< Esra 10 >

1 Und als Esra betete, und als er bekannte, weinend und vor dem Hause Gottes hingestreckt, versammelte sich zu ihm aus Israel eine sehr große Versammlung von Männern und Weibern und Kindern; denn das Volk weinte mit vielem Weinen.
Kane Ezra lemo kendo hulo richo, koywak kendo kongʼielore piny e nyim od Nyasaye, oganda maduongʼ mar jo-Israel; chwo, mon kod nyithindo nochokore kolwore. Gin bende ne giywak malit.
2 Und Schekanja, der Sohn Jechiels, von den Söhnen Elams, hob an und sprach zu Esra: Wir haben treulos gehandelt gegen unseren Gott und haben fremde Weiber aus den Völkern des Landes heimgeführt; nun aber ist noch Hoffnung für Israel betreffs dieser Sache.
Eka Shekania wuod Jehiel, achiel kuom nyikwa Elam, nowachone Ezra niya, “Ok wasebedo jo-ratiro ni Nyasachwa kuom kendo nyiri ma ok jo-Yahudi. To kata ka wasetimo kamano, to jo-Israel pod nigi geno.
3 So laßt uns jetzt einen Bund machen mit unserem Gott, daß wir alle Weiber und die von ihnen geboren sind hinaustun, nach dem Rate meines Herrn [Im hebr. Texte steht: des Herrn] und derer, die da zittern vor dem Gebote unseres Gottes; und es soll nach dem Gesetz gehandelt werden.
Koro we walos singo e nyim Nyasachwa mondo oriemb mon-gi kod nyithindgi duto, kaluwore gi ngʼado rieko mar Ruoth Nyasachwa kod jogo moluoro chike mag Nyasachwa. We time kaluwore gi Chik.
4 Stehe auf, denn dir liegt die Sache ob; und wir werden mit dir sein. Sei stark und handle!
Chungʼ malo; wachni ni e lweti. Wabiro konyi; omiyo jiwri kendo itime.”
5 Da stand Esra auf, und er ließ die Obersten der Priester, der Leviten und des ganzen Israel schwören, nach diesem Worte zu tun. Und sie schwuren.
Omiyo Ezra noa malo mi oketo jonabi gi jo-Lawi ma jotelo kod jo-Israel duto e bwo kwongʼruok mondo otim gima ne osepar. Omiyo negitimo kwongʼruokno.
6 Und Esra stand auf vor [Eig. von vor] dem Hause Gottes und ging in die Zelle Jochanans, des Sohnes Eljaschibs; und er ging dahin, er aß kein Brot und trank kein Wasser, denn er trauerte über die Treulosigkeit der Weggeführten.
Eka Ezra noa e nyim od Nyasaye mi odhi e agoch Jehohanan wuod Eliashib. E sa mane en kanyo, ne ok ochamo chiemo kendo ne ok omodho pi, nikech nodhi nyime kokuyo kuom bedo maonge ratiro mar joma noa e twech.
7 Und sie ließen durch Juda und Jerusalem einen Ruf ergehen an alle Kinder der Wegführung, daß sie sich nach Jerusalem versammeln sollten.
Eka nogo milome e Juda kod Jerusalem ni jogo duto mane oa e twech mondo ochokre Jerusalem.
8 Und wer irgend binnen drei Tagen nicht käme, nach dem Rate der Obersten und Ältesten, dessen ganze Habe sollte verbannt, [d. h. wahrsch. dem Heiligtum verfallen; vergl. 3. Mose 27,21 usw.] und er selbst aus der Versammlung der Weggeführten ausgeschlossen werden.
Ngʼato angʼata ma ok onenore e thuolo mar ndalo adek biro lalo gige duto, kaluwore gi gima jotelo kod jodongo ongʼado, kendo enodire oko mar chokruok mar joma noa e twech.
9 Da versammelten sich alle Männer von Juda und Benjamin binnen drei Tagen nach Jerusalem das war der neunte Monat, am Zwanzigsten des Monats. Und das ganze Volk saß auf dem Platze des Hauses Gottes, zitternd um der Sache willen und infolge der Regengüsse.
Kuom thuolo mar ndalo adek joma chwo moa Juda kod Benjamin duto nochokore Jerusalem. To e odiechiengʼ mar piero ariyo mar dwe mar ochiko, ji nobet e laru manie nyim od Nyasaye, ka gionge gi kwe nikech wachno kendo nikech koth ne goyogi.
10 Da stand Esra, der Priester, auf und sprach zu ihnen: Ihr habt treulos gehandelt und habt fremde Weiber heimgeführt, um die Schuld Israels zu mehren.
