< Apostelgeschichte 24 >

1 Nach fünf Tagen aber kam der Hohepriester Ananias mit den Ältesten und einem gewissen Redner Tertullus herab, und sie machten bei dem Landpfleger Anzeige wider Paulus.
ହାଁଚ୍ ଦିନ୍ ହଃଚେ ହନନିଅ ମୁଳ୍‌ ଜାଜକ୍‌ ପାରାଚିନ୍ ମଃନ୍ ଆର୍‌ ତର୍ତୁଲ୍‌ ନାଉଁଆର୍‌ ଗଟେକ୍‌ ଅକିଲ୍‌ ସଃଙ୍ଗ୍ କାଇସରିଆ ଆୟ୍‌ଲାୟ୍‌ ଆର୍‌ ସେମଃନ୍ ପାଉଲାର୍‌ ବିରଦେ ରଃଜାର୍‌ ତଃୟ୍‌ ଦଃସ୍‌ ଆଣ୍‌ଲାୟ୍‌ ।
2 Als er aber gerufen worden war, begann Tertullus die Anklage und sprach:
ପାଉଲ୍‌କେ କୁଦ୍‌ଲାକ୍‌ ତର୍ତୁଲ୍‌ ତାକେ ଦସ୍‌ଦଃରି କଃଉଁକେ ଦଃର୍ଲା, “ଏ ପେଲିକ୍‌ସ୍ ତର୍‌ ସାସନ୍‌ ତଃୟ୍‌ ହୁଣି ଅଃମିମଃନ୍‌ ଜେ ସୁସ୍ତାୟ୍‌ ଆଚୁ ଆରେକ୍‌ ତର୍‌ ରାଜ୍‌ କଃର୍ତା ବଃଳ୍‌ ଇ ଲକ୍‌ମଃନାର୍‌ ଗିନେ ଅଃମାର୍‌ ଦଃଳେ ନିକ ଉହ୍‌କାର୍‌ ମଃନ୍ ଅଃଉଁଲି ।
3 Da wir großen Frieden durch dich genießen, und da durch deine Fürsorge für diese Nation löbliche Maßregeln [Nach and. Les.: Verbesserungen] getroffen worden sind, so erkennen wir es allewege und allenthalben, [O. Maßregeln allewege und allenthalben getroffen worden sind, so erkennen wir es usw.] vortrefflichster Felix, mit aller Dankbarkeit an.
ଇରି ଅଃମି ସଃବୁ ବଃଳ୍‌ ଆର୍‌ ସଃବୁ ଟାଣେ ହୁରାହୁରି ମାଇନ୍‌ କଃରି ମାନୁଲୁ ।
4 Auf daß ich dich aber nicht länger aufhalte, bitte ich dich, uns in Kürze nach deiner Geneigtheit [O. Milde] anzuhören.
ମଃତର୍‌ ମୁୟ୍‌ଁ ଜଃନ୍‌କଃରି ତକ୍‌ ଅଃଦିକ୍‌ ବେଳ୍‌ ହଃତେକ୍‌ କଃଉଁକେ ମଃନ୍ ନଃକେରି, ଇତାର୍‌ ଗିନେ ଅଃଳକ୍‌ କଃତା କଃଉଁଲେ, ଦଃର୍ମ୍‌କଃରି ସୁଣୁକ୍‌ ଗଃଉଆରି କଃରୁଲେ ।
5 Denn wir haben diesen Mann als eine Pest befunden und als einen, der unter allen Juden, die auf dem Erdkreis sind, [O. die über den Erdkreis hin wohnen] Aufruhr erregt, und als einen Anführer der Sekte der Nazaräer;
କାୟ୍‌ତାକ୍‌ବଃଲେକ୍‌ ଅଃମିମଃନ୍‌ ଇ ଲକ୍‌କେ ବଃଡେ କୁର୍ଲିଆ ବଃଲି ଜାଣୁଲୁ, ଜଃଗତାର୍‌ ସଃବୁ ଟାଣେ ସଃବୁ ଜିଉଦିମଃନାର୍‌ ବିତ୍ରେ କୁର୍ଲିଆର୍‌ ବଂସାର୍‌ ଲକ୍‌ ଆର୍‌ ନାଜରିତ୍‌ ଦଃଳାର୍‌ ଗଟେକ୍‌ ବଃଡ୍ ମୁଳିକା ବଃଲି ଜାଣି ଆଚୁ ।
6 welcher auch versucht hat, den Tempel zu entheiligen, den wir auch ergriffen haben und nach unserem Gesetz richten wollten.
