Markus 11
1 Als sie in die Nähe von Jerusalem kamen, nach Bethphage und Bethanien, an den Ölberg, da entsandte er zwei seiner Jünger
ଏଚେକାଡ଼୍ଦ ହେୱାର୍ ଜିରୁସାଲମ୍ ଲାଗାୟ୍ ୱାଜ଼ି ଜିତ୍ମାଡ଼ି ଲାଗେ ବେତ୍ପାଗି ଆରି ବେତ୍ନିୟା କଚଣ୍ତ ୱାତାର୍, ହେ ପାଦ୍ନା ଜିସୁ ନିଜ୍ ଚେଲାରିଂ ତାଙ୍ଗ୍ ରିୟାରିଂ ଇ କାତା ୱେଚ୍ଚି ପକ୍ତାନ୍,
2 mit dem Auftrag: "Geht hin in das Dorf, das vor euch liegt! Gleich am Eingang werdet ihr ein Eselsfüllen angebunden finden, auf dem noch nie ein Mensch gesessen hat. Das bindet los und bringt es her!
ମି ମୁମ୍ ହାଣ୍କୁ ହେ ନାସ୍ତ ହାଲାଟ୍ । “ହେବେ ହଣି ସାଙ୍ଗେ ସାଙ୍ଗେ, ଇମ୍ଣାକା ଜପି ଇନେର୍ ଇନାୱାଡ଼ାଂ କୁଚ୍ୱାତାର୍ନା, ଏଲେଙ୍ଗ୍ ବାର୍ତାକା ର ଗଦ ହିମ୍ଣାତିଂ ଗାଚ୍ଚାକା ହୁଡ଼୍ନାଦେର୍, ହେଦେଲିଂ ରିକ୍ଚି ତାଇୱାଡୁ ।
3 Und fragt euch jemand: 'Was macht ihr da?', so sprecht: 'Der Herr bedarf sein, und er schickt es gleich wieder her.'"
ଆରେ, ଏଚେକାଡ଼୍ଦ ଇନେନ୍ ମିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇନାକିଦେଂ ଏଲେଙ୍ଗ୍ କିନାଦେର୍ ଇଞ୍ଜି ଇନ୍ଚିସ୍, ହେଦାଂ ଇନାଦେର୍, ଇଦାଂ ତାକେ ମାପ୍ରୁତି ଲଡ଼ା ମାନାତ୍, ଆରେ ହେୱାନ୍ ଆରେରଗ ବେଗି ପକ୍ତାନାନ୍ ।”
4 Da gingen sie hin, und auf der Dorfstraße fanden sie draußen an der Haustür ein Füllen angebunden; das banden sie los.
ହେୱାର୍ ହାଲ୍ଜି ଦୁୱେର୍ ଲାଗାୟ୍ ବାର୍ତ ହାକିଡ଼ିତ ର ଗଦ ହିମ୍ଣା ଗାଚ୍ଚାକା ହୁଡ଼୍ଜି ହେଦେଲିଂ ରିକ୍ତାର୍ ।
5 Doch einige von den Leuten, die da standen, fragten sie: "Was macht ihr da? Ihr bindet das Füllen los?"
ହେବେ ନିଲ୍ଚିମାନି ମାନାୟାର୍ ବିତ୍ରେ ଇନେର୍ ଇନେର୍ ହେୱାରିଂ ୱେନ୍ବାତାର୍, “ଗଦ ହିମ୍ଣାତିଂ ରିକ୍ଚି ଇନାକିନାଦେରା?”
6 Sie antworteten ihnen, wie Jesus geboten hatte. Da ließ man sie gewähren.
ଜିସୁ ଇନେସ୍ ୱେଚ୍ଚି ମାଚାନ୍, ହେୱାର୍ ହେ ଲାକେ ହେୱାରିଂ ଉତର୍ ହିତାର୍, ପାଚେ ହେୱାର୍ ହେୱାରିଂ ପିସ୍ତି ହିତାର୍ ।
7 Sie brachten nun das Füllen zu Jesus, legten ihre Mäntel auf des Tieres Rücken, und er setzte sich darauf.
ଜିସୁ ଲାଗାୟ୍ ଗଦ ହିମ୍ଣାତିଂ ତାସି ହେୱାର୍ ତା ଜପି ନିଜ୍ ନିଜ୍ନି ହେନ୍ଦ୍ରା ପାସ୍ତାର୍, ଆରି ଜିସୁ ତା ଜପି କୁଚ୍ଚାନ୍ ।
8 Viele Leute aber breiteten ihre Mäntel auf den Weg, andere hieben auf den Feldern grüne Zweige ab und streuten sie aus.
