Epheser 6
1 Ihr Kinder, gehorchet euren Eltern im Herrn, denn das ist recht.
ஹே பா³லகா: , யூயம்’ ப்ரபு⁴ம் உத்³தி³ஸ்²ய பித்ரோராஜ்ஞாக்³ராஹிணோ ப⁴வத யதஸ்தத் ந்யாய்யம்’|
2 "Ehre deinen Vater und deine Mutter", welches das erste Gebot mit Verheißung ist,
த்வம்’ நிஜபிதரம்’ மாதரஞ்ச ஸம்மந்யஸ்வேதி யோ விதி⁴: ஸ ப்ரதிஜ்ஞாயுக்த: ப்ரத²மோ விதி⁴:
3 "auf daß es dir wohlgehe und du lange lebest auf der Erde". [2. Mose 20,12; 5. Mose 5,16]
ப²லதஸ்தஸ்மாத் தவ கல்யாணம்’ தே³ஸே² ச தீ³ர்க⁴காலம் ஆயு ர்ப⁴விஷ்யதீதி|
4 Und ihr Väter, reizet eure Kinder nicht zum Zorn, sondern ziehet sie auf in der Zucht und Ermahnung des Herrn.
அபரம்’ ஹே பிதர: , யூயம்’ ஸ்வபா³லகாந் மா ரோஷயத கிந்து ப்ரபோ⁴ ர்விநீத்யாதே³ஸா²ப்⁴யாம்’ தாந் விநயத|
5 Ihr Knechte, [O. Sklaven] gehorchet euren Herren nach dem Fleische mit Furcht und Zittern, in Einfalt eures Herzens, als dem Christus;
ஹே தா³ஸா: , யூயம்’ க்²ரீஷ்டம் உத்³தி³ஸ்²ய ஸப⁴யா: கம்பாந்விதாஸ்²ச பூ⁴த்வா ஸரலாந்த: கரணைரைஹிகப்ரபூ⁴நாம் ஆஜ்ஞாக்³ராஹிணோ ப⁴வத|
6 nicht mit Augendienerei, als Menschengefällige, sondern als Knechte [O. Sklaven] Christi, indem ihr den Willen Gottes von Herzen tut,
த்³ரு’ஷ்டிகோ³சரீயபரிசர்ய்யயா மாநுஷேப்⁴யோ ரோசிதும்’ மா யதத்⁴வம்’ கிந்து க்²ரீஷ்டஸ்ய தா³ஸா இவ நிவிஷ்டமநோபி⁴ரீஸ்²சரஸ்யேச்சா²ம்’ ஸாத⁴யத|
7 und mit Gutwilligkeit dienet, als dem Herrn und nicht den Menschen,
மாநவாந் அநுத்³தி³ஸ்²ய ப்ரபு⁴மேவோத்³தி³ஸ்²ய ஸத்³பா⁴வேந தா³ஸ்யகர்ம்ம குருத்⁴வம்’|
8 da ihr wisset, daß, was irgend ein jeder Gutes tun wird, er dies vom Herrn empfangen wird, er sei Sklave oder Freier.
தா³ஸமுக்தயோ ர்யேந யத் ஸத்கர்ம்ம க்ரியதே தேந தஸ்ய ப²லம்’ ப்ரபு⁴தோ லப்ஸ்யத இதி ஜாநீத ச|
9 Und ihr Herren, tut dasselbe gegen sie und lasset das Drohen, da ihr wisset, daß sowohl ihr als euer Herr in den Himmeln ist, und daß bei ihm kein Ansehen der Person ist.
அபரம்’ ஹே ப்ரப⁴வ: , யுஷ்மாபி⁴ ர்ப⁴ர்த்ஸநம்’ விஹாய தாந் ப்ரதி ந்யாய்யாசரணம்’ க்ரியதாம்’ யஸ்²ச கஸ்யாபி பக்ஷபாதம்’ ந கரோதி யுஷ்மாகமபி தாத்³ரு’ஸ² ஏக: ப்ரபு⁴: ஸ்வர்கே³ வித்³யத இதி ஜ்ஞாயதாம்’|
10 Übrigens, Brüder, seid stark in dem Herrn und in der Macht seiner Stärke.
