1 Timotheus 1
1 Paulus, Apostel Jesu Christi, [O. nach and. Les.: Christi Jesu] nach Befehl Gottes, unseres Heilandes, und Christi Jesu, unserer Hoffnung,
ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਤ੍ਰਾਣਕਰ੍ੱਤੁਰੀਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯਾਸ੍ਮਾਕੰ ਪ੍ਰਤ੍ਯਾਸ਼ਾਭੂਮੇਃ ਪ੍ਰਭੋ ਰ੍ਯੀਸ਼ੁਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਚਾਜ੍ਞਾਨੁਸਾਰਤੋ ਯੀਸ਼ੁਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਪ੍ਰੇਰਿਤਃ ਪੌਲਃ ਸ੍ਵਕੀਯੰ ਸਤ੍ਯੰ ਧਰ੍ੰਮਪੁਤ੍ਰੰ ਤੀਮਥਿਯੰ ਪ੍ਰਤਿ ਪਤ੍ਰੰ ਲਿਖਤਿ|
2 Timotheus, meinem echten Kinde im Glauben: Gnade, Barmherzigkeit, Friede von Gott, dem Vater, und Christo Jesu, unserem Herrn!
ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਤਾਤ ਈਸ਼੍ਵਰੋ(ਅ)ਸ੍ਮਾਕੰ ਪ੍ਰਭੁ ਰ੍ਯੀਸ਼ੁਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ਼੍ਚ ਤ੍ਵਯਿ ਅਨੁਗ੍ਰਹੰ ਦਯਾਂ ਸ਼ਾਨ੍ਤਿਞ੍ਚ ਕੁਰ੍ੱਯਾਸ੍ਤਾਂ|
3 So wie ich dich bat, als ich nach Macedonien reiste, in Ephesus zu bleiben, auf daß du etlichen gebötest, nicht andere Lehren zu lehren,
ਮਾਕਿਦਨਿਯਾਦੇਸ਼ੇ ਮਮ ਗਮਨਕਾਲੇ ਤ੍ਵਮ੍ ਇਫਿਸ਼਼ਨਗਰੇ ਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍ ਇਤਰਸ਼ਿਕ੍ਸ਼਼ਾ ਨ ਗ੍ਰਹੀਤਵ੍ਯਾ, ਅਨਨ੍ਤੇਸ਼਼ੂਪਾਖ੍ਯਾਨੇਸ਼਼ੁ ਵੰਸ਼ਾਵਲਿਸ਼਼ੁ ਚ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਮਨੋ ਨ ਨਿਵੇਸ਼ਿਤਵ੍ਯਮ੍
4 noch mit Fabeln und endlosen Geschlechtsregistern sich abzugeben, die mehr Streitfragen hervorbringen, als die Verwaltung Gottes fördern, die im Glauben ist
ਇਤਿ ਕਾਂਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਲੋਕਾਨ੍ ਯਦ੍ ਉਪਦਿਸ਼ੇਰੇਤਤ੍ ਮਯਾਦਿਸ਼਼੍ਟੋ(ਅ)ਭਵਃ, ਯਤਃ ਸਰ੍ੱਵੈਰੇਤੈ ਰ੍ਵਿਸ਼੍ਵਾਸਯੁਕ੍ਤੇਸ਼੍ਵਰੀਯਨਿਸ਼਼੍ਠਾ ਨ ਜਾਯਤੇ ਕਿਨ੍ਤੁ ਵਿਵਾਦੋ ਜਾਯਤੇ|
5 Das Endziel des Gebotes [Vergl. v 3] aber ist: Liebe aus reinem Herzen und gutem Gewissen und ungeheucheltem Glauben,
ਉਪਦੇਸ਼ਸ੍ਯ ਤ੍ਵਭਿਪ੍ਰੇਤੰ ਫਲੰ ਨਿਰ੍ੰਮਲਾਨ੍ਤਃਕਰਣੇਨ ਸਤ੍ਸੰਵੇਦੇਨ ਨਿਸ਼਼੍ਕਪਟਵਿਸ਼੍ਵਾਸੇਨ ਚ ਯੁਕ੍ਤੰ ਪ੍ਰੇਮ|
6 wovon etliche abgeirrt sind und sich zu eitlem Geschwätz gewandt haben;
ਕੇਚਿਤ੍ ਜਨਾਸ਼੍ਚ ਸਰ੍ੱਵਾਣ੍ਯੇਤਾਨਿ ਵਿਹਾਯ ਨਿਰਰ੍ਥਕਕਥਾਨਾਮ੍ ਅਨੁਗਮਨੇਨ ਵਿਪਥਗਾਮਿਨੋ(ਅ)ਭਵਨ੍,
7 die Gesetzlehrer sein wollen und nicht verstehen, weder was sie sagen, noch was sie fest behaupten.
