1 Korinther 1
1 Paulus, berufener Apostel Jesu Christi durch Gottes Willen, und Sosthenes, der Bruder,
ਯਾਵਨ੍ਤਃ ਪਵਿਤ੍ਰਾ ਲੋਕਾਃ ਸ੍ਵੇਸ਼਼ਾਮ੍ ਅਸ੍ਮਾਕਞ੍ਚ ਵਸਤਿਸ੍ਥਾਨੇਸ਼਼੍ਵਸ੍ਮਾਕੰ ਪ੍ਰਭੋ ਰ੍ਯੀਸ਼ੋਃ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਨਾਮ੍ਨਾ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਨ੍ਤੇ ਤੈਃ ਸਹਾਹੂਤਾਨਾਂ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੇਨ ਯੀਸ਼ੁਨਾ ਪਵਿਤ੍ਰੀਕ੍ਰੁʼਤਾਨਾਂ ਲੋਕਾਨਾਂ ਯ ਈਸ਼੍ਵਰੀਯਧਰ੍ੰਮਸਮਾਜਃ ਕਰਿਨ੍ਥਨਗਰੇ ਵਿਦ੍ਯਤੇ
2 der Versammlung Gottes, die in Korinth ist, den Geheiligten in Christo Jesu, den berufenen Heiligen, samt allen, die an jedem Orte den Namen unseres Herrn Jesus Christus anrufen, sowohl ihres als unseres Herrn.
ਤੰ ਪ੍ਰਤੀਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯੇੱਛਯਾਹੂਤੋ ਯੀਸ਼ੁਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਪ੍ਰੇਰਿਤਃ ਪੌਲਃ ਸੋਸ੍ਥਿਨਿਨਾਮਾ ਭ੍ਰਾਤਾ ਚ ਪਤ੍ਰੰ ਲਿਖਤਿ|
3 Gnade euch und Friede von Gott, unserem Vater, und dem Herrn Jesus Christus!
ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਪਿਤ੍ਰੇਸ਼੍ਵਰੇਣ ਪ੍ਰਭੁਨਾ ਯੀਸ਼ੁਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੇਨ ਚ ਪ੍ਰਸਾਦਃ ਸ਼ਾਨ੍ਤਿਸ਼੍ਚ ਯੁਸ਼਼੍ਮਭ੍ਯੰ ਦੀਯਤਾਂ|
4 Ich danke meinem Gott allezeit eurethalben für die [Eig. über der] Gnade Gottes, die euch gegeben ist in Christo Jesu,
ਈਸ਼੍ਵਰੋ ਯੀਸ਼ੁਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੇਨ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਪ੍ਰਸਾਦੰ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤਵਾਨ੍, ਤਸ੍ਮਾਦਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮੰਨਿਮਿੱਤੰ ਸਰ੍ੱਵਦਾ ਮਦੀਯੇਸ਼੍ਵਰੰ ਧਨ੍ਯੰ ਵਦਾਮਿ|
5 daß ihr in ihm in allem reich gemacht worden seid, in allem Wort und aller Erkenntnis,
ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸਮ੍ਬਨ੍ਧੀਯੰ ਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਮਧ੍ਯੇ ਯੇਨ ਪ੍ਰਕਾਰੇਣ ਸਪ੍ਰਮਾਣਮ੍ ਅਭਵਤ੍
6 wie das Zeugnis des Christus unter [O. in] euch befestigt [O. bestätigt] worden ist,
ਤੇਨ ਯੂਯੰ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਾਤ੍ ਸਰ੍ੱਵਵਿਧਵਕ੍ਤ੍ਰੁʼਤਾਜ੍ਞਾਨਾਦੀਨਿ ਸਰ੍ੱਵਧਨਾਨਿ ਲਬ੍ਧਵਨ੍ਤਃ|
7 so daß ihr in [O. an] keiner Gnadengabe Mangel habt, indem ihr die Offenbarung unseres Herrn Jesu Christi erwartet,
ਤਤੋ(ਅ)ਸ੍ਮਤ੍ਪ੍ਰਭੋ ਰ੍ਯੀਸ਼ੁਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਪੁਨਰਾਗਮਨੰ ਪ੍ਰਤੀਕ੍ਸ਼਼ਮਾਣਾਨਾਂ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਕਸ੍ਯਾਪਿ ਵਰਸ੍ਯਾਭਾਵੋ ਨ ਭਵਤਿ|
8 welcher euch auch befestigen wird bis ans Ende, daß ihr untadelig seid an dem Tage unseres Herrn Jesus Christus.
