Apostelgeschichte 10
1 Ein gewisser Mann aber in Cäsarea, -mit Namen Kornelius, ein Hauptmann von der sogenannten italischen Schar,
କାଇସରିଆ ଗଃଳେ କର୍ନିଲିୟ ନାଉଆର୍ ଗଟେକ୍ ଲକ୍ ରିଲା “ସେ ଇତାଲିକ୍ ନାଉଁଆର୍ ରମିୟ୍ ସଃଇନ୍ ଦଃଳାର୍ ଗଟେକ୍ ହାଁଞ୍ଚ୍କଳି ସଃଇନାର୍ ଅଃଦିକାରି ।”
2 fromm und gottesfürchtig mit seinem ganzen Hause, der dem Volke viele Almosen gab und allezeit zu Gott betete-
ସେ ଗଟେକ୍ ଦଃର୍ମି ଲକ୍ ଆର୍ ତାର୍ ଗଃର୍କୁଟୁମ୍ ସଃବୁ ଇସ୍ୱର୍କେ ମାନ୍ତି ରିଲାୟ୍, ସେ ଦିଉଦି ଗଃରିବ୍ମଃନ୍କେ ଉହ୍କାର୍ କଃର୍ତିରିଲା ଆର୍ ସଃବୁବଃଳ୍ ମାପ୍ରୁକ୍ ପାର୍ତ୍ନା କଃର୍ତିରିଲା ।
3 sah in einem Gesicht ungefähr um die neunte Stunde des Tages offenbarlich, wie ein Engel Gottes zu ihm hereinkam und zu ihm sagte: Kornelius!
ଗଟ୍ ଦିନ୍ ଉହୁର୍ଅଳି ହାକାହାକି ତିନି ଗଃଟା ବଃଳ୍ ସେ ଦୁତ୍କେ ଦଃର୍ସନେ ନିକକଃରି ଦଃକ୍ଲା, ଜଃନ୍କଃରି ଇସ୍ୱରାର୍ ଦୁତ୍ ତାର୍ ଚଃମେ ଆସି କୟ୍ଲା, “ଏ କର୍ନିଲିୟ ।”
4 Er aber sah ihn unverwandt an und wurde von Furcht erfüllt und sagte: Was ist, Herr? Er sprach aber zu ihm: Deine Gebete und deine Almosen sind hinaufgestiegen zum Gedächtnis vor Gott.
ସେତାକ୍ ତାକେ ନିକକଃରି ଦଃକି, ଡିରିକଃରି କୟ୍ଲା, “ଏ ମାପ୍ରୁ କାୟ୍ରି?” ସେ ତାକେ କୟ୍ଲା, “ଇସ୍ୱର୍ ତର୍ ପାର୍ତ୍ନା ଆର୍ ତର୍ ଦାନ୍ ଦେତା ତଃୟ୍ ସଃର୍ଦା ଅୟ୍ଆଚେ ଆର୍ ଉତୁର୍ ଦେଉଁକେ ଇଚା କଃରିଆଚେ ।
5 Und jetzt sende Männer nach Joppe und laß Simon holen, der Petrus zubenamt ist;
ଅଃବେ ଜାପ ତଃୟ୍ ଲକ୍ ହଃଟାୟ୍ ସିମନ୍କେ କୁଦି ଆଣାଉ ତାର୍ ଆରେକ୍ ଗଟ୍ ନାଉଁ ଅଃଉଁଲି ପିତର୍ ।
6 dieser herbergt bei einem gewissen Simon, einem Gerber, dessen Haus am Meere ist. [O. der ein Haus am Meere hat]
ସେ ସିମନ୍ ନାଉଁଆର୍ ଚାମ୍ରାର୍ ଗଃରେ ଆଚେ, ତାର୍ ଗଃର୍ ସଃମ୍ନ୍ଦ୍ କଃଣ୍ଡାୟ୍ ।”
7 Als aber der Engel, der mit ihm redete, weggegangen war, rief er zwei seiner Hausknechte und einen frommen Kriegsknecht von denen, die beständig bei ihm waren;
ଇରି କୟ୍ ଦୁତ୍ ଗଃଲା ହଃଚେ କର୍ନିଲିୟ ତାର୍ ଗଃରାର୍ ଦଃଙ୍ଗ୍ଳା ବିତ୍ରେ ଦୁୟ୍ଲକେ ଆର୍ ତାର୍ ସଃଇନ୍ମଃନାର୍ ବିତ୍ରେ ଗଟେକ୍ ଦଃର୍ମି ସଃଇନ୍କେ କୁଦ୍ଲା ।
8 und als er ihnen alles erzählt hatte, sandte er sie nach Joppe.
