Job 15

1 Und Eliphas, der Temaniter, antwortete und sprach:

Toen antwoordde Elifaz, de Themaniet, en zeide:

2 Wird ein Weiser windige Erkenntnis antworten, und wird er sein Inneres füllen mit Ostwind,

Zal een wijs man winderige wetenschap voor antwoord geven, en zal hij zijn buik vullen met oostenwind?

3 streitend mit Reden, die nichts taugen, und mit Worten, womit er nicht nützt?

Bestraffende door woorden, die niet baten, en door redenen, met dewelke hij geen voordeel doet?

4 Ja, du vernichtest die Gottesfurcht und schmälerst die Andacht vor Gott. [El]

Ja, gij vernietigt de vreze, en neemt het gebed voor het aangezicht Gods weg.

5 Denn deine Ungerechtigkeit belehrt deinen Mund, und du wählst die Sprache der Listigen.

Want uw mond leert uw ongerechtigheid, en gij hebt de tong der arglistigen verkoren.

6 Dein Mund verdammt dich, und nicht ich; und deine Lippen zeugen wider dich.

Uw mond verdoemt u, en niet ik; en uw lippen getuigen tegen u.

7 Bist du als Erster zum Menschen gezeugt, und vor den Hügeln du geboren?

Zijt gij de eerste een mens geboren? Of zijt gij voor de heuvelen voortgebracht?

8 Hast du im Rate [Eig. im geheimen Rate] Gottes zugehört, und die Weisheit an dich gerissen?

Hebt gij den verborgen raad Gods gehoord, en hebt gij de wijsheid naar u getrokken?

9 Was weißt du, das wir nicht wüßten, was verstehst du, das uns nicht bekannt wäre?

Wat weet gij, dat wij niet weten? Wat verstaat gij, dat bij ons niet is?

10 Unter uns sind auch Alte, auch Greise, reicher an Tagen als dein Vater.

Onder ons is ook een grijze, ja, een stokoude, meerder van dagen dan uw vader.

11 Sind dir zu wenig die Tröstungen Gottes, [El] und ein sanftes Wort an dich [Eig. mit dir] zu gering?

Zijn de vertroostingen Gods u te klein, en schuilt er enige zaak bij u?

12 Was reißt dein Herz dich hin, und was zwinken deine Augen,

Waarom rukt uw hart u weg, en waarom wenken uw ogen?

13 daß du gegen Gott [El] dein Schnauben kehrst, und Reden hervorgehen lässest aus deinem Munde?

Dat gij uw geest keert tegen God, en zulke redenen uit uw mond laat uitgaan.

14 Was ist der Mensch, daß er rein sein sollte, und der vom Weibe Geborene, daß er gerecht wäre?

Wat is de mens, dat hij zuiver zou zijn, en die geboren is van een vrouw, dat hij rechtvaardig zou zijn?

15 Siehe, auf seine Heiligen vertraut er nicht, und die Himmel sind nicht rein in seinen Augen:

Zie, op Zijn heiligen zou Hij niet vertrouwen, en de hemelen zijn niet zuiver in Zijn ogen.

16 wieviel weniger der Abscheuliche und Verderbte, der Mann, der Unrecht trinkt wie Wasser!

Hoeveel te meer is een man gruwelijk en stinkende, die het onrecht indrinkt als water?

17 Ich will dirs berichten, höre mir zu; und was ich gesehen, will ich erzählen,

Ik zal u wijzen, hoor mij aan, en hetgeen ik gezien heb, dat zal ik vertellen;

18 was die Weisen verkündigt und nicht verhehlt haben von ihren Vätern her, -

Hetwelk de wijzen verkondigd hebben, en men voor hun vaderen niet verborgen heeft;

19 ihnen allein war das Land übergeben, und kein Fremder zog durch ihre Mitte; -

Denwelken alleen het land gegeven was, en door welker midden niemand vreemds doorging.

20 Alle seine Tage wird der Gesetzlose gequält, und eine kleine Zahl von Jahren ist dem Gewalttätigen aufgespart.

Te allen dage doet de goddeloze zichzelven weedom aan; en weinige jaren in getal zijn voor den tiran weggelegd.