Eka Ezra ma jadolo noa malo kendo owachonegi niya, “Usebedo joma ok nikare; usekendo mond dhoudi mamoko, mumedo ketho mar jo-Israel.
11 So leget nun Bekenntnis ab vor Jehova, dem Gott eurer Väter; und tut sein Wohlgefallen und sondert euch ab von den Völkern des Landes und von den fremden Weibern!
Koro miuru Jehova Nyasaye, ma Nyasach kwereu duongʼ, kendo utim dwarone. Thegreuru gi joma ni butu kod mondeu mag dhoudi mamoko.”
12 Und die ganze Versammlung antwortete und sprach mit lauter Stimme: Nach deinen Worten, also liegt es uns ob zu tun!
Chokruok mar ogandani duto nodwoko gi dwol maduongʼ niya, “In kare! Nyaka watim kaka iwacho.
13 Aber das Volk ist zahlreich; und es ist die Regenzeit, so daß man nicht draußen zu stehen vermag; auch ist es nicht ein Geschäft von einem Tage oder von zweien, denn viele unter uns haben in dieser Sache übertreten. [Eig. denn wir haben viel übertreten in usw.]
To nitiere ji mangʼeny kae kendo en kinde koth, omiyo ok wanyal chungʼ oko. Ewi mano wachni ok nyal losi gi ndalo achiel kata ariyo, nikech wasetimo richo maduongʼ e gini.
14 Laß doch unsere Obersten für die ganze Versammlung dastehen; und alle, die in unseren Städten sind, welche fremde Weiber heimgeführt haben, mögen zu bestimmten Zeiten kommen, und mit ihnen die Ältesten jeder Stadt und ihre Richter, so lange diese Sache währt, bis die Glut des Zornes unseres Gottes von uns abgewendet werde. -
We jotendwa otime e lo chokruokni duto. Eka we ngʼato ka ngʼato mosekendo nyi joma ok jo-Yahudi obi e sa moketi, kaachiel gi jodongo kod jongʼad bura moa dala ka dala, nyaka mirima mager mar Nyasachwa kuom wachni ogol kuomwa.”
15 Nur Jonathan, der Sohn Asaels, und Jachseja, der Sohn Tikwas, traten dagegen auf; und Meschullam und Schabbethai, der Levit, standen ihnen bei.
Ji duto noyie timo kamano, makmana Jonathan wuod Asahel gi Jazeya wuod Tikva, koriwe lwedo gi Meshulam kod Shabethai ja-Lawi, ema notamore.
16 Und die Kinder der Wegführung taten also. Und es wurden ausgesondert Esra, der Priester, und Männer, Häupter der Väter nach ihren Vaterhäusern, und zwar alle mit Namen; [Hier und an einigen anderen Stellen wohl in dem Sinne von "namhafte Männer"] und sie setzten sich nieder am ersten Tage des zehnten Monats, um die Sache zu untersuchen.
Omiyo joma noa e twech notimo kaka nochan. Ezra jadolo noyiero chwo mane jotend dhoudi, achiel koa e migawo mar dhoot ka dhoot, kendo giduto noluongogi gi nying-gi. E odiechiengʼ mokwongo mar dwe mar apar negibedo piny mondo ginon wechegi,
17 Und sie kamen bis zum ersten Tage des ersten Monats mit allem zu Ende, hinsichtlich der Männer, die fremde Weiber heimgeführt hatten.
kendo kochopo odiechiengʼ mokwongo mar dwe mokwongo negitieko gi chwo mane okendo mon moa e dhoudi mamoko.
18 Und es fanden sich unter den Söhnen der Priester, welche fremde Weiber heimgeführt hatten, folgende: von den Söhnen Jeschuas, des Sohnes Jozadaks, und seinen Brüdern: Maaseja und Elieser und Jarib und Gedalja.
Kuom nyikwa jodolo, magi ema nokendo nyi joma ok jo-Yahudi. Koa e nyikwa Jeshua wuod Jozadak, kod owetene: Maseya, Eliezer, Jarib gi Gedalia.
19 Und sie gaben ihre Hand darauf, daß sie ihre Weiber hinaustun und einen Widder vom Kleinvieh für ihre Schuld entrichten wollten. - [W. ihre Weiber hinauszutun und für ihre Schuld schuldig zu sein]
Negitingʼo bedegi kaka singruok mar riembo mondegi, kendo kuom ketho mag-gi negichiwo im ngʼato ka ngʼato koa e kweth kaka misango mar pwodhruok e ketho.
20 Und von den Söhnen Immers: Hanani und Sebadja;
Koa e nyikwa Imer: Hanani gi Zebadia.
