Jesaja 41

1 Wendet euch schweigend zu mir, ihr Inseln; und die Völkerschaften mögen neue Kraft gewinnen; sie mögen herannahen, dann mögen sie reden; laßt uns miteinander vor Gericht treten!

— «И араллар, сүкүт қилип Мениң алдимға келиңлар; Хәлиқләрму күчини йеңилисун! Улар йеқин кәлсун, сөз қилсун; Тоғра һөкүм қилиш үчүн өз ара йеқинлишайли!»

2 Wer hat vom Aufgang her den erweckt, welchem Gerechtigkeit auf Schritt und Tritt begegnet? Er gab [O. gibt; so auch weiterhin in diesem und dem folgenden Verse] Nationen vor ihm dahin und ließ ihn Könige unterjochen, machte sie wie Staub vor seinem Schwerte, wie fortgetriebene Stoppeln vor seinem Bogen.

«Ким шәриқтики бирисини ойғитип, Уни һәққанийлиқ билән Өз хизмитигә чақирди? У әлләрни униң қолиға тапшуриду, Уни падишалар үстидин һөкүмранлиқ қилдуриду; Уларни униң қиличиға тапшуруп топа-чаңға айландуриду, Уларни униң оқяси алдида шамал учурған пахал-топандәк қилиду.

3 Er verfolgte sie, zog hin in Frieden [O. unversehrt] einen Weg, den er mit seinen Füßen nie gegangen war.

У уларни қоғливетип, Путини йәргә тәккүзмәй дегидәк маңиду, аман-есәнлик ичидә өтивериду;

4 Wer hat es gewirkt und getan? Der die Geschlechter ruft von Anbeginn. Ich, Jehova, bin der Erste, und bei den Letzten bin ich derselbe. [S. die Anm. zu Ps. 102,27]

Әлмисақтин тартип дәвирләрни «Барлиққа кәл» дәп чақирип, Буларни бекитип ада қилған ким? Мән Пәрвәрдигар Авал Болғучидурмән, Ахири болғанлар биләнму биллә Болғучидурмән; Мән дегән «У»дурмән.

5 Die Inseln sahen es und fürchteten sich, es erbebten die Enden der Erde; sie näherten sich und kamen herbei:

Араллар шу ишларни көрүп қорқишиду; Җаһанниң чәт-четидикиләр титрәп кетиду; Улар бир-биригә йеқинлишип, алдиға келиду;

6 Einer half dem anderen und sprach zu seinem Bruder: Sei mutig!

Уларниң һәр бири өз хошнисиға ярдәм қилип, Өз қериндишиға: «Жүрәклик бол!» — дәйду.

7 Und der Künstler ermutigte den Schmelzer, der mit dem Hammer glättet ermutigte den, der auf den Amboß schlägt, und sprach von der Lötung: sie ist gut; und er befestigte es [das Götzenbild] mit Nägeln, daß es nicht wanke.

Шуниң билән нәққашчи зәргәрни риғбәтләндүриду, Метални япилақлап болқа ойнатқучи сәндәлни базған билән соққучини риғбәтләндүрүп: «Кәпшәрлигини яхши!» дәйду; Шуниң билән уни лиңшип қалмисун дәп бутниң путини миқлар билән бекитиду.

8 Du aber, Israel, mein Knecht, Jakob, den ich erwählt habe, Same Abrahams, meines Freundes;

Бирақ сән, и қулум Исраил, И Өзүм таллиған Яқуп, Ибраһим Мениң достумниң әвлади: —

9 du, den ich ergriffen von den Enden der Erde und von ihren fernsten Gegenden her gerufen habe, und zu welchem ich sprach: Du bist mein Knecht, ich habe dich erwählt und nicht verschmäht-

Мән җаһанниң қәридин елип кәлгән, Йәрниң әң чәтлиридин чақириғиним сән екәнсән; Мән саңа «Сән мениң қулумдурсән, Мән сени таллиған, Сени һәргиз чәткә қақмаймән» — дегән едим.

10 fürchte dich nicht, denn ich bin mit dir; schaue nicht ängstlich umher, denn ich bin dein Gott; ich stärke dich, ja, ich helfe dir, ja, ich stütze dich mit der Rechten meiner Gerechtigkeit.

— Қорқма; чүнки Мән сән билән биллидурмән; Уян-буян қарап һодуқмаңлар; Чүнки Мән сениң Худайиңдурмән; Мән сени күчәйтимән, Бәрһәқ, Мән саңа ярдәмдә болимән! Бәрһәқ, Мән Өзүмниң һәққанийлиғимни билдүргүчи оң қолум билән сени йөләймән.

