Roemers 13
1 Jeder unterwerfe sich den herrschenden Gewalten! Denn es gibt keine obrigkeitliche Gewalt, die nicht von Gott wäre; sondern die bestehenden Obrigkeiten sind von Gott verordnet.
យុឞ្មាកម៑ ឯកៃកជនះ ឝាសនបទស្យ និឃ្នោ ភវតុ យតោ យានិ ឝាសនបទានិ សន្តិ តានិ សវ៌្វាណីឝ្វរេណ ស្ថាបិតានិ; ឦឝ្វរំ វិនា បទស្ថាបនំ ន ភវតិ។
2 Wer sich also der Obrigkeit widersetzt, der lehnt sich gegen Gottes Ordnung auf. Und solche Empörer ziehen sich selbst gerechte Strafe zu.
ឥតិ ហេតោះ ឝាសនបទស្យ យត៑ ប្រាតិកូល្យំ តទ៑ ឦឝ្វរីយនិរូបណស្យ ប្រាតិកូល្យមេវ; អបរំ យេ ប្រាតិកូល្យម៑ អាចរន្តិ តេ ស្វេឞាំ សមុចិតំ ទណ្ឌំ ស្វយមេវ ឃដយន្តេ។
3 Denn die Gewalthaber sind nicht ein Schrecken für gute Taten, sondern für böse. Willst du nicht in Schrecken leben vor der Obrigkeit? So handle gut! Dann erntest du Lob von ihr.
ឝាស្តា សទាចារិណាំ ភយប្រទោ នហិ ទុរាចារិណាមេវ ភយប្រទោ ភវតិ; ត្វំ កិំ តស្មាន៑ និព៌្ហយោ ភវិតុម៑ ឥច្ឆសិ? តហ៌ិ សត្កម៌្មាចរ, តស្មាទ៑ យឝោ លប្ស្យសេ,
4 Denn sie ist Gottes Dienerin zu deinem Besten. Tust du aber Böses, so fürchte dich! Denn sie trägt das Richtschwert nicht umsonst. Sie ist Gottes Dienerin, die den Übeltäter strafen soll.
យតស្តវ សទាចរណាយ ស ឦឝ្វរស្យ ភ្ឫត្យោៜស្តិ។ កិន្តុ យទិ កុកម៌្មាចរសិ តហ៌ិ ត្វំ ឝង្កស្វ យតះ ស និរត៌្ហកំ ខង្គំ ន ធារយតិ; កុកម៌្មាចារិណំ សមុចិតំ ទណ្ឌយិតុម៑ ស ឦឝ្វរស្យ ទណ្ឌទភ្ឫត្យ ឯវ។
5 Ihr müßt deshalb (der Obrigkeit) gehorsam sein, nicht nur aus Furcht vor Strafe, sondern auch aus Gewissenspflicht.
អតឯវ កេវលទណ្ឌភយាន្នហិ កិន្តុ សទសទ្ពោធាទបិ តស្យ វឝ្យេន ភវិតវ្យំ។
6 Darum entrichtet auch die Steuern! Denn die Träger der Gewalt sind Gottes Diener, und als solche sollen sie beharrlich tätig sein.
ឯតស្មាទ៑ យុឞ្មាកំ រាជករទានមប្យុចិតំ យស្មាទ៑ យេ ករំ គ្ឫហ្លន្តិ ត ឦឝ្វរស្យ កិង្ករា ភូត្វា សតតម៑ ឯតស្មិន៑ កម៌្មណិ និវិឞ្ដាស្តិឞ្ឋន្តិ។
7 So gebt denn jedem, was ihm zukommt: Gebt Steuern dem, der darauf Anspruch hat; gebt Zoll dem, der ihn fordern darf; erweist Ehrfurcht, wem sie zukommt, und Achtung, wem sie gebührt!