ଆର୍ ସେମଃନ୍କେ ସଃବୁ କଃତା କୟ୍ ଜାପକେ ହଃଟାୟ୍ଲା ।
9 Des folgenden Tages aber, während jene reisten und sich der Stadt näherten, stieg Petrus um die sechste Stunde auf das Dach, [O. Haus] um zu beten.
ଆର୍କ ଦିନ୍ ସେମଃନ୍ ଜଃଉଁ ଜଃଉଁ ଜଃଡେବଃଳ୍ ସେ ଗଃଳାର୍ ଚଃମେ ଅୟ୍ଲାୟ୍, ସଃଡେବଃଳ୍ ପିତର୍ ଦିନ୍ ବାରଗଃଟା ବଃଳ୍ ପାର୍ତ୍ନା କଃରୁକେ ଚାନି ଉହ୍ରେ ଗଃଲା ।
10 Er wurde aber hungrig und verlangte zu essen. Während sie ihm aber zubereiteten, kam eine Entzückung über ihn.
ଆର୍ ସେ ବୁକ୍ ଅୟ୍ଲା, ଆର୍ କାଉଁକେ ମଃନ୍ କଃଲା ମଃତର୍ ସେମଃନ୍ କାଦି ରାନ୍ଦ୍ତା ବଃଳ୍ ସେ ଗଟେକ୍ ଦଃର୍ସନ୍ ଦଃକ୍ଲା ।
11 Und er sieht den Himmel geöffnet und ein gewisses Gefäß, gleich einem großen leinenen Tuche, herabkommen, an vier Zipfeln gebunden und auf die Erde herniedergelassen,
ସେ ଦଃକ୍ଲା ଜେ, ଅଃଗାସ୍ ଉଗାଳି ଅୟ୍ଆଚେ ଆର୍ ଗଟେକ୍ ବଃଡ୍ ହଃଚ୍ୟା ଚାରିକନେ ଦଃରା ଅୟ୍ ହୁର୍ତିବି ଉହ୍ରେ ଗଃସ୍ରାୟ୍ ଦିଆ ଅଃଉଁଲି ।
12 in welchem allerlei vierfüßige und kriechende Tiere der Erde waren und das Gevögel des Himmels.
ସେତି ହୁର୍ତିବିର୍ ସଃବୁ ହଃର୍କାର୍ ଚାରି ହଃଦୁମାର୍ ବଃନାର୍ ଜଃତୁମଃନ୍, ବୁୟେଁ ରାଙ୍ଗ୍ତା ଜିବ୍ ଜଃତୁମଃନ୍ ଆର୍ ଅଃଗାସାର୍ ଚେଳେମଃନ୍ ରିଲାୟ୍ ।
13 Und eine Stimme geschah zu ihm: Stehe auf, Petrus, schlachte und iß!
ଆର୍ ତାକେ ଇ କଃତା କଃଉଆ ଅୟ୍ଲି, “ଏ ପିତର୍ ଉଟ୍ ମାର୍ ଆର୍ କାଆ ।”