21 und von den Söhnen Harims: Maaseja und Elija und Schemaja und Jechiel und Ussija;
Koa e nyikwa Harim: Maseya, Elija, Shemaya, Jehiel gi Uzia.
22 und von den Söhnen Paschchurs: Eljoenai, Maaseja, Ismael, Nethaneel, Josabad und Elasa. -
Koa e nyikwa Pashur: Elioenai, Maseya, Ishmael, Nethanel, Jozabad gi Elasa.
23 Und von den Leviten: Josabad und Simei und Kelaja [das ist Kelita], Pethachja, Juda und Elieser. -
Kuom jo-Lawi ne gin: Jozabad, Shimei, Kelaya (tiende ni Kelita), Pethahia, Juda gi Eliezer.
24 Und von den Sängern: Eljaschib. Und von den Torhütern: Schallum und Telem und Uri. -
Koa kuom jower: Eliashib. Koa kuom jorit dhorangach: Shalum, Telem gi Uri.
25 Und von Israel: von den Söhnen Parhosch: Ramja und Jissija und Malkija und Mijamin und Eleasar und Malkija und Benaja:
To kuom jo-Israel mamoko: Koa kuom nyikwa Parosh: Ramia, Izia, Malkija, Mijamin, Eliazar, Malkija gi Benaya.
26 und von den Söhnen Elams: Mattanja, Sekarja und Jechiel und Abdi und Jeremoth und Elija;
Koa kuom nyikwa Elam: Matania, Zekaria, Jehiel, Abdi, Jeremoth gi Elija.
27 und von den Söhnen Sattus: Eljoenai, Eljaschib, Mattanja und Jeremoth und Sabad und Asisa;
Koa kuom nyikwa Zatu: Elioenai, Eliashib, Matania, Jeremoth, Zabad gi Aziza.
28 und von den Söhnen Bebais: Jochanan, Hananja, Sabbai, Athlai;
Koa kuom nyikwa Bebai: Jehohanan, Hanania, Zabai gi Athlai.
29 und von den Söhnen Banis: Meschullam, Malluk und Adaja, Jaschub und Scheal, Jeremoth;
Koa kuom nyikwa Bani: Meshulam, Maluk, Adaya, Jashub, Shil gi Jeremoth.
30 und von den Söhnen Pachath-Moabs: Adna und Kelal, Benaja, Maaseja, Mattanja, Bezaleel und Binnui und Manasse;
Koa kuom nyikwa Pahath-Moab: Adna, Kelal, Benaya, Maseya, Matania, Bezalel, Binui gi Manase.
31 und von den Söhnen Harims: Elieser, Jischija, Malkija, Schemaja, Simeon,
Koa kuom nyikwa Harim: Eliezer, Ishija, Malkija, Shemaya, Shimeon,
32 Benjamin, Malluk, Schemarja;
Benjamin, Maluk gi Shemaria.
33 von den Söhnen Haschums: Mattenai; Mattatta, Sabad, Elipheleth, Jeremai, Manasse, Simei;
Koa kuom nyikwa Hashum: Matenai, Matata, Zabad, Elifelet, Jeremai, Manase gi Shimei.
34 von den Söhnen Banis: Maadai, Amram und Ül,
Koa kuom nyikwa Bani: Madai, Amram, Uel,
35 Benaja, Bedja, Keluhi,
Benaya, Bedeya, Keluhi,
36 Wanja, Meremoth, Eljaschib,
Vania, Meremoth, Eliashib,
37 Mattanja, Mattenai und Jaasai,
Matania, Matenai gi Jasu.
38 und Bani und Binnui, Simei,
Koa kuom nyikwa Binui: Shimei,
39 und Schelemja und Nathan und Adaja,
Shelemia, Nathan, Adaya,
40 Maknadbai, Schaschai, Scharai,
Maknadebai, Shashai, Sharai,
41 Asarel und Schelemja, Schemarja,
Azarel, Shelemia, Shemaria,
42 Schallum, Amarja, Joseph;
Shalum, Amaria gi Josef.
43 von den Söhnen Nebos: Jeghiel, Mattithja, Sabad, Sebina, Jaddai und Joel, Benaja.
Koa kuom nyikwa Nebo: Jeyel, Matithia, Zabad, Zebina, Jadai, Joel gi Benaya.
44 Alle diese hatten fremde Weiber genommen, und es gab unter ihnen Weiber, welche Kinder geboren hatten.
Magi duto nokendo nyi joma ok jo-Yahudi, kendo moko kuomgi nonywolo nyithindo gi mon-gi.

< Esra 10 >