Apostelgeschichte 16
1 Dann kam er nach Derbe und nach Lystra. In Lystra war ein Jünger, mit Namen Timotheus; seine Mutter war eine (an Christus) gläubige Jüdin, sein Vater ein Heide.
ପାଚେ ପାଉଲ୍ ଦର୍ବି ଆରି ଲୁସ୍ତ୍ରାତ ପା ୱାତାର୍, ଆରେ ହୁଡ଼ାଟ୍, ହେ ବାହାତ ତିମତି ତର୍ଦ ରୱାନ୍ ଚେଲା ମାଚାନ୍, ହେୱାନ୍ ରୱାନ୍ ପାର୍ତିନି ଜିହୁଦି କଗ୍ଲେନି ମାଜ଼ି ମାତର୍ ହେୱାନ୍ତି ଆବା ରୱାନ୍ ଗ୍ରିକ୍ ଲଗୁ ।
2 Die Brüder in Lystra und Ikonium hatten eine gute Meinung von Timotheus.
ଲୁସ୍ତ୍ରା ଆରି ଇକନିୟତ ମାନି ପାର୍ତି କିନି ଟଣ୍ଡାର୍ ହେୱାନ୍ତି ସାକି ଡାକ୍ପୁଟାୟ୍ କିଜ଼ି ମାଚାର୍ ।
3 Paulus wünschte ihn zum Reisebegleiter. Darum nahm er ihn und beschnitt ihn mit Rücksicht auf die Juden, die in jener Gegend wohnten. Denn sie wußten alle, daß sein Vater ein Heide war.
ତାଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ହାଙ୍ଗ୍ଦ ଅଦେଂ ପାଉଲ୍ ଇଚା କିତାନ୍, ଆରେ ହେ ସବୁ ନିପ ମାନି ଜିହୁଦିର୍ କାଜିଂ ତାଙ୍ଗ୍ ଅଜ଼ି ସୁନ୍ନତ୍ କିତାନ୍; ଇନାକିଦେଂକି ତିମତି ଲାତ୍ରାହି ରୱାନ୍ ଗ୍ରିକ୍ ଲଗୁ ଇଞ୍ଜି ୱିଜ଼ାକାର୍ ପୁଞ୍ଜି ମାଚାର୍ ।
4 In allen Städten, wohin sie kamen, übergaben sie den Gläubigen die Verordnungen der Apostel und Ältesten in Jerusalem zur Befolgung.
ଆରେ, ହେୱାର୍ ବିନ୍ ବିନ୍ ବସ୍ତି ହିଜ଼ି ହାଲୁ ହାଲୁ ଜିରୁସାଲମ୍ନି ପକ୍ୟାତାକାର୍ ଆରି ପ୍ରାଚିନାର୍ ହୁଦାଂ ରଚ୍ଚି ବଲ୍ ବିଚାର୍ ସବୁ ମାନି କିଦେଙ୍ଗ୍ ପାର୍ତି କିନାକାର୍ ଲାଗେ ହେଲାୟ୍ କିବିସ୍ ମାଚାର୍ ।
5 So wurden die Gemeinden im Glauben gestärkt und wuchsen täglich an Zahl.
ଇ ବାନି ମଣ୍ଡ୍ଲି ନିକାର୍ ପାର୍ତିତ ଡାଟ୍ ଆଜ଼ି ଦିନ୍ତିଂ ଦିନ୍ ଇସାବ୍ରେ ବାଡାଦେଂ ଲାଗାତାତ୍ ।
6 Sie durchzogen das phrygische und das galatische Land, weil ihnen der Heilige Geist verboten hatte, das Wort in Asien zu verkündigen.
