< 2 Korinther 4 >

1 Darum, da wir diesen Dienst haben, wie wir begnadigt worden sind, ermatten wir nicht; [O. werden wir nicht mutlos; so auch v 16]
ତଃବାର୍‌ଗିନେ, ଅଃମିମଃନ୍‌ ଦଃୟା ହାୟ୍‌ ଇ ସେବା କଃର୍ତା ହଃଦ୍‌ ହାୟ୍‌ଆଚୁ ଲାଗି, ଅଃମି ସାସ୍‌ ନୟ୍‌ଲା ଲକ୍‌ ହର୍‌ ନାୟ୍‌,
2 sondern wir haben die verborgenen Dingen der Scham [d. h. allem, dessen man sich schämt und das man deshalb verborgen hält.] entsagt, indem wir nicht in Arglist wandeln, noch das Wort Gottes verfälschen, [O. betrügerisch gebrauchen] sondern durch die Offenbarung der Wahrheit uns selbst jedem Gewissen der Menschen empfehlen vor Gott.
ମଃତର୍‌ ଅଃମିମଃନ୍‌ ଲାଜାର୍‌ ଲୁକ୍‌ଲା କଃତା ସଃବୁ ଚାଡି ଆଚୁ, ଇତାର୍‌ ଗିନେ ଅଃମିମଃନ୍‌ ଟକ୍‌ତା ଲକ୍‌ ହର୍‌ ଚାଲାଚାଲ୍‌ତି ନଃକେରୁ କି ଇସ୍ୱରାର୍‌ କଃତା ମିଚେ ବେବାର୍‌ ନଃକେରୁ, ମଃତର୍‌ ସଃତ୍‌ ଜାଣାୟ୍‌କଃରି ଇସ୍ୱରାର୍‌ ମୁଏଁ ସଃବୁ ମାନାୟ୍‌ର୍‌ ବାବ୍‌ନା ଲଃଗେ ନିଜ୍‌ନିଜ୍‌କେ ଜୟ୍‌ଗ୍‌ ଦଃକାଉଁଲୁ ।
3 Wenn aber auch unser Evangelium verdeckt ist, so ist es in denen verdeckt, die verloren gehen,
ମଃତର୍‌ ଅୟ୍‌ଲେକ୍‌ ହେଁ ଅଃମିମଃନାର୍‌ ନିକ କବୁର୍‌ ଡାହି ଅୟ୍‌ ରଃୟ୍‌ଦ୍‌, ସେରି ନାସ୍‌ ହାୟ୍‌ଲା ଲକ୍‌ମଃନାର୍‌ ଗିନେ ଡାହି ଅୟ୍‌ଆଚେ ।
4 in welchen der Gott dieser Welt [O. dieses Zeitlaufs] den Sinn [Eig. die Gedanken] der Ungläubigen verblendet hat, damit ihnen nicht ausstrahle der Lichtglanz des Evangeliums der Herrlichkeit des Christus, welcher das Bild Gottes ist. (aiōn g165)
ଇସ୍ୱରାର୍‌ ମୁର୍ତି ହର୍‌ ଜେ କ୍ରିସ୍ଟ ତାର୍‌ ଜଃଜ୍‌ମାନାର୍‌ ନିକ କବୁରାର୍‌ ଉଜାଳ୍‌ ଜଃନ୍‌କଃରି ଇରଃକମ୍‌ ଲକାର୍‌ ଗିନେ ଜାଣା ନଃହେଳେ, ଇତାର୍‌ ଗିନେ ଇ ଜଃଗତାର୍‌ ଅଃଦିକାରି ସୟ୍‌ତାନ୍ ଅବିସ୍ୱାସିମଃନାର୍‌ ଗ୍ୟାନ୍‌ଆକି କାଣା କଃରି ଆଚେ ସେମଃନ୍‌କେ ନଃଡିସେ । (aiōn g165)