ଆରେକ୍‌ ହେଁ ଏ ମନ୍ଦିର୍‌ ବିଟାଳ୍‌ କଃରୁକେ ମୁଳ୍ୟାଉତି ରିଲା, ମଃତର୍‌ ଅଃମିମଃନ୍‌ ଆକ୍‌ ଦଃର୍ଲୁ ।
7 Lysias aber, der Oberste, kam herzu und führte ihn mit großer Gewalt aus unseren Händen weg,
ମଃତର୍‌ ସଃଇନାର୍‌ ମୁଳିକା ଲୁସିଆ ଆସି ବଃଳ୍‌ମାଡ୍ କଃରି ଅଃମାର୍‌ ତଃୟ୍‌ହୁଣି ଚାଡାୟ୍‌ ନିଲା ।
8 indem er seinen Anklägern befahl, zu dir zu kommen; von welchem du selbst, wenn du es untersucht [O. ihn ausgeforscht] hast, über alles dieses Gewißheit erhalten kannst, dessen wir ihn anklagen. -
ଆର୍‌ ଇତାର୍‌ ଦଃସ୍‌ ଦଃରୁ ମଃନ୍‌କେ ତର୍‌ ମୁଏଁ ଟିଆ ଅଃଉଁକେ କୟ୍‌ଲା, ଇ ସଃବୁ ବିସୟେ ଅଃମିମଃନ୍‌ ଇତାର୍‌ ବିରଦେ ଦଃସ୍‌ ଦଃରୁଲୁ, ତୁୟ୍‌ ନିଜେ ଆକ୍‌ ହଃଚାର୍‌ଲେକ୍‌ ସେ ସଃବୁ ଜାଣୁ ହାର୍ସି ।”
9 Aber auch die Juden griffen Paulus mit an und sagten, daß dies sich also verhielte.
ଜିଉଦିମଃନ୍ ହେଁ ଇ ଦସ୍‌ ଦେତାର୍‌ ସଃତ୍‌ ବଃଲି କଃଉଁଲାୟ୍‌ ।
10 Paulus aber antwortete, nachdem ihm der Landpfleger zu reden gewinkt hatte: Da ich weiß, daß du seit vielen Jahren Richter über diese Nation bist, so verantworte ich mich über das mich Betreffende getrost,
ସେତାକ୍‌ ଗନର୍‌ କଃତା କଃଉଁକେ ପାଉଲ୍‌କେ ଆତ୍‌ସଃଗ୍ୟା କଃଲାକ୍‌, ସେ କୟ୍‌ଲା, ତୁୟ୍‌ ବୁତେକ୍‌ ବଃର୍ସ୍‌ ଅୟ୍‌ଲି ଇ ଜାତିର୍‌ ଲକ୍‌ମଃନାର୍‌ ବିଚାର୍‌ କଃରୁଲିସ୍‌ ବଃଲି ମୁୟ୍‌ଁ ଜାଣି ଆଚି, ସେତାକ୍‌ ମୁୟ୍‌ଁ ସାସ୍‌ ଦଃରି ମର୍‌ କଃତା କଃଉଁଲେ ।
11 indem du erkennen kannst, daß es nicht mehr als zwölf Tage sind, seit ich hinaufging, um in Jerusalem anzubeten.
ବାରଦିନ୍‌ ହୁଣି ଅଃଦିକ୍‌ ନାୟ୍‌ ମୁୟ୍‌ଁ ସେବା କଃରୁକେ ଜିରୁସାଲମ୍‌ ମନ୍ଦିରେ ଜାୟ୍‌ରିଲେ, ଇରି ତୁୟ୍‌ ହଃଚାରି ଜାଣୁ ହାର୍‌ସି ।
12 Und sie haben mich weder in dem Tempel mit jemandem in Unterredung gefunden, noch einen Auflauf der Volksmenge machend, weder in den Synagogen noch in der Stadt; [Eig. durch die Stadt hin]
ଆର୍‌ ଇମଃନ୍‌ ମନ୍ଦିରେ କି ପାର୍ତ୍‌ନା ଗଃରେ କି ଗଃଳେ ମକେ କାର୍‌ ସଃଙ୍ଗ୍ ଗଃଣ୍ଡ୍‌ଗଳ୍‌ କଃର୍ତାର୍‌ କି ଲକ୍‌ମଃନ୍‌କେ ଉସ୍‌କାଉତାର୍‌ ନଃଦେକ୍‌ତି ।
13 auch können sie das nicht dartun, worüber sie mich jetzt anklagen.
