Psalm 89

1 Eine Betrachtung Etans, des Esrahiters. Jahwes Gnaden will ich ewig besingen, / Für und für deine Treue verkünden.

Een onderwijzing van Ethan, den Ezrahiet. Ik zal de goedertierenheid des HEEREN eeuwiglijk zingen; ik zal Uw waarheid met mijn mond bekend maken, van geslacht tot geslacht.

2 Denn ich sage: Der Gnadenbau währet für immer, / Am Himmel befestigst du deine Treu.

Want ik heb gezegd: Uw goedertierenheid zal eeuwiglijk gebouwd worden; in de hemelen zelve hebt Gij Uw waarheid bevestigd, zeggende:

3 "Ich schloß einen Bund mit meinem Erwählten, / Hab meinem Knechte David geschworen:

Ik heb een verbond gemaakt met Mijn uitverkorene; Ik heb Mijn knecht David gezworen:

4 Auf ewig laß ich deinen Samen bestehn, / Deinen Thron will ich baun für alle Geschlechter." (Sela)

Ik zal uw zaad tot in eeuwigheid bevestigen, en uw troon opbouwen van geslacht tot geslacht. (Sela)

5 Da priesen die Himmel, o Jahwe, dein Wunder, / Deine Treu in der Heilgen Versammlung.

Dies loven de hemelen Uw wonderen, o HEERE! ook is Uw getrouwheid in de gemeente der heiligen.

6 Denn wer in den Wolken ist Jahwe ähnlich, / Wer gleicht ihm unter den Gottessöhnen?

Want wie mag in den hemel tegen den HEERE geschat worden? Wie is den HEERE gelijk, onder de kinderen der sterken?

7 Man fürchtet Gott sehr in der Heiligen Rat; / Es scheuen ihn alle, die um ihn sind.

God is grotelijks geducht in den raad der heiligen, en vreselijk boven allen, die rondom Hem zijn.

8 Jahwe, der Heerscharen Gott, wer ist wie du? / Jah, du bist stark, / Und deine Treue ist um dich her.

O HEERE, God der heirscharen! wie is als Gij, grootmachtig, o HEERE! en Uw getrouwheid is rondom U.

9 Du bändigst des Meeres Stolz; / Wenn sich seine Wogen türmen — du stillest sie.

Gij heerst over de opgeblazenheid der zee; wanneer haar baren zich verheffen, zo stilt Gij ze.

10 Du hast ja Rahab zermalmt wie einen Durchbohrten, / Mit deinem starken Arm hast du deine Feinde zerstreut.

Gij hebt Rahab verbrijzeld als een verslagene; Gij hebt Uw vijanden verstrooid met den arm Uwer sterkte.

11 Dein ist der Himmel, dein auch die Erde; / Die Welt und was sie füllet — du hast sie gegründet.

De hemel is Uwe, ook is de aarde Uwe; de wereld en haar volheid, die hebt Gij gegrond.

12 Norden und Süden — du hast sie geschaffen. / Tabor und Hermon jauchzen ob deines Namens.

Het noorden en het zuiden, die hebt Gij geschapen; Thabor en Hermon juichen in Uw Naam.

13 Dein ist ein Arm mit Heldenkraft. / Mächtig ist deine Hand, deine Rechte erhaben.

Gij hebt een arm met macht; Uw hand is sterk, Uw rechterhand is hoog.

14 Gerechtigkeit und Recht sind deines Thrones Stützen, / Gnade und Treue gehn vor dir her.

Gerechtigheid en gericht zijn de vastigheid Uws troons; goedertierenheid en waarheid gaan voor Uw aanschijn henen.

15 Heil dem Volke, das Jubel kennt, / Das im Licht deines Angesichts wandelt, o Jahwe!

Welgelukzalig is het volk, hetwelk het geklank kent; o HEERE! zij zullen in het licht Uws aanschijns wandelen.

16 Ob deines Namens werden sie allzeit jubeln, / Und durch deine Treue stehen sie aufrecht da.

Zij zullen zich den gansen dag verheugen in Uw Naam, en door Uw gerechtigheid verhoogd worden.