5 Denn wir predigen nicht uns selbst, sondern Christum Jesum als Herrn, uns selbst aber als eure Knechte um Jesu willen.
ବଃଲେକ୍‌ ଅଃମିମଃନ୍‌ ଅଃମାର୍‌ ବିସୟେ ପର୍ଚାର୍‌ ନଃକେରୁ, ମଃତର୍‌ କ୍ରିସ୍ଟ ଜିସୁ ହଃକା ମାପ୍ରୁ ବଃଲି ପର୍ଚାର୍‌ କଃରୁଲୁ, ଆରେକ୍‌ ଜିସୁର୍‌ ଗିନେ ଅଃମିମଃନ୍‌ ଜେ ତୁମିମଃନାର୍‌ ସେବାକାରି ।
6 Denn der Gott, der aus Finsternis Licht leuchten hieß, ist es, der in unsere Herzen geleuchtet hat zum Lichtglanz der Erkenntnis der Herrlichkeit Gottes im Angesicht Christi.
କାୟ୍‌ତାକ୍‌ବଃଲେକ୍‌ ଜୁୟ୍‌ ଇସ୍ୱର୍‌ କୟ୍‌ରିଲା, “ଅଃନ୍ଦାର୍‌ ବିତ୍ରେ ହୁଣି ଉଜାଳ୍‌ ଜାଣା ହଃଳ ।” ସେ ଇସ୍ୱର୍‌ ଅଃମିମଃନାର୍‌ ମଃନେ ଉଜାଳ୍‌ ଦଃୟ୍‌ଆଚେ, ଜଃନ୍‌କଃରି ଅଃମି କ୍ରିସ୍ଟର୍‌ ମୁଏଁ ଜାଣା ହଃଳ୍‌ଲା ଇସ୍ୱରାର୍‌ ଜଃଜ୍‌ମାନାର୍‌ ଗ୍ୟାନାର୍‌ ଉଜାଳ୍‌ ଜାଣୁହାରୁ ।
7 Wir haben aber diesen Schatz in irdenen Gefäßen, auf daß die Überschwenglichkeit der Kraft sei Gottes und nicht aus uns.
ମଃତର୍‌ ବଃଡେ ସଃକାତ୍‌ ଜେ ଇସ୍ୱରାର୍‌, ଆରେକ୍‌ ସେରି ଜେ ଅଃମିମଃନାର୍‌ ତଃୟ୍‌ହୁଣି ବାରାୟ୍‌ଲାର୍‌ ନାୟ୍‌, ଇତି ଜଃନ୍‌କଃରି ଜାଣା ହଃଳେଦ୍‌, ଇତାର୍‌ ଗିନେ ଅଃମିମଃନ୍‌ ଇ ସଃର୍ଗାର୍‌ ଦଃନ୍ ମାଟିର୍‌ ମାଡାୟ୍‌ ହାୟ୍‌ଆଚୁ ।
8 Allenthalben bedrängt, aber nicht eingeengt; keinen Ausweg sehend, aber nicht ohne Ausweg; [O. in Verlegenheit, aber nicht verzweifelnd]
ଅଃମିମଃନ୍‌ ସଃବୁ ରଃକମାର୍‌ କଃସ୍ଟ୍‌ ବୟଃଗ୍ କଃରି ଆଚୁ, ଅୟ୍‌ଲେକ୍‌ ହେଁ ବାଙ୍ଗି ନଃହେଳୁ; ବୁଦି ବାଣା ଅୟ୍‌ ଆଚୁ, ଅୟ୍‌ଲେକ୍‌ ହେଁ ଆସା ନଃଚାଡୁ ।
9 verfolgt, aber nicht verlassen; niedergeworfen, aber nicht umkommend;
ଅଃମିମଃନ୍‌ ତାଡ୍‌ନା ହାୟ୍‌ଆଚୁ, ଅୟ୍‌ଲେକ୍‌ ହେଁ ଇସ୍ୱର୍‌ ଅଃମିମଃନ୍‌କେ କଃବେ ନଃଚାଡେ, ମଃଲା ହର୍‌ ଅୟ୍‌ ଆଚୁ, ଅୟ୍‌ଲେକ୍‌ ହେଁ ନାସ୍‌ ନଃଉଁ ।
10 allezeit das Sterben [O. die Tötung] Jesu am [O. in dem] Leibe umhertragend, auf daß auch das Leben Jesu an [O. in] unserem Leibe offenbar werde.