ଆରେକ୍‌ ଅଃବେ ଇମଃନ୍‌ ମର୍‌ ବିରଦେ ଜୁୟ୍‌ସଃବୁ ଦଃସ୍‌ ଦଃରି ଆଚ୍‌ତି ଇ ସଃବୁ ବିସୟେ ତର୍‌ ତଃୟ୍‌ କାୟ୍‌ ସାକି ଦେଉଁ ନଃହାର୍‌ତି ।
14 Aber dies bekenne ich dir, daß ich nach dem Wege, den sie eine Sekte nennen, also dem Gott meiner Väter [Eig. dem väterlichen Gott] diene, indem ich allem glaube, was in dem Gesetz [Eig. durch das Gesetz hin] und in den Propheten geschrieben steht,
ମଃତର୍‌ ଇମଃନ୍‌ ଜାକେ ଗଟେକ୍‌ ମିଚ୍ ଦସି ବଃଲି କଃଉଁଲାୟ୍‌ ମୁୟ୍‌ଁ ସେ ଦଃର୍ମ୍‌ ହଃର୍କାରେ ଅଃମାର୍‌ ଦାଦିବାବୁମଃନାର୍‌ ଇସ୍ୱରାର୍‌ ହୁଜା କଃରୁଲେ, ଜାୟ୍‌ ଜାୟ୍‌ରି ବିଦି ହଃର୍କାରେ ଆର୍‌ ଜାୟ୍‌ ଜାୟ୍‌ରି ବାବ୍‌ବାଦି ସାସ୍ତରେ ଲେକା ଆଚେ, ସେରି ସଃବୁ ମୁୟ୍‌ଁ ବିସ୍ୱାସ୍‌ କଃରୁଲେ ।
15 und die Hoffnung zu Gott habe, welche auch selbst diese annehmen, [O. erwarten] daß eine Auferstehung sein wird, sowohl der Gerechten als der Ungerechten.
ଆରେକ୍‌ ଦଃର୍ମି ଆର୍‌ ହାହିମଃନ୍ ଉଟ୍‌ତି ବଃଲି ଜାୟ୍‌ରି ଇମଃନ୍‌ ନିଜେ ଜାଣୁଲାୟ୍‌, ମୁୟ୍‌ଁ ହେଁ ଇସ୍ୱର୍‌ ତଃୟ୍‌ ସେନ୍‌କାର୍‌ ବଃର୍ସା କଃରି ଆଚି ବଃଲି ତର୍‌ ତଃୟ୍‌ ମାନୁଲେ ।
16 Darum übe ich mich auch, allezeit ein Gewissen ohne Anstoß zu haben vor Gott und den Menschen.
ଇତାର୍‌ ଗିନେ ମୁୟ୍‌ଁ ହେଁ ସଃବୁ ବଃଳ୍‌ ଇସ୍ୱର୍‌ ଆର୍‌ ମାନାୟ୍‌ ତଃୟ୍‌ ନିର୍ଦସି ମଃନେ ରେଉଁକ୍‌ ଜଃତୁନ୍ କଃରୁଲେ ।
17 Nach vielen Jahren aber kam ich her, um Almosen für meine Nation und Opfer darzubringen,
“ବୁତେକ୍‌ ବଃର୍ସ୍‌ କାଳ୍‌ ମୁୟ୍‌ଁ ଜିରୁସାଲମ୍‌ ହୁଣି ଦୁରିକ୍‌ ରିଲା ହଃଚେ ମର୍‌ ନିଜାର୍‌ ଲକ୍‌ମଃନାର୍‌ ଗିନେ ଦାନ୍‌ ଦେଉଁକ୍‌ ଆର୍‌ ହୁଜା କଃରୁକେ ଜିରୁସାଲମେ ଜାୟ୍‌ରିଲେ ।
18 wobei sie mich gereinigt im Tempel fanden, weder mit Auflauf noch mit Tumult;
ସଃଡେବଃଳ୍‌ ଇମଃନ୍‌ ମକ୍‌ ମନ୍ଦିରେ ସୁଚି ଅୟ୍‌ରିଲାର୍‌ ଦଃକ୍‌ଲାୟ୍‌ । ମୁୟ୍‌ଁ କୁୟ୍‌ ଲକ୍‌ମଃନାର୍‌ ତଃୟ୍‌ କି କୁୟ୍‌ କୁର୍ଲିଆ ମଃନାର୍‌ ତଃୟ୍‌ ମିସି ନଃରିଲେ ।
19 es waren aber etliche Juden aus Asien, die hier vor dir sein und Klage führen sollten, wenn sie etwas wider mich hätten.
