Matthaeus 4
1 Dann ward Jesus vom Geist in die Wüste geführt, um von dem Teufel versucht zu werden.
തതഃ പരം യീശുഃ പ്രതാരകേണ പരീക്ഷിതോ ഭവിതുമ് ആത്മനാ പ്രാന്തരമ് ആകൃഷ്ടഃ
2 Und als er vierzig Tage und vierzig Nächte gefastet hatte, empfand er zuletzt Hunger.
സൻ ചത്വാരിംശദഹോരാത്രാൻ അനാഹാരസ്തിഷ്ഠൻ ക്ഷുധിതോ ബഭൂവ|
3 Da trat der Versucher zu ihm und sprach: "Bist du Gottes Sohn, so befiehl, daß sich diese Steine hier in Brot verwandeln."
തദാനീം പരീക്ഷിതാ തത്സമീപമ് ആഗത്യ വ്യാഹൃതവാൻ, യദി ത്വമീശ്വരാത്മജോ ഭവേസ്തർഹ്യാജ്ഞയാ പാഷാണാനേതാൻ പൂപാൻ വിധേഹി|
4 Doch er antwortete: "Es steht geschrieben: Der Mensch wird nicht durch Brot allein am Leben erhalten, sondern durch alles, was ihm durch Gottes Allmachtswort bereitet wird."
തതഃ സ പ്രത്യബ്രവീത്, ഇത്ഥം ലിഖിതമാസ്തേ, "മനുജഃ കേവലപൂപേന ന ജീവിഷ്യതി, കിന്ത്വീശ്വരസ്യ വദനാദ് യാനി യാനി വചാംസി നിഃസരന്തി തൈരേവ ജീവിഷ്യതി| "
5 Dann nahm ihn der Teufel mit sich in die heilige Stadt, stellte ihn auf das flachte Dach der Tempelhalle
തദാ പ്രതാരകസ്തം പുണ്യനഗരം നീത്വാ മന്ദിരസ്യ ചൂഡോപരി നിധായ ഗദിതവാൻ,
6 und sprach zu ihm: "Bist du Gottes Sohn, so stürze dich hinab, denn es steht geschrieben: Er wird seinen Engeln deinetwegen Auftrag geben, und sie sollen dich auf den Händen tragen, daß du nicht mit deinem Fuß an einen Stein stoßest."
ത്വം യദിശ്വരസ്യ തനയോ ഭവേസ്തർഹീതോഽധഃ പത, യത ഇത്ഥം ലിഖിതമാസ്തേ, ആദേക്ഷ്യതി നിജാൻ ദൂതാൻ രക്ഷിതും ത്വാം പരമേശ്വരഃ| യഥാ സർവ്വേഷു മാർഗേഷു ത്വദീയചരണദ്വയേ| ന ലഗേത് പ്രസ്തരാഘാതസ്ത്വാം ഘരിഷ്യന്തി തേ കരൈഃ||
7 Jesus aber erwiderte ihm: "Anderseits steht auch geschrieben: Du sollst den Herrn, deinen Gott, nicht versuchen."
തദാനീം യീശുസ്തസ്മൈ കഥിതവാൻ ഏതദപി ലിഖിതമാസ്തേ, "ത്വം നിജപ്രഭും പരമേശ്വരം മാ പരീക്ഷസ്വ| "
8 Weiter nahm ihn der Teufel mit sich auf einen sehr hohen Berg. Von dort aus zeigte er ihm alle Reiche der Welt mit ihrer Pracht
അനന്തരം പ്രതാരകഃ പുനരപി തമ് അത്യുഞ്ചധരാധരോപരി നീത്വാ ജഗതഃ സകലരാജ്യാനി തദൈശ്വര്യ്യാണി ച ദർശയാശ്ചകാര കഥയാഞ്ചകാര ച,
9 und sprach zu ihm: "Dies alles will ich dir geben, wenn du vor mir niederfällst und mir huldigst."
