Lukas 2
1 Zu jener Zeit hatte der Kaiser Augustus befohlen, es sollten alle Bewohner des römischen Reiches in die Schätzungslisten eingetragen werden.
୧ଏନ୍ ହୁଲାଙ୍ଗ୍କରେ ଗଟା ରୋମ୍ ଦିଶୁମ୍ରେନ୍କଆଃ ନୁତୁମ୍ ଅଲ୍ଲଃକା ମେନ୍ତେ ଲାଟ୍ସାହେବ୍ କାଇସାର୍ ଆଗସ୍ତସ୍ ହୁକୁମ୍ ଜାରିକେଦାଏ ।
2 Diese Schätzung wurde vorgenommen, noch ehe Quirinius Statthalter von Syrien war.
୨କୁରିଣିୟ ନୁତୁମ୍ ସିରିୟାରେନ୍ ଲାଟ୍ସାହେବ୍ ତାଇକେନ୍ ଦିପିଲିରେ ନେଆଁଁ ପାହିଲା ନୁତୁମ୍ ଅନଲ୍ ତାଇକେନା ।
3 Da gingen alle hin, um sich in die Listen eintragen zu lassen: ein jeder in seine Heimatstadt.
୩ଏନା ନାଗେନ୍ତେ ସବେନ୍କ ଆକଆଃ ନୁତୁମ୍ ଅଲ୍ରିକାନାଙ୍ଗ୍ ଆକଆଃ ଆକଆଃ ନାଗାର୍ତେକ ସେନଃୟାନା ।
4 Auch Josef zog damals aus der Stadt Nazaret in Galiläa hinauf nach Judäa zu der Davidstadt mit Namen Bethlehem, weil er zu Davids Haus und Geschlecht gehörte,
୪ଆଡଃ ଯୋଷେଫ୍ହଗି ନୁତୁମ୍ ଅଲ୍ରିକା ନାଗେନ୍ତେ ମାରିୟାମ୍ଲଃ ଗାଲିଲ୍ରେୟାଃ ନାଜ୍ରେତ୍ ନାଗାର୍ଏତେ ଯିହୁଦା ଦିଶୁମ୍ରେୟାଃ ବେଥ୍ଲେହେମ୍ ନୁତୁମ୍ ଦାଉଦ୍ଆଃ ନାଗାର୍ତେକିନ୍ ସେନ୍କେନା, ଚିୟାଃଚି ଯୋଷେଫ୍ ଦାଉଦ୍ଆଃ କିଲି ଆଡଃ ଅଡ଼ାଃରେନ୍ନିଃ ତାଇକେନାଏ ।
5 um sich dort eintragen zu lassen mit Maria, seiner Ehefrau, die guter Hoffnung war.
୫ଯୋଷେଫ୍ ନାଙ୍ଗ୍ ଆସିଆକାନ୍ କୁଡ଼ିଲଃ ନୁତୁମ୍ ଅଲ୍ରିକାତେ ହିଜୁଃୟାନା, ଇମ୍ତା ଇନିଃ ହାମ୍ବାଲ୍ରୋୱା କାନାଏ ତାଇକେନା । ଏନ୍ କୁଡ଼ିରାଃ ନୁତୁମ୍ ମାରିୟାମ୍ ତାଇକେନା ।
6 Während sie dort weilten, kam für Maria die Stunde ihrer Niederkunft:
୬ଇନ୍କିନ୍ ବାଏତୁଲାମ୍ ରେନ୍କିନ୍ ତାଇକେନା ଇମ୍ତାଙ୍ଗ୍ ମାରିୟାମ୍ଆଃ ରାୱାଲଃରେୟାଃ ନେଡା ସେଟେର୍ୟାନା ।
7 sie bekam ihren ersten Sohn, hüllte ihn in Windeln und bettete ihn in eine Krippe, weil sie sonst keinen Platz in dem Raum fanden.