17 Denn du gibst die Kraft, die sie schmückt, / Durch deine Huld machst du uns mächtig.

Want Gij zijt de heerlijkheid hunner sterkte; en door Uw welbehagen zal onze hoorn verhoogd worden.

18 Denn von Jahwe kommt unser Schutz, / Und der Heilige Israels schirmt unsern König.

Want ons schild is van den HEERE, en onze koning is van den Heilige Israels.

19 Damals hast du im Gesicht gesprochen zu deinen Vertrauten: / Ich habe einem Helden Beistand geliehn, / Einen Jüngling erhöht aus dem Volk.

Toen hebt Gij in een gezicht gesproken van Uw heilige, en gezegd: Ik heb hulp besteld bij een held; Ik heb een verkorene uit het volk verhoogd.

20 Meinen Knecht David hab ich gefunden, / Mit meinem heilgen Öl ihn gesalbt.

Ik heb David, Mijn knecht, gevonden; met Mijn heilige olie heb Ik hem gezalfd;

21 Meine Hand soll ihn stützen, / Auch mein Arm ihn stärken.

Met welken Mijn hand vast blijven zal; ook zal hem Mijn arm versterken.

22 Kein Feind darf ihn unversehns überfallen, / Kein Frevler ihn drücken.

De vijand zal hem niet dringen, en de zoon der ongerechtigheid zal hem niet onderdrukken.

23 Seine Dränger will ich vor ihm zerschmettern, / Und, die ihn hassen, schlagen.

Maar Ik zal zijn wederpartijders verpletteren voor zijn aangezicht, en die hem haten, zal Ik plagen.

24 Ihn aber soll meine Treue und Gnade begleiten, / Und durch meinen Namen wird groß seine Macht.

En Mijn getrouwheid en Mijn goedertierenheid zullen met hem zijn; en zijn hoorn zal in Mijn Naam verhoogd worden.

25 Seine Hand will ich legen aufs Meer / Und auf die Ströme seine Rechte.

En Ik zal zijn hand in de zee zetten, en zijn rechterhand in de rivieren.

26 Er wird zu mir sprechen: 'Mein Vater bist du, / Mein Gott und der Hort, der mir hilft.'

Hij zal Mij noemen: Gij zijt mijn Vader! mijn God, en de Rotssteen mijns heils!

27 Und ich will ihn machen zum Erstgebornen, / Zum höchsten der Könige auf Erden.

Ook zal Ik hem ten eerstgeborenen zoon stellen, ten hoogste over de koningen der aarde.

28 Auf ewig will ich ihm meine Huld bewahren, / Und es bleibt mein Bund ihm getreu.

Ik zal hem Mijn goedertierenheid in eeuwigheid houden, en Mijn verbond zal hem vast blijven.

29 Seine Nachkommen will ich für immer erhalten, / Seinen Thron, solange der Himmel währt.

En Ik zal zijn zaad in eeuwigheid zetten, en zijn troon als de dagen der hemelen.

30 Verlassen seine Söhne mein Gesetz, / Und wandeln sie nicht nach meinen Rechten,

Indien zijn kinderen Mijn wet verlaten, en in Mijn rechten niet wandelen;

31 Entweihen sie meine Satzungen, / Und halten sie meine Gebote nicht:

Indien zij Mijn inzettingen ontheiligen, en Mijn geboden niet houden;

32 So straf ich zwar mit dem Stab ihre Vergehn / Und ihre Verschuldung mit Schlägen;

Zo zal Ik hun overtreding met de roede bezoeken, en hun ongerechtigheid met plagen.

33 Meine Huld aber werd ich ihm nicht entziehn / Und meine Treue nicht brechen.

Maar Mijn goedertierenheid zal Ik van hem niet wegnemen, en in Mijn getrouwheid niet feilen.

34 Ich will meinen Bund nicht entweihn / Und meiner Lippen Versprechen nicht ändern.

Ik zal Mijn verbond niet ontheiligen, en hetgeen uit Mijn lippen gegaan is, zal Ik niet veranderen.

35 Eins hab ich geschworen bei meiner Heiligkeit: / David werd ich wahrlich nicht lügen.

Ik heb eens gezworen bij Mijn heiligheid: Zo Ik aan David liege!