ପୁଇପୁୟା ଜିବୁନ୍ ହେୱାର୍ ଆସିଆ ଦେସ୍ତ ପର୍ଚାର୍ କିଦେଙ୍ଗ୍ ମୁନା କିତ୍ଲେ ହେୱାର୍ ପ୍ରୁଗିଆ ଆରି ଗାଲାତିୟ ନିପ ହାଚାର୍,
7 An der Grenze Mysiens suchten sie nach Bithynien zu gelangen, aber der Geist Jesu erlaubte es ihnen nicht.
ଆରେ, ହେୱାର୍ ମୁସିଆ ଲାଗାୟ୍ତ ଏକିସ୍ ବିତୁନିଆତ ହାଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍ କାଜିଂ ସେସ୍ଟା କିତାର୍, ମତର୍ ଜିସୁତି ଜିବୁନ୍ ହେୱାରିଂ ହାଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍ ହିୱାତାତ୍ ।
8 So zogen sie eilig durch Mysien und kamen an die Küste nach Troas.
ଲାଗିଂ ହେୱାର୍ ମୁସିଆ ଲାଗେ ହିଜ଼ି ତ୍ରୟାତ ୱାତାର୍ ।
9 Hier hatte Paulus des Nachts ein Traumgesicht: Ein Mazedonier stand vor ihm und bat ihn: "Komm nach Mazedonien und hilf uns!"
ଆରେ, ନାଣାଲିଂ ପାଉଲ୍ ର କେଚ୍କଣ୍ ଗାଟାତାନ୍, ମାକିଦନିଆନି ରୱାନ୍ ମାନାୟ୍ ଇଞ୍ଜ ତାଙ୍ଗ୍ ଗୱାରି କିଜ଼ି ଇନାନ୍ନା, ମାକିଦନିଆ ନାସି “ୱାଜ଼ି ମାଂ ଉପ୍କାର୍ କିଦା ।”
10 Als er dies Gesicht gehabt hatte, suchten wir sofort Gelegenheit, nach Mazedonien zu fahren; denn wir waren sicher, Gott habe uns dorthin gerufen, um den Leuten die Heilsbotschaft zu verkündigen.
ପାଉଲ୍ ଇ କେଚ୍କଣ୍ ଗାଟାତି ପାଚେ ଆପେଂ ଦାପ୍ରେ ମାକିଦନିଆତ ହାଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍ ଜାଲ୍ଦି କିତାପ୍, ଇନାକିଦେଂକି ହେୱାର୍ ଲାଗାୟ୍ ନେକ୍ରିକାବୁର୍ ପର୍ଚାର୍ କିଦେଙ୍ଗ୍ ଇସ୍ୱର୍ ମାଂ କୁକ୍ତାନ୍ନା ଇଞ୍ଜି ଆପେଂ ବୁଜାତାପ୍ ।
11 So fuhren wir von Troas ab und schifften geradewegs nach Samothrake, tags darauf nach Neapolis.
ଲାଗିଂ ତ୍ରୟାତାଂ ଜାଜ୍ତ ଆପେଂ ହାଣ୍କୁ ହାସ୍ଦ ସାମତ୍ରାକିତ ହାଚାପ୍ ଆରି ଆର୍କାତ୍ ନାଜିଂ ନିୟାପଲିତ ଏକାତାପ୍ ।
12 Von da gingen wir nach Philippi, einer bedeutenden Römerstadt in jenem Bezirk Mazedoniens. In dieser Stadt blieben wir einige Tage.
ହେବେତାଂ ପିଲିପିତ ହାଚାପ୍, ଇଦାଂ ମାକିଦନିଆନି ହେ ରାଜି ର ମୁଡ଼୍ ଗାଡ଼୍, ଆରେ ର ରମିୟ କଲ୍ନି, ହେ ଗାଡ଼୍ଦ ଆପେଂ କେତେକ୍ ଦିନ୍ ମାଚାପ୍ ।
13 Am Sabbat gingen wir aus dem Tor an einen Fluß, wo man sich zum Gebet zu versammeln pflegte. Wir setzten uns da nieder und redeten zu den Frauen, die sich eingefunden hatten.