୭ଆଡଃ ଇନିଃ ଆୟାଃ ମୁତ୍କୁଲହନ୍ ଜାନାମ୍କିୟାଏ, ଆଡଃ ଇନିଃକେ ଲିଜାଃତେ ପୋଟମ୍କିଃତେ ଡାଡାକାରେୟାଏ ବାଟିକିୟାଃ, ଚିୟାଃଚି ଇନ୍କିନାଃ ନାଗେନ୍ତେଦ ଡେରା ଅଡ଼ାଃରେ ଠାୟାଦ୍ହ କା ତାଇକେନା ।
8 Nun waren Hirten in jener Gegend, die auf freiem Feld Nachtwache hielten bei ihrer Herde.
୮ଆଡଃ ଏନ୍ ହାତୁ ଜାପାଃରେୟାଃ ପିଡ଼ିରେ ମିଣ୍ଡିଗୁପିମାହାରାକ ତାଇକେନା, ଇନ୍କୁ ନିଦାରେ ଆକଆଃ ମିଣ୍ଡିକକେ ହରତାନ୍କ ତାଇକେନା ।
9 Zu denen trat plötzlich ein Engel des Herrn, und ein Lichtglanz des Herrn umleuchtete sie. Da erschraken sie sehr.
୯ଆଡଃ ପ୍ରାଭୁଆଃ ମିଆଁଦ୍ ଦୁଁତ୍ ଇନ୍କୁତାଃରେ ତିଙ୍ଗୁୟାନାଏ ଆଡଃ ପ୍ରାଭୁଆଃ ମାନାରାଙ୍ଗ୍ରାଃ ମାର୍ସାଲ୍ ଇନ୍କୁତାଃରେ ଜୁଲ୍ବିୟୁର୍ୟାନା ଆଡଃ ଇନ୍କୁ ପୁରାଃଗିକ ବରକେଦାଃ ।
10 Der Engel aber sprach zu ihnen: "Fürchtet euch nicht! Denn ich verkündige euch große Freude, die dem ganzen Volk widerfahren soll:
୧୦ମେନ୍ଦ ଦୁଁତ୍ ଇନ୍କୁକେ କାଜିକେଦ୍କଆଏ, “ଆଲ୍ପେ ବରୟାଃ! ନେଲେପେ, ଆଇଙ୍ଗ୍ ଆପେକେ ପୁରାଃ ରାସ୍କାରେୟାଃ ସୁକୁକାଜିଙ୍ଗ୍ ଉଦୁବାପେତାନା, ଏନା ସବେନ୍ ହଡ଼କଆଃ ନାଗେନ୍ତେ ତାଇନାଃ ।
11 Euch ist heute in Davids Stadt ein Retter geboren: der Gesalbte, der Herr!
୧୧ଚିୟାଃଚି ତିସିଙ୍ଗ୍ଦ ଦାଉଦ୍ଆଃ ନାଗାର୍ରେ ଆପେୟାଃ ନାଗେନ୍ତେ ମିଆଁଦ୍ ବାଞ୍ଚାଅନିଃ ଜାନାମା କାନାଏ, ଇନିଃ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ୍ ପ୍ରାଭୁ ତାନିଃ!
12 Und dies sei euch das Erkennungszeichen: ihr werdet ein Kindlein finden, das, in Windeln gehüllt, in einer Krippe liegt."
୧୨ଆଡଃ ଆପେୟାଃ ନାଗେନ୍ତେ ନେଆଁଁ ଚିହ୍ନାଁ ତାନାଃ, ଆପେ ମିଆଁଦ୍ ବାଲେଃ ହନ୍କେ ଲିଜାଃତେ ପୋଟମାକାନ୍ ଆଡଃ ଡାଡାକାରେ ବାଟିୟାକାନ୍ପେ ନାମିୟା ।”
13 Plötzlich sammelte sich um den Engel eine Menge des himmlischen Heeres; sie alle lobten Gott und sprachen:
୧୩ଇମ୍ତାଗି ଏନ୍ ଦୁଁତ୍ଲଃ ସିର୍ମାରେନ୍ ଫାଉଦ୍କ ହୁଣ୍ଡିୟାନାକ ଆଡଃ ଇନ୍କୁ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍କେ ମାରାଙ୍ଗ୍ଇତାନ୍ଲଃ କାଜିକେଦାଃକ:
14 "Preis gebührt Gott in Himmelshöhen, und auf Erden ist nun Friede unter Menschen, die Gott wohlgefallen!"