ଆରେ ହେନି ହାସ୍ଦ ଜାର୍ ଜାର୍ ହେନ୍ଦ୍ରା ପାସ୍ତାର୍ ଆରେ କେତେଜାଣ୍ ଜମିତାଂ ଡାଡ଼୍ କାଦ୍ଦି ତାସି ପାସ୍ତାର୍ ।
9 Und alle, die mitgingen — vorn im Zug und hinterdrein —, die riefen laut: "Heil! Gesegnet sei, der da kommt in dem Namen des Herrn!
ଆରେ, ଆଗେ ଆରି ପାଚେ ହାଲ୍ଜିମାନି ମାନାୟାର୍ ଗାଜାକାଟ୍ତାଂ ଇଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍ ଲାଗାତାର୍, “ହସାନ୍ନା! ମାପ୍ରୁତି ତର୍ଦ ଇନେନ୍ ୱାନାନା ଇସ୍ୱର୍ ଆସିର୍ବାଦ୍ ହିଦ୍ନାନ୍!
10 Gesegnet sei das Königreich, das nun beginnt, das Königreich unseres Vaters David! Heil droben in der Höhe!"
ମା ଆବା ଲାତ୍ରା ଦାଉଦ୍ତି ଇମ୍ଣି ରାଜି ୱାନାତା, ହେଦାଂ ଇସ୍ୱର୍ ଆସିର୍ବାଦ୍ କିଦେନ୍! ଜପ୍ଣି ଲକାର୍ତି ହସାନ୍ନା!”
11 So zog er in Jerusalem ein. Und er ging in den Tempel. Dort schaute er sich alles an. Erst in später Stunde ging er mit den Zwölfen hinaus nach Bethanien.
ପାଚେ ଜିସୁ ଜିରୁସାଲମ୍ତ ୱାଜ଼ି ମନ୍ଦିର୍ତ ହଟାନ୍, ଆରେ ଚାର୍ବେଣ୍ତି ସବୁ ବିସ୍ରେ ହୁଡ଼୍ଜି ମାଜ୍ଗା ଆତିଲେ ବାରଜାଣ୍ ହୁକେ ବେତ୍ନିୟାତ ହସିହାଚାର୍ ।
12 Als sie am anderen Morgen Bethanien verließen, empfand er Hunger.
ହେ ଆର୍କାତ୍ ନାଜିଂ ହେୱାର୍ ବେତ୍ନିୟାତାଂ ୱାଜ଼ି ମାଚି ୱେଡ଼ାଲିଂ ଜିସୁ ନାସ୍କି ଆତାନ୍;
13 Da sah er von weitem einen Feigenbaum, der Blätter hatte. Auf den ging er zu, um zu sehen, ob er Früchte darauf fände. Doch als er hinkam, fand er nichts als Blätter; denn die Jahreszeit für die (reifen Sommer-) Feigen war noch nicht da.