ଜମ୍ନିବାର୍ତ ଆପେଂ ଗାଡ଼୍ ଦୁୱାର୍ତାଂ ହସି ନାଗୁଡ଼୍ ଗୁଟିତ ହାଚାପ୍, ହେବେ ପାର୍ତାନାନି ବାହା ମାନାତ୍ ଇଞ୍ଜି ଆପେଂ ବାବି କିଜ଼ି ମାଚାପ୍, ଆରେ ଆପେଂ କୁଚ୍ଚି ରୁଣ୍ଡାଜ଼ି ମାନି ଆୟାତାଡ଼ିକାଂ କାତା ଇଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍ ଲାଗାତାପ୍ ।
14 Unter den Zuhörerinnen war eine mit Namen Lydia, eine Purpurhändlerin aus der Stadt Thyatira, eine Heidin, die am jüdischen Gottesdienst teilnahm. Ihr öffnete der Herr das Herz, so daß sie auf des Paulus Worte achtgab.
ଆରେ, ତୁୟାତିରା ଗାଡ଼୍ଦ ୱାଙ୍ଗାବାର୍ତି ହେନ୍ଦ୍ରା ପ୍ରନି ଲୁଦିଆ ତର୍ନି ରଞ୍ଜେଲ୍ ତାଡ଼ି ମାଚାତ୍, ହେଦେଲ୍ ଜେ ଇସ୍ୱର୍ତିଂ ପାର୍ତାନା କିନାକାଦେଲ୍ ମାଚାତ୍, ହେଦେଲ୍ ମା କାତା ୱେନ୍ଞ୍ଜି ମାଚାତ୍ । ହେଦେଲ୍ ଇନେସ୍ ପାଉଲ୍ତି ଇଚି ବିସ୍ରେ କାଜିଂ ମାନ୍ତ ଦିଆନ୍ କିତାତ୍, ଇଦାଂ କାଜିଂ ମାପ୍ରୁ ହେଦେଲିଂ ମାନ୍ ଜେସି ହିତାନ୍ ।
15 Als sie mit ihren Hausgenossen getauft worden war, lud sie uns ein und sprach: "Wenn ich nach euerm Urteil eine treue Jüngerin des Herrn bin, so kommt und wohnt in meinem Haus!" Wir gaben endlich ihrem Drängen nach.
ଆରେ, ହେଦେଲ୍ ଆରି ତାଦେଲ୍ତି ପାର୍ତାନା ବାପ୍ତିସିମ୍ ଆତି ପାଚେ ହେଦେଲ୍ ମାଂ ଗୱାରି କିଜ଼ି ଇନ୍ଞ୍ଚାତ୍, ଏପେଙ୍ଗ୍ ଜଦି ନାଙ୍ଗ୍ “ମାପ୍ରୁତି ଲାଗେ ପାର୍ତି ଇଞ୍ଜି ବିଚାର୍ କିଜ଼ି ମାଞ୍ଚିସ୍, ୱାଟିଙ୍ଗ୍ ନା ଇଞ୍ଜ ୱାଜ଼ି ବାହା କିୟାଟ୍” ଆରେ, ହେଦେଲ୍ ମାଂ ଅସି ହାଞ୍ଚାତ୍ ।
16 Als wir eines Tages zu der Gebetsstätte gingen, begegnete uns eine Sklavin, die von einem Wahrsagergeist besessen war und ihren Herren durch das Voraussagen der Zukunft viel Geld einbrachte.
ଦିନେକ୍ ଆପେଂ ପାର୍ତାନା ବାହାତ ହାଲ୍ଜି ମାନି ୱାଡ଼ାଙ୍ଗ୍ ର ବାନ୍ୟା ଜିବୁନ୍ କଡ଼୍ତି ଆଡ଼ିଏଣି ଗାଡ଼୍ଚେଂ ବେଟା ଆତାପ୍ । ତା ବିତ୍ରେ ମାନି ପୁଦାନି ସାକ୍ତି ହୁକେ ହେଦେଲ୍ ଆଗେନି କାତା ଇଞ୍ଜି ମାଚାତ୍ । ହେଦେଲ୍ ମାନାୟାର୍ତି କାରୁମ୍ ଗାଣାକିଜ଼ି, ହାଉକାରିଂ କାଜିଂ ବେସି ଟାକାଂ ଆଦାୟ୍ କିଜ଼ି ମାଚାତ୍ ।
17 Die lief immer hinter Paulus und uns her und rief: "Diese Menschen sind Diener des höchsten Gottes, sie verkündigen euch den Weg zur Seligkeit."