୧୪“ସାଲାଙ୍ଗିଉତାର୍ ସିର୍ମାରେ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ମାନାରାଙ୍ଗ୍, ଆଡଃ ଅତେରେ ଆୟାଃ ସୁକୁଆକତାନ୍ ହଡ଼କରେ ସୁକୁ ହବାଅଃକା!”
15 Als die Engel sie verlassen hatten und wieder in den Himmel aufgefahren waren, da sprachen die Hirten zueinander: "Wir wollen doch nach Bethlehem hinübergehen und uns das ansehen, was der Herr uns kundgetan."
୧୫ଦୁଁତ୍କ ଇନ୍କୁତାଃଏତେ ସିର୍ମାତେକ ସେନଃୟାନ୍ଚି, ମିଣ୍ଡିଗୁପିମାହାରାକ ଆକ ଆକରେ ମେନ୍କେଦାଃକ, “ଦଲାବୁ ବେଥ୍ଲେହେମ୍ତେବୁଆ ଆଡଃ ପ୍ରାଭୁ ଉଦୁବାକାଦ୍ବୁଆଏ ଏନ୍ ହବାକାନ୍ କାଜିବୁ ନେଲେୟାଃ ।”
16 So gingen sie eilend hin und fanden Maria und Josef, dazu das Kindlein in der Krippe.
୧୬ଆଡଃ ଇନ୍କୁ ଜାଲ୍ଦିଗି ସେନ୍ତେବାଃୟାନ୍ତେ ମାରିୟାମ୍, ଯୋଷେଫ୍ ଆଡଃ ଡାଡାକାରେ ବାଟିୟାକାନ୍ ବାଲେଃ ହନ୍କେକ ନେଲ୍ନାମ୍କିୟାଃ ।
17 Bei seinem Anblick erzählten sie, was sie über dies Kind vernommen hatten.
୧୭ଇନ୍କୁ ଇନିଃକେ ନେଲ୍କିଃତେ ହନ୍ଆଃ ବିଷାଏରେ ଦୁଁତ୍ କାଜିଲେଦ୍ କାଜିକ ଉଦୁବ୍ବାଡ଼ାକେଦାଃ ।
18 Und alle, die es hörten, waren über die Erzählung der Hirten verwundert.
୧୮ମିଣ୍ଡିଗୁପିମାହାରାକ ଉଦୁବ୍କେଦ୍ କାଜିତେ ସବେନ୍ ଆୟୁମ୍କେଦ୍ ହଡ଼କ ଆକ୍ଦାନ୍ଦାଅୟାନାକ ।
19 Maria aber behielt dies alles und dachte in ihrem Herzen oft darüber nach.
୧୯ମେନ୍ଦ ମାରିୟାମ୍ ନେ ସବେନ୍ କାଜି ଆୟାଃ ମନ୍ରେ ଦହକେଦାଏ ଆଡଃ ପୁରାଃ ଉଡ଼ୁଃତାନାଏ ତାଇକେନା ।
20 Die Hirten kehrten dann wieder (zu ihren Herden) zurück: sie priesen und lobten Gott für alles, was sie gehört und dieser Botschaft gemäß auch selbst gesehen hatten.
୨୦ଆଡଃ ମିଣ୍ଡିଗୁପିମାହାରାକକେ ଉଦୁବ୍ଲେନ୍ଲେକା, ଏନ୍ ସବେନାଃ ଆୟୁମ୍କେଦ୍ତେ ଆଡଃ ନେଲ୍କେଦ୍ତେ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ମାନାରାଙ୍ଗ୍ ଦୁରାଙ୍ଗ୍ତାନ୍ଲଃ ଇନ୍କୁ ରୁହାଡ଼୍ୟାନାକ ।
21 Acht Tage später wurde das Kind beschnitten. Da erhielt es den Namen Jesus, den der Engel schon vor seiner Empfängnis genannt hatte.
