Psalm 147
1 Lobet Jah! / Denn köstlich ist's, unsern Gott zu preisen; / Ja, lieblich ist's, es ziemt sich Lobgesang.
Haleluja! Ĉar estas bone kanti al nia Dio, Ĉar agrabla estas la glorkantado.
2 Jahwe bauet Jerusalem, / Die Vertriebnen Israels sammelt er wieder.
La Eternulo konstruas Jerusalemon, La elpelitojn de Izrael Li kolektas.
3 Er heilt die zerbrochnen Herzen, / Und ihre Wunden verbindet er.
Li sanigas la korprematojn Kaj bandaĝas iliajn vundojn.
4 Er bestimmt den Sternen ihre Zahl, / Sie alle ruft er bei Namen.
Li kalkulas la stelojn, Kaj al ili ĉiuj Li donas nomojn.
5 Groß ist unser Herr und reich an Kraft, / Seine Einsicht ist unermeßlich.
Granda estas nia Sinjoro kaj tre forta; Lia saĝo estas nemezurebla.
6 Den Duldern hilft Jahwe auf, / Aber Frevler erniedrigt er tief zu Boden.
La Eternulo altigas la humilulojn; Sed la malvirtulojn Li malaltigas ĝis la tero.
7 Stimmt für Jahwe ein Danklied an, / Spielt unserm Gott auf der Zither!
Kantu al la Eternulo gloradon, Muziku al nia Dio per harpo.
8 Er bedeckt den Himmel mit Wolken, / Er spendet Regen der Erde, / Läßt Gras auf den Bergen sprossen.
Li kovras la ĉielon per nuboj, Pretigas por la tero pluvon, Kreskigas sur la montoj herbon.
9 Er gibt dem Vieh sein Futter, / Den jungen Raben, wenn sie schrein.
Li donas al la bruto ĝian nutraĵon, Kaj al la korvidoj, kiuj krias.
10 Nicht an des Rosses Stärke hat er Gefallen, / Er hat nicht Lust an des Mannes Beinen.
Ne la forton de ĉevalo Li ŝatas; Ne la femuroj de homo al Li plaĉas:
11 Lust hat Jahwe an seinen Frommen, / Die da harren auf seine Huld.
Plaĉas al la Eternulo Liaj timantoj, Kiuj fidas Lian bonecon.
12 Preise, Jerusalem, Jahwe, / Lobe, Zion, deinen Gott!
Laŭdu, ho Jerusalem, la Eternulon; Gloru vian Dion, ho Cion.
13 Denn er hat deiner Tore Riegel gestärkt, / Hat deine Kinder gesegnet in dir.
Ĉar Li fortikigis la riglilojn en viaj pordegoj, Li benis viajn filojn interne de vi.
14 Er hat deinem Lande Frieden geschenkt, / Dich mit dem besten Weizen gesättigt.
Li donas pacon al viaj limoj, Li satigas vin per la plej bona el la tritiko.
15 Er sendet sein Machtwort nieder zur Erde, / Eilend läuft sein Gebot.
Li sendas Sian ordonon al la tero; Tre rapide kuras Lia vorto.
16 Er gibt Schnee wie Wolle, / Streut Reif wie Asche aus.
Li donas neĝon kiel lanon, Li ŝutas prujnon kiel cindron.
17 Er wirft seinen Hagel herab in Stücken: / Wer hält vor seiner Kälte stand?
Li ĵetas Sian glacion kiel pecojn; Kiu kontraŭstaros al Lia frosto?
18 Sendet er aber sein Wort, so zerschmelzt er sie. / Er läßt seinen Tauwind wehn, so rinnen Gewässer.
Li sendas Sian vorton, kaj ĉio degelas; Li blovas per Sia vento, kaj ekfluas akvo.
19 Er hat für Jakob sein Wort verkündet, / Seine Satzungen und Rechte für Israel.
Li sciigas al Jakob Sian vorton, Siajn leĝojn kaj decidojn al Izrael.
20 So hat er sonst keinem Volke getan; / Drum kennen sie auch seine Rechte nicht. / Lobt Jah!
Tiel Li ne faras al iu alia popolo; Kaj Liajn decidojn ili ne scias. Haleluja!