യദി ത്വം ദണ്ഡവദ് ഭവൻ മാം പ്രണമേസ്തർഹ്യഹമ് ഏതാനി തുഭ്യം പ്രദാസ്യാമി|
10 Da antwortete ihm Jesus: "Mir aus den Augen, Satan! Denn es steht geschrieben: Du sollst dem Herrn, deinem Gott, anbetend huldigen und ihn allein verehren."
തദാനീം യീശുസ്തമവോചത്, ദൂരീഭവ പ്രതാരക, ലിഖിതമിദമ് ആസ്തേ, "ത്വയാ നിജഃ പ്രഭുഃ പരമേശ്വരഃ പ്രണമ്യഃ കേവലഃ സ സേവ്യശ്ച| "
11 Da verließ ihn der Teufel, und nun kamen Engel herbei und brachten ihm Speise.
തതഃ പ്രതാരകേണ സ പര്യ്യത്യാജി, തദാ സ്വർഗീയദൂതൈരാഗത്യ സ സിഷേവേ|
12 Auf die Kunde, Johannes sei verhaftet worden, zog sich Jesus nach Galiläa zurück.
തദനന്തരം യോഹൻ കാരായാം ബബന്ധേ, തദ്വാർത്താം നിശമ്യ യീശുനാ ഗാലീൽ പ്രാസ്ഥീയത|
13 Er verließ Nazaret und nahm seine Wohnung in Kapernaum am See in dem Gebiet von Sebulon und Naphtali. —
തതഃ പരം സ നാസരന്നഗരം വിഹായ ജലഘേസ്തടേ സിബൂലൂന്നപ്താലീ ഏതയോരുവഭയോഃ പ്രദേശയോഃ സീമ്നോർമധ്യവർത്തീ യ: കഫർനാഹൂമ് തന്നഗരമ് ഇത്വാ ന്യവസത്|
14 So erfüllte sich der Ausspruch des Propheten Jesaja:
തസ്മാത്, അന്യാദേശീയഗാലീലി യർദ്ദൻപാരേഽബ്ധിരോധസി| നപ്താലിസിബൂലൂന്ദേശൗ യത്ര സ്ഥാനേ സ്ഥിതൗ പുരാ|
15 Das Land Sebulon und das Land Naphtali, das Gebiet nach dem Meere zu, die Gegend östlich vom Jordan, das heidnische Galiläa
തത്രത്യാ മനുജാ യേ യേ പര്യ്യഭ്രാമ്യൻ തമിസ്രകേ| തൈർജനൈർബൃഹദാലോകഃ പരിദർശിഷ്യതേ തദാ| അവസൻ യേ ജനാ ദേശേ മൃത്യുച്ഛായാസ്വരൂപകേ| തേഷാമുപരി ലോകാനാമാലോകഃ സംപ്രകാശിതഃ||
16 - das Volk, das im Finstern saß, hat ein großes Licht gesehn, und denen, die in des Todes Land und Schatten wohnten, hat ein Licht geleuchtet.
യദേതദ്വചനം യിശയിയഭവിഷ്യദ്വാദിനാ പ്രോക്തം, തത് തദാ സഫലമ് അഭൂത്|
17 Seit der Zeit begann Jesus öffentlich zu lehren. Seine Botschaft lautete: "Ändert euern Sinn, denn das Königreich der Himmel ist nahe herbeigekommen!"
അനന്തരം യീശുഃ സുസംവാദം പ്രചാരയൻ ഏതാം കഥാം കഥയിതുമ് ആരേഭേ, മനാംസി പരാവർത്തയത, സ്വർഗീയരാജത്വം സവിധമഭവത്|
18 Als Jesus (eines Tages) an dem Ufer des Galiläischen Sees wandelte, erblickte er zwei Brüder: Simon, mit dem Beinamen Petrus, und seinen Bruder Andreas; die warfen ein Wurfnetz in den See, denn sie waren Fischer.
