Jesaja 51
1 Höret auf mich, die ihr der Gerechtigkeit nachjaget, die ihr Jehova suchet! Blicket hin auf den Felsen, aus dem ihr gehauen, und auf die Höhlung der Grube, aus welcher ihr gegraben seid.
«И һәққанийлиққа интилгүчиләр, Пәрвәрдигарни издигүчиләр, Маңа қулақ селиңлар: — Силәрни йонуп чиқарған ташқа, Силәрни колап чиқарған орәккә нәзәр селиңлар;
2 Blicket hin auf Abraham, euren Vater, und auf Sarah, die euch geboren hat; denn ich rief ihn, den Einen, [Eig. als Einen od. als Einzelnen; vergl. Hes. 33,24] und ich segnete ihn und mehrte ihn.
Атаңлар Ибраһимға, силәрни туғуп бәргән Сараһқа нәзәр селиңлар; Чүнки Мән уни ялғуз чеғида чақирдим, Униңға бәхит ата қилдим, Һәм уни авундурдум.
3 Denn Jehova tröstet Zion, tröstet alle ihre Trümmer; und er macht ihre Wüste gleich Eden, und ihre Steppe gleich dem Garten Jehovas. Wonne und Freude werden darin gefunden werden, Danklied und Stimme des Gesanges.
Чүнки Пәрвәрдигар Зионға тәсәлли бәрмәй қоймайду; Униң барлиқ харабә йәрлиригә чоқум тәсәлли бериду; У чоқум униң җаңгаллирини Ерән бағчисидәк, Униң чөл-баяванлирини Пәрвәрдигарниң беғидәк қилиду; Униңдин хошаллиқ һәм шат-хурамлиқ, Рәхмәтләр һәм нахша авазлири тепилиду.
4 Merket auf mich, mein Volk, und meine Nation, [Anderswo mit "Völkerschaft." übersetzt] horchet auf mich! denn ein Gesetz [O. denn Lehre, Unterweisung; wie Kap. 42,4] wird von mir ausgehen, und mein Recht werde ich aufstellen zum Lichte der Völker.
Мениң хәлқим, гепимни аңлаңлар, Өз елим, маңа қулақ селиңлар; Чүнки Мәндин бир қанун-тәлим келиду, Вә Мән һөкүм-һәқиқитимни әл-жутлар үчүн бир нур қилип тикләймән.
5 Nahe ist meine Gerechtigkeit, mein Heil ist ausgezogen, und meine Arme werden die Völker richten. Auf mich werden die Inseln hoffen, und sie werden harren auf meinen Arm.
Мениң һәққанийлиғим силәргә йеқин, Мениң ниҗатим йолға чиқти; Мениң биләклирим әл-жутларға һөкүм-һәқиқәтни елип келиду; Араллар Мени күтүп умид бағлайду, Улар Мениң билигимгә тайиниду.
6 Hebet eure Augen auf gen Himmel und blicket auf die Erde unten! denn die Himmel werden zergehen wie Rauch, und die Erde wird zerfallen wie ein Kleid, und ihre Bewohner werden dahinsterben. [Eig. sterben wie das! d. h. wie etwas durchaus Wertloses, Nichtiges] Aber mein Heil wird in Ewigkeit sein, und meine Gerechtigkeit wird nicht zerschmettert werden.
Бешиңларни көтирип асманларға, Астиңларда турған йәр-зиминғиму қарап беқиңлар; Чүнки асманлар ис-түтәктәк ғайип болиду, Йәр-зимин болса бир тал кийимдәк конирап кетиду; Униңда туруватқанларму охшашла өлиду; Бирақ ниҗатим болса әбәдил-әбәтгичидур, Мениң һәққанийлиғим һәргиз янҗилмайду.
7 Höret auf mich, die ihr Gerechtigkeit kennet, du Volk, in dessen Herzen mein Gesetz ist: Fürchtet nicht der Menschen Hohn, und erschrecket nicht vor ihren Schmähungen!
