
İnsanın canını quyudan, Həyatını qılıncla həlak olmaqdan qurtarır,
19 Auch wird er gezüchtigt mit Schmerzen auf seinem Lager und mit beständigem Kampf in seinen Gebeinen.
İnsanı yatağında ağrılarla, Sümüklərini kəsilməyən sızıltılarla yola gətirir.
20 Und sein Leben verabscheut das Brot, und seine Seele die Lieblingsspeise;
Belə ki könlündən yemək keçmir, Ən ləziz yeməkdən iyrənir.
21 sein Fleisch zehrt ab, daß man es nicht mehr sieht, und entblößt sind seine Knochen, die nicht gesehen wurden;
Əti tökülür, görünməz hala düşür. Görünməyən sümükləri üzə çıxır.
22 und seine Seele nähert sich der Grube, und sein Leben den Würgern. [Eig. den Tötenden]
Canı quyuya, Həyatı ölüm mələklərinə yaxınlaşır.
23 Wenn es nun für ihn einen Gesandten gibt, einen Ausleger, einen aus tausend, um dem Menschen seine Geradheit kundzutun, [d. h. um ihn zur Erkenntnis und zum Selbstgericht zu führen]
İnsana əməlisalehliyini bəyan etmək üçün Min mələyin içindən bir mələk, bir vasitəçi olsa,
24 so wird er sich seiner erbarmen und sprechen: Erlöse ihn, daß er nicht in die Grube hinabfahre; ich habe eine Sühnung [O. ein Lösegeld; wie Kap. 36,18] gefunden.
O zaman Allah ona rəhm edib deyər: “Onu quyuya düşməkdən qurtar, Onun üçün kəffarə tapmışam”.
25 Sein Fleisch wird frischer sein als in der Jugend; [O. wird strotzen von Jugendfrische] er wird zurückkehren zu den Tagen seiner Jünglingskraft.
Onda bədəni uşaq bədəni kimi təzə olar, Yeniyetməlik dövrünə qayıdar.
26 Er wird zu Gott flehen, und Gott [Eig. er] wird ihn wohlgefällig annehmen, und er wird sein Angesicht schauen mit Jauchzen; und Gott [El] wird dem Menschen seine Gerechtigkeit vergelten.
Dua edəndə Allah ondan razı qalar, Sevinərək Allahın üzünü görər, Allah onun vəziyyətini düzəldər.
27 Er wird vor den Menschen singen und sagen: Ich hatte gesündigt und die Geradheit verkehrt, und es ward mir nicht vergolten;
Sonra insanların önündə nəğmə söyləyər: “Günah işlədib doğru yoldan azmışdım, Allah mənə layiq olduğum cəzanı vermədi.
28 er hat meine Seele erlöst, daß sie nicht in die Grube fahre, und mein Leben erfreut sich des Lichtes [Eig. sieht seine Lust an dem Lichte.]
Canımı quyuya düşməkdən qurtardı, Həyatım nur görəcək”.
29 Siehe, das alles tut Gott [El] zwei-, dreimal mit dem Manne,
Bax Allah bütün bunları insanlara Ya iki dəfə ya da üç dəfə edər ki,
30 um seine Seele abzuwenden von der Grube, daß sie erleuchtet werde von dem Lichte der Lebendigen.
Onların canını quyudan xilas etsin, Onlar həyatın nurunu görsün.
31 Merke auf, Hiob, höre mir zu; schweige, und ich will reden.
Yaxşı dinlə, Əyyub, bir qulaq as, Sakit ol, qoy danışım.
32 Wenn du Worte hast, so antworte mir; rede, denn ich wünsche dich zu rechtfertigen.
Əgər deməyə sözün varsa, mənə cavab ver, Danış, çünki səni haqlı çıxarmaq istəyirəm.
33 Wenn nicht, so höre du mir zu; schweige, und ich werde dich Weisheit lehren.
Sözün yoxsa, mənə qulaq as, Sakit ol, qoy sənə hikmət öyrədim».