ଆରେ, ହେୱାନ୍ ଦେହାତାଂ ଆକିଂ ମାନି ର ତଗା ମାର୍ ହୁଡ଼୍ଜି, ଇନେସ୍ ଆତିସ୍ ହେବେ ପାଡ଼୍ ଗାଟାଆଦ୍ନାତ୍, ଇ ଆହା କିଜ଼ି ଲାଗେ ହାଚାନ୍ । ମାତର୍ ଲାଗେ ୱାଜ଼ି ଆକିଂ ପିସ୍ତି ଆରି ଇନାକା ହୁଡ଼୍ଦେଂ ଆଡ୍ୱାତାନ୍, ଇନାକିଦେଂକି ହେ କାଡ଼୍ଦ ତଗାପାଡ଼୍ନି ସମୁ ହିଲ୍ୱାତାତ୍ ।
14 Da sprach er zu dem Baum: "In Zukunft soll man nie wieder Frucht von dir essen!" Und seine Jünger hörten diese Worte. (aiōn g165)
ହେବେଣ୍ଡାଂ ଜିସୁ ମାର୍ଦିଙ୍ଗ୍ ଇଚାନ୍, “ଆରେ ମୁଡ଼୍କେ ନି ତାଂ ପାଡ଼୍ ଇନେର୍ ତିନ୍ମେର୍!” ହେୱାନ୍ତି ଚେଲାର୍ ଇ କାତା ୱେଚାର୍ । (aiōn g165)
15 Dann kamen sie nach Jerusalem. Er ging in den Tempel und begann all, die dort verkauften und kauften, hinauszutreiben; die Tische der Wechsler und die Bänke der Taubenhändler stieß er um
ତାପାଚେ ହେୱାର୍ ଜିରୁସାଲମ୍ତ ୱାତାର୍, ଆରି ଜିସୁ ମନ୍ଦିର୍ ବିତ୍ରେ ହଣ୍ଜି ହେୱାର୍ ପୁଜାକିଦେଂ କଡ଼୍ନାକାରିଂ ପନାକାରିଂ ହପ୍ତେଂ ଲାଗାତାନ୍, ଆରି ଟାକାଂ ବେପ୍ରିୟାରିଂ ପାଟାଙ୍ଗ୍ ଆରି ପାଣ୍ଡ୍କା ବେପ୍ରିୟାରିଂ କୁଚ୍ନି ବାହା ଉଲ୍ଟାୟ୍ କିତାନ୍,
16 und wollte nicht dulden, daß man ein Hausgerät über den Tempelplatz trüge.
ଆରେ ମନ୍ଦିର୍ ବିତ୍ରେ ଇନେରିଂ ପା ତାଡ଼ିଆ ଇନାକା ଅଦେଂ ହିୱାତାନ୍ ।
17 Er wies sie darauf hin: "Steht nicht geschrieben: Mein Haus soll ein Bethaus heißen für alle Völker? Ihr aber habt eine Räuberhöhle daraus gemacht."
ଆରେ ଜିସୁ ହେୱାରିଂ ହିକ୍ୟା ହିଉ ହିଉ ଇଚାନ୍, ଇଦାଂ ଲେକା ଆତାତ୍ନ୍ନା, “ମା ଇଲ୍ ୱିଜ଼ୁ ଜାତି କାଜିଂ ପାର୍ତାନା ଇଲ୍ ଇଞ୍ଜି ଡାକ୍ପୁଟା ଆନାତ୍, ମାତର୍ ଏପେଙ୍ଗ୍ ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଚର୍କୁ ଇଲ୍ କିତାଦେର୍ଣ୍ଣା!”
18 Das hörten die Schriftgelehrten und die Hohenpriester, und sie überlegten, wie sie ihn aus dem Weg räumen könnten. Denn sie hatten Furcht vor ihm, weil seine Lehre auf das ganze Volk einen tiefen Eindruck machte.
ମୁଡ଼୍ ମାପ୍ରୁହେବାକିନାକାନ୍ ଆରି ଦରମ୍ ଗୁରୁର୍ ଇଦାଂ ୱେନ୍ଞ୍ଜି ଜିସୁଙ୍ଗ୍ ଇନେସ୍ କିଜ଼ି ନାସ୍ କିନାର୍ ହେଦାଂ ଉପାୟ୍ କିଦେଙ୍ଗ୍ ଲାଗାତାର୍; ଇନେକିଦେଂକି ଲକୁ ହେୱାନ୍ ହିକ୍ୟାତ କାବା ଆତିଲେ ହେୱାର୍ ହେୱାନିଂ ପାଣ୍ଡ୍ରା ଆଜ଼ି ମାଚାର୍ ।
19 Wenn der Abend kam, pflegte er die Stadt zu verlassen.
ହେ ଦିନ୍ତ ମ୍ଡିକା ଆତିଲେ ଜିସୁ ଆରି ଚେଲାର୍ ଗାଡ଼୍ଦାଂ ହସି ହାଲ୍ଜି ମାଚାର୍ ।
20 Als sie früh am anderen Morgen an dem Feigenbaum vorüberkamen, sahen sie, wie er bis zur Wurzel verdorrt war.
ନାଡ଼ିହିଙ୍ଗ୍ ହେ ହାଜ଼ି ହିଜ଼ି ହାନି ୱେଡ଼ାଲିଂ ହେୱାର୍ ତଗା ମାର୍ ଚିରାତାଂ ୱାଜ୍ଜି ହାଲ୍ଜି ମାଚାକା ହୁଡ଼୍ତାର୍ ।
21 Da erinnerte sich Petrus an Jesu Wort und sprach zu ihm: "Meister, sieh, der Feigenbaum, den du verflucht hast, ist verdorrt."