11 Siehe, es sollen beschämt und zu Schanden werden alle, die wider dich entbrannt sind; es sollen wie nichts werden und umkommen deine Widersacher. [Eig. die Männer deiner Streitsache]

Мана, саңа қарап ғалҗирлишип кәткәнләрниң һәммиси хиҗил болуп шәрмәндә болиду; Саңа шикайәт қилғучилар йоқ дейәрлик болиду, һалак болиду.

12 Du wirst sie suchen und nicht finden, die Männer, die mit dir hadern; wie nichts und wie Nichtigkeit sollen die Männer werden, die dich bekriegen.

Сән уларни издисәң, һеч тапалмайсән; Сән билән дәвалашқучилар — Саңа қарши уруш қилғучилар йоқ дейәрлик, һеч болуп бақмиғандәк туриду.

13 Denn ich, Jehova, dein Gott, ergreife deine Rechte, der ich zu dir spreche: Fürchte dich nicht, ich helfe dir! -

Чүнки Мән Пәрвәрдигар Худайиң оң қолуңни тутуп туруп, саңа: — «Қорқма, Мән саңа ярдәмдә болимән!» дәймән.

14 Fürchte dich nicht, du Wurm Jakob, du Häuflein Israel; ich helfe dir, spricht Jehova, und dein Erlöser ist der Heilige Israels.

Қорқма, сән қурут болған Яқуп, Исраилниң балилири! Мән саңа ярдәмдә болимән!» — дәйду Пәрвәрдигар, йәни сениң Һәмҗәмәт-Қутқузғучиң, Исраилдики Муқәддәс Болғучи.

15 Siehe, ich habe dich zu einem scharfen, neuen Dreschschlitten gemacht, mit Doppelschneiden versehen: du wirst Berge dreschen und zermalmen, und Hügel der Spreu gleich machen;

Мана, Мән сени көп һәм өткүр чишлиқ йеңи бир дан айриғучи тирна қилимән; Сән тағларни янчип, уларни парә-парә қиливетисән, Дөңләрниму көкүм-талқанға айландуруветисән.

16 du wirst sie worfeln, daß der Wind sie entführt und der Sturm sie zerstreut. Du aber, du wirst in Jehova frohlocken und in dem Heiligen Israels dich rühmen. -

Сән уларни соруйсән, Шамал уларни учуруп кетиду, Қуюн уларни тарқитиветиду; Вә сән Пәрвәрдигар билән шатлинисән, Исраилдики Муқәддәс Болғучини иптихарлинип мәдһийәләйсән.

17 Die Elenden und die Armen, welche nach Wasser suchen, und keines ist da, deren Zunge vor Durst vertrocknet: ich, Jehova, werde sie erhören, ich, der Gott Israels, werde sie nicht verlassen.

Бозәкләр вә йоқсуллар су издәйду, лекин су йоқ; Уларниң тили уссузлуқтин қағҗирап кетиду; Мән Пәрвәрдигар уларни аңлаймән; Мән Исраилниң Худаси улардин ваз кәчмәймән.

18 Ich werde Ströme hervorbrechen [Eig. öffnen] lassen auf den kahlen Höhen, und Quellen inmitten der Talebenen; ich werde die Wüste zum Wasserteich machen, und das dürre Land zu Wasserquellen.

Мән қақас егизликләрдә дәрияларни, Җилғилар ичидә булақларни ачимән; Далани көлчәккә айландуримән, Татираң йәрдин суларни урғутуп су билән қаплап беримән.

19 Ich werde Cedern in die Wüste setzen, Akazien und Myrten und Olivenbäume, werde in die Steppe pflanzen [Eig. stellen] Cypressen, Platanen und Scherbincedern miteinander;

Далада кедир, акатсийә, хадас вә зәйтун дәрәқлирини өстүрүп беримән; Чөл-баяванда арча, қариғай вә боксус дәрәқлирини биргә тикимән;

20 damit sie sehen und erkennen und zu Herzen nehmen und verstehen allzumal, daß die Hand Jehovas dieses getan und der Heilige Israels es geschaffen hat.

Шундақ қилип улар буларни көрүп, билип, ойлинип: — «Пәрвәрдигарниң қоли мошуларни қилған, Исраилдики Муқәддәс Болғучи уни яратқан!» дәп тәң чүшинишиду.

