Psalm 122

1 Ein Stufenlied von David. / Ich hab mich gefreut über die, die zu mir sagten: / "Zu Jahwes Hause wollen wir wallen."

Kanto de suprenirado. De David. Mi ekĝojis, kiam oni diris al mi: Ni iru en la domon de la Eternulo.

2 Dann standen endlich unsre Füße / In deinen Toren, Jerusalem.

Niaj piedoj staris en viaj pordegoj, Ho Jerusalem,

3 Jerusalem, du wiedererbaute, / Als eine Stadt, die eng in sich verbunden!

Vi Jerusalem, konstruita kiel urbo, En kiu ĉio kuniĝis.

4 Dorthin zogen die Stämme hinauf, / Die Stämme Jahs — / Wie es Israel vorgeschrieben —, / Um Jahwes Namen zu preisen.

Tien supreniris la triboj, la triboj de la Eternulo, Laŭ la moro de Izrael, Por glori la nomon de la Eternulo.

5 Dort standen einst die Stühle für die Gerichtsverhandlung, / Stühle für Davids Haus.

Ĉar tie staris tronoj de juĝo, Tronoj de la domo de David.

6 Erbittet Jerusalem Frieden! / Wohl geh es denen, die dich lieben!

Deziru pacon al Jerusalem; Bonan staton havu viaj amantoj.

7 Friede walte in deinen Mauern, / Sicherheit in deinen Palästen!

Paco estu inter viaj muroj, Bonstato en viaj palacoj.

8 Um meiner Brüder und Freunde willen / Will ich doch sagen: "Friede walte in dir!"

Pro miaj fratoj kaj amikoj mi do diru: Paco estu al vi.

9 Aus Liebe zum Hause Jahwes, unsers Gottes, / Will ich dein Bestes suchen.

Pro la domo de la Eternulo, nia Dio, Mi deziras al vi bonon.