21 Die Stimme von Schrecknissen ist in seinen Ohren, im Frieden kommt der Verwüster über ihn;

Het geluid der verschrikkingen is in zijn oren; in den vrede zelven komt de verwoester hem over.

22 er glaubt nicht an eine Rückkehr aus der Finsternis, und er ist ausersehen für das Schwert.

Hij gelooft niet uit de duisternis weder te keren, maar dat hij beloerd wordt ten zwaarde.

23 Er schweift umher nach Brot-wo es finden? Er weiß, daß neben ihm ein Tag der Finsternis bereitet ist.

Hij zwerft heen en weder om brood, waar het zijn mag; hij weet, dat bij zijn hand gereed is de dag der duisternis.

24 Angst und Bedrängnis schrecken ihn, sie überwältigen ihn wie ein König, gerüstet zum Sturm.

Angst en benauwdheid verschrikken hem; zij overweldigt hem, gelijk een koning, bereid ten strijde.

25 Weil er seine Hand wider Gott [El] ausgestreckt hat und wider den Allmächtigen trotzte,

Want hij strekt tegen God zijn hand uit, en tegen den Almachtige stelt hij zich geweldiglijk aan.

26 wider ihn anrannte mit gerecktem Halse, mit den dichten Buckeln seiner Schilde;

Hij loopt tegen Hem aan met den hals, met zijn dikke, hoog verhevene schilden.

27 weil er sein Angesicht bedeckt hat mit seinem Fette und Schmer angesetzt an den Lenden;

Omdat hij zijn aangezicht met zijn vet bedekt heeft, en rimpelen gemaakt om de weekdarmen;

28 und zerstörte Städte bewohnte, Häuser, die nicht bewohnt werden sollten, die zu Steinhaufen bestimmt waren:

En heeft bewoond verdelgde steden, en huizen, die men niet bewoonde, die gereed waren tot steen hopen te worden.

29 so wird er nicht reich werden, und sein Vermögen wird keinen Bestand haben; und nicht neigt sich zur Erde, [d. h. durch die Schwere der Frucht] was solche besitzen.

Hij zal niet rijk worden, en zijn vermogen zal niet bestaan; en hun volmaaktheid zal zich niet uitbreiden op de aarde.

30 Er entweicht nicht der Finsternis; seine Schößlinge versengt die Flamme; und er muß weichen durch den Hauch seines [d. h. des Allmächtigen [v 25]] Mundes. -

Hij zal van de duisternis niet ontwijken, de vlam zal zijn scheut verdrogen; hij zal wijken door het geblaas zijns monds.

31 Er verlasse sich nicht auf Nichtiges, [O. Falschheit, Bosheit] er wird getäuscht; denn Nichtiges wird seine Vergeltung [Eig. sein Eintausch] sein.

Hij betrouwe niet op ijdelheid, waardoor hij verleid wordt; want ijdelheid zal zijn vergelding wezen.

32 Noch ist sein Tag nicht da, so erfüllt es sich; und sein Palmzweig wird nicht grün.

Als zijn dag nog niet is, zal hij vervuld worden; want zijn tak zal niet groenen.

33 Wie der Weinstock [der seine Herlinge nicht zur Reife kommen läßt] übt er Unbill an seinen unreifen Beeren, und wie der Olivenbaum wirft er seine Blüte ab.

Men zal zijn onrijpe druiven afrukken, als van een wijnstok, en zijn bloeisel afwerpen, als van een olijfboom.

34 Denn der Hausstand [Eig. die Gemeinde; so auch Kap. 16,7] des Ruchlosen ist unfruchtbar, und Feuer frißt die Zelte der Bestechung.

Want de vergadering der huichelaren wordt eenzaam, en het vuur verteert de tenten der geschenken.

35 Sie sind schwanger mit Mühsal und gebären Unheil, und ihr Inneres bereitet Trug.

Zijn ontvangen moeite, en baren ijdelheid, en hun buik richt bedrog aan.