36 Seine Nachkommen sollen ewig bleiben, / Sein Thron vor mir stehn so lang wie die Sonne,

Zijn zaad zal in der eeuwigheid zijn, en zijn troon zal voor Mij zijn gelijk de zon.

37 Wie der Mond, der für immer bleibt / Als ein dauernder Zeuge in dem Gewölk." (Sela)

Hij zal eeuwiglijk bevestigd worden, gelijk de maan; en de Getuige in den hemel is getrouw. (Sela)

38 Und dennoch hast du verschmäht und verworfen! / Du hast über deinen Gesalbten gezürnt,

Maar Gij hebt hem verstoten en verworpen; Gij zijt verbolgen geworden tegen Uw gezalfde.

39 Hast aufgehoben den Bund mit deinem Knecht, / Seine Krone entweiht und zu Boden geworfen.

Gij hebt het verbond Uws knechts te niet gedaan; Gij hebt zijn kroon ontheiligd tegen de aarde.

40 Du hast all seine Mauern zerrissen, / Seine Festen in Trümmer gelegt.

Gij hebt al zijn muren doorgebroken; Gij hebt zijn vestingen nedergeworpen.

41 Alle, die des Weges zogen, haben ihn geplündert, / Er ist seinen Nachbarn zum Hohn geworden.

Allen, die den weg voorbijgingen, hebben hem beroofd; zijn naburen is hij tot een smaad geweest.

42 Seiner Dränger Macht hast du erhöht, / Hast all seine Feinde mit Freude erfüllt.

Gij hebt de rechterhand zijner wederpartijders verhoogd; Gij hebt al zijn vijanden verblijd.

43 Auch hast du zurückgedrängt sein scharfes Schwert / Und ihm im Kriege nicht Sieg verliehn.

Gij hebt ook de scherpte zijns zwaards omgekeerd, en hebt hem niet staande gehouden in den strijd.

44 Du hast seinen Glanz zerstört / Und seinen Thron zu Boden gestürzt.

Gij hebt zijn schoonheid doen ophouden; en Gij hebt zijn troon ter aarde nedergestoten.

45 Du hast die Zeit seiner Jugend verkürzt, / Ihn mit Schande bedeckt. (Sela)

Gij hebt de dagen zijner jeugd verkort; Gij hebt hem met schaamte overdekt. (Sela)

46 Wie lange, Jahwe, willst du dich verbergen? Etwa für immer? / Soll denn dein Grimm wie Feuer brennen?

Hoe lang, o HEERE! zult Gij U steeds verbergen, zal Uw grimmigheid branden als een vuur?

47 Gedenke, wie kurz mein Leben ist, / Wie vergänglich du schufst alle Menschenkinder!

Gedenk van hoedanige eeuw ik ben; waarom zoudt Gij aller mensenkinderen tevergeefs geschapen hebben?

48 Wer bliebe am Leben und stürbe nicht, / Wer könnte entrinnen des Todes Macht? (Sela) (Sheol h7585)

Wat man leeft er, die den dood niet zien zal, die zijn ziel zal bevrijden van het geweld des grafs? (Sela) (Sheol h7585)

49 Wo sind, Adonái, deine frühern Gnaden, / Die du David geschworen in deiner Treu?

HEERE! waar zijn Uw vorige goedertierenheden, die Gij David gezworen hebt bij Uw trouw?

50 Gedenk, Adonái, deiner Knechte Schmach! / Gedenke, daß ich in meinem Busen / Trage die vielen Völker alle!

Gedenk, HEERE! aan den smaad Uwer knechten, dien ik in mijn boezem draag, van alle grote volken.

51 Gedenke, Jahwe, wie deine Feinde gelästert haben, / Wie sie gelästert / Deines Gesalbten Fersen!

Waarmede, o HEERE! Uw vijanden smaden, waarmede zij de voetstappen Uws gezalfden smaden.

52 Gepriesen sei Jahwe in Ewigkeit! / Amen. Amen.

Geloofd zij de HEERE in eeuwigheid! Amen, ja, amen.