ਅਪਰਮ੍ ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਪ੍ਰਭੋ ਰ੍ਯੀਸ਼ੁਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਦਿਵਸੇ ਯੂਯੰ ਯੰਨਿਰ੍ੱਦੋਸ਼਼ਾ ਭਵੇਤ ਤਦਰ੍ਥੰ ਸਏਵ ਯਾਵਦਨ੍ਤੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਸੁਸ੍ਥਿਰਾਨ੍ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
9 Gott ist treu, durch welchen ihr berufen worden seid in die Gemeinschaft seines Sohnes Jesus Christus, unseres Herrn.
ਯ ਈਸ਼੍ਵਰਃ ਸ੍ਵਪੁਤ੍ਰਸ੍ਯਾਸ੍ਮਤ੍ਪ੍ਰਭੋ ਰ੍ਯੀਸ਼ੁਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯਾਂਸ਼ਿਨਃ ਕਰ੍ੱਤੁੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਆਹੂਤਵਾਨ੍ ਸ ਵਿਸ਼੍ਵਸਨੀਯਃ|
10 Ich ermahne [O. bitte] euch aber, Brüder, durch den Namen unseres Herrn Jesus Christus, daß ihr alle dasselbe redet und nicht Spaltungen unter euch seien, sondern daß ihr in demselben Sinne und in derselben Meinung völlig zusammengefügt [Eig. vollbereitet] seiet.
ਹੇ ਭ੍ਰਾਤਰਃ, ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਪ੍ਰਭੁਯੀਸ਼ੁਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਨਾਮ੍ਨਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਵਿਨਯੇ(ਅ)ਹੰ ਸਰ੍ੱਵੈ ਰ੍ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਰੇਕਰੂਪਾਣਿ ਵਾਕ੍ਯਾਨਿ ਕਥ੍ਯਨ੍ਤਾਂ ਯੁਸ਼਼੍ਮਨ੍ਮਧ੍ਯੇ ਭਿੰਨਸਙ੍ਘਾਤਾ ਨ ਭਵਨ੍ਤੁ ਮਨੋਵਿਚਾਰਯੋਰੈਕ੍ਯੇਨ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸਿੱਧਤ੍ਵੰ ਭਵਤੁ|
11 Denn es ist mir von euch kund geworden, meine Brüder, durch die Hausgenossen der Chloe, daß Streitigkeiten unter euch sind.
ਹੇ ਮਮ ਭ੍ਰਾਤਰੋ ਯੁਸ਼਼੍ਮਨ੍ਮਧ੍ਯੇ ਵਿਵਾਦਾ ਜਾਤਾ ਇਤਿ ਵਾਰ੍ੱਤਾਮਹੰ ਕ੍ਲੋੱਯਾਃ ਪਰਿਜਨੈ ਰ੍ਜ੍ਞਾਪਿਤਃ|
12 Ich sage aber dieses, daß ein jeder von euch sagt: Ich bin des Paulus, ich aber des Apollos, ich aber des Kephas, ich aber Christi.
ਮਮਾਭਿਪ੍ਰੇਤਮਿਦੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਕਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਕਸ਼੍ਚਿਦ੍ ਵਦਤਿ ਪੌਲਸ੍ਯ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯੋ(ਅ)ਹਮ੍ ਆਪੱਲੋਃ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯੋ(ਅ)ਹੰ ਕੈਫਾਃ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯੋ(ਅ)ਹੰ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯੋ(ਅ)ਹਮਿਤਿ ਚ|
13 Ist der Christus zerteilt? Ist etwa Paulus für euch gekreuzigt, oder seid ihr auf Paulus Namen getauft worden?
ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਕਿੰ ਵਿਭੇਦਃ ਕ੍ਰੁʼਤਃ? ਪੌਲਃ ਕਿੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਤ੍ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਕ੍ਰੁਸ਼ੇ ਹਤਃ? ਪੌਲਸ੍ਯ ਨਾਮ੍ਨਾ ਵਾ ਯੂਯੰ ਕਿੰ ਮੱਜਿਤਾਃ?