୨୧ଏନ୍ ସିଟିଆକେ ଇରାଲିୟା ମାହାଁ ହବାୟାନ୍ଲଃ ଖାତ୍ନାଅକିୟାକ, ଆଡଃ ଇନିଃକେ ୟୀଶୁ ମେନ୍ତେକ ନୁତୁମ୍କିୟାଃ, ନେ ନୁତୁମ୍ ଇନିୟାଃ ହାମ୍ବାଲ୍ରୋୱା ହବାଅଃ ସିଦାରେ ଦୁଁତ୍ଆଃ ହରାତେ ନୁତୁମାକାନ୍ ତାଇକେନା ।
22 Als die von dem Gesetz Moses vorgeschriebenen Tage ihrer Reinigung zu Ende waren, brachten sie das Kind nach Jerusalem, um es dem Herrn darzustellen,
୨୨ମୁଶାରାଃ ଆନ୍ଚୁଲେକା ଇନ୍କୁଆଃ ଫାର୍ଚିରେୟାଃ ନେଡା ତେବାଃୟାନ୍ରେ, ପ୍ରାଭୁଆଃ ସାମ୍ନାଙ୍ଗ୍ରେ ରାକାବି ନାଗେନ୍ତେ ଯୋଷେଫ୍ ଆଡଃ ମାରିୟାମ୍ ଇନିଃକେ ଯୀରୁଶାଲେମ୍ ମାନ୍ଦିର୍ତେକିନ୍ ଇଦିକିୟାଃ ।
23 nach dem Wort im Gesetz des Herrn: Jeder erstgeborene Knabe soll dem Herrn geweiht heißen,
୨୩ପ୍ରାଭୁଆଃ ଆନ୍ଚୁରେ ଅଲାକାନା, “ସବେନ୍ ମୁତ୍କୁଲ୍ କଡ଼ାହନ୍କ ପ୍ରାଭୁଆଃ ନାଗେନ୍ତେକ ପାବିତାରଃକା,”
24 und um nach der Vorschrift im Gesetz des Herrn ein Opfer darzubringen: ein Paar Turteltauben oder zwei junge Tauben.
୨୪ଆଡଃ ଇନ୍କିନ୍ ପ୍ରାଭୁଆଃ ଆନ୍ଚୁରେୟାଃ କାଜିଲେକା, ବାରିୟା ପୁତାମ୍ ଚାଏ ବାରିୟା ଦୁଦୁମୁଲ୍ ହନ୍କିନ୍କେ ଦାଣେଁ ରାକାବ୍ତେକିନ୍ ସେନଃୟାନା ।
25 Nun lebte damals in Jerusalem ein Mann mit Namen Simeon. Der war gerecht und gottesfürchtig; er wartete auf den Tröster Israels, und der Heilige Geist ruhte auf ihm.
୨୫ନେଲେପେ, ଯୀରୁଶାଲେମ୍ରେ ଶିମିୟନ୍ ନୁତୁମ୍ ମିଆଁଦ୍ ହଡ଼ ତାଇକେନାଏ, ଇନିଃ ଧାର୍ମାନ୍ ଆଡଃ ମାନାତିଙ୍ଗ୍ନିଃ ତାଇକେନାଏ । ଇନିଃ ଇସ୍ରାଏଲ୍ ହଡ଼କଆଃ ଜୀଉରାଡ଼େଃ ଏମଃନିଃକେ ନେଲ୍ହରା ତାଇକେନାଏ, ଆଡଃ ଇନିଃରେ ପାବିତାର୍ ଆତ୍ମା ତାଇନଃତାନାଏ ତାଇକେନା ।