ଅଃମିମଃନ୍‌ ସଃବୁବଃଳ୍‌ ଜିସୁର୍‌ ମଃର୍ନ୍‌ ବୟଃଗ୍ ଗଃଗାଳେ ଜାଣୁଲୁ, ଜଃନ୍‌କଃରି ଜିସୁର୍‌ ଜିବନ୍ ହେଁ ଅଃମିମଃନାର୍‌ ଗଃଗାଳେ ଜାଣା ହଃଳେଦ୍‌ ।
11 Denn wir, die wir leben, werden allezeit dem Tode überliefert um Jesu willen, auf daß auch das Leben Jesu an [O. in] unserem sterblichen Fleische offenbar werde.
କାୟ୍‌ତାକ୍‌ବଃଲେକ୍‌ ଜିସୁର୍‌ ଜିବନ୍ ଜଃନ୍‌କଃରି ଅଃମିମଃନାର୍‌ ହୁର୍ତିବିର୍‌ ଗଃଗାଳେ ଜାଣା ହଃଳେଦ୍‌, ଇତାର୍‌ ଗିନେ ଅଃମିମଃନ୍‌ ଜିବନ୍ ଅୟ୍‌ଲେକ୍‌ ହେଁ ସଃବୁବଃଳ୍‌ ଜିସୁର୍‌ ଗିନେ ମଃର୍ନାର୍‌ ମୁଏଁ ସଃହ୍ରି ଅୟ୍‌ ଆଚୁ ।
12 So denn wirkt der Tod in uns, das Leben aber in euch.
ଇରଃକମ୍‌ ଅଃମିମଃନାର୍‌ ତଃୟ୍‌ ମଃର୍ନ୍‌, ମଃତର୍‌ ତୁମାର୍‌ ତଃୟ୍‌ ଜିବନ୍ କାମ୍‌ ହୁରଣ୍ କଃରୁଲି ।
13 Da wir aber denselben Geist des Glaubens haben [nach dem, was geschrieben steht: "Ich habe geglaubt, darum habe ich geredet"], [Ps. 116,10] so glauben auch wir, darum reden wir auch,
ସାସ୍ତର୍‌ କଃଉଁଲି, “ମୁୟ୍‌ଁ ବିସ୍ୱାସ୍‌ କଃଲେ, ଇତାକ୍‌ କଃତା କୟ୍‌ଲେ ।” ସେ ବିସ୍ୱାସାର୍‌ ଆତ୍ମା ହାୟ୍‌ରିଲା ଗିନେ ଅଃମିମଃନ୍‌ ହେଁ ବିସ୍ୱାସ୍‌ କଃରୁଲୁ, ଇତାର୍‌ ଗିନେ କଃତା କଃଉଁଲୁ ।
14 indem wir wissen, daß der, welcher den Herrn Jesus auferweckt hat, auch uns mit Jesu auferwecken und mit euch darstellen wird;
କାୟ୍‌ତାକ୍‌ବଃଲେକ୍‌ ଅଃମିମଃନ୍‌ ସେ ଇସ୍ୱର୍‌କେ ଜାଣିଆଚୁ, ଜେ ମାପ୍ରୁ ଜିସୁକେ ଜିବନ୍ ଦଃୟ୍‌ ଉଟାୟ୍‌ଲା, ସେ ଅଃମିମଃନ୍‌କେ ହେଁ ଜିସୁର୍‌ ସଃଙ୍ଗ୍ ଜିବନ୍ ଦଃୟ୍‌ ଉଟାୟ୍‌ଦ୍‌ ଆର୍‌ ଅଃମିମଃନ୍‌କ୍‌ ତୁମିମଃନାର୍‌ ସଃଙ୍ଗ୍ ତାର୍‌ତଃୟ୍‌ ନଃୟ୍‌ଦ୍‌ ।
15 denn alles ist um euretwillen, auf daß die Gnade, überreich geworden durch die Vielen, die Danksagung zur Herrlichkeit Gottes überströmen lasse.