அதி⁴கந்து ஹே ப்⁴ராதர: , யூயம்’ ப்ரபு⁴நா தஸ்ய விக்ரமயுக்தஸ²க்த்யா ச ப³லவந்தோ ப⁴வத|
11 Ziehet an die ganze Waffenrüstung Gottes, damit ihr zu bestehen vermöget wider die Listen des Teufels.
யூயம்’ யத் ஸ²யதாநஸ்²ச²லாநி நிவாரயிதும்’ ஸ²க்நுத² தத³ர்த²ம் ஈஸ்²வரீயஸுஸஜ்ஜாம்’ பரித⁴த்³த்⁴வம்’|
12 Denn unser Kampf ist nicht wider Fleisch und Blut, [Eig. Blut und Fleisch] sondern wider die Fürstentümer, wider die Gewalten, wider die Weltbeherrscher dieser Finsternis, wider die geistlichen Mächte der Bosheit in den himmlischen Örtern. (aiōn g165)
யத: கேவலம்’ ரக்தமாம்’ஸாப்⁴யாம் இதி நஹி கிந்து கர்த்ரு’த்வபராக்ரமயுக்தைஸ்திமிரராஜ்யஸ்யேஹலோகஸ்யாதி⁴பதிபி⁴: ஸ்வர்கோ³த்³ப⁴வை ர்து³ஷ்டாத்மபி⁴ரேவ ஸார்த்³த⁴ம் அஸ்மாபி⁴ ர்யுத்³த⁴ம்’ க்ரியதே| (aiōn g165)
13 Deshalb nehmet [O. ergreifet] die ganze Waffenrüstung Gottes, auf daß ihr an dem bösen Tage zu widerstehen und, nachdem ihr alles ausgerichtet [O. überwältigt] habt, zu stehen vermöget.
அதோ ஹேதோ ர்யூயம்’ யயா ஸம்’குலே தி³நே(அ)வஸ்தா²தும்’ ஸர்வ்வாணி பராஜித்ய த்³ரு’டா⁴: ஸ்தா²துஞ்ச ஸ²க்ஷ்யத² தாம் ஈஸ்²வரீயஸுஸஜ்ஜாம்’ க்³ரு’ஹ்லீத|
14 Stehet nun, eure Lenden umgürtet mit Wahrheit, und angetan mit dem Brustharnisch der Gerechtigkeit,
வஸ்துதஸ்து ஸத்யத்வேந ஸ்²ரு’ங்க²லேந கடிம்’ ப³த்³த்⁴வா புண்யேந வர்ம்மணா வக்ஷ ஆச்சா²த்³ய
15 und beschuht an den Füßen mit der Bereitschaft des [O. Bereitwilligkeit zum] Evangeliums des Friedens,
ஸா²ந்தே: ஸுவார்த்தயா ஜாதம் உத்ஸாஹம்’ பாது³காயுக³லம்’ பதே³ ஸமர்ப்ய திஷ்ட²த|
16 indem ihr über das alles ergriffen habt den Schild des Glaubens, mit welchem ihr auszulöschen vermöget, alle feurigen [O. brennenden] Pfeile des Bösen.
