< Psalm 86 >
1 Ein Gebet Davids. / Neige, Jahwe, dein Ohr, erhöre mich, / Denn ich bin elend und arm!
Oratio ipsi David. Inclina Domine aurem tuam, et exaudi me: quoniam inops, et pauper sum ego.
2 Behüte mein Leben, denn ich bin fromm. / Hilf du, mein Gott, deinem Knechte, / Der sich auf dich verläßt!
Custodi animam meam, quoniam sanctus sum: salvum fac servum tuum, Deus meus, sperantem in te.
3 Sei du, Adonái, mir gnädig, / Denn zu dir ruf ich den ganzen Tag!
Miserere mei Domine, quoniam ad te clamavi tota die:
4 Deines Knechtes Seele erfreue, / Denn zu dir, Adonái, erheb ich mein Herz.
lætifica animam servi tui, quoniam ad te Domine animam meam levavi.
5 Denn du, Adonái, bist gütig, verzeihest gern, / Bist reich an Gnade für alle, die zu dir rufen.
Quoniam tu Domine suavis, et mitis: et multæ misericordiæ omnibus invocantibus te.
6 Vernimm doch, Jahwe, mein Beten; / Horch auf mein lautes Flehn!
Auribus percipe Domine orationem meam: et intende voci deprecationis meæ.
7 Bin ich in Not, so ruf ich dich an, / Weil du mich erhörst.
In die tribulationis meæ clamavi ad te: quia exaudisti me.
8 Dir, Adonái, gleicht keiner unter den Göttern, / Und deinen Werken kommt nichts gleich,
Non est similis tui in diis Domine: et non est secundum opera tua.
9 Alle Völker, die du gemacht, sie müssen kommen, / Vor dir, Adonái, sich bücken / Und deinen Namen ehren.
Omnes gentes quascumque fecisti, venient, et adorabunt coram te Domine: et glorificabunt nomen tuum.
10 Denn du bist groß und wundertätig, / du, du allein bist Gott.
Quoniam magnus es tu, et faciens mirabilia: tu es Deus solus.
11 Lehre mich, Jahwe, deinen Weg! / Dir treu und ergeben: so möchte ich wandeln. / Richte mein Herz auf das Eine: / Deinen Namen zu fürchten.
Deduc me Domine in via tua, et ingrediar in veritate tua: lætetur cor meum ut timeat nomen tuum.
12 Danken will ich dir, Adonái, mein Gott, von ganzem Herzen — / Und deinen Namen für immer ehren.
Confitebor tibi Domine Deus meus in toto corde meo. Et glorificabo nomen tuum in æternum:
13 Denn deine Huld gegen mich war reich: / Aus größter Todesgefahr hast du mich errettet. (Sheol )
Quia misericordia tua magna est super me: et eruisti animam meam ex inferno inferiori. (Sheol )
14 Elohim, es haben sich Frevler erhoben wider mich, / Und eine Rotte von Schreckensmännern trachtet mir nach dem Leben; / Sie haben dich nicht vor Augen.
Deus, iniqui insurrexerunt super me, et synagoga potentium quæsierunt animam meam: et non proposuerunt te in conspectu suo.
15 Aber du, Adonái, bist ein barmherziger, gnädiger Gott, / Langmütig und reich an Huld und Treu.
Et tu Domine Deus miserator et misericors, patiens, et multæ misericordiæ, et verax.
16 Wende dich zu mir und sei mir gnädig, / Verleih deinen Schutz deinem Knecht / Und hilf doch dem Sohn deiner Magd!
Respice in me, et miserere mei, da imperium tuum puero tuo: et salvum fac filium ancillæ tuæ.
17 Tu ein Zeichen an mir zum Guten, / Daß meine Hasser voll Scham es sehn, / Weil du mir geholfen, o Jahwe, und mich getröstet.
Fac mecum signum in bonum, ut videant qui oderunt me, et confundantur: quoniam tu Domine adiuvisti me, et consolatus es me.