തതഃ പരം യീശു ർഗാലീലോ ജലധേസ്തടേന ഗച്ഛൻ ഗച്ഛൻ ആന്ദ്രിയസ്തസ്യ ഭ്രാതാ ശിമോൻ അർഥതോ യം പിതരം വദന്തി ഏതാവുഭൗ ജലഘൗ ജാലം ക്ഷിപന്തൗ ദദർശ, യതസ്തൗ മീനധാരിണാവാസ്താമ്|
19 Und er sprach zu ihnen: "Kommt und folget mir, ich will euch zu Menschenfischern machen."
തദാ സ താവാഹൂയ വ്യാജഹാര, യുവാം മമ പശ്ചാദ് ആഗച്ഛതം, യുവാമഹം മനുജധാരിണൗ കരിഷ്യാമി|
20 Da ließen sie sofort ihre Netze liegen und folgten ihm.
തേനൈവ തൗ ജാലം വിഹായ തസ്യ പശ്ചാത് ആഗച്ഛതാമ്|
21 Als er dann weiterging, sah er ein anderes Brüderpaar: Jakobus, den Sohn des Zebedäus, und seinen Bruder Johannes; die brachten in ihrem Boote mit ihrem Vater Zebedäus ihre Hochseenetze in Ordnung. Und er berief sie.
അനന്തരം തസ്മാത് സ്ഥാനാത് വ്രജൻ വ്രജൻ സിവദിയസ്യ സുതൗ യാകൂബ് യോഹന്നാമാനൗ ദ്വൗ സഹജൗ താതേന സാർദ്ധം നൗകോപരി ജാലസ്യ ജീർണോദ്ധാരം കുർവ്വന്തൗ വീക്ഷ്യ താവാഹൂതവാൻ|
22 Sogleich verließen sie das Boot und ihren Vater und folgten ihm.
തത്ക്ഷണാത് തൗ നാവം സ്വതാതഞ്ച വിഹായ തസ്യ പശ്ചാദ്ഗാമിനൗ ബഭൂവതുഃ|
23 Jesus zog umher in ganz Galiläa: er lehrte in ihren Versammlungshäusern, verkündigte die frohe Botschaft vom Königreiche und heilte allerlei Krankheiten und Gebrechen im Volke.
അനന്തരം ഭജനഭവനേ സമുപദിശൻ രാജ്യസ്യ സുസംവാദം പ്രചാരയൻ മനുജാനാം സർവ്വപ്രകാരാൻ രോഗാൻ സർവ്വപ്രകാരപീഡാശ്ച ശമയൻ യീശുഃ കൃത്സ്നം ഗാലീൽദേശം ഭ്രമിതുമ് ആരഭത|
24 Die Kunde von ihm ging weiter und drang durch ganz Syrien. Da brachte man zu ihm alle, die an den verschiedenartigsten Gebrechen litten: von Schmerzen Geplagte, Besessene, Mondsüchtige, Gelähmte; und er heilte sie.
തേന കൃത്സ്നസുരിയാദേശസ്യ മധ്യം തസ്യ യശോ വ്യാപ്നോത്, അപരം ഭൂതഗ്രസ്താ അപസ്മാരർഗീണഃ പക്ഷാധാതിപ്രഭൃതയശ്ച യാവന്തോ മനുജാ നാനാവിധവ്യാധിഭിഃ ക്ലിഷ്ടാ ആസൻ, തേഷു സർവ്വേഷു തസ്യ സമീപമ് ആനീതേഷു സ താൻ സ്വസ്ഥാൻ ചകാര|
25 Es folgten ihm große Volksscharen aus Galiläa und dem Gebiete der Zehn Städte, aus Jerusalem und Judäa und aus der Gegend jenseits des Jordans.
ഏതേന ഗാലീൽ-ദികാപനി-യിരൂശാലമ്-യിഹൂദീയദേശേഭ്യോ യർദ്ദനഃ പാരാഞ്ച ബഹവോ മനുജാസ്തസ്യ പശ്ചാദ് ആഗച്ഛൻ|
