< Hebraeer 1 >
1 Nachdem Gott vielfältig und auf vielerlei Weise ehemals [O. vor alters] zu den Vätern geredet hat in den [O. durch die] Propheten,
పురా య ఈశ్వరో భవిష్యద్వాదిభిః పితృలోకేభ్యో నానాసమయే నానాప్రకారం కథితవాన్
2 hat er am Ende dieser Tage zu uns geredet im Sohne, [d. h. in der Person des Sohnes, nicht nur durch den Sohn; es ist bezeichnend, daß der Artikel im Griechischen fehlt] den er gesetzt hat zum Erben aller Dinge, durch den er auch die Welten gemacht hat; (aiōn )
స ఏతస్మిన్ శేషకాలే నిజపుత్రేణాస్మభ్యం కథితవాన్| స తం పుత్రం సర్వ్వాధికారిణం కృతవాన్ తేనైవ చ సర్వ్వజగన్తి సృష్టవాన్| (aiōn )
3 welcher, der Abglanz [Eig. die Ausstrahlung] seiner Herrlichkeit und der Abdruck seines Wesens seiend und alle Dinge durch das Wort seiner [d. h. seiner eigenen] Macht tragend, nachdem er durch sich selbst die Reinigung der Sünden bewirkt, sich gesetzt hat zur Rechten der Majestät in der Höhe;
స పుత్రస్తస్య ప్రభావస్య ప్రతిబిమ్బస్తస్య తత్త్వస్య మూర్త్తిశ్చాస్తి స్వీయశక్తివాక్యేన సర్వ్వం ధత్తే చ స్వప్రాణైరస్మాకం పాపమార్జ్జనం కృత్వా ఊర్ద్ధ్వస్థానే మహామహిమ్నో దక్షిణపార్శ్వే సముపవిష్టవాన్|
4 indem er um so viel besser geworden ist als die Engel, als er einen vorzüglicheren Namen vor ihnen ererbt hat.
దివ్యదూతగణాద్ యథా స విశిష్టనామ్నో ఽధికారీ జాతస్తథా తేభ్యోఽపి శ్రేష్ఠో జాతః|
5 Denn zu welchem der Engel hat er je gesagt: "Du bist mein Sohn, heute habe ich dich gezeugt"? [Ps. 2,7] Und wiederum: "Ich will ihm zum Vater, und er soll mir zum Sohne sein"? [1. Chron. 17,13]
యతో దూతానాం మధ్యే కదాచిదీశ్వరేణేదం క ఉక్తః? యథా, "మదీయతనయో ఽసి త్వమ్ అద్యైవ జనితో మయా| " పునశ్చ "అహం తస్య పితా భవిష్యామి స చ మమ పుత్రో భవిష్యతి| "
6 Wenn er aber den Erstgeborenen wiederum in den Erdkreis [O. die bewohnte Erde; so auch Kap. 2,5] einführt, spricht er: "Und alle Engel Gottes sollen ihn anbeten". [Ps. 97,7]
అపరం జగతి స్వకీయాద్వితీయపుత్రస్య పునరానయనకాలే తేనోక్తం, యథా, "ఈశ్వరస్య సకలై ర్దూతైరేష ఏవ ప్రణమ్యతాం| "
7 Und in Bezug auf die Engel zwar spricht er: "Der seine Engel zu Winden [And.: zu Geistern] macht und seine Diener zu einer Feuerflamme"; [Ps. 104,4] in Bezug auf den Sohn aber:
దూతాన్ అధి తేనేదమ్ ఉక్తం, యథా, "స కరోతి నిజాన్ దూతాన్ గన్ధవాహస్వరూపకాన్| వహ్నిశిఖాస్వరూపాంశ్చ కరోతి నిజసేవకాన్|| "
8 "Dein Thron, o Gott, ist von Ewigkeit zu Ewigkeit, [W. in das Zeitalter des Zeitalters] und ein Zepter der Aufrichtigkeit ist das Zepter deines Reiches; (aiōn )
కిన్తు పుత్రముద్దిశ్య తేనోక్తం, యథా, "హే ఈశ్వర సదా స్థాయి తవ సింహాసనం భవేత్| యాథార్థ్యస్య భవేద్దణ్డో రాజదణ్డస్త్వదీయకః| (aiōn )
9 du hast Gerechtigkeit geliebt und Gesetzlosigkeit gehaßt; darum hat Gott, dein Gott, dich gesalbt mit Freudenöl über deine Genossen". [Ps. 45,6. 7.]
పుణ్యే ప్రేమ కరోషి త్వం కిఞ్చాధర్మ్మమ్ ఋతీయసే| తస్మాద్ య ఈశ ఈశస్తే స తే మిత్రగణాదపి| అధికాహ్లాదతైలేన సేచనం కృతవాన్ తవ|| "
10 Und: "Du, Herr, hast im Anfang die Erde gegründet, und die Himmel sind Werke deiner Hände;
పునశ్చ, యథా, "హే ప్రభో పృథివీమూలమ్ ఆదౌ సంస్థాపితం త్వయా| తథా త్వదీయహస్తేన కృతం గగనమణ్డలం|
11 sie werden untergehen, du aber bleibst; und sie alle werden veralten wie ein Kleid,
ఇమే వినంక్ష్యతస్త్వన్తు నిత్యమేవావతిష్ఠసే| ఇదన్తు సకలం విశ్వం సంజరిష్యతి వస్త్రవత్|
12 und wie ein Gewand wirst du sie zusammenwickeln, und sie werden verwandelt werden. Du aber bist derselbe, [d. h. der ewig Unveränderliche] und deine Jahre werden nicht vergehen." [Ps. 102,25-27]
సఙ్కోచితం త్వయా తత్తు వస్త్రవత్ పరివర్త్స్యతే| త్వన్తు నిత్యం స ఏవాసీ ర్నిరన్తాస్తవ వత్సరాః|| "
13 Zu welchem der Engel aber hat er je gesagt: "Setze dich zu meiner Rechten, bis ich deine Feinde lege zum Schemel deiner Füße"? [Ps. 110,1]
అపరం దూతానాం మధ్యే కః కదాచిదీశ్వరేణేదముక్తః? యథా, "తవారీన్ పాదపీఠం తే యావన్నహి కరోమ్యహం| మమ దక్షిణదిగ్భాగే తావత్ త్వం సముపావిశ|| "
14 Sind sie nicht alle dienstbare Geister, ausgesandt zum Dienst um derer willen, welche die Seligkeit ererben sollen?
యే పరిత్రాణస్యాధికారిణో భవిష్యన్తి తేషాం పరిచర్య్యార్థం ప్రేష్యమాణాః సేవనకారిణ ఆత్మానః కిం తే సర్వ్వే దూతా నహి?