ମଃତର୍‌ ଆସିଆର୍‌ କଃତେକ୍‌ ଜିଉଦିମଃନ୍ ରିଲାୟ୍‌ । ଜଦି ସେମଃନାର୍‌ ମର୍‌ ବିରଦେ କାୟ୍‌ କଃତା ରିଲେକ୍‌ ତଃବେ ତର୍‌ ଚଃମେ ସେମଃନ୍ ଆସି କାୟ୍‌ ଦଃସ୍‌ ରିଲେକ୍‌ ଜାଣାଉତାର୍‌ ରିଲି ।
20 Oder laß diese selbst sagen, welches Unrecht sie an mir gefunden haben, als ich vor dem Synedrium stand,
ଆରେକ୍‌ ମୁୟ୍‌ଁ ଜଦି ଅଃନ୍ୟାୟ୍‌ କଃରିଆଚି ବେରାଣେ ଟିଆ ଅୟ୍‌ ଆଚି ସେରି ଜିଉଦି ଲକ୍‌ମଃନ୍ କଃଉଅତ୍‌ ।
21 es sei denn wegen dieses einen Ausrufs, den ich tat, als ich unter ihnen stand: Wegen der Auferstehung der Toten werde ich heute von euch gerichtet.
ସେ ଗଟେକ୍‌ କଃତା ଚାଡି ବେରାଣ୍ ମଃଣ୍ଡାୟ୍‌ ଟିଆ ଅୟ୍‌ଲା ବଃଳ୍‌ ମୁୟ୍‌ଁ ଅଃଟୁଆ ବାବେ କୟ୍‌ରିଲେ, ମଲାଲକ୍‌ମଃନ୍‌ ଉଟ୍‌ତି ବଃଲି ମୁୟ୍‌ଁ ବିସ୍ୱାସ୍‌ କଃରୁଲାକ୍‌ ଆଜି ତୁମିମଃନାର୍‌ ତଃୟ୍‌ ବିଚାର୍‌ କଃରାୟ୍‌ ଅଃଉଁଲେ ।”
22 Felix aber, der in betreff des Weges genauere Kenntnis hatte, beschied sie auf weiteres [O. vertagte ihre Sache. [W. sie]] und sagte: Wenn Lysias, der Oberste, herabkommt, so will ich eure Sache entscheiden.
ମଃତର୍‌ ପେଲିକ୍‌ସ୍ ସେ ବାଟ୍‌ ବିସୟେ କଃତେକ୍‌ ଜାଣି ରିଲାକ୍‌ ବିଚାର୍‌ ବଃନ୍ଦ୍‌ କଃରି କଃଉଁକେ “ଗଟେକ୍‌ ଆଜାର୍‌ ସଃଇନାର୍‌ ମୁଳ୍‌ ସଃଇନ୍ ଲୁସିଆ ଆୟ୍‌ଲେକ୍‌ ମୁୟ୍‌ଁ ତର୍‌ କଃତା ଚିଡାଇନ୍ଦ୍ ବଃଲି କୟ୍‌ଲା ।”
23 Und er befahl dem Hauptmann, ihn zu verwahren und ihm Erleichterung zu geben und niemandem von den Seinigen zu wehren, ihm zu dienen.