ହେଦେଲ୍ ପାଉଲ୍ ଆରି ମା ପାଚେ ପାଚେ ୱାଜ଼ି କିକିରାଡିଂ କିଜ଼ି ଇଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍ ଲାଗାତାତ୍, “ଇ ମୁଣିକାର୍ ର ଇସ୍ୱର୍ତି ଆଡ଼ିୟାର୍, ହେୱାର୍ ମିଙ୍ଗ୍ ମୁକ୍ତିନି ହାଜ଼ି ଜାଣାୟ୍କିଦ୍ନାରା ।”
18 Das tat sie viele Tage lang. Endlich aber wandte sich Paulus entrüstet zu ihr und sprach zu dem Geist: "Ich gebiete dir in dem Namen Jesu Christi, von ihr auszufahren!" Und auf der Stelle fuhr er aus.
ହେଦେଲ୍ ବେସି ଦିନ୍ ପାତେକ୍ ଇଦାଂ କିତାତ୍ । ମତର୍ ପାଉଲ୍ ରିସା ଆଜ଼ି ମାସ୍ଦି ହେ ଜିବୁନ୍ତିଙ୍ଗ୍ ଇଚାନ୍, ତା ତାଙ୍ଗ୍ ହସି ହାଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍ ଆନ୍ ନିଂ “ଜିସୁ କ୍ରିସ୍ଟତି ତର୍ଦ ବଲ୍ ହିଦ୍ନାଙ୍ଗା ।” ଇବେଣ୍ଡାଂ ହେଦେଲ୍ ହେ ଦାପ୍ରେ ହସି ହାଚାତ୍ ।
19 Als nun ihre Herren sahen, daß sie keine Aussicht auf Gewinn mehr hatten, ergriffen sie Paulus und Silas und schleppten sie auf den Marktplatz vor die Obrigkeit.
ମତର୍ ତା ମାପ୍ରୁ ମୁଣିକାର୍ତି ଜାର୍ତିଂ ଲାବ୍ ଆହା ହାଚାକା ହୁଡ଼୍ଜି ପାଉଲ୍ ଆରି ସିଲାତିଂ ଆଜ଼ି ହେୱାରିଂ ଚକ୍ବାହାତ ସାସନ୍କାର୍ୟାର୍ତି ଲାଗେ ଜାଲ୍ଜି ଅତାର୍ ।
20 Sie führten sie dort den beiden höchsten Stadtbeamten vor und sprachen: "Die Menschen hier bringen unsere Stadt in Aufregung. Sie sind Juden
ଆରେ, ହେୱାର୍ ହେୱାରିଂ ବିଚାର୍କାର୍ୟାର୍ତି ଲାଗେ ତାହି ଇଚାର୍, “ଇ ମାନାୟାର୍ ଜିହୁଦି, ଇୱାର୍ ମା ଗାଡ଼୍ଦ ଗଣ୍ଡ୍ଗଲ୍ କିନାରା ।
21 und verkündigen Sitten und Gebräuche, die wir als Römer nicht annehmen und befolgen dürfen."
ମା, ରମିୟ ଲକାର୍ତି ଇମ୍ଣି ସବୁ ରିତିନିତି ଇନାକା କି ମାନି କିନାକା ବିଦି ଆକାୟ୍, ହେଦାଂ ଇୱାର୍ ପର୍ଚାର୍ କିନାରା ।”
22 Auch die Volksmenge erhob sich gegen sie. Da ließen ihnen die Beamten die Kleider vom Leib reißen und befahlen, sie mit Ruten zu peitschen.
ହେବେ ଲକୁ ପା ହେୱାର୍ତି ବିରୁଦ୍ତ ନିଂତାର୍, ଆରେ ବିଚାର୍କାର୍ୟାର୍ ପାଉଲ୍ ଆରି ସିଲାତି ହେନ୍ଦ୍ରା ଉନ୍ନ୍ଦି ହେୱାରିଂ ବାଡ୍ଗେମାଡ୍ କିଦେଙ୍ଗ୍ କାଜିଂ ବଲ୍ ହିତାର୍ ।
23 Als sie viele Geißelhiebe empfangen hatten, wurden sie ins Gefängnis geworfen, und der Gefängniswärter erhielt Befehl, sie an einem sicheren Ort zu verwahren.