И һәққанийлиғимни билгәнләр, Көңлигә қанун-тәлимимни пүккән хәлиқ, Маңа қулақ селиңлар; Инсанларниң һақарәтлиридин қорқмаңлар, Улардики күпүрлүк вә ғалҗирлашлардин патипарақ болуп кәтмәңлар;
8 Denn wie ein Kleid wird sie verzehren die Motte, und wie Wolle sie verzehren die Schabe; aber meine Gerechtigkeit wird in Ewigkeit sein, und mein Heil durch alle Geschlechter hindurch.
Чүнки күйә уларни кийимни йәвалғандәк йәвалиду, Қурут жуң йәвалғандәк йәвалиду; Бирақ һәққанийлиғим әбәдил-әбәтгичидур, Мениң ниҗатим дәвирдин-дәвиргичидур.
9 Wache auf, wache auf; kleide dich in Macht, du Arm Jehovas! Wache auf wie in den Tagen der Vorzeit, in den Geschlechtern vor alters! Bist du es nicht, der Rahab [Ungestüm, auch Wasserungeheuer [sinnbildlicher Name Ägyptens]] zerhauen, das Seeungeheuer [Vergl. Hes. 29,3] durchbohrt hat?
Ойған, ойған, күчни өзүңгә кийим қилип кийгәйсән, и Пәрвәрдигарниң Билиги! Қедимки вақитларда, Өткән заманлардики дәвирләрдә ойғанғиниңдәк ойған! Раһабни қийма-чийма қилип чепивәткән, Әҗдиһани санҗип зәхимләндүргән әсли Сән әмәсму?
10 Bist du es nicht, der das Meer, die Wasser der großen Flut, trocken gelegt, der die Tiefen des Meeres zu einem Wege gemacht hat, damit die Erlösten hindurchzögen?
Деңизни, дәһшәтлик һаңлардики суларни қурутиветип, Деңизниң тегилирини Сән һәмҗәмәтлик қилип қутқузғанларниң өтүш йоли қилған Өзүң әмәсму?
11 Und die Befreiten [Eig. die Losgekauften; vergl. Kapitel 35,10] Jehovas werden zurückkehren und nach Zion kommen mit Jubel, und ewige Freude wird über ihrem Haupte sein; sie werden Wonne und Freude erlangen, Kummer und Seufzen werden entfliehen. [O. entflohen sind Kummer und Seufzen]
Шуңа Пәрвәрдигар бәдәл төләп қутқузғанлар қайтип келиду, Улар нахшиларни ейтип Зионға йетип келиду; Уларниң башлириға мәңгүлүк шат-хурамлиқ қониду; Улар хошаллиқ вә шатлиққа еришиду; Қайғу-һәсрәт һәм уһ-надамәтләр бәдәр қачиду.
12 Ich, ich bin es, der euch tröstet. Wer bist du, daß du dich vor dem Menschen fürchtest, der hinstirbt, und vor dem Menschenkinde, welches wie Gras dahingegeben wird?
Силәргә тәсәлли бәргүчи Өзүм, Өзүмдурмән; Өлүш алдида турған бир инсандин, Тени от-чөпләргә айлинип кетидиған инсан балисидин қорқуп кәткиниң немиси?
13 und daß du Jehova vergissest, der dich gemacht, der die Himmel ausgespannt und die Erde gegründet hat; und dich beständig, den ganzen Tag, vor dem Grimme des Bedrängers fürchtest, [O. weil] wenn er sich rüstet, [Eig. wenn er richtet [den Pfeil oder den Bogen] um zu verderben? Wo ist denn der Grimm des Bedrängers?
Асманларни кәргән, Йәр-зиминниң улини салған Ясиғучиң Пәрвәрдигарни унтуп жүрисән, Шундақла күн бойи һалакәт жүргүзмәкчи болған залимниң қәһридин тохтавсиз қорқуп жүрисән; Әнди залимниң қәһри қени?
14 Der in Fesseln Gekrümmte wird alsbald losgelassen werden und wird nicht hinsterben in die Grube, und sein Brot wird ihm nicht mangeln.
Баш әккән әсир болса тездин бошитилиду; У һаңға чүшмәйду, шуниң билән өлмәйду, Униң рисқиму түгәп қалмайду.