អស្មាត៑ ករគ្រាហិណេ ករំ ទត្ត, តថា ឝុល្កគ្រាហិណេ ឝុល្កំ ទត្ត, អបរំ យស្មាទ៑ ភេតវ្យំ តស្មាទ៑ ពិភីត, យឝ្ច សមាទរណីយស្តំ សមាទ្រិយធ្វម៑; ឥត្ថំ យស្យ យត៑ ប្រាប្យំ តត៑ តស្មៃ ទត្ត។
8 Bleibt niemand etwas schuldig als die gegenseitige Liebe! Wer Liebe übt, der hat auch sonst das Gesetz erfüllt.
យុឞ្មាកំ បរស្បរំ ប្រេម វិនា ៜន្យត៑ កិមបិ ទេយម៑ ឫណំ ន ភវតុ, យតោ យះ បរស្មិន៑ ប្រេម ករោតិ តេន វ្យវស្ថា សិធ្យតិ។
9 Denn die Gebote: "Du sollst nicht ehebrechen, du sollst nicht morden, du sollst nicht stehlen, du sollst nicht begehren" und all die anderen Gebote, die werden kurz zusammengefaßt in der Vorschrift: Du sollst deinen Nächsten lieben wie dich selbst!
វស្តុតះ បរទារាន៑ មា គច្ឆ, នរហត្យាំ មា កាឞ៌ីះ, ចៃយ៌្យំ មា កាឞ៌ីះ, មិថ្យាសាក្ឞ្យំ មា ទេហិ, លោភំ មា កាឞ៌ីះ, ឯតាះ សវ៌្វា អាជ្ញា ឯតាភ្យោ ភិន្នា យា កាចិទ៑ អាជ្ញាស្តិ សាបិ ស្វសមីបវាសិនិ ស្វវត៑ ប្រេម កុវ៌្វិត្យនេន វចនេន វេទិតា។
10 Die Liebe tut dem Nächsten nichts Böses. Darum ist die Liebe des Gesetzes Erfüllung.
យតះ ប្រេម សមីបវាសិនោៜឝុភំ ន ជនយតិ តស្មាត៑ ប្រេម្នា សវ៌្វា វ្យវស្ថា បាល្យតេ។
11 Diese Ermahnung gebe ich euch, weil ihr ja wißt, in welcher Zeit wir leben: Die Stunde ist nun da, wo ihr vom Schlaf erwachen müßt. Denn jetzt ist uns die Errettung näher als damals, wo wir zum Glauben gekommen sind.
ប្រត្យយីភវនកាលេៜស្មាកំ បរិត្រាណស្យ សាមីប្យាទ៑ ឥទានីំ តស្យ សាមីប្យម៑ អវ្យវហិតំ; អតះ សមយំ វិវិច្យាស្មាភិះ សាម្ប្រតម៑ អវឝ្យមេវ និទ្រាតោ ជាគត៌្តវ្យំ។
12 Die Nacht ist vorgerückt, der Tag ist nahe. Darum laßt uns ablegen die Werke der Finsternis und anlegen die Waffen des Lichts!
ពហុតរា យាមិនី គតា ប្រភាតំ សន្និធិំ ប្រាប្តំ តស្មាត៑ តាមសីយាះ ក្រិយាះ បរិត្យជ្យាស្មាភិ រ្វាសរីយា សជ្ជា បរិធាតវ្យា។
13 Laßt uns ehrbar wandeln wie am hellen, lichten Tag: nicht in Schwelgerei und Trinkgelagen, nicht in Unzucht und Ausschweifung, nicht in Streit und Eifersucht!
អតោ ហេតោ រ្វយំ ទិវា វិហិតំ សទាចរណម៑ អាចរិឞ្យាមះ។ រង្គរសោ មត្តត្វំ លម្បដត្វំ កាមុកត្វំ វិវាទ ឦឞ៌្យា ចៃតានិ បរិត្យក្ឞ្យាមះ។
14 Zieht vielmehr den Herrn Jesus Christus an und pflegt den Leib nicht so, daß böse Begierden erwachen!
យូយំ ប្រភុយីឝុខ្រីឞ្ដរូបំ បរិច្ឆទំ បរិធទ្ធ្វំ សុខាភិលាឞបូរណាយ ឝារីរិកាចរណំ មាចរត។