ਯਦ੍ ਭਾਸ਼਼ਨ੍ਤੇ ਯੱਚ ਨਿਸ਼੍ਚਿਨ੍ਵਨ੍ਤਿ ਤੰਨ ਬੁਧ੍ਯਮਾਨਾ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥੋਪਦੇਸ਼਼੍ਟਾਰੋ ਭਵਿਤੁਮ੍ ਇੱਛਨ੍ਤਿ|
8 Wir wissen aber, daß das Gesetz gut ist, wenn jemand es gesetzmäßig gebraucht,
ਸਾ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾ ਯਦਿ ਯੋਗ੍ਯਰੂਪੇਣ ਗ੍ਰੁʼਹ੍ਯਤੇ ਤਰ੍ਹ੍ਯੁੱਤਮਾ ਭਵਤੀਤਿ ਵਯੰ ਜਾਨੀਮਃ|
9 indem er dies weiß, daß für einen Gerechten das Gesetz nicht bestimmt ist, sondern für Gesetzlose und Zügellose, für Gottlose und Sünder, für Heillose [O. Unheilige] und Ungöttliche, Vaterschläger und Mutterschläger, Menschenmörder,
ਅਪਰੰ ਸਾ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥਾ ਧਾਰ੍ੰਮਿਕਸ੍ਯ ਵਿਰੁੱਧਾ ਨ ਭਵਤਿ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਧਾਰ੍ੰਮਿਕੋ (ਅ)ਵਾਧ੍ਯੋ ਦੁਸ਼਼੍ਟਃ ਪਾਪਿਸ਼਼੍ਠੋ (ਅ)ਪਵਿਤ੍ਰੋ (ਅ)ਸ਼ੁਚਿਃ ਪਿਤ੍ਰੁʼਹਨ੍ਤਾ ਮਾਤ੍ਰੁʼਹਨ੍ਤਾ ਨਰਹਨ੍ਤਾ
10 Hurer, Knabenschänder, Menschenräuber, Lügner, Meineidige, und wenn etwas anderes der gesunden Lehre zuwider ist,
ਵੇਸ਼੍ਯਾਗਾਮੀ ਪੁੰਮੈਥੁਨੀ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਵਿਕ੍ਰੇਤਾ ਮਿਥ੍ਯਾਵਾਦੀ ਮਿਥ੍ਯਾਸ਼ਪਥਕਾਰੀ ਚ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਮੇਤੇਸ਼਼ਾਂ ਵਿਰੁੱਧਾ,
11 nach dem Evangelium der Herrlichkeit des seligen Gottes, welches mir anvertraut worden ist.