26 Es war ihm auch vom Heiligen Geist kundgetan, er solle den Tod nicht sehen, ehe er den Gesalbten des Herrn geschaut.
୨୬ଆଡଃ ଆମ୍ ପ୍ରାଭୁଆଃ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ୍କେ ଆଉରି ନେଲିଯାକେଦ୍ ଆମାଃ ଗନଏଃ କା ହବାଅଆଃ ମେନ୍ତେ ପାବିତାର୍ ଆତ୍ମା ଇନିଃକେ ଉଦୁବାକାଇ ତାଇକେନା ।
27 Vom Geist getrieben, kam er (an jenem Tag) in den Tempel. Als nun die Eltern das Jesuskind hineintrugen, um nach dem Brauch des Gesetzes mit ihm zu verfahren,
୨୭ଆଡଃ ଶିମିୟନ୍ ପାବିତାର୍ ଆତ୍ମାତେ ମାନ୍ଦିର୍ ଅଡ଼ାଃତେ ହିଜୁଃୟାନାଏ । ଆଡଃ ଆନ୍ଚୁରେୟାଃ କାଜିଲେକାତେ କାମିନାଙ୍ଗ୍ ୟୀଶୁଆଃ ଏଙ୍ଗା ଆପୁକିନ୍ ଇନିଃକେ ସାବ୍କେଦ୍ତେ ମାନ୍ଦିର୍ତେକିନ୍ ବଲୟାନା,
28 da nahm er es auf seine Arme, pries Gott und sprach:
୨୮ଇମ୍ତାଙ୍ଗ୍ ଶିମିୟନ୍, ହନ୍କେ ଖାକିୟାଅକିୟାଏ ଆଡଃ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍କେ ଧାନ୍ୟାବାଦ୍ ଏମ୍ତାନ୍ଲଃ କାଜିକେଦାଏ:
29 "Nun läßt du, Herr, deinen Knecht nach deinem Wort in Frieden scheiden;
୨୯“ହେ ଗମ୍କେ, ନାହାଁଃଦ ଆମ୍ ଆମାଃ କାଜିଲେକା, ଦାସିତାମାଃକେ ସୁକୁତେମ୍ ବିଦାଇତାନା ।
30 denn meine Augen haben ja dein Heil gesehen,
୩୦ଚିୟାଃଚି ଆଇଙ୍ଗ୍ଦ ଆଇଁୟାଃ ମେଦ୍ତେ ଆମାଃ ପାରିତ୍ରାଣ୍କେ ନେଲାକାଦାଇଙ୍ଗ୍,
31 das du bereitet hast vor aller Völker Augen:
୩୧ଅକଆଃଚି ସବେନ୍ ହଡ଼କଆଃ ଆୟାର୍ରେ ସେକାଡ଼ାକାଦାମ୍:
32 Es ist ein Licht, das leuchten soll den Heiden, und es soll Israel, dein Volk, verherrlichen."
୩୨ଆଡଃ ଏଟାଃ ଜାତିରେନ୍କଆଃ ନାଙ୍ଗ୍ ମାସ୍କାଲ୍ରାଃ ଦିମି ଆଡଃ ଆମାଃ ଇସ୍ରାଏଲ୍ ହଡ଼କଆଃ ନାଗେନ୍ତେ ମାଇନାନ୍ ଆଉୱେୟାଏ ।”
33 Des Kindes Vater und Mutter staunten über diese Worte, die Simeon von ihm redete.
୩୩ସିଟିଆ ହନ୍ଆଃ ଏଙ୍ଗାଆପୁକିନ୍ ଆୟାଃ ବିଷାଏରେ କାଜିୟଃତେୟାଃ ଆୟୁମ୍କେଦ୍ତେ ଆକ୍ଦାନ୍ଦାଅୟାନାକିନ୍ ।
34 Dann segnete sie Simeon und sprach zu Maria, seiner Mutter: "Dies Kind hier ist dazu bestimmt, viele in Israel zu Fall zu bringen, aber auch viele aufzurichten; ja es wird ein Zeichen sein, dem man mit solcher Feindschaft widerspricht,
୩୪ଶିମିୟନ୍ ଇନ୍କୁକେ ଆଶିଷ୍ କେଦ୍କଆଏ, ଆଡଃ ଇନିୟାଃ ଏଙ୍ଗାତେ ମାରିୟାମ୍କେ କାଜିକିୟାଏ, “ନେଲେମେ, ନେ ହନ୍ ପୁରାଃ ଇସ୍ରାଏଲ୍କଆଃ ଉୟୁଗଃ ଆଡଃ ବିରିଦଃ ନାଗେନ୍ତେ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ମିଆଁଦ୍ ସାଲାକାନ୍ ଚିହ୍ନାଁ ହବାଅଃଆଏ, ମେନ୍ଦ ପୁରାଃ ହଡ଼କ ଇନିୟାଃ ବିରୁଧ୍ରେ ବାଖାଁଣେୟାକ ।
35 daß auch dir selbst ein Schwert durch deine Seele dringen wird. So sollen sich die Gedanken vieler Herzen offenbaren."