ଜୁୟ୍‌ତାର୍‌ ଗିନେ ସଃବୁ କଃତା ତୁମିମଃନାର୍‌ ଗିନେ ଅଃଉଁଲି, ଇସ୍ୱରାର୍‌ ଦଃୟା ଆରେକ୍‌ ବାଡିକଃରି ଗାଦେକ୍‌ ଲକାର୍‌ ତଃୟ୍‌ ହଚ୍‌ଲେକ୍‌, ଆରେକ୍‌ ଅଃଦିକ୍‌ ଲକ୍‌ ସଃର୍ଦା ମଃନେ ଇସ୍ୱରାର୍‌ ଜଃଜ୍‌ମାନ୍ ଗିନେ ଦନ୍ୟବାଦ୍‌ ଜାଣାଉତି ।
16 Deshalb ermatten wir nicht, sondern wenn auch unser äußerer Mensch verfällt, [O. verzehrt od. aufgerieben wird] so wird doch der innere Tag für Tag erneuert.
ସେତାର୍‌ ଗିନେ ଅଃମିମଃନ୍‌ କାନିକଃର୍ମ୍‌ ନଃଉଁ, ମଃତର୍‌ ଅଃମାର୍‌ ହଃଦାର୍‌ ମାନାୟ୍‌ ନଃସ୍ଟ୍‌ ଅୟ୍‌ଲେକ୍‌ ହେଁ ଅଃମିମଃନାର୍‌ ମଃନ୍ ବିତ୍ରାର୍‌ ମାନାୟ୍‌ ଦିନ୍‌କେ ଦିନ୍ ନଃଉଆଁ ଅଃଉଁଲି ।
17 Denn das schnell vorübergehende Leichte unserer Drangsal bewirkt uns ein über die Maßen überschwengliches, ewiges Gewicht von Herrlichkeit, (aiōnios g166)
କାୟ୍‌ତାକ୍‌ବଃଲେକ୍‌ ଇ ଚଃନେକ୍‌ କାଳ୍‌ ରେତା ସଃମ୍ବାଳ୍‌ତା କଃସ୍ଟ୍‌ ଅଃଦିକ୍‌ ବୁତେକ୍‌ କଃରି ଅଃମିମଃନାର୍‌ ଗିନେ ଅଃମ୍ବର୍‌ କାଳ୍‌ ରେତା ବଃଡେ ଜଃଜ୍‌ମାନ୍ ହୁରୁଣ୍ କଃରୁଲି । ଇ ଅଃମ୍ବର୍‌ ଜଃଜ୍‌ମାନ୍ କଃସ୍ଟ୍‌ ତଃୟ୍‌ହୁଣି ଅଃଦିକ୍‌ ବଃଡ୍ । (aiōnios g166)
18 indem wir nicht das anschauen, was man sieht, sondern das, was man nicht sieht; denn das, was man sieht, ist zeitlich, das aber, was man nicht sieht, ewig. (aiōnios g166)
ଜୁୟ୍‌ତାର୍‌ ଗିନେ ଅଃମିମଃନ୍‌ ଡିସ୍ତା କଃତାକ୍‌ ନଃଦେକି ନଃଡିସ୍ତାର୍‌ କଃତାକ୍‌ ଦଃକୁଲୁ, କାୟ୍‌ତାକ୍‌ବଃଲେକ୍‌ ଡିସ୍ତା କଃତା ଚଃନେକ୍‌ କାଳ୍‌ ଗିନେ ରଃୟ୍‌ଦ୍‌, ମଃତର୍‌ ନଃଡିସ୍ତାର୍‌ କଃତା ଅଃମ୍ବର୍‌ କାଳ୍‌ ଗିନେ ରଃୟ୍‌ଦ୍‌ । (aiōnios g166)

< 2 Korinther 4 >