21 Bringet eure Rechtssache vor, spricht Jehova; bringet eure Beweisgründe herbei, spricht der König Jakobs.

— Муһакимилириңларни оттуриға қоюңлар, дәйду Пәрвәрдигар; — Күчлүк сәвәплириңларни чиқириңлар, дәйду Яқупниң Падишаси.

22 Sie mögen herbeibringen und uns verkünden, was sich ereignen wird: das Zunächstkommende, was es sein wird, verkündet, damit wir es zu Herzen nehmen und dessen Ausgang wissen; oder laßt uns das Künftige hören,

— [Бутлириңлар] елип кирилсун, Бизгә немиләрниң йүз беридиғанлиғини ейтсун; Илгәрки ишларни, уларниң үҗүр-бүҗүрлиригичә көз алдимизда көрсәтсун, Шундақла булардин чиқидиған нәтиҗиләрни бизгә билдүрүш үчүн ейтип бәрсун; — Яки болмиса, кәлгүсидики ишларни аңлап биләйли;

23 verkündet das späterhin Kommende, damit wir erkennen, [O. so wollen wir anerkennen] daß ihr Götter seid! Ja, tut Gutes oder tut Böses, damit wir uns gegenseitig anblicken [O. so wollen wir uns gegenseitig anblicken [d. h. uns prüfend od. messend ins Auge schauen]] und miteinander es sehen.

Силәрниң илаһлиқ екәнлигиңларни билишимиз үчүн, Кейинки йүз беридиған ишларни бизгә баян қилиңлар; Қандақла болмисун, Бизни һаң-таң қилип уни тәң көридиған қилиш үчүн, Бирәр яхши иш яки яман бир ишни қилиңлар!

24 Siehe, ihr seid nichts, und euer Tun ist Nichtigkeit; ein Greuel ist, wer euch erwählt.

Мана, силәр йоқниң арилиғида, Ишлигиниңларму йоқ иштур; Силәрни таллиғучи бир ләнитидур.

25 Ich habe ihn von Norden her erweckt, und er kam herbei-von Sonnenaufgang her den, der meinen Namen anruft. Und er tritt auf Fürsten [Eig. Satrapen, Statthalter] wie auf Lehm, und wie ein Töpfer, welcher Ton zerknetet.

Бирисини шимал тәрәптин қозғидим, у келиду; У күнчиқиштин Мениң намимни җакалап келиду; У бириси һак лайни дәссигәндәк, сапалчи лай чәйлигәндәк әмәлдарларниң үстигә һуҗум қилиду;

26 Wer hat es verkündet von Anbeginn, daß wir es wüßten? und von ehedem, daß wir sagen könnten: [O. von Anbeginn? so wollen wir es anerkennen, und von ehedem? so wollen wir sagen] Es ist recht! Ja, da war keiner, der es verkündete, ja, keiner, der es hören ließ, ja, keiner, der eure Worte gehört hätte.

Бизгә уқтуруш үчүн, ким муқәддәмдин буян буни ейтқан? Яки Бизни «У һәқиқәттур» дегүзүп бу иштин бурун уни алдин-ала ейтқан? Яқ, һеч ким ейтмайду; Бәрһәқ, һеч ким баян қилмайду; Сөзүңларни аңлалиғучи бәрһәқ йоқтур!

27 Als Erster habe ich zu Zion gesagt: Siehe, siehe, da ist es! [Eig. da sind sie [die Dinge, Ereignisse]] Und Jerusalem will ich einen Freudenboten geben!

Мән дәсләптә Зионға: — «Мошу ишларға көз тикип туруңлар! Көз тикип туруңлар!» дедим, Йерусалимға хуш хәвәрни йәткүзгүчини әвәтип бәрдим.

28 Und ich sah hin: und da war niemand, und unter diesen war kein Bescheidgeber, daß ich sie hätte fragen können, und sie mir Antwort gegeben hätten.

Мән қарисам, шулар арисида һеч ким йоқ — Мәслиһәт бәргидәк һеч ким йоқ, Шулардин сорисам, җавап бәргидәк һеч кимму йоқ.

29 Siehe, sie allesamt-Eitelkeit, Nichtigkeit sind ihre Machwerke, Wind und Leere [Eig. Öde] ihre gegossenen Bilder.

Қараңлар, улар һәммиси қуруқ; Уларниң ясиғанлири йоқ иштур, Қуйма мәбудлири қуруқ шамалдәк мәнасиздур.