14 Petrus aber sprach: Keineswegs, Herr! denn niemals habe ich irgend etwas Gemeines oder Unreines gegessen.
ମଃତର୍ ପିତର୍ କୟ୍ଲା, “ନାୟ୍ ମାପ୍ରୁ, ମୁୟ୍ଁ କଃବେ ହେଁ ଅପବିତ୍ର ଆର୍ ବିଟାଳ୍ କାଦି ନଃକାୟ୍ ।”
15 Und wiederum geschah eine Stimme zum zweiten Male zu ihm: Was Gott gereinigt hat, mache du nicht gemein!
ଆରେକ୍ ଗଟ୍ତର୍ ତାକେ ଇ କଃତା ସୁଣା ଅୟ୍ଲି, “ଇସ୍ୱର୍ ଜାୟ୍ରି ନିର୍ମୁଳ୍ କଃରି ଆଚେ, ସେତାକ୍ ବିଟାଳ୍ ବଃଲି କଃଉନାୟ୍ ।”
16 Dieses aber geschah dreimal; und das Gefäß wurde alsbald hinaufgenommen in den Himmel.
ଅଃନ୍କଃରି ତିନିତର୍ ଅୟ୍ଲା ହଃଚେ, ଆର୍ ହଃଚ୍ୟା ତଃତ୍କାଣ୍ ଅଃଗାସେ ଉଟାୟ୍ ନିଆ ଅୟ୍ଲି ।
17 Als aber Petrus bei sich selbst in Verlegenheit war, was doch das Gesicht sein möchte, das er gesehen hatte, siehe, da standen die Männer, welche von Kornelius gesandt waren und Simons Haus erfragt hatten, vor dem Tore;
ପିତର୍ ଜାୟ୍ରି ଦଃର୍ସନେ ଦଃକ୍ଲା ସେତାର୍ ବାବ୍ କାୟ୍ରି ଏତାୟ୍ ଏତାୟ୍ ସେ କାବା ଅୟ୍ଲା । ଅଃନ୍କାବଃଳ୍ କର୍ନିଲିୟ ହଃଟାୟ୍ଲା ଲକ୍ମଃନ୍ ସିମନାର୍ ଗଃର୍ ଲଳ୍ଲାୟ୍ ଆର୍ ତାର୍ ଦୁଆର୍ ଚଃମେ ଟିଆ ଅୟ୍ଲାୟ୍ ।
18 und als sie gerufen hatten, fragten sie, ob Simon, der Petrus zubenamt sei, daselbst herberge.
ସିମନ୍ ପିତର୍ “ସେ ଗଃରେ ଆଚେ କି ନାୟ୍ ବଃଲି, କୁଦିକଃରି ହଃଚାର୍ଲାୟ୍ ।”
19 Während aber Petrus über das Gesicht nachsann, sprach der Geist zu ihm: Siehe, drei Männer suchen dich.
ପିତର୍ ଦଃର୍ସନ୍ ଦଃକ୍ଲା କଃତା ବାବ୍ତାବଃଳ୍ ଆତ୍ମା ତାକେ କୟ୍ଲି, “ସୁଣ୍, ତଃଳେ ତିନି ଲକ୍ ତକେ ଲଳୁଲାୟ୍ ।
20 Stehe aber auf, geh hinab und ziehe mit ihnen, ohne irgend zu zweifeln, weil ich sie gesandt habe.
ଉଟ୍ ତଃଳେ ଜାଆ ଆର୍ କାୟ୍ରି ଅଃହ୍ରାତ୍ ନଃବାବି ତାକାର୍ ସଃଙ୍ଗ୍ ଜାଆ କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ମୁୟ୍ଁ ସେମଃନ୍କେ ହଃଟାୟ୍ ଆଚି ।”
21 Petrus aber ging zu den Männern hinab und sprach: Siehe, ich bins, den ihr suchet. Was ist die Ursache, weshalb ihr kommet?
