Psalm 50

1 Ein Psalm Asafs. / El Elohim Jahwe: Er redet / Und ruft der Erde d vom Aufgang der Sonne bis zum Niedergang.

۱ مزمور آساف خدا، خدا یهوه تکلم می‌کند و زمین رااز مطلع آفتاب تا به مغربش می‌خواند.

2 Aus Zion, der Schönheit Krone, / Strahlt Elohim hervor.

۲ از صهیون که کمال زیبایی است، خدا تجلی نموده است.

3 Unser Gott, er kommt und schweiget nicht. / Verzehrend Feuer geht vor ihm her, / Rings um ihn stürmt es gewaltig.

۳ خدای ما می‌آید و سکوت نخواهد نمود. آتش پیش روی او می‌بلعد. وطوفان شدید گرداگرد وی خواهد بود.

4 Er ruft die Himmel droben herbei. / Und die Erde, sein Volk zu richten:

۴ آسمان را از بالا می‌خواند و زمین را، تا قوم خود راداوری کند:

5 "Versammelt mir die Frommen, / Die den Bund mit mir im Opfer geschlossen!"

۵ «مقدسان مرا نزد من جمع کنید، که عهد را با من به قربانی بسته‌اند.»

6 Die Himmel künden seine Gerechtigkeit; / Denn Elohim — er ist's, der richtet! (Sela)

۶ و آسمانها ازانصاف او خبر خواهند داد. زیرا خدا خود داوراست، سلاه.

7 "Höre, mein Volk, o laß mich reden! / Israel, laß mich dich warnen! / Elohim, dein Gott, bin ich.

۷ «ای قوم من بشنوتا سخن گویم. و‌ای اسرائیل تا برایت شهادت دهم که خدا، خدای تومن هستم.

8 Nicht deiner Schlachtopfer wegen rüge ich dich — / Sind doch deine Brandopfer immer vor mir.

۸ درباره قربانی هایت تو را توبیخ نمی کنم و قربانی های سوختنی تو دائم در نظرمن است.

9 Nicht brauche ich Stiere aus deinem Hause / Noch Böcke aus deinen Hürden.

۹ گوساله‌ای از خانه تو نمی گیرم و نه بزی از آغل تو.

10 Denn mein ist alles Wild des Waldes, / Das viele Getier auf den Bergen.

۱۰ زیراکه جمیع حیوانات جنگل از آن منند و بهایمی که بر هزاران کوه می‌باشند.

11 Ich kenne jeden Vogel der Berge, / Und was auf den Feldern sich regt, ist mein.

۱۱ همه پرندگان کوهها را می‌شناسم و وحوش صحرا نزد من حاضرند.

12 Sollte mich hungern, dir sagte ich's nicht. / Denn mein ist der Erdkreis und was ihn erfüllt.

۱۲ اگر گرسنه می‌بودم تورا خبر نمی دادم. زیرا ربع مسکون و پری آن از آن من است.

13 Esse ich etwa der Stiere Fleisch / Und trink ich der Böcke Blut?

۱۳ آیا گوشت گاوان را بخورم و خون بزها را بنوشم؟

14 Opfere Elohim Dank / Und bezahle dem Höchsten deine Gelübde!

۱۴ برای خدا قربانی تشکر رابگذران، و نذرهای خویش را به حضرت اعلی وفانما.

15 "Rufe mich an am Tage der Not: / Dann will ich dich retten, daß du mich ehrest."

۱۵ پس در روز تنگی مرا بخوان تا تو راخلاصی دهم و مرا تمجید بنمایی.»

16 Aber zum Frevler spricht Elohim: / Wie? du zählst meine Satzungen auf / Und redest von meinem Bund?

۱۶ و اما به شریر خدا می‌گوید: «ترا چه‌کاراست که فرایض مرا بیان کنی و عهد مرا به زبان خود بیاوری؟

17 Das wagst du und hasset doch Zucht / Und wirfst meine Worte hinter dich?

۱۷ چونکه تو از تادیب نفرت داشته‌ای و کلام مرا پشت سر خود انداخته‌ای.

18 Siehst du einen Dieb, so gesellst du dich ihm, / Und mit Ehebrechern gehest du um.

۱۸ چون دزد را دیدی او را پسند کردی و نصیب تو با زناکاران است.

19 Du lässest deinen Mund zum Bösen los, / Und deine Zunge spinnet Trug.

۱۹ دهان خود را به شرارت گشوده‌ای و زبانت حیله را اختراع می‌کند.

20 Mit andern verleumdest du deinen Bruder, / Deiner Mutter Sohn hängst du Schande an.

۲۰ نشسته‌ای تا به ضد برادر خود سخن رانی ودرباره پسر مادر خویش غیبت‌گویی.

21 Das hast du getan, und ich schwieg dazu. / Da dachtest du denn: ich wäre wie du. / Aber ich will dich zur Rechenschaft ziehn, / Dir's unter die Augen stellen."

۲۱ این راکردی و من سکوت نمودم. پس گمان بردی که من مثل تو هستم. لیکن تو را توبیخ خواهم کرد. و این را پیش نظر تو به ترتیب خواهم نهاد.

22 Merkt das wohl, die ihr Gottes vergeßt; / Sonst werd ich zerreißen, und niemand rettet.

۲۲ ‌ای فراموش کنندگان خدا، در این تفکر کنید! مباداشما را بدرم و رهاننده‌ای نباشد.

23 Wer Dank opfert, der ehret mich recht, / Und er bahnet den Weg, / Auf dem ich ihm zeige das Heil Elohims.

۲۳ هر‌که قربانی تشکر را گذراند مرا تمجید می‌کند. و آنکه طریق خود را راست سازد، نجات خدا را به وی نشان خواهم داد.»