୩୫ଆଡଃ ଏନାତେ ପୁରାଃ ମନ୍ରେୟାଃ ଉଡ଼ୁଃ ଉଦୁବଃଆ । ଆଡଃ ଏନ୍ ବିଷାଏନାଙ୍ଗ୍ ଆପେୟାଃ ମନ୍ସୁରୁଦ୍ରେ ତାରାଉଡ଼ି ଗୁତୁ ପାରମଃଆ ।”
36 Es war auch noch zugegen eine Prophetin Hanna, eine Tochter Phanuels, aus dem Stamm Asser. Die war hochbetagt. Nur sieben Jahre hatte sie nach ihrer Jungfrauenzeit mit ihrem Mann in der Ehe gelebt,
୩୬ଆସେର୍ କିଲିରେନ୍ ପିନୁଏଲ୍ଆଃ ହନ୍ତେକୁଡ଼ି ହାନ୍ନା ନୁତୁମ୍ ମିଆଁଦ୍ କୁଡ଼ିନାବୀ ତାଇକେନାଏ । ଇନିଃ ଡିଣ୍ଡାଏତେ ସାତ୍ ବାରାଷ୍ ଆୟାଃ କଡ଼ାତେଲଃ ତାଇକେନ୍ତେ ବୁଡି ଲୁକୁଦ୍ ଲୁକୁଦା କାନାଏ ତାଇକେନା । ଆଡଃ ଇନିଃ ଚାର୍ହିସି ଚାର୍ବାରାଷ୍ ରେନ୍ ରାଣ୍ଡିକୁଡ଼ି ତାଇକେନାଏ ।
37 und nun war sie eine Witwe von vierundachtzig Jahren. Sie verließ den Tempel nicht, sondern diente Gott mit Fasten und Beten Tag und Nacht.
୩୭ଆଡଃ ଇନିଃ ଚିଉଲାହ ମାନ୍ଦିର୍ ଅଡ଼ାଃଏତେ କାଏ ଅଡଙ୍ଗ୍ଅଃତାନ୍ ତାଇକେନା, ମେନ୍ଦ କାଟାବ୍ତାନ୍ଲଃ ଆଡଃ ବିନ୍ତିତାନ୍ଲଃ ନିଦାସିଙ୍ଗି ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍କେ ମାଇନାନ୍ ତାଇକେନା ।
38 Die kam auch in jenem Augenblick dazu, dankte Gott und redete von dem Kind zu allen, die auf Jerusalems Erlösung warteten.
୩୮ଇନିଃ ଇମ୍ତାଙ୍ଗ୍ଗି ସିଟିଆ ହନ୍ ଆଡଃ ଆୟାଃ ଏଙ୍ଗାଆପୁକିନ୍ତାଃ ନାଡ଼େଃୟାନ୍ଲଃ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍କେ ଧାନ୍ୟାବାଦ୍କିୟାଏ ଆଡଃ ଅକନ୍କ ଯୀରୁଶାଲେମ୍ରାଃ ମୁକ୍ତି ନେଲ୍ହରାତାନ୍ ସବେନ୍କକେ ଇନିଃ ୟୀଶୁଆଃ ବିଷାଏରେ କାଜିୟାଦ୍କଆଏ ।
39 Als sie alles ausgeführt hatten, was im Gesetz des Herrn vorgeschrieben war, kehrten sie zurück nach Galiläa in ihren Wohnort Nazaret.