ହେୱାର୍ ହେୱାରିଂ ବେସି ଟ୍ରାକି କିୟ୍କିତି ପାଚେ ଜଇଲ୍ ଇଞ୍ଜ ଇଡ଼୍ଜି ହେୱାରିଂ ଜାଗ୍ରତ୍ତାଂ ରାକ୍ୟା କିନି କାଜିଂ ଜଇଲ୍ ଇଟ୍ନାକାନିଂ ଆଟ୍ୱା ବଲ୍ ହିତାର୍ ।
24 Um diesen Befehl auszuführen, brachte er sie in den innersten Teil des Gefängnisses und spannte ihre Füße in den Block.
ହେୱାନ୍ ଇ ବାନି ଆଟ୍ୱା ବଲ୍ ଗାଟା ଆଜ଼ି ହେୱାରିଂ ବିତ୍ରେ ଜଇଲ୍ ଇଞ୍ଜ ଇଡ଼୍ଜି ହେୱାର୍ତି ପାନାତ ଗାଜା କୁଟ୍ଲା ଗାଚ୍ଚାର୍ ।
25 Um Mitternacht beteten Paulus und Silas und priesen Gott in Lobgesängen, und die Gefangenen hörten ihnen zu.
ମାତର୍ ମାଦିମାଦାନାଣା ପାଉଲ୍ ଆରି ସିଲା ଇସ୍ୱର୍ତି ଲାଗାୟ୍ ପାର୍ତାନା ଆରି ଗୁଣ୍ମାଣି କିଜ଼ି ମାଚାର୍, ଆରେ ବନ୍ଦିର୍ ୱେନ୍ଞ୍ଜି ମାଚାର୍ ।
26 Plötzlich entstand ein so gewaltiges Erdbeben, daß das Gefängnis in seinen Grundfesten wankte. Sofort sprangen alle Türen auf, und die Ketten aller Gefangenen lösten sich.
ହେ ଏଚେକାଡ଼୍ଦ ହାଚାଟ୍ରେ ଏଲେଙ୍ଗ୍ ଗାଜା ମେଦ୍ନି ଦାଲ୍କା ଆତାତ୍ ଜେ, ଜଇଲ୍ ଇଲ୍ନି କୁନାଦି ଡ୍ରିଙ୍ଗ୍ଦେଂ ଲାଗାତାତ୍, ଆରେ ଦାପ୍ରେ ୱିଜ଼ୁ ଜଇଲ୍ ଦୁୱେର୍ ଜେୟା ଆତାତ୍, ଆରେ ସବୁ ଜାଣ୍ତି ହିକ୍ଡ଼ି ଗାଟି ରିଂଜି ହାଚିକ୍ ।
27 Als der Gefangenenwärter aus dem Schlaf erwachte und die Gefängnistüren offenstehen sah, zog er sein Schwert und wollte sich das Leben nehmen; denn er meinte, die Gefangenen seien entflohen.
“ଇବେ ଜଇଲ୍ ଇଲ୍ ଇଟ୍ନାକାନ୍ ହୁଚ୍କାଣ୍କୁତାଂ ନିଂଜି ଜଇଲ୍ ଇଲ୍ନି ଦୁୱେର୍ ମେଲା ଆତାକା ହୁଡ଼୍ଜି ବନ୍ଦିର୍ ହନ୍ଚି ହାଚାର୍ଣ୍ଣା ଇଞ୍ଜି ବାବି କିଜ଼ି, କାଣ୍ଡା ହପ୍ଚି ଜାର୍ତିଂ ଅହ୍ୟାଦେଂ ହାଲ୍ଜି ମାଚାନ୍ ।”