ଆରେକ୍‌ ସେ ସଃଇନ୍‌ ଅଃଦିକାରିକ୍‌ ତାର୍‌ କାୟ୍‌ ନିଜାର୍‌ ଲକ୍‌ ତାର୍‌ ଜଃତୁନ୍ କଃରୁକେ ନାୟ୍‌ ନଃବେଲୁକ୍‌ ଆର୍‌ ତାକେ କଃୟ୍‌ଦି ହର୍‌ ବଚାଉଁକ୍‌ ଆର୍‌ ନିକ କଃରି ଦଃକୁକ୍‌ କୟ୍‌ଲା ।
24 Nach etlichen Tagen aber kam Felix mit Drusilla, seinem Weibe, die eine Jüdin war, herbei und ließ den Paulus holen und hörte ihn über den Glauben an Christum.
କଃତିଦିନ୍‌ ହଃଚେ ପେଲିକ୍‌ସ୍ ଦ୍ରୁସିଲା ନାଉଁଆର୍‌ ଅଃହ୍‌ଣାର୍‌ ଜିଉଦି ମାୟ୍‌ଜି ସଃଙ୍ଗ୍ ଆସି ପାଉଲ୍‌କେ କୁଦାୟ୍‌ କ୍ରିସ୍ଟ ଜିସୁର୍‌ ତଃୟ୍‌ ବିସ୍ୱାସ୍‌ କଃତା ତାର୍‌ ତଃୟ୍‌ ହୁଣି ସୁଣ୍‌ଲାୟ୍‌ ।
25 Als er aber über Gerechtigkeit und Enthaltsamkeit und das kommende Gericht redete, wurde Felix mit Furcht erfüllt und antwortete: Für jetzt gehe hin; wenn ich aber gelegene Zeit habe, werde ich dich rufen lassen.
ମଃତର୍‌ ସେ ଦଃର୍ମି ଆର୍‌ ନିଜ୍‌କେ ମାପ୍ରୁ ତଃୟ୍‌ ସଃହ୍ରି ଅୟ୍‌ କଃରାବ୍‌ କାମ୍‌ ଚାଡ୍‌ତାର୍‌, ବିସ୍ୱାସେ ତିର୍‌ ଅୟ୍‌ରେତାର୍‌ ଆର୍‌ ଆସୁଲା ମାପ୍ରୁର୍‌ ବିଚାର୍‌ କଃର୍ତାର୍‌ କଃଉତା ବଃଳ୍‌ ପେଲିକ୍‌ସ୍ ଡିରି ଜାୟ୍‌ କୟ୍‌ଲା, “ଅଃବେ ତୁୟ୍‌ ଜାଆ, ସୁବିଦା ଅୟ୍‌ଲେକ୍‌ ଆରେକ୍‌ ତକ୍‌ କୁଦାୟ୍‌ନ୍ଦ୍ ।”
26 Zugleich hoffte er, daß ihm von Paulus Geld gegeben werden würde; deshalb ließ er ihn auch öfter holen und unterhielt sich mit ihm.
ଆରେକ୍‌ ହେଁ ପାଉଲ୍‌ ତାକେ ଟଃକା ଦଃୟ୍‌ଦ୍‌ ବଃଲି ପେଲିକ୍‌ସ୍ ଆସା କଃରି ତର୍‌କେ ତର୍‌ ତାକେ କୁଦି ତାର୍‌ ସଃଙ୍ଗ୍ କଃତା ଅଃଉତି ରିଲା ।
27 Als aber zwei Jahre verflossen [Eig. erfüllt] waren, bekam Felix den Porcius Festus zum Nachfolger; und da Felix sich bei den Juden in Gunst setzen wollte, hinterließ er den Paulus gefangen.
ମଃତର୍‌ ଦୁୟ୍‌ ବଃର୍ସ୍‌ ହୁର୍ନ୍‌ ଅୟ୍‌ଲା ହଃଚେ ପର୍କିୟ ପେସ୍ଟ ପେଲିକ୍‌ସ୍ ହଃଦେ ବଃସ୍‌ଲା, ଆର୍‌ ପେଲିକ୍‌ସ୍ ଜିଉଦିମଃନାର୍‌ ମଃନ୍‌କେ ଜଃଉଁକେ ମଃନ୍‌କଃରି ପାଉଲ୍‌କେ କଃୟ୍‌ଦି କଃରି ଚାଡି ଗଃଲା ।

< Apostelgeschichte 24 >