ସେତାକ୍ ପିତର୍ ସେ ଲକ୍ମଃନାର୍ ହାକ୍ ଉତ୍ରି ଆସି କୟ୍ଲା, “ତୁମିମଃନ୍ ଜାକେ ଲଳୁଲାସ୍ ସେ ମୁୟ୍ଁ । ତୁମିମଃନ୍ କାୟ୍ତାକ୍ ଆସି ଆଚାସ୍?”
22 Sie aber sprachen: Kornelius, ein Hauptmann, ein gerechter und gottesfürchtiger Mann, und der ein gutes Zeugnis hat von der ganzen Nation der Juden, ist von einem heiligen Engel göttlich gewiesen worden, dich in sein Haus holen zu lassen und Worte von dir zu hören.
ସେମଃନ୍ କୟ୍ଲାୟ୍, କର୍ନିଲିୟ ନାଉଁଆର୍ ଗଟେକ୍ ହାଁଞ୍ଚ୍କଳି ସଃଇନାର୍ ଅଃଦିକାରି, ସେ ଗଟେକ୍ ଦଃର୍ମି ଲକ୍ ଆର୍ ଇସ୍ୱର୍କେ ମାନ୍ତା ଲକ୍ ଆର୍ ସଃବୁ ଜିଉଦିମଃନାର୍ ତଃୟ୍ ଜାଣାସୁଣା ଲକ୍ । “ସେ ତାର୍ ଗଃରେ ତକ୍ କୁଦି ହଃଟାୟ୍ ଆଚେ ।” ଆର୍ ତର୍ କଃତା ସୁଣୁକ୍ “ପବିତ୍ର ଦୁତ୍ ତାକେ ଦଃର୍ସନ୍ ଦଃୟ୍ ଆଚେ ।”
23 Als er sie nun hereingerufen hatte, beherbergte er sie. Des folgenden Tages aber machte er sich auf und zog mit ihnen fort, und etliche der Brüder von Joppe gingen mit ihm;
ସେତାକ୍ ସେମଃନ୍କେ ଗଟ୍ ରାତି ରେଉଁକେ ଗଃର୍ ବିତ୍ରେ କୁଦ୍ଲା, ତାର୍ ଆର୍କ ଦିନ୍ ଉଟି ତାକାର୍ ସଃଙ୍ଗ୍ ଗଃଲା, ଆରେକ୍ ଜାପର୍ ବିସ୍ୱାସି ବାୟ୍ମଃନାର୍ ବିତ୍ରେ କଃତେକ୍ ଲକ୍ ତାର୍ ସଃଙ୍ଗ୍ ଗଃଲାୟ୍ ।
24 und des folgenden Tages kamen sie nach Cäsarea. Kornelius aber, der seine Verwandten und nächsten Freunde zusammengerufen hatte, erwartete sie.
ଆରେକ୍ ଗଟ୍ ଦିନ୍ ସେମଃନ୍ କାଇସରିଆ ହଚ୍ଲାୟ୍, ଜୁୟ୍ତି କର୍ନିଲିୟ ତାର୍ ନିଜାର୍ ଲକ୍ମଃନ୍କେ କୁଦି ସେମଃନ୍କେ ଜାଗ୍ତି ରିଲା ।