14 Ich danke Gott, daß ich niemanden von euch getauft habe, außer Krispus und Gajus,
ਕ੍ਰਿਸ਼਼੍ਪਗਾਯੌ ਵਿਨਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਮਧ੍ਯੇ(ਅ)ਨ੍ਯਃ ਕੋ(ਅ)ਪਿ ਮਯਾ ਨ ਮੱਜਿਤ ਇਤਿ ਹੇਤੋਰਹਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੰ ਧਨ੍ਯੰ ਵਦਾਮਿ|
15 auf daß nicht jemanden sage, daß ich auf meinen Namen getauft habe.
ਏਤੇਨ ਮਮ ਨਾਮ੍ਨਾ ਮਾਨਵਾ ਮਯਾ ਮੱਜਿਤਾ ਇਤਿ ਵਕ੍ਤੁੰ ਕੇਨਾਪਿ ਨ ਸ਼ਕ੍ਯਤੇ|
16 Ich habe aber auch das Haus des Stephanas getauft; sonst weiß ich nicht, ob ich jemand anders getauft habe.
ਅਪਰੰ ਸ੍ਤਿਫਾਨਸ੍ਯ ਪਰਿਜਨਾ ਮਯਾ ਮੱਜਿਤਾਸ੍ਤਦਨ੍ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਦ੍ ਯਨ੍ਮਯਾ ਮੱਜਿਤਸ੍ਤਦਹੰ ਨ ਵੇਦ੍ਮਿ|
17 Denn Christus hat mich nicht ausgesandt zu taufen, sondern das Evangelium zu verkündigen; nicht in Redeweisheit, auf daß nicht das Kreuz Christi zunichte gemacht werde.
ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੇਨਾਹੰ ਮੱਜਨਾਰ੍ਥੰ ਨ ਪ੍ਰੇਰਿਤਃ ਕਿਨ੍ਤੁ ਸੁਸੰਵਾਦਸ੍ਯ ਪ੍ਰਚਾਰਾਰ੍ਥਮੇਵ; ਸੋ(ਅ)ਪਿ ਵਾਕ੍ਪਟੁਤਯਾ ਮਯਾ ਨ ਪ੍ਰਚਾਰਿਤਵ੍ਯਃ, ਯਤਸ੍ਤਥਾ ਪ੍ਰਚਾਰਿਤੇ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਕ੍ਰੁਸ਼ੇ ਮ੍ਰੁʼਤ੍ਯੁਃ ਫਲਹੀਨੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
18 Denn das Wort vom Kreuz ist denen, die verloren gehen, Torheit; uns aber, die wir errettet werden, ist es Gottes Kraft.
ਯਤੋ ਹੇਤੋ ਰ੍ਯੇ ਵਿਨਸ਼੍ਯਨ੍ਤਿ ਤੇ ਤਾਂ ਕ੍ਰੁਸ਼ਸ੍ਯ ਵਾਰ੍ੱਤਾਂ ਪ੍ਰਲਾਪਮਿਵ ਮਨ੍ਯਨ੍ਤੇ ਕਿਞ੍ਚ ਪਰਿਤ੍ਰਾਣੰ ਲਭਮਾਨੇਸ਼਼੍ਵਸ੍ਮਾਸੁ ਸਾ ਈਸ਼੍ਵਰੀਯਸ਼ਕ੍ਤਿਸ੍ਵਰੂਪਾ|
19 Denn es steht geschrieben: "Ich will die Weisheit der Weisen vernichten, und den Verstand der Verständigen will ich hinwegtun". [Jes. 29,14]
ਤਸ੍ਮਾਦਿੱਥੰ ਲਿਖਿਤਮਾਸ੍ਤੇ, ਜ੍ਞਾਨਵਤਾਨ੍ਤੁ ਯਤ੍ ਜ੍ਞਾਨੰ ਤਨ੍ਮਯਾ ਨਾਸ਼ਯਿਸ਼਼੍ਯਤੇ| ਵਿਲੋਪਯਿਸ਼਼੍ਯਤੇ ਤਦ੍ਵਦ੍ ਬੁੱਧਿ ਰ੍ਬੱਧਿਮਤਾਂ ਮਯਾ||