ହେବେ ପିତର୍ ଆଗେନି କାତା ଏତୁ କିଜ଼ି ହେୱାନିଂ ଇଚାନ୍, “ଏ ଗୁରୁ, ହୁଡ଼ା, ଏନ୍ ଇମ୍ଣି ତଗା ମାର୍ଦିଂ ସାଇପ୍ ହିଜ଼ି ମାଚାୟ୍ ହେଦାଂ ୱାଜ୍ଜି ହାଚାତେ ।”
22 Darauf erwiderte ihnen Jesus: "Habt Glauben, von Gott gewirkt!
ଜିସୁ ଚେଲାରିଂ ଉତର୍ ହିତାନ୍, “ଇସ୍ୱର୍ ତାକେ ପାର୍ତି କିୟାଟ୍ ।”
23 Denn wahrlich, ich sage euch: Wer zum dem Berg dort sagte: 'Heb dich von deiner Stelle und stürze dich ins Meer!' und er zweifelte dabei nicht in seinem Herzen, sondern glaubte wirklich, daß es so geschähe nach seinem Wort, dem würde auch sein Wunsch erfüllt.
ଆନ୍ ମିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ହାତ୍ପା ଇଞ୍ଜ୍ନାଙ୍ଗା, ଇନେର୍ପା ଇ ମାଡ଼ିତିଂ ନିଙ୍ଗା ଆରି ହାମ୍ଦୁର୍ତ ଆର୍ଗା ଇଚିସ୍ ଆରି ଜାର୍ ମାନ୍ ପାର୍ତି କିତିସ୍ ଇନାକା ଇଚିସ୍, ହେଦାଂ ଗିଟା ଆନାତ୍ ଇଞ୍ଜି ପାର୍ତି କିଜ଼ି, ହେୱାନ୍ କାଜିଂ ହେଦାଂ ଗିଟା ଆନାତ୍ ।
24 Darum sage ich euch: Alles, was ihr erfleht im Gebet, das soll euch auch werden, wenn ihr nur glaubt, ihr hättet es schon.
ଲାଗିଂ, ଆନ୍ ମିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇଞ୍ଜ୍ନାଙ୍ଗା ଏପେଙ୍ଗ୍ ଇନା ଇନାକା ପାର୍ତାନା କିନାଦେର୍ ଆରି ଏନ୍ନାଦେରା, ହେ ସବୁ ଗାଟା ଆତାପ୍ନା ଇଞ୍ଜି ପାର୍ତି କିୟାଟ୍ ହେବେନି ହେ ସବୁ ପାୟାନାଦେର୍ ।
25 Und schickt ihr euch an zum Gebet, so vergebet allen, gegen die ihr etwas habt, damit euer Vater im Himmel auch euch eure Fehler vergebe."
ଆରେ, ଏପେଙ୍ଗ୍ ଏଚେୱାଡ଼ାଂପା ପାର୍ତାନା କିଦେଙ୍ଗ୍ ନିଙ୍ଗାଟ୍ ଜଦି ଇନେର୍ ବେରୁତ ମି ଇନାକା କାତା ମାଚିସ୍, ତା ଆତିସ୍ କେମା କିୟାଟ୍, ଇନେସ୍କି ମି ସାର୍ଗେନି ଆବାପା ମିୱାଙ୍ଗ୍ ପାପ୍ ସବୁ କେମା କିଦ୍ନାନ୍ ।
ମାତର୍ ଏପେଙ୍ଗ୍ କେମା ହିୱିତିସ୍, ମି ସାର୍ଗେ ନି ଆବାପା ମିଦାଙ୍ଗ୍ ବାନିୟାତାକା କେମା କିଦୁନ୍ ।
27 Sie kamen dann wieder nach Jerusalem. Als er dort im Tempel umherging, traten die Hohenpriester, die Schriftgelehrten und die Ältesten zu ihm
ଆରେ ରଗ ହେୱାର୍ ଆରି ଜିରୁସାଲମ୍ତ ୱାତାର୍, ଆରି, ଜିସୁ ମନ୍ଦିର୍ ବିତ୍ରେ ବୁଲାଆନି ୱେଡ଼ାଲିଂ ମୁଡ଼୍ ମାପ୍ରୁ ହେବା କିନାକାର୍, ଦରମ୍ ଗୁରୁର୍ ଆରି ପ୍ରାଚିନାର୍ ତାକେ ୱାଜ଼ି ୱେନ୍ବାତାର୍,
28 mit der Frage: "Mit welchem Recht tust du dies, oder wer hat dir das Recht zu solchem Tun gegeben?"