25 Als es aber geschah, daß Petrus hereinkam, ging Kornelius ihm entgegen, fiel ihm zu Füßen und huldigte ihm.
ପିତର୍ ହଚ୍ଲାକ୍ କର୍ନିଲିୟ ତାକେ ବେଟ୍ ଅୟ୍ ଗଡ୍ତଃଳେ ଡୁଳି ଜୁଆର୍ କଃଲା ।
26 Petrus aber richtete ihn auf und sprach: Stehe auf! auch ich selbst bin ein Mensch.
ମଃତର୍ ପିତର୍ ତାକେ ଉଟାୟ୍ କୟ୍ଲା, “ଟିଆ ଅଃଉ” ମୁୟ୍ଁ ହେଁ ଗଟେକ୍ ମାନାୟ୍ ।
27 Und sich mit ihm unterredend, ging er hinein und findet viele versammelt.
ସେତାକ୍ ସେ ତାର୍ ସଃଙ୍ଗ୍ କଃତା ଅଃଉଁ ଅଃଉଁ ଗଃର୍ ବିତ୍ରେ ଗଃଲା, ଆର୍ ଗାଦେକ୍ ଲକ୍ ରୁଣ୍ଡି ରିଲାର୍ ଦଃକ୍ଲା ।
28 Und er sprach zu ihnen: Ihr wisset, wie unerlaubt es für einen jüdischen Mann ist, sich einem Fremdling [Eig. jemand, der einem anderen Volke angehört] anzuschließen oder zu ihm zu kommen; und mir hat Gott gezeigt, keinen Menschen gemein oder unrein zu heißen.
ଆରେକ୍ ସେ ସେମଃନ୍କେ କୟ୍ଲା, ଅଜିଉଦି ଲକ୍ମଃନାର୍ ସଃଙ୍ଗ୍ ମିସ୍ତାର୍ କି ତାର୍ ଚଃମେ ଜାତାର୍ ଜିଉଦି ଲକ୍ମଃନାର୍ ବିଦି ନାୟ୍, ସେରି “ତୁମିମଃନ୍ ଜାଣାସ୍, ଅୟ୍ଲେକ୍ ହେଁ କୁୟ୍ ଲକ୍କେ ହାହି କି ବିଟାଳ୍ ବଃଲି ନଃକଃଉଁକ୍ ଇସ୍ୱର୍ ମକ୍ ଦଃର୍ସନ୍ ଦଃକାୟ୍କଃରି କୟ୍ଆଚେ ।
29 Darum kam ich auch ohne Widerrede, als ich geholt wurde. Ich frage nun: Aus welchem Grunde habt ihr mich holen lassen?
ସେତାକ୍ ତୁମି କୁଦ୍ଲାଦାହ୍ରେ ମୁୟ୍ଁ ନାୟ୍ ନଃବେଲି ତୁମାର୍ ଗଃରେ ଆୟ୍ଲେ । ଇତାକ୍ ମୁୟ୍ଁ ହଃଚାରୁଲେ କି କାୟ୍ତାକ୍ ମକ୍ କୁଦି ଆଚାସ୍?”
30 Und Kornelius sprach: Vor vier Tagen fastete ich bis zu dieser Stunde, und um die neunte betete ich in meinem Hause; und siehe, ein Mann stand vor mir in glänzendem Kleide
କର୍ନିଲିୟ କୟ୍ଲା, “ତିନ୍ ବିନ୍ ହୁର୍ବେ ଟିକ୍ ଇ ବେଳାୟ୍ ମର୍ ଗଃରେ ତିନିଗଃଟା ବେଳାୟ୍ ପାର୍ତ୍ନା କଃର୍ତିରିଲେ ଆର୍ ଗଟ୍ ଦଃବ୍ଳା ବଃସ୍ତର୍ ହିନ୍ଦିରିଲା ଗଟେକ୍ ଲକ୍ ମର୍ ଚଃମେ ଟିଆ ଅୟ୍ କୟ୍ଲା,
31 und spricht: Kornelius! dein Gebet ist erhört, und deiner Almosen ist gedacht worden vor Gott.
‘କର୍ନିଲିୟ, ତର୍ ପାର୍ତ୍ନା ଇସ୍ୱର୍ ସୁଣି ଆଚେ ଆରେକ୍ ତର୍ ଦାନ୍ ସଃବୁ ଇସ୍ୱର୍ ଏତୁ କଃରି ଆଚେ ।’
32 Sende nun nach Joppe und laß Simon holen, der Petrus zubenamt ist; dieser herbergt in dem Hause Simons, eines Gerbers, am Meere; der wird, wenn er hierhergekommen ist, zu dir reden.
