Galater 6

1 Brüder! wenn auch ein Mensch von einem Fehltritt übereilt würde, so bringet ihr, die Geistlichen, einen solchen wieder zurecht im Geiste der Sanftmut, indem du auf dich selbst siehst, daß nicht auch du versucht werdest.

ਹੇ ਭ੍ਰਾਤਰਃ, ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਕਸ਼੍ਚਿਦ੍ ਯਦਿ ਕਸ੍ਮਿੰਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਪਾਪੇ ਪਤਤਿ ਤਰ੍ਹ੍ਯਾਤ੍ਮਿਕਭਾਵਯੁਕ੍ਤੈ ਰ੍ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਸ੍ਤਿਤਿਕ੍ਸ਼਼ਾਭਾਵੰ ਵਿਧਾਯ ਸ ਪੁਨਰੁੱਥਾਪ੍ਯਤਾਂ ਯੂਯਮਪਿ ਯਥਾ ਤਾਦ੍ਰੁʼਕ੍ਪਰੀਕ੍ਸ਼਼ਾਯਾਂ ਨ ਪਤਥ ਤਥਾ ਸਾਵਧਾਨਾ ਭਵਤ|

2 Einer trage des anderen Lasten, und also erfüllet [Eig. habet erfüllt, d. h. seid in diesem Zustande] das Gesetz des Christus. [O. Christi]

ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮ੍ ਏਕੈਕੋ ਜਨਃ ਪਰਸ੍ਯ ਭਾਰੰ ਵਹਤ੍ਵਨੇਨ ਪ੍ਰਕਾਰੇਣ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਵਿਧਿੰ ਪਾਲਯਤ|

3 Denn wenn jemand meint, etwas zu sein, da er doch nichts ist, so betrügt [O. täuscht] er sich selbst.

ਯਦਿ ਕਸ਼੍ਚਨ ਕ੍ਸ਼਼ੁਦ੍ਰਃ ਸਨ੍ ਸ੍ਵੰ ਮਹਾਨ੍ਤੰ ਮਨ੍ਯਤੇ ਤਰ੍ਹਿ ਤਸ੍ਯਾਤ੍ਮਵਞ੍ਚਨਾ ਜਾਯਤੇ|

4 Ein jeder aber prüfe sein eigenes Werk, und dann wird er an [O. in Bezug auf] sich selbst allein und nicht an dem anderen Ruhm haben;

ਅਤ ਏਕੈਕੇਨ ਜਨੇਨ ਸ੍ਵਕੀਯਕਰ੍ੰਮਣਃ ਪਰੀਕ੍ਸ਼਼ਾ ਕ੍ਰਿਯਤਾਂ ਤੇਨ ਪਰੰ ਨਾਲੋਕ੍ਯ ਕੇਵਲਮ੍ ਆਤ੍ਮਾਲੋਕਨਾਤ੍ ਤਸ੍ਯ ਸ਼੍ਲਘਾ ਸਮ੍ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|

5 denn ein jeder wird seine eigene Last tragen.

ਯਤ ਏਕੈਕੋ ਜਨਃ ਸ੍ਵਕੀਯੰ ਭਾਰੰ ਵਕ੍ਸ਼਼੍ਯਤਿ|

6 Wer in dem Worte unterwiesen wird, teile aber von allerlei Gutem [Eig. von allerlei Gütern] dem mit, der ihn unterweist.

ਯੋ ਜਨੋ ਧਰ੍ੰਮੋਪਦੇਸ਼ੰ ਲਭਤੇ ਸ ਉਪਦੇਸ਼਼੍ਟਾਰੰ ਸ੍ਵੀਯਸਰ੍ੱਵਸਮ੍ਪੱਤੇ ਰ੍ਭਾਗਿਨੰ ਕਰੋਤੁ|

7 Irret euch nicht, Gott läßt sich nicht spotten! denn was irgend ein Mensch sät, das wird er auch ernten.

ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਭ੍ਰਾਨ੍ਤਿ ਰ੍ਨ ਭਵਤੁ, ਈਸ਼੍ਵਰੋ ਨੋਪਹਸਿਤਵ੍ਯਃ, ਯੇਨ ਯਦ੍ ਬੀਜਮ੍ ਉਪ੍ਯਤੇ ਤੇਨ ਤੱਜਾਤੰ ਸ਼ਸ੍ਯੰ ਕਰ੍ੱਤਿਸ਼਼੍ਯਤੇ|