୩୯ଯୋଷେଫ୍ ଆଡଃ ମାରିୟାମ୍ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ଆନ୍ଚୁଲେକା ସବେନାଃ ଚାବାକେଦ୍ଚି ଗାଲିଲ୍ ଦିଶୁମ୍ରେୟାଃ ଆକିନାଃ ନାଗାର୍ ନାଜ୍ରେତ୍ତେକିନ୍ ରୁହାଡ଼୍ୟାନା ।
40 Der Knabe aber wuchs heran und wurde stark; er ward erfüllt mit Weisheit, und Gottes Gnade waltete über ihm.
୪୦ଆଡଃ ସିଟିଆ ହନ୍ ମାଡ଼ି ମାଡ଼ିତେ ହାରା ଇଦିୟାନ୍ଲଃ ପେଡ଼େଃ ଆଡଃ ସେଣାଁଁତେ ପେରେଃଇଦିୟାନାଏ, ଆଡଃ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ସାୟାଦ୍ ଇନିଃଲଃ ତାଇକେନା ।
41 Jedes Jahr reisten seine Eltern nach Jerusalem zum Passahfest.
୪୧ୟୀଶୁଆଃ ଏଙ୍ଗାଆପୁକିନ୍ ସବେନ୍ ବାରାଷ୍ ପାସ୍କା ପାରାବ୍ରେ ଯୀରୁଶାଲେମ୍ତେ ସେନଃ ତାନ୍କିନ୍ ତାଇକେନା ।
42 Als er zwölf Jahre alt war, zogen sie auch, wie es Sitte war, zum Fest hinauf.
୪୨ୟୀଶୁକେ ବାରା ବାରାଷ୍ ହବାଅଃତାନ୍ ତାଇକେନ୍ ଇମ୍ତା, ଇନ୍କୁ ରିତିଲେକା ପାରାବ୍ ମାନାତିଙ୍ଗ୍ ନାଙ୍ଗ୍କ ସେନ୍କେନା ।
43 Nach Ablauf der Festwoche machten sie sich wieder auf den Heimweg. Der Jesusknabe aber blieb in Jerusalem zurück, ohne daß seine Eltern es merkten.
୪୩ଆଡଃ ପାରାବ୍ ମାନାତିଙ୍ଗ୍ ଚାବାକେଦ୍ଚି, ଅଡ଼ାଃତେ ସେନ୍ ରୁହାଡ଼୍ତାନ୍ ଇମ୍ତା ହନ୍ ୟୀଶୁ ଯୀରୁଶାଲେମ୍ରେ ତାଇନ୍ୟାନାଏ, ଏନା ଆୟାଃ ଏଙ୍ଗାଆପୁକିନ୍ କାକିନ୍ ସାରିତାନ୍ ତାଇକେନା ।
44 Sie meinten vielmehr, er sei unter den Festpilgern, und legten deshalb (unbekümmert) den ersten Reisetag zurück. Da erst suchten sie ihn unter den Verwandten und Bekannten.
୪୪ମେନ୍ଦ ଇନିଃ ଗାତିକଲଃ ମେନାଇୟାଃ ମେନ୍ତେକିନ୍ ପାହାମ୍କେଦ୍ତେ, ସିଙ୍ଗିସାଟୁବ୍ରେୟାଃ ହରା ସେନଃୟାନାକିନ୍, ଏନ୍ତେ ଆକିନାଃ କୁପୁଲ୍କ ଆଡଃ ଗାତିକଆଃ ଥାଲାରେକିନ୍ ଦାଣାଁଁଏଟେଦ୍କିୟାଃ ।
45 Als sie ihn dort nicht fanden, kehrten sie nach Jerusalem zurück und suchten überall nach ihm.
୪୫ଇନିଃକେ କାକିନ୍ ନାମ୍କିଃତେ ଦାଣାଁଁତାନ୍ଲଃ ଯୀରୁଶାଲେମ୍ତେକିନ୍ ରୁହାଡ଼୍ୟାନା ।
46 Am dritten Tag endlich fanden sie ihn im Tempel: dort saß er mitten unter den Lehrern, hörte ihrem Vortrag zu und richtete Fragen an sie.