15 Denn ich bin Jehova, dein Gott, der das Meer erregt, und seine Wogen brausen; Jehova der Heerscharen ist sein Name. -
Мән болсам деңизни қозғап, долқунларни һөкирәткүчи Пәрвәрдигар Худайиңдурмән; «Самави қошунларниң Сәрдари болған Пәрвәрдигар» Мениң намимдур;
16 Und ich habe meine Worte in deinen Mund gelegt und dich bedeckt mit dem Schatten meiner Hand, um die Himmel aufzuschlagen [wie ein Zelt; and. üb.: zu pflanzen] und die Erde zu gründen, und zu Zion zu sagen: Du bist mein Volk!
Вә асманларни тикләшкә, Йәр-зиминниң улини селишқа, Вә Зионға: «Сән Мениң хәлқимдур» дейишкә, Мән сөзүмни ағзиңға қуйғанмән, Сән [қулумни] қолумниң сайиси билән япқанмән.
17 Erwache, erwache; stehe auf, Jerusalem, die du aus der Hand Jehovas den Becher seines Grimmes getrunken! Den Kelchbecher des Taumels hast du getrunken, hast ihn ausgeschlürft.
И Пәрвәрдигарниң қолидики қәһрлик қәдәһни ичивәткән Йерусалим, Ойған, ойған, орнуңдин тур; Адәмни вәһимигә салғучи җам-қәдәһни сән ичтиң, бирақла көтиривәттиң;
18 Da war niemand, der sie leitete, von allen Kindern, die sie geboren; und niemand, der sie bei der Hand nahm von allen Kindern, die sie großgezogen.
Униң туғуп бәргән барлиқ балилири арисида уни йетәклигидәк һеч ким йоқ, Униң беқип чоң қилған барлиқ балилиридин униң қолини тутуп йөлигидәк һеч бириму йоқ.
19 Zweierlei war es, was dir begegnete-wer sollte dir Beileid bezeigen?: -die Verheerung und die Zerschmetterung, und die Hungersnot und das Schwert. Wie könnte ich dich trösten?
Бу икки иш бешиңға чүшти — (Ким сән үчүн ич ағритип жиғлар?!) — Булаңчилиқ һәм вәйранчилиқ, Ачарчилиқ һәм қилич; Мәнму саңа тәсәлли берәләймәнмекин?
20 Deine Kinder sind ohnmächtig hingesunken, sie lagen an allen Straßenecken wie eine Antilope im Netze; sie waren voll [Eig. sie, die voll waren] des Grimmes Jehovas, des Scheltens deines Gottes.
Сениң балилириң һалсизлинип һошидин кәтти, Торға чүшкән җәрәндәк һәр бир кочиниң доқмушида ятиду; Улар Пәрвәрдигарниң қәһри билән, Худайиңниң тәнбиһи билән толдурулди;
21 Darum höre doch dieses, du Elende und Trunkene, aber nicht von Wein!
Шуңа һазир буни аңлап қой, и хар болған, — Мәс болған, бирақ шарап билән әмәс: —
22 So spricht Jehova, dein Herr, und dein Gott, der die Rechtssache seines Volkes führt: Siehe, ich nehme aus deiner Hand den Taumelbecher, den Kelchbecher meines Grimmes; du wirst ihn hinfort nicht mehr trinken.
Өз хәлқиниң дәвасини жүргүзгүчи Рәббиң Пәрвәрдигар, Йәни сениң Худайиң мундақ дәйду: — «Мана, Мән қолуңдин адәмни вәһимигә салидиған җам-қәдәһни, Йәни қәһримгә толған қәдәһни еливалдим; Сән иккинчи униңдин һеч ичмәйсән;
23 Und ich gebe ihn in die Hand deiner Peiniger, die zu deiner Seele sprachen: Bücke dich, daß wir darüber hinschreiten! Und du machtest deinen Rücken der Erde gleich, und gleich einer Straße für die darüber Schreitenden.
Мән уни сени харливатқанларниң қолиға тутқузимән; Улар саңа: «Биз үстүңдин дәссәп өтимиз, егилип тур» деди; Шуниң билән сән тениңни йәр билән тәң қилип, Үстүңдин өткүчиләр үчүн өзүңни кочидики йол қилдиң».