8 Denn wer für sein eigenes Fleisch sät, wird von dem Fleische Verderben ernten; wer aber für den Geist sät, wird von dem Geiste ewiges Leben ernten. (aiōnios g166)

ਸ੍ਵਸ਼ਰੀਰਾਰ੍ਥੰ ਯੇਨ ਬੀਜਮ੍ ਉਪ੍ਯਤੇ ਤੇਨ ਸ਼ਰੀਰਾਦ੍ ਵਿਨਾਸ਼ਰੂਪੰ ਸ਼ਸ੍ਯੰ ਲਪ੍ਸ੍ਯਤੇ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਾਤ੍ਮਨਃ ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਯੇਨ ਬੀਜਮ੍ ਉਪ੍ਯਤੇ ਤੇਨਾਤ੍ਮਤੋ(ਅ)ਨਨ੍ਤਜੀਵਿਤਰੂਪੰ ਸ਼ਸ੍ਯੰ ਲਪ੍ਸ੍ਯਤੇ| (aiōnios g166)

9 Laßt uns aber im Gutestun nicht müde [O. mutlos] werden, denn zu seiner [O. zur bestimmten] Zeit werden wir ernten, wenn wir nicht ermatten.

ਸਤ੍ਕਰ੍ੰਮਕਰਣੇ(ਅ)ਸ੍ਮਾਭਿਰਸ਼੍ਰਾਨ੍ਤੈ ਰ੍ਭਵਿਤਵ੍ਯੰ ਯਤੋ(ਅ)ਕ੍ਲਾਨ੍ਤੌਸ੍ਤਿਸ਼਼੍ਠਦ੍ਭਿਰਸ੍ਮਾਭਿਰੁਪਯੁਕ੍ਤਸਮਯੇ ਤਤ੍ ਫਲਾਨਿ ਲਪ੍ਸ੍ਯਨ੍ਤੇ|

10 Also nun, wie wir Gelegenheit haben, laßt uns das Gute wirken gegen alle, am meisten aber gegen die Hausgenossen des Glaubens.

ਅਤੋ ਯਾਵਤ੍ ਸਮਯਸ੍ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ ਤਾਵਤ੍ ਸਰ੍ੱਵਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਵਿਸ਼ੇਸ਼਼ਤੋ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸਵੇਸ਼੍ਮਵਾਸਿਨਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯਸ੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਹਿਤਾਚਾਰਃ ਕਰ੍ੱਤਵ੍ਯਃ|

11 Sehet, welch einen langen Brief [O. mit welch großen Buchstaben] ich euch geschrieben habe mit eigener Hand!

ਹੇ ਭ੍ਰਾਤਰਃ, ਅਹੰ ਸ੍ਵਹਸ੍ਤੇਨ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਕਿਯਦ੍ਵ੍ਰੁʼਹਤ੍ ਪਤ੍ਰੰ ਲਿਖਿਤਵਾਨ੍ ਤਦ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਦ੍ਰੁʼਸ਼੍ਯਤਾਂ|

12 So viele im Fleische wohl angesehen sein wollen, die nötigen euch, beschnitten zu werden, nur auf daß sie nicht um des Kreuzes Christi willen verfolgt werden.

ਯੇ ਸ਼ਾਰੀਰਿਕਵਿਸ਼਼ਯੇ ਸੁਦ੍ਰੁʼਸ਼੍ਯਾ ਭਵਿਤੁਮਿੱਛਨ੍ਤਿ ਤੇ ਯਤ੍ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਕ੍ਰੁਸ਼ਸ੍ਯ ਕਾਰਣਾਦੁਪਦ੍ਰਵਸ੍ਯ ਭਾਗਿਨੋ ਨ ਭਵਨ੍ਤਿ ਕੇਵਲੰ ਤਦਰ੍ਥੰ ਤ੍ਵਕ੍ਛੇਦੇ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਪ੍ਰਵਰ੍ੱਤਯਨ੍ਤਿ|

13 Denn auch sie, die beschnitten sind, beobachten selbst das Gesetz nicht, sondern sie wollen, daß ihr beschnitten werdet, auf daß sie sich eures Fleisches [Eig. in eurem Fleische] rühmen.