யேந ச து³ஷ்டாத்மநோ(அ)க்³நிபா³ணாந் ஸர்வ்வாந் நிர்வ்வாபயிதும்’ ஸ²க்ஷ்யத² தாத்³ரு’ஸ²ம்’ ஸர்வ்வாச்சா²த³கம்’ ப²லகம்’ விஸ்²வாஸம்’ தா⁴ரயத|
17 Nehmet [O. Empfanget] auch den Helm des Heils und das Schwert des Geistes, welches Gottes Wort ist;
ஸி²ரஸ்த்ரம்’ பரித்ராணம் ஆத்மந: க²ங்க³ஞ்சேஸ்²வரஸ்ய வாக்யம்’ தா⁴ரயத|
18 zu aller Zeit betend mit allem Gebet und Flehen in dem Geiste, und eben hierzu wachend in allem Anhalten und Flehen für alle Heiligen,
ஸர்வ்வஸமயே ஸர்வ்வயாசநேந ஸர்வ்வப்ரார்த²நேந சாத்மநா ப்ரார்த²நாம்’ குருத்⁴வம்’ தத³ர்த²ம்’ த்³ரு’டா⁴காங்க்ஷயா ஜாக்³ரத: ஸர்வ்வேஷாம்’ பவித்ரலோகாநாம்’ க்ரு’தே ஸதா³ ப்ரார்த²நாம்’ குருத்⁴வம்’|
19 und für mich, auf daß mir Rede verliehen werde im Auftun meines Mundes, um mit Freimütigkeit kundzutun das Geheimnis des Evangeliums,
அஹஞ்ச யஸ்ய ஸுஸம்’வாத³ஸ்ய ஸ்²ரு’ங்க²லப³த்³த⁴: ப்ரசாரகதூ³தோ(அ)ஸ்மி தம் உபயுக்தேநோத்ஸாஹேந ப்ரசாரயிதும்’ யதா² ஸ²க்நுயாம்’
20 [für welches ich ein Gesandter bin in Ketten], [W. in einer Kette] damit ich in demselben freimütig rede, wie ich reden soll.
ததா² நிர்ப⁴யேந ஸ்வரேணோத்ஸாஹேந ச ஸுஸம்’வாத³ஸ்ய நிகூ³ட⁴வாக்யப்ரசாராய வக்த்ரு’தா யத் மஹ்யம்’ தீ³யதே தத³ர்த²ம்’ மமாபி க்ரு’தே ப்ரார்த²நாம்’ குருத்⁴வம்’|
21 Auf daß aber auch ihr meine Umstände [Eig. das mich Betreffende; so auch v 22; Phil. 1,12;2,19] wisset, wie es mir geht, [O. was ich mache] so wird Tychikus, der geliebte Bruder und treue Diener im Herrn, euch alles kundtun,
அபரம்’ மம யாவஸ்தா²ஸ்தி யச்ச மயா க்ரியதே தத் ஸர்வ்வம்’ யத்³ யுஷ்மாபி⁴ ர்ஜ்ஞாயதே தத³ர்த²ம்’ ப்ரபு⁴நா ப்ரியப்⁴ராதா விஸ்²வாஸ்ய: பரிசாரகஸ்²ச துகி²கோ யுஷ்மாந் தத் ஜ்ஞாபயிஷ்யதி|
22 den ich eben deshalb zu euch gesandt habe, auf daß ihr unsere Umstände wisset, und er eure Herzen tröste.
யூயம்’ யத்³ அஸ்மாகம் அவஸ்தா²ம்’ ஜாநீத² யுஷ்மாகம்’ மநாம்’ஸி ச யத் ஸாந்த்வநாம்’ லப⁴ந்தே தத³ர்த²மேவாஹம்’ யுஷ்மாகம்’ ஸந்நிதி⁴ம்’ தம்’ ப்ரேஷிதவாந|
23 Friede den Brüdern und Liebe mit Glauben von Gott, dem Vater, und dem Herrn Jesu Christo!
அபரம் ஈஸ்²வர: ப்ரபு⁴ ர்யீஸு²க்²ரீஷ்டஸ்²ச ஸர்வ்வேப்⁴யோ ப்⁴ராத்ரு’ப்⁴ய: ஸா²ந்திம்’ விஸ்²வாஸஸஹிதம்’ ப்ரேம ச தே³யாத்|
24 Die Gnade mit allen denen, die unseren Herrn Jesu Christum lieben in Unverderblichkeit! [O. Unvergänglichkeit]
யே கேசித் ப்ரபௌ⁴ யீஸு²க்²ரீஷ்டே(அ)க்ஷயம்’ ப்ரேம குர்வ்வந்தி தாந் ப்ரதி ப்ரஸாதோ³ பூ⁴யாத்| ததா²ஸ்து|