28 Da rief Paulus mit lauter Stimme: "Tue dir kein Leid an; denn wir sind noch alle hier!"
ମାତର୍ ପାଉଲ୍ ବେସି ଗାଜାକାଟ୍ତାଂ କୁକ୍ଚି ଇଚାନ୍, “ଜାର୍ତିଂ ଇମ୍ଣାକା ପା ନସ୍ଟ କିମା, ଇନାକିଦେଂକି ଆପେଂ ୱିଜ଼ାକାପ୍ ଇବେ ମାନାପ୍ ।”
29 Jetzt ließ er sich Licht bringen, sprang in die Kerkerzelle und warf sich Paulus und Silas zitternd zu Füßen.
ହେବେ ହେୱାନ୍ ବଇଟା ତାତେଙ୍ଗ୍ ଇଞ୍ଜି ଗୁମ୍ଜି ପାଣ୍ଡ୍ରୁତିଂ ତ୍ରିଗ୍ଜି ତ୍ରିଗ୍ଜି ପାଉଲ୍ ଆରି ସିଲାତି ମୁମ୍ଦ ଗୁର୍ତାନ୍,
30 Dann führte er sie hinaus und sprach: "Ihr Herren, was muß ich tun, damit ich das Heil erlange?"
ଆରେ ହେୱାରିଂ ବାର୍ତ ତାହି ଇଚାନ୍, “ମାପ୍ରୁର୍, ରାକ୍ୟା ପାୟାଦେଂ କାଜିଂ ନାଙ୍ଗ୍ ଇନାକା କିଦେଙ୍ଗ୍ ଆନାତ୍?”
31 Sie antworteten ihm: "Glaube an den Herrn Jesus Christus, dann wirst du samt deinen Hausgenossen errettet werden!"
ହେୱାର୍ ଇଚାର୍, “ମାପ୍ରୁ ଜିସୁ ତାକେ ପାର୍ତି କିୟାଟ୍, ତା ଆତିସ୍ ଏପେଙ୍ଗ୍ ୱିଜ଼ୁ କୁଟୁମ୍ ରାକ୍ୟା ପାୟାନାଦେର୍ ।”
32 Nun verkündigten sie ihm und allen, die in seinem Haus waren, das Wort des Herrn.
ପାଚେ ହେୱାର୍ ତାଙ୍ଗ୍ ଆରି ତା ଇଞ୍ଜ ମାନି ୱିଜ଼ାରିଂ ମାପ୍ରୁତି ବଚନ୍ ଇଚାନ୍ ।
33 Er aber nahm sie noch in derselben Nachtstunde mit sich und wusch ihre Wunden. Dann ließ er sich sofort mit all den Seinen taufen.
ଆରେ, ହେୱାନ୍ ହେୱାରିଂ ନାଣା ହେ ସମୁତ ଅଜ଼ି ହେୱାର୍ତି ଟ୍ରାକ୍ୟାତି ଗାୱ୍ ସବୁ ନୁସ୍ତାନ୍, ଆରେ, ହେୱାନ୍ ଆରି ହେୱାନ୍ତି ପାର୍ତାନା ହେ ଦାପ୍ରେ ବାପ୍ତିସିମ୍ ଆତାର୍ ।
34 Danach führte er sie hinauf in seine Wohnung und bewirtete sie. Er freute sich mit seinem ganzen Haus, weil er an Gott gläubig geworden war.
ହେବେ ହେୱାନ୍ ହେୱାରିଂ ଜାର୍ ଇଞ୍ଜ ଅସି ହାଲ୍ଜି କାଦି ଚିଚ୍ପାତାନ୍, ଆରେ ୱିଜ଼ୁ ପାର୍ତାନା ହୁକେ ଇସ୍ୱର୍ ତାକେ ପାର୍ତି କିଜ଼ି ଜବର୍ ୱାର୍ୟା ଆତାର୍ ।
35 Als es Tag ward, sandten die Stadtbeamten die Gerichtsdiener zu dem Gefangenenwärter mit dem Befehl: "Laß die beiden Leute frei!"
ନାଡ଼ିସ୍ ଆତିଲେ ବିଚାର୍କାର୍ୟାର୍ ଜାମାନିରିଂ ଇଦାଂ ଇଞ୍ଜି ପକ୍ତାର୍, “ହେ ଲକୁରିଂ ପିହାଟ୍ ।”
36 Der Gefangenenwärter teilte dies Paulus mit, indem er sagte: "Die Stadtbeamten haben Botschaft gesandt, daß ihr freigelassen werden sollt. So geht nun hin und zieht in Frieden!"