ਤੇ ਤ੍ਵਕ੍ਛੇਦਗ੍ਰਾਹਿਣੋ(ਅ)ਪਿ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾਂ ਨ ਪਾਲਯਨ੍ਤਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੁਸ਼਼੍ਮੱਛਰੀਰਾਤ੍ ਸ਼੍ਲਾਘਾਲਾਭਾਰ੍ਥੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਤ੍ਵਕ੍ਛੇਦਮ੍ ਇੱਛਨ੍ਤਿ|

14 Von mir aber sei es ferne, mich zu rühmen, als nur des Kreuzes [Eig. in dem Kreuze] unseres Herrn Jesu Christi, durch welchen [O. welches] mir die Welt gekreuzigt ist, und ich der Welt.

ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੇਨਾਹੰ ਸੰਸਾਰਾਯ ਹਤਃ ਸੰਸਾਰੋ(ਅ)ਪਿ ਮਹ੍ਯੰ ਹਤਸ੍ਤਦਸ੍ਮਤ੍ਪ੍ਰਭੋ ਰ੍ਯੀਸ਼ੁਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਕ੍ਰੁਸ਼ੰ ਵਿਨਾਨ੍ਯਤ੍ਰ ਕੁਤ੍ਰਾਪਿ ਮਮ ਸ਼੍ਲਾਘਨੰ ਕਦਾਪਿ ਨ ਭਵਤੁ|

15 Denn weder Beschneidung noch Vorhaut ist etwas, sondern eine neue Schöpfung.

ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੇ ਯੀਸ਼ੌ ਤ੍ਵਕ੍ਛੇਦਾਤ੍ਵਕ੍ਛੇਦਯੋਃ ਕਿਮਪਿ ਗੁਣੰ ਨਾਸ੍ਤਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਨਵੀਨਾ ਸ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਿਰੇਵ ਗੁਣਯੁਕ੍ਤਾ|

16 Und so viele nach dieser Richtschnur wandeln werden-Friede über sie und Barmherzigkeit, und über den Israel Gottes!

ਅਪਰੰ ਯਾਵਨ੍ਤੋ ਲੋਕਾ ਏਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਮਾਰ੍ਗੇ ਚਰਨ੍ਤਿ ਤੇਸ਼਼ਾਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੀਯਸ੍ਯ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਸ੍ਨਸ੍ਯੇਸ੍ਰਾਯੇਲਸ਼੍ਚ ਸ਼ਾਨ੍ਤਿ ਰ੍ਦਯਾਲਾਭਸ਼੍ਚ ਭੂਯਾਤ੍|

17 Hinfort [O. Übrigens] mache mir keiner Mühe, denn ich trage die Malzeichen [O. Brandmale] des Herrn Jesus an meinem Leibe.

ਇਤਃ ਪਰੰ ਕੋ(ਅ)ਪਿ ਮਾਂ ਨ ਕ੍ਲਿਸ਼੍ਨਾਤੁ ਯਸ੍ਮਾਦ੍ ਅਹੰ ਸ੍ਵਗਾਤ੍ਰੇ ਪ੍ਰਭੋ ਰ੍ਯੀਸ਼ੁਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਚਿਹ੍ਨਾਨਿ ਧਾਰਯੇ|

18 Die Gnade unseres Herrn Jesu Christi sei mit eurem Geiste, Brüder! Amen.

ਹੇ ਭ੍ਰਾਤਰਃ ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਪ੍ਰਭੋ ਰ੍ਯੀਸ਼ੁਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਪ੍ਰਸਾਦੋ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮ੍ ਆਤ੍ਮਨਿ ਸ੍ਥੇਯਾਤ੍| ਤਥਾਸ੍ਤੁ|