ਤਥਾ ਸੱਚਿਦਾਨਨ੍ਦੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਯੋ ਵਿਭਵਯੁਕ੍ਤਃ ਸੁਸੰਵਾਦੋ ਮਯਿ ਸਮਰ੍ਪਿਤਸ੍ਤਦਨੁਯਾਯਿਹਿਤੋਪਦੇਸ਼ਸ੍ਯ ਵਿਪਰੀਤੰ ਯਤ੍ ਕਿਞ੍ਚਿਦ੍ ਭਵਤਿ ਤਦ੍ਵਿਰੁੱਧਾ ਸਾ ਵ੍ਯਵਸ੍ਥੇਤਿ ਤਦ੍ਗ੍ਰਾਹਿਣਾ ਜ੍ਞਾਤਵ੍ਯੰ|
12 Und ich danke [Eig. bin dankbar] Christo Jesu, unserem Herrn, der mir Kraft verliehen, daß er mich treu erachtet hat, indem er den in den Dienst stellte,
ਮਹ੍ਯੰ ਸ਼ਕ੍ਤਿਦਾਤਾ ਯੋ(ਅ)ਸ੍ਮਾਕੰ ਪ੍ਰਭੁਃ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਮਹੰ ਧਨ੍ਯੰ ਵਦਾਮਿ|
13 der zuvor ein Lästerer und Verfolger und Gewalttäter war; aber mir ist Barmherzigkeit zuteil geworden, weil ich es unwissend im Unglauben tat.
ਯਤਃ ਪੁਰਾ ਨਿਨ੍ਦਕ ਉਪਦ੍ਰਾਵੀ ਹਿੰਸਕਸ਼੍ਚ ਭੂਤ੍ਵਾਪ੍ਯਹੰ ਤੇਨ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸ੍ਯੋ (ਅ)ਮਨ੍ਯੇ ਪਰਿਚਾਰਕਤ੍ਵੇ ਨ੍ਯਯੁਜ੍ਯੇ ਚ| ਤਦ੍ ਅਵਿਸ਼੍ਵਾਸਾਚਰਣਮ੍ ਅਜ੍ਞਾਨੇਨ ਮਯਾ ਕ੍ਰੁʼਤਮਿਤਿ ਹੇਤੋਰਹੰ ਤੇਨਾਨੁਕਮ੍ਪਿਤੋ(ਅ)ਭਵੰ|
14 Über die Maßen aber ist die Gnade unseres Herrn überströmend geworden mit Glauben und Liebe, die in Christo Jesu sind. [O. ist]
ਅਪਰੰ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੇ ਯੀਸ਼ੌ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸਪ੍ਰੇਮਭ੍ਯਾਂ ਸਹਿਤੋ(ਅ)ਸ੍ਮਤ੍ਪ੍ਰਭੋਰਨੁਗ੍ਰਹੋ (ਅ)ਤੀਵ ਪ੍ਰਚੁਰੋ(ਅ)ਭਤ੍|
15 Das Wort ist gewiß [O. zuverlassig, treu; so auch Kap. 3,1;4,9 usw.] und aller Annahme wert, daß Christus Jesus in die Welt gekommen ist, Sünder zu erretten, von welchen ich der erste bin.
ਪਾਪਿਨਃ ਪਰਿਤ੍ਰਾਤੁੰ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੋ ਯੀਸ਼ੁ ਰ੍ਜਗਤਿ ਸਮਵਤੀਰ੍ਣੋ(ਅ)ਭਵਤ੍, ਏਸ਼਼ਾ ਕਥਾ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸਨੀਯਾ ਸਰ੍ੱਵੈ ਗ੍ਰਹਣੀਯਾ ਚ|
16 Aber darum ist mir Barmherzigkeit zuteil geworden, auf daß an mir, dem ersten, Jesus Christus die ganze Langmut erzeige, zum Vorbild für die, [O. als Beispiel derer] welche an ihn glauben werden zum ewigen Leben. (aiōnios g166)
ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਪਾਪਿਨਾਂ ਮਧ੍ਯੇ(ਅ)ਹੰ ਪ੍ਰਥਮ ਆਸੰ ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੇ ਮਾਨਵਾ ਅਨਨ੍ਤਜੀਵਨਪ੍ਰਾਪ੍ਤ੍ਯਰ੍ਥੰ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਵਿਸ਼੍ਵਸਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਾਨ੍ਤੇ ਮਯਿ ਪ੍ਰਥਮੇ ਯੀਸ਼ੁਨਾ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੇਨ ਸ੍ਵਕੀਯਾ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਸ੍ਨਾ ਚਿਰਸਹਿਸ਼਼੍ਣੁਤਾ ਯਤ੍ ਪ੍ਰਕਾਸ਼੍ਯਤੇ ਤਦਰ੍ਥਮੇਵਾਹਮ੍ ਅਨੁਕਮ੍ਪਾਂ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਵਾਨ੍| (aiōnios g166)
17 Dem Könige der Zeitalter aber, dem unverweslichen, unsichtbaren, alleinigen Gott, sei Ehre und Herrlichkeit von Ewigkeit zu Ewigkeit! [W. in die Zeitalter der Zeitalter] Amen. (aiōn g165)
ਅਨਾਦਿਰਕ੍ਸ਼਼ਯੋ(ਅ)ਦ੍ਰੁʼਸ਼੍ਯੋ ਰਾਜਾ ਯੋ(ਅ)ਦ੍ਵਿਤੀਯਃ ਸਰ੍ੱਵਜ੍ਞ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਤਸ੍ਯ ਗੌਰਵੰ ਮਹਿਮਾ ਚਾਨਨ੍ਤਕਾਲੰ ਯਾਵਦ੍ ਭੂਯਾਤ੍| ਆਮੇਨ੍| (aiōn g165)
18 Dieses Gebot vertraue ich dir an, mein Kind Timotheus, nach den vorangegangenen Weissagungen über dich, auf daß du durch dieselben den guten Kampf kämpfest,
ਹੇ ਪੁਤ੍ਰ ਤੀਮਥਿਯ ਤ੍ਵਯਿ ਯਾਨਿ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਕ੍ਯਾਨਿ ਪੁਰਾ ਕਥਿਤਾਨਿ ਤਦਨੁਸਾਰਾਦ੍ ਅਹਮ੍ ਏਨਮਾਦੇਸ਼ੰ ਤ੍ਵਯਿ ਸਮਰ੍ਪਯਾਮਿ, ਤਸ੍ਯਾਭਿਪ੍ਰਾਯੋ(ਅ)ਯੰ ਯੱਤ੍ਵੰ ਤੈ ਰ੍ਵਾਕ੍ਯੈਰੁੱਤਮਯੁੱਧੰ ਕਰੋਸ਼਼ਿ
19 indem du den Glauben bewahrst und ein gutes Gewissen, welches etliche von sich gestoßen und so, was den Glauben betrifft, Schiffbruch gelitten haben;
ਵਿਸ਼੍ਵਾਸੰ ਸਤ੍ਸੰਵੇਦਞ੍ਚ ਧਾਰਯਸਿ ਚ| ਅਨਯੋਃ ਪਰਿਤ੍ਯਾਗਾਤ੍ ਕੇਸ਼਼ਾਞ੍ਚਿਦ੍ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸਤਰੀ ਭਗ੍ਨਾਭਵਤ੍|
20 unter welchen Hymenäus ist und Alexander, die ich dem Satan überliefert habe, auf daß sie durch Zucht unterwiesen würden, nicht zu lästern.
ਹੁਮਿਨਾਯਸਿਕਨ੍ਦਰੌ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਯੌ ਦ੍ਵੌ ਜਨੌ, ਤੌ ਯਦ੍ ਧਰ੍ੰਮਨਿਨ੍ਦਾਂ ਪੁਨ ਰ੍ਨ ਕਰ੍ੱਤੁੰ ਸ਼ਿਕ੍ਸ਼਼ੇਤੇ ਤਦਰ੍ਥੰ ਮਯਾ ਸ਼ਯਤਾਨਸ੍ਯ ਕਰੇ ਸਮਰ੍ਪਿਤੌ|