20 Wo ist der Weise? wo der Schriftgelehrte? wo der Schulstreiter dieses Zeitlaufs? Hat nicht Gott die Weisheit der Welt zur Torheit gemacht? (aiōn g165)
ਜ੍ਞਾਨੀ ਕੁਤ੍ਰ? ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰੀ ਵਾ ਕੁਤ੍ਰ? ਇਹਲੋਕਸ੍ਯ ਵਿਚਾਰਤਤ੍ਪਰੋ ਵਾ ਕੁਤ੍ਰ? ਇਹਲੋਕਸ੍ਯ ਜ੍ਞਾਨੰ ਕਿਮੀਸ਼੍ਵਰੇਣ ਮੋਹੀਕ੍ਰੁʼਤੰ ਨਹਿ? (aiōn g165)
21 Denn sintemal in der Weisheit Gottes die Welt durch die Weisheit Gott nicht erkannte, so gefiel es Gott wohl, durch die Torheit der Predigt die Glaubenden zu erretten;
ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਜ੍ਞਾਨਾਦ੍ ਇਹਲੋਕਸ੍ਯ ਮਾਨਵਾਃ ਸ੍ਵਜ੍ਞਾਨੇਨੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਤੱਤ੍ਵਬੋਧੰ ਨ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਵਨ੍ਤਸ੍ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਃ ਪ੍ਰਚਾਰਰੂਪਿਣਾ ਪ੍ਰਲਾਪੇਨ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸਿਨਃ ਪਰਿਤ੍ਰਾਤੁੰ ਰੋਚਿਤਵਾਨ੍|
22 sintemal ja sowohl Juden Zeichen fordern, als auch Griechen Weisheit suchen;
ਯਿਹੂਦੀਯਲੋਕਾ ਲਕ੍ਸ਼਼ਣਾਨਿ ਦਿਦ੍ਰੁʼਕ੍ਸ਼਼ਨ੍ਤਿ ਭਿੰਨਦੇਸ਼ੀਯਲੋਕਾਸ੍ਤੁ ਵਿਦ੍ਯਾਂ ਮ੍ਰੁʼਗਯਨ੍ਤੇ,
23 wir aber predigen Christum als gekreuzigt, den Juden ein Ärgernis, und den Nationen eine Torheit;
ਵਯਞ੍ਚ ਕ੍ਰੁਸ਼ੇ ਹਤੰ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੰ ਪ੍ਰਚਾਰਯਾਮਃ| ਤਸ੍ਯ ਪ੍ਰਚਾਰੋ ਯਿਹੂਦੀਯੈ ਰ੍ਵਿਘ੍ਨ ਇਵ ਭਿੰਨਦੇਸ਼ੀਯੈਸ਼੍ਚ ਪ੍ਰਲਾਪ ਇਵ ਮਨ੍ਯਤੇ,
24 den Berufenen selbst aber, sowohl Juden als Griechen, Christum, Gottes Kraft und Gottes Weisheit;
ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਿਹੂਦੀਯਾਨਾਂ ਭਿੰਨਦੇਸ਼ੀਯਾਨਾਞ੍ਚ ਮਧ੍ਯੇ ਯੇ ਆਹੂਤਾਸ੍ਤੇਸ਼਼ੁ ਸ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟ ਈਸ਼੍ਵਰੀਯਸ਼ਕ੍ਤਿਰਿਵੇਸ਼੍ਵਰੀਯਜ੍ਞਾਨਮਿਵ ਚ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤੇ|
25 denn das Törichte Gottes ist weiser als die Menschen, und das Schwache Gottes ist stärker als die Menschen.