“ଏନ୍ ଇମ୍ଣି ଆଦିକାର୍ତ ଇ ସବୁ କିନାୟା? କି ଇ ସବୁ କିଦେଙ୍ଗ୍ ନିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଇନେର୍ ଆଦିକାର୍ ହିତ୍ତାର୍?”
29 Jesus erwiderte ihnen: "Ich will euch auch eine Frage vorlegen. Darauf gebt mir Antwort! Dann will ich euch sagen, mit welchem Recht ich dies tue.
ମାତର୍ ଜିସୁ ହେୱାରିଂ ଇଚାନ୍, “ଆନ୍ ମିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ର କାତା ୱେନ୍ବା ଆଦ୍ନାଂ, ନାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଉତର୍ ହିଦାଟ୍, ତାଆତିସ୍ ଆନ୍ ଇମ୍ଣି ଆଦିକାର୍ତାଂ ଇ ସବୁ କିନାଙ୍ଗା, ହେଦାଂ ମିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ୱେଚାନାଙ୍ଗ୍ ।
30 Stammte die Taufe des Johannes vom Himmel oder von Menschen? Antwortet mir!"
ଜହନ୍ତି ବାପ୍ତିସିମ୍ ସାର୍ଗେତାଂ କି ମାନାୟାର୍ତାଂ ୱାତାତ୍?” ନାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ଉତର୍ ହିଦାଟ୍ ।
31 Da überlegten sie miteinander: "Sagen wir: 'vom Himmel', so wird er fragen: 'Warum habt ihr ihm denn nicht geglaubt?'
ହେବେ ହେୱାର୍ ହାରି ବେଣ୍ ବାଟ୍ କିଦେଂ ଲାଗାତାର୍, ଜଦି ସାର୍ଗେତାଂ ଇଚିସ୍, ତା ଆତିସ୍ ହେୱାନ୍ ଇଞ୍ଜ୍ନାନ୍, ତେବେ “ଏପେଙ୍ଗ୍ ଇନାକିଦେଂ ଜହନ୍ତି ପାର୍ତି କିୟୁଦେରା?
32 Oder sollen wir antworten: 'von Menschen'?" Das wagten sie nicht aus Furcht vor dem Volk; denn alle glaubten, Johannes sei wirklich ein Prophet gewesen.
ଆରେ ମାନାୟାର୍ତାଂ ଇଞ୍ଜି ଇନାକା ଇନାସ୍?” ହେୱାର୍ ମାନାୟ୍ତିଂ ପାଣ୍ଡ୍ରା ଆଜ଼ି ମାଚାର୍; ଇନାକିଦେଂକି ୱିଜ଼ାକାର୍ ଜହନ୍ତିଂ ରକାନ୍, ବେଣ୍ବାକ୍ଣାୟ୍ କିନାକାନ୍ ଇଞ୍ଜି ମାନି କିଜ଼ି ମାଚାର୍ ।
33 Da erwiderten sie Jesus: "Wir wissen's nicht." Darauf sprach Jesus zu ihnen: "So sage ich euch auch nicht, mit welchem Recht ich dies tue."
ଲାଗିଂ ହେୱାର୍ ଜିସୁଙ୍ଗ୍ ଉତର୍ ହିତାର୍, “ଆପେଂ ପୁନୁପ୍ ।” ଜିସୁ ହେୱାରିଂ ଇଚାନ୍ ତେବେ ଆନ୍ ଇମ୍ଣି ଆଦିକାର୍ତ ଇ ସବୁ କିନାଙ୍ଗା, ହେଦାଂ ଆନ୍ ମିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ୱେଚ୍ଚୁଙ୍ଗ୍ ।
