< Jakobus 3 >

1 Seid nicht viele Lehrer, meine Brüder, da ihr wisset, daß wir ein schwereres [W. größeres] Urteil [O. Gericht] empfangen werden; denn wir alle straucheln oft. [O. viel, in vieler Hinsicht]
Moi przyjaciele, niech niewielu z was dąży do tego, aby nauczać innych. Pamiętajcie, że my, nauczający, będziemy sądzeni surowiej niż inni.
2 Wenn jemand nicht im Worte strauchelt, der ist ein vollkommener Mann, fähig, auch den ganzen Leib zu zügeln.
Wszyscy dopuszczamy się wielu grzechów. Jeśli jednak ktoś nie grzeszy w mowie, znaczy to, że stał się człowiekiem w pełni dojrzałym—potrafiącym panować także nad całym sobą.
3 Siehe, den Pferden legen wir die Gebisse in die Mäuler, damit sie uns gehorchen, und lenken ihren ganzen Leib.
Wkładając koniowi do pyska małe wędzidło, sprawiamy, że jest nam posłuszny i możemy kierować całym jego ciałem.
4 Siehe, auch die Schiffe, die so groß sind, und von heftigen Winden getrieben werden, werden durch ein sehr kleines Steuerruder gelenkt, wohin irgend der Trieb des Steuermanns will.
Również ogromne statki, żeglujące dzięki silnym wiatrom, zmieniają kurs zgodnie z wolą sternika, który posługuje się małym sterem.
5 So ist auch die Zunge ein kleines Glied und rühmt sich großer Dinge. Siehe, ein kleines Feuer, welch einen großen Wald [O. Holzstoß] zündet es an! [O. nach anderer Les.: Siehe, welch ein Feuer zündet welch einen Wald an]
Podobnie język, choć jest małą częścią ciała, potrafi wiele zdziałać. Wielki pożar lasu rozpoczyna się od małego płomienia,
6 Und die Zunge ist ein Feuer, die Welt der Ungerechtigkeit. Die Zunge ist unter unseren Gliedern gesetzt, [O. stellt sich dar] als die den ganzen Leib befleckt und den Lauf der Natur [O. des Lebens, des Daseins] anzündet und von der Hölle angezündet wird. (Geenna g1067)
a język jest właśnie jak płomień ognia—jest pełen zła i niszczy całe ciało. On rozpala w nas szalejący żywioł, prowadzący do zniszczenia i klęski, a źródłem tego ognia jest samo piekło. (Geenna g1067)
7 Denn jede Natur, sowohl der Tiere als der Vögel, sowohl der kriechenden als der Meertiere, wird gebändigt und ist gebändigt worden durch die menschliche Natur;
Ludzie są w stanie ujarzmić wszelkie gatunki dzikich zwierząt, ptaków, gadów i morskich stworzeń,
8 die Zunge aber kann keiner der Menschen bändigen: sie ist ein unstetes Übel, voll tödlichen Giftes.
ale nikt nie potrafi ujarzmić języka—pełnego niepohamowanego zła i śmiercionośnej trucizny.
9 Mit ihr preisen [O. segnen] wir den Herrn und Vater, [O. und den Vater] und mit ihr fluchen wir den Menschen, die nach dem Bilde [O. Gleichnis] Gottes geworden sind.
Naszym językiem wielbimy Pana i Ojca, a jednocześnie przeklinamy ludzi, stworzonych na obraz Boga.
10 Aus demselben Munde geht Segen [O. Preis] und Fluch hervor. Dies, meine Brüder, sollte nicht also sein.
Te same usta życzą innym szczęścia i przeklinają ich. Tak, moi przyjaciele, być nie może!
11 Die Quelle sprudelt doch nicht aus derselben Öffnung das Süße und das Bittere?
Czy z jakiegokolwiek źródła wypływa jednocześnie woda słodka i gorzka?
12 Kann etwa, meine Brüder, ein Feigenbaum Oliven hervorbringen, oder ein Weinstock Feigen? Auch kann Salziges nicht süßes Wasser hervorbringen.
Czy drzewo figowe może zaowocować oliwkami, a winorośl figami? Czy ze słonego źródła może wypływać słodka woda?
13 Wer ist weise und verständig unter euch? Er zeige aus dem guten Wandel [O. Verhalten] seine Werke in Sanftmut der Weisheit.
Czy jest wśród was ktoś, kto uważa się za mądrego i rozsądnego? Jeśli tak, niech udowodni to dobrymi czynami, pełnymi łagodności i mądrości.
14 Wenn ihr aber bitteren Neid [O. [bittere] Eifersucht] und Streitsucht in eurem Herzen habt, so rühmet euch nicht und lüget nicht wider die Wahrheit. ["wider die Wahrheit;" bezieht sich sowohl auf "rühmet", als auch auf "lüget"]
A skoro macie w sercach gorzką zazdrość i wrogość, to przynajmniej nie zasłaniajcie się kłamstwem lub przechwałkami.
15 Dies ist nicht die Weisheit, die von oben herabkommt, sondern eine irdische, sinnliche, [O. seelische] teuflische. [Eig. dämonische]
Taka „mądrość” nie pochodzi z nieba, ale z ziemi, od ludzi i od demonów.
16 Denn wo Neid [O. [bittere] Eifersucht] und Streitsucht ist, da ist Zerrüttung [O. Unordnung] und jede schlechte Tat.
Tam zaś, gdzie jest zazdrość i wzajemna wrogość, tam panuje chaos i wszelkie zło.
17 Die Weisheit aber von oben ist aufs erste rein, sodann friedsam, gelinde, folgsam, [O. lenksam] voll Barmherzigkeit und guter Früchte, unparteiisch, [O. nicht zweifelnd, nicht streitsüchtig] ungeheuchelt.
Mądrość, która pochodzi z nieba, jest przede wszystkim czysta i dąży do pokoju. Jest łagodna i otwarta, pełna miłości i dobrych czynów, bezstronna i szczera.
18 Die Frucht der Gerechtigkeit in Frieden aber wird denen gesät, [O. Die Frucht der Gerechtigkeit aber wird in Frieden denen gesät] die Frieden stiften.
Ci zaś, którzy sieją pokój, jako plon będą zbierać prawość.

< Jakobus 3 >