ତଃବେ ଜାପକେ ଲକ୍ ହଃଟାୟ୍ ସିମନ୍ ପିତର୍କେ କୁଦି ଆଣ୍, ସେ ସଃମ୍ନ୍ଦ୍ କଃଣ୍ଡାୟ୍ ସିମନ୍ ଚାମ୍ରାର୍ ଗଃରେ ଆଚେ ।
33 Sofort nun sandte ich zu dir, und du hast wohlgetan, daß du gekommen bist. Jetzt sind wir nun alle vor Gott gegenwärtig, um alles zu hören, was dir von Gott befohlen ist.
ଇତାର୍ ଗିନେ ମୁୟ୍ଁ ସଃଙ୍ଗେ ସଃଙ୍ଗେ ତର୍ ତଃୟ୍ ଲକ୍ ହଃଟାୟ୍ଲେ ଆର୍ ତୁୟ୍ ଆସି ଆଚ୍ସି, ନିକ କଃରି ଆଚ୍ସି । ତଃବେ ମାପ୍ରୁ ତକ୍ ଜାୟ୍ରି ସଃବୁ କୟ୍ଆଚେ ସେରି ସୁଣୁକ୍ ଅଃମିମଃନ୍ ଇସ୍ୱରାର୍ ଚଃମେ ଆଚୁ ।”
34 Petrus aber tat den Mund auf und sprach: In Wahrheit begreife ich, daß Gott die Person nicht ansieht,
ସେତାକ୍ ପିତର୍ ଟଣ୍ଡ୍ ହୁଟାୟ୍ କୟ୍ଲା, “ମୁୟ୍ଁ ଅଃବେ ସଃତ୍ ବୁଜୁ ହାରୁଲେ ଜେ, ଇସ୍ୱର୍ ସଃବ୍କେ ସଃମାନ୍ ବାବେ ଦଃକୁଲା ।”
35 sondern in jeder Nation, wer ihn fürchtet und Gerechtigkeit wirkt, ist ihm angenehm. [O. annehmlich]
ମଃତର୍ ହଃତି ଲକ୍ ଜେ ତାକେ ମାନେଦ୍ ଆର୍ ଦଃର୍ମ୍ କାମ୍ କଃରେଦ୍ ମାପ୍ରୁ ତାକେ ନିଜାର୍ କଃରେଦ୍, ଇରି ମୁୟ୍ଁ ସଃତ୍ କଃରି ବୁଜୁଲେ ।
36 Das Wort, welches er den Söhnen Israels gesandt hat, Frieden verkündigend [W. Frieden evangelisierend] durch Jesum Christum, dieser ist aller [O. von allem] Herr
ତୁମଃନ୍ ଜାଣି ଆଚାସ୍ ଜେ, ଇସ୍ୱର୍ ଇସ୍ରାଏଲ୍ମଃନାର୍ ହାକ୍ ଜୁୟ୍ ସେ ନିକ କବୁର୍ ହଃଟାୟ୍ ରିଲାର୍ ସେରି ହଃକା ଜିସୁ ପର୍ଚାର୍ କଃରି ରିଲାର୍ ସୁସ୍ତାର୍ କବୁର୍, ଇ ଜିସୁ କ୍ରିସ୍ଟ ସଃବ୍କାର୍ ମାପ୍ରୁ ।
37 kennet ihr: das Zeugnis, [O. die Rede, die Sache] welches, anfangend von Galiläa, durch ganz Judäa hin ausgebreitet worden [W. geschehen] ist, nach der Taufe, die Johannes predigte:
ଜହନ୍ ପର୍ଚାର୍ କଃଲା ବାପ୍ତିସମ୍ ଗାଲିଲି ତଃୟ୍ହୁଣି ମୁଳ୍ୟାୟ୍ କଃରି ସଃବୁ ଜିଉଦା ରାଜାୟ୍ କାୟ୍ରି ଗଃଟ୍ଲି ସେତିର୍ କଃତା ତୁମିମଃନ୍ ଜାଣାସ୍ ।
38 Jesum, den von Nazareth, wie Gott ihn mit Heiligem Geiste und mit Kraft gesalbt hat, der umherging, [Eig. hindurchzog] wohltuend und heilend alle, die von dem Teufel überwältigt waren; denn Gott war mit ihm.
ବଃଲେକ୍ ନାଜରିତାର୍ ଜିସୁର୍ କଃତା, କଃନ୍କଃରି ଇସ୍ୱର୍ ତାକେ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମାୟ୍ ଅବିସେକ୍ କଃଲା ଆର୍ ସଃକ୍ତି ଦଃୟ୍ରିଲା ଆର୍ ସେ ନିକ କାମ୍ କଃଲା, ଆର୍ ସୟ୍ତାନ୍ ଆତେ ହୁଣି ରଗି ମଃନ୍କେ ଉଜ୍ କଃରି ସଃବୁ ହାକ୍ ବୁଲ୍ଲା, କାୟ୍ତାକ୍ ବଃଲେକ୍ ଇସ୍ୱର୍ ତାର୍ ସଃଙ୍ଗ୍ ରିଲା ।
39 Und wir sind Zeugen alles dessen, was er sowohl im Lande der Juden als auch in Jerusalem getan hat; welchen sie auch umgebracht haben, indem sie ihn an ein Holz hängten.
ଆରେକ୍ ସେ ଜିଉଦିମଃନାର୍ ଦେସେ ଆର୍ ଜିରୁସାଲମେ ଜାୟ୍ ଜାୟ୍ରି କଃଲା ଅଃମିମଃନ୍ ସେ ସଃବୁର୍ ସାକି । ତାକେ ସେମଃନ୍ କ୍ରୁସେ ଜଃଗାୟ୍ ମାର୍ଲାୟ୍ ।
40 Diesen hat Gott am dritten Tage auferweckt und ihn sichtbar werden lassen,
ତାକେ ଇସ୍ୱର୍ ତିନିଦିନାର୍ ହଃଚେ ମଃଲା ତଃୟ୍ହୁଣି ଉଟାୟ୍ଲା ଆର୍ ଲକ୍ମଃନ୍କେ ଦଃକାୟ୍ଲା ।
41 nicht dem ganzen Volke, sondern den von Gott zuvor erwählten Zeugen, uns, die wir mit ihm gegessen und getrunken haben, nachdem er aus den Toten auferstanden war.
ସେ ସଃବ୍କେ ଦଃକାୟ୍ ନଃୟ୍ଲା, ମଃତର୍ ଇସ୍ୱର୍ ହୁର୍ବେ ଟିକ୍ କଃଲା ସାକି ଜେ ଅଃମିମଃନ୍, ଅଃମିମଃନ୍କ୍ ଦଃକାୟ୍ ଅୟ୍ଲା, ସେ ମଃଲା ଲକ୍ ତଃୟ୍ହୁଣି ଉଟ୍ଲା ହଃଚେ ଅଃମିମଃନ୍ ତାର୍ସଃଙ୍ଗ୍ କାଉଆ ହିଉଆ କଃଲୁ ।
42 Und er hat uns befohlen, dem Volke zu predigen und ernstlich zu bezeugen, daß er der von Gott verordnete Richter der Lebendigen und der Toten ist.
ଆର୍ ଲକ୍ମଃନ୍ ତଃୟ୍ ପର୍ଚାର୍ କଃରୁକେ ଆରେକ୍ ମଃଲା ଆର୍ ଜିବନ୍ ଲକ୍ମଃନ୍କେ ବିଚାର୍ କଃର୍ତା ଗିନେ ଇସ୍ୱର୍ ତାକେ ବାଚିଆଚେ ବଃଲି ସାକି ଦେଉଁକ୍ ସେ ଅଃମିମଃନ୍କ୍ ବାଚି ଆଚେ ।
43 Diesem geben alle Propheten Zeugnis, daß jeder, der an ihn glaubt, Vergebung der Sünden empfängt durch seinen Namen.
ତାର୍ ବିସୟେ ଇ କଃତା କୟ୍ଲା ଜୁୟ୍ ଲକ୍ ତାକେ ସଃତ୍ କଃରେଦ୍ ସେ ତାର୍ ନାଉଁଏ ହାହ୍ କେମା ହାୟ୍ଦ୍ ଇରି ସଃବୁ ବାବ୍ବାଦି ମଃନ୍ କୟ୍ ଆଚ୍ତି ।
44 Während Petrus noch diese Worte redete, fiel der Heilige Geist auf alle, die das Wort hörten.
ପିତର୍ ଇ ସଃବୁ କଃତା କଃଉତା ବଃଳ୍ ଜଃତେକ୍ ଲକ୍ ସୁଣ୍ତି ରିଲାୟ୍ ସେ ସଃବୁଲକାର୍ ଉହ୍ରେ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମା ଉତୁର୍ଲି ।
45 Und die Gläubigen aus der Beschneidung, so viele ihrer mit Petrus gekommen waren, gerieten außer sich, daß auch auf die Nationen die Gabe des Heiligen Geistes ausgegossen worden war;
ସୁନତ୍ ହାୟ୍ଲା ପିତର୍ ସଃଙ୍ଗ୍ ଆୟ୍ଲା ଜିଉଦି ବିସ୍ୱାସିମଃନ୍ ସଃବୁଲକ୍ ଅଜିଉଦି ଲକ୍ମଃନାର୍ ଉହ୍ରେ ହେଁ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମା ଆସ୍ତାର୍ ଦଃକି କାବା ଅୟ୍ଲାୟ୍ ।
46 denn sie hörten sie in Sprachen reden und Gott erheben.
କାୟ୍ତାକ୍ବଃଲେକ୍ ଜିଉଦି ବିସ୍ୱାସିମଃନ୍ ସେମଃନ୍କେ ବିନ୍ ବିନ୍ ବାସାୟ୍ କଃତା ଅଃଉତାର୍ ଆର୍ ଇସ୍ୱରାର୍ ଜଃଜ୍ମାନ୍ କଃର୍ତାର୍ ସୁଣ୍ଲାୟ୍ ସଃଡେବଃଳ୍ ପିତର୍ କୟ୍ଲା,
47 Dann antwortete Petrus: Könnte wohl jemand [O. Es kann doch nicht jemand] das Wasser verwehren, daß diese nicht getauft würden, die den Heiligen Geist empfangen haben, gleichwie auch wir?
“ଇ ଜୁୟ୍ ଲକ୍ମଃନ୍ ଅଃମାର୍ ହର୍ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମା ହାୟ୍ ଆଚ୍ତି ଇମଃନ୍ ଜଃନ୍କଃରି ବାପ୍ତିସମ୍ ନଃହାଉତି ସେତାକ୍ କେ କାୟ୍ ହାଣି ନାୟ୍ ବଃଲେଦ୍?”
48 Und er befahl, daß sie getauft würden in dem Namen des Herrn. Dann baten sie ihn, etliche Tage zu bleiben.
ଆରେକ୍ ସେମଃନ୍କେ ଜିସୁ କ୍ରିସ୍ଟର୍ ନାଉଁଏ ବାପ୍ତିସମ୍ ଦେଉଁକ୍ ଆଦେସ୍ ଦିଲା, ହଃଚେ ସେମଃନ୍ କଃତି ଦିନ୍ ସେତି ରେଉଁକ୍ ତାକେ ଗଃଉଆରି କଃଲାୟ୍ ।