ଇବେଣ୍ଡାଂ ଜଇଲ୍ ଇଲ୍ ପାଉଲ୍ତିଂ ଇ କାତା ଇଞ୍ଜି ୱେଚ୍ଚାନ୍, ମିଙ୍ଗେଙ୍ଗ୍ ପିସ୍ତି ହିଦେଂ କାଜିଂ “ବିଚାର୍କିନାକାର୍ ଲକୁ ପକ୍ତାତାର୍ଣ୍ଣା । ଲାଗିଂ ନଙ୍ଗ୍ ହସି ୱାଜ଼ି ସୁସ୍ତାତ ତାଂଜି ହାଲାଟ୍ ।”
37 Paulus aber antwortete den Gerichtsdienern: "Die Stadtbeamten haben uns, die wir doch römische Bürger sind, ohne richterliches Urteil öffentlich geißeln und ins Gefängnis werfen lassen, und nun wollen sie uns ganz in der Stille ausweisen?, nein, sie sollen selbst kommen und uns hinausgeleiten!"
ମାତର୍ ପାଉଲ୍ ହେୱାରିଂ ଇଚାନ୍, “ରମିୟ ଲକୁ ଜେ ଆପେଂ, ମା ବିଚାର୍ କିୱାଦାଂ ହେୱାର୍ ରିସାରେ ମାଂ ଟ୍ରାକ୍ତି ପାଚେ ଜଇଲ୍ତ ତୁହିଦାତାର୍ଣ୍ଣା, ଆରେ ନଙ୍ଗ୍ କି ଲୁକାମ୍ରେ ମାଂ ପିସ୍ସି ହିଦ୍ନାରା? ହେଦାଂ ଆଉତ୍, ମତର୍ ହେୱାର୍ ନିଜେ ୱାଜ଼ି ମାଂ ବାର୍ତ ଅଦେର୍ ।”
38 Die Gerichtsdiener meldeten diese Antwort den Stadtbeamten. Die erschraken, als sie hörten, es handle sich um römische Bürger.
ଇବେଣ୍ଡାଂ ଜାମାନିର୍ ବିଚାର୍କାର୍ୟାରିଂ ଇ ୱିଜ଼ୁ ବଚନ୍ ଜାଣାୟ୍ କିତାର୍, ଆରେ ହେୱାର୍ ଜେ ରମିୟ ଲକୁ, ଇଦାଂ ୱେନ୍ଞ୍ଜି ହେୱାର୍ ପାଣ୍ଡ୍ରା ଆତାର୍,
39 Sie kamen nun und gaben ihnen gute Worte, führten sie aus dem Gefängnis und baten sie, die Stadt zu verlassen.
ଆରେ, ହେୱାର୍ ୱାଜ଼ି ହେୱାରିଂ ଗୱାରି କିତାର୍, ଆରେ ହେୱାରିଂ ଜଇଲ୍ ଇଞ୍ଜାଙ୍ଗ୍ ହପ୍ଚି ତାସି ଗାଡ଼୍ଦାଂ ହସିହାଞ୍ଜେଙ୍ଗ୍ କାଜିଂ ହେୱାରିଂ ଗୱାରି କିତାର୍ ।
40 Als Paulus und Silas aus dem Kerker gegangen waren, begaben sie sich in das Haus der Lydia. Dort sahen sie die Brüder und ermunterten sie (zur Glaubenstreue). Dann verließen sie die Stadt.
ହେବେଣ୍ଡାଂ ପାଉଲ୍ ଆରି ସିଲା ଜଇଲ୍ ତାଂ ହସିହାଲ୍ଜି ଲୁଦିଆତି ଇଲ୍ଦ ହଟାର୍, ଆରେ ଟଣ୍ଡାର୍ ଲାହାଙ୍ଗ୍ ବେଟା ଆଜ଼ି ହେୱାରିଂ ୱାରିକିୟ୍କିନି ପାଚେ ହାଚାର୍ ।