୪୬ଆପି ମାଃ ତାୟମ୍ତେ ଇନ୍କିନ୍ ୟୀଶୁକେ ମାନ୍ଦିର୍ଅଡ଼ାଃରେକିନ୍ ନାମ୍କିୟାଃ, ଧାରାମ୍ଗୁରୁକ ଥାଲାରେ ଦୁବ୍କେଦ୍ତେ ଇନ୍କୁଆଃ କାଜି ଆୟୁମ୍ତାଇକେନାଏ ଆଡଃ ଇନ୍କୁକେ କୁଲିକତାନ୍ ତାଇକେନାଏ ।
47 Alle aber, die ihn hörten, staunten über die Einsicht, die er durch seine Antworten bewies.
୪୭ଇନିୟାଃ ବାଖାଁଣ୍ ଆୟୁମ୍ତାନ୍ ସବେନ୍ ହଡ଼କ ଇନିୟାଃ ସେଣାଁଁ ଆଡଃ କାଜିରୁହାଡ଼୍ରେ ଆକ୍ଦାନ୍ଦାଅୟାନାକ ।
48 Als seine Eltern ihn erblickten, waren sie außer sich, und seine Mutter sprach zu ihm: "Mein Kind, warum hast du uns das angetan? Sieh, dein Vater und ich haben dich voll Angst gesucht."
୪୮ଇନିୟାଃ ଏଙ୍ଗାଆପୁ ଇନିଃକେ ନେଲ୍କିଃତେ ଆକ୍ଦାନ୍ଦାଅୟାନାକିନ୍, ଆଡଃ ଏଙ୍ଗାତେ ଇନିଃକେ କୁଲିକିୟାଏ, “ଏ ହନ୍, ଆମ୍ ଚିକାନାଙ୍ଗ୍ତେ ନେକାକେଦ୍ଲିୟାଁମ୍? ନେଲେମେ, ଆପୁମ୍ ଆଡଃ ଆଇଙ୍ଗ୍ ଦୁକୁତାନ୍ଲଃ ଦାଣାଁଁବାଡ଼ାମେଁ ତାନାଲିଙ୍ଗ୍ ତାଇକେନା ।”
49 Da entgegnete er ihnen: "Wie habt ihr mich nur suchen können? Habt ihr denn nicht gewußt, daß ich in meines Vaters Werk tätig sein muß?"
୪୯ୟୀଶୁ ଇନ୍କିନ୍କେ କାଜିକେଦ୍କିନାଏ, “ଚିନାଃମେନ୍ତେବେନ୍ ଦାଣାଁଁବାଡ଼ାଇଙ୍ଗ୍ ତାଇକେନା? ଚିୟାଃ ଆଇଙ୍ଗ୍କେ ଆପୁଇଁୟାଃ ଅଡ଼ାଃରେ ତାଇନଃ ଲାଗାତିଙ୍ଗ୍ୟାଁଃ ଏନାଚି କାବେନ୍ ସାରିତାନ୍ ତାଇକେନା?”
50 Dies Wort war jedoch für sie ein Rätsel.
୫୦ମେନ୍ଦ ଇନିଃ ଇନ୍କିନ୍କେ କାଜିୟାଦ୍କିନ୍ କାଜିକେ ଇନ୍କିନ୍ କାକିନ୍ ଆଟ୍କାର୍ଉରୁମ୍କେଦାଃ ।
51 Dann kehrte er mit ihnen nach Nazaret zurück und war ihnen allezeit gehorsam. Und seine Mutter behielt dies alles fest in ihrem Herzen.
୫୧ଏନ୍ତେ ୟୀଶୁ ଇନ୍କିନ୍ଲଃ ନାଜ୍ରେତ୍ତେ ସେନଃୟାନାଏ, ଆଡଃ ଇନ୍କିନାଃ କାଜିକ ମାନାତିଙ୍ଗ୍ତାନ୍ଲଃ ତାଇୟାନାଏ । ମେନ୍ଦ ଇନିୟାଃ ଏଙ୍ଗାତେ ଏନ୍ ସବେନ୍ କାଜି ଆୟାଃ ମନ୍ରେୟାଏ ଦହକେଦା ।
52 Jesus aber nahm zu an Weisheit und Leibesgröße sowie an Gunst bei Gott und Menschen.
୫୨ଆଡଃ ୟୀଶୁ ସେଣାଁଁତେ, ହଡ଼୍ମତେ ଆଡଃ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ ଆଡଃ ହଡ଼କଆଃ ସାୟାଦ୍ରେ ହାରା ଇଦିୟାନାଏ ।