ਯਤ ਈਸ਼੍ਵਰੇ ਯਃ ਪ੍ਰਲਾਪ ਆਰੋਪ੍ਯਤੇ ਸ ਮਾਨਵਾਤਿਰਿਕ੍ਤੰ ਜ੍ਞਾਨਮੇਵ ਯੱਚ ਦੌਰ੍ੱਬਲ੍ਯਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰ ਆਰੋਪ੍ਯਤੇ ਤਤ੍ ਮਾਨਵਾਤਿਰਿਕ੍ਤੰ ਬਲਮੇਵ|
26 Denn sehet eure Berufung, Brüder, daß es nicht viele Weise nach dem Fleische, nicht viele Mächtige, nicht viele Edle sind;
ਹੇ ਭ੍ਰਾਤਰਃ, ਆਹੂਤਯੁਸ਼਼੍ਮਦ੍ਗਣੋ ਯਸ਼਼੍ਮਾਭਿਰਾਲੋਕ੍ਯਤਾਂ ਤਨ੍ਮਧ੍ਯੇ ਸਾਂਸਾਰਿਕਜ੍ਞਾਨੇਨ ਜ੍ਞਾਨਵਨ੍ਤਃ ਪਰਾਕ੍ਰਮਿਣੋ ਵਾ ਕੁਲੀਨਾ ਵਾ ਬਹਵੋ ਨ ਵਿਦ੍ਯਨ੍ਤੇ|
27 sondern das Törichte der Welt hat Gott auserwählt, auf daß er die Weisen zu Schanden mache; und das Schwache der Welt hat Gott auserwählt, auf daß er das Starke zu Schanden mache;
ਯਤ ਈਸ਼੍ਵਰੋ ਜ੍ਞਾਨਵਤਸ੍ਤ੍ਰਪਯਿਤੁੰ ਮੂਰ੍ਖਲੋਕਾਨ੍ ਰੋਚਿਤਵਾਨ੍ ਬਲਾਨਿ ਚ ਤ੍ਰਪਯਿਤੁਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੋ ਦੁਰ੍ੱਬਲਾਨ੍ ਰੋਚਿਤਵਾਨ੍|
28 und das Unedle der Welt und das Verachtete hat Gott auserwählt, und das, was nicht ist, auf daß er das, was ist, zunichte mache,
ਤਥਾ ਵਰ੍ੱਤਮਾਨਲੋਕਾਨ੍ ਸੰਸ੍ਥਿਤਿਭ੍ਰਸ਼਼੍ਟਾਨ੍ ਕਰ੍ੱਤੁਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੋ ਜਗਤੋ(ਅ)ਪਕ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਾਨ੍ ਹੇਯਾਨ੍ ਅਵਰ੍ੱਤਮਾਨਾਂਸ਼੍ਚਾਭਿਰੋਚਿਤਵਾਨ੍|
29 damit sich vor Gott kein Fleisch rühme.
ਤਤ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਤ੍ ਕੇਨਾਪ੍ਯਾਤ੍ਮਸ਼੍ਲਾਘਾ ਨ ਕਰ੍ੱਤਵ੍ਯਾ|
30 Aus ihm aber seid ihr in Christo Jesu, der uns geworden ist Weisheit von Gott [O. von Gott zur Weisheit] und Gerechtigkeit und Heiligkeit [O. Heiligung; eig. Geheiligtsein] und Erlösung;
ਯੂਯਞ੍ਚ ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੇ ਯੀਸ਼ੌ ਸੰਸ੍ਥਿਤਿੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਵਨ੍ਤਃ ਸ ਈਸ਼੍ਵਰਾਦ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਜ੍ਞਾਨੰ ਪੁਣ੍ਯੰ ਪਵਿਤ੍ਰਤ੍ਵੰ ਮੁਕ੍ਤਿਸ਼੍ਚ ਜਾਤਾ|
31 auf daß, wie geschrieben steht: "Wer sich rühmt, der rühme sich des Herrn". [W. in dem Herrn [S. die Anm. zu Mat. 1,20]] [Jer. 9,23-24; Jes. 45,25]
ਅਤਏਵ ਯਦ੍ਵਦ੍ ਲਿਖਿਤਮਾਸ੍ਤੇ ਤਦ੍ਵਤ੍, ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਸ਼੍ਲਾਘਮਾਨਃ ਸ੍ਯਾਤ੍ ਸ਼੍ਲਾਘਤਾਂ ਪ੍ਰਭੁਨਾ